Ποιός ήταν ο πιο σημαντικός φιλόσοφος της νεώτερης Ευρώπης ;

[Saturn]

Τον Νίτσε περισσότερο νομίζω πρέπει να τον κατατάξουμε ανάμεσα στους ψυχολόγους παρά στους φιλοσόφους. Όπως κάποιος εδώ γέλαγε που ήταν ο Αριστοτέλης στη λίστα, ενώ τον έκανε για επιστήμονα, το ίδιο αστείο είναι να λέμε πως ο Νίτσε ήταν φιλόσοφος, τουλάχιστον όπως έχει εδραιωθεί η έννοια της φιλοσοφίας.

Ο ίδιος ο Νίτσε είχε μια αποστροφή προς τη φιλοσοφία, εγκωμίαζε τον Ντοσογιέφκσι ως "τον μόνο ψυχολόγο από τον οποίο έμαθε κάτι", μεταγενέστεροι ψυχολόγοι όπως ο Φρόιντ και ο Γιούνγκ επηρεάστηκαν τα μάλα από το έργο του, και γενικότερα ο Νίτσε είναι περισσότερο αποδεκτός και αγαπητός από ψυχολόγους παρά από φιλόσοφους. Ο λόγος πιστεύω πως είναι γιατί έβγαλε στη φόρα όλα τα ψυχολογικά κατάλοιπα των δεύτερων, κάνοντάς τους ψυχανάλυση, κάτι που δεν τους άρεσε και πολύ.

λολ

[έργο_μακέτο]

Τον Νίτσε περισσότερο νομίζω πρέπει να τον κατατάξουμε ανάμεσα στους ψυχολόγους παρά στους φιλοσόφους. Όπως κάποιος εδώ γέλαγε που ήταν ο Αριστοτέλης στη λίστα, ενώ τον έκανε για επιστήμονα, το ίδιο αστείο είναι να λέμε πως ο Νίτσε ήταν φιλόσοφος, τουλάχιστον όπως έχει εδραιωθεί η έννοια της φιλοσοφίας.

Ο ίδιος ο Νίτσε είχε μια αποστροφή προς τη φιλοσοφία, εγκωμίαζε τον Ντοσογιέφκσι ως "τον μόνο ψυχολόγο από τον οποίο έμαθε κάτι", μεταγενέστεροι ψυχολόγοι όπως ο Φρόιντ και ο Γιούνγκ επηρεάστηκαν τα μάλα από το έργο του, και γενικότερα ο Νίτσε είναι περισσότερο αποδεκτός και αγαπητός από ψυχολόγους παρά από φιλόσοφους. Ο λόγος πιστεύω πως είναι γιατί έβγαλε στη φόρα όλα τα ψυχολογικά κατάλοιπα των δεύτερων, κάνοντάς τους ψυχανάλυση, κάτι που δεν τους άρεσε και πολύ.

Την εποχή του Νίτσε ήταν ακόμα θολά τα όρια μεταξύ φιλοσοφίας και ψυχολογίας. Εδώ ο Φρόυντ, που εμφανίστηκε στο προσκήνιο κάποιες δεκαετείες πιο μετά, θεωρείται εν μέρει φιλόσοφος από μερικούς διότι ήταν για την ψυχολογία κάτι σαν proto-scientist, όπως ο Άνταμ Σμιθ για τα οικονομικά, ο Μαρξ για την κοινωνιολογία κλπ.

Και γενικά τον 19ο αιώνα δεν είχαν εξειδικευτεί τόσο πολύ τα πεδία των ανθρωπιστικών επιστημών (με εξαίρεση την ιστορία ίσως) για να τα θεωρήσουμε ως ανεξάρτητα από τη φιλοσοφία.

[Bazoomba]

ΥΓ. Δεν έχω διαβάσει Καντ και Σοπενχάουερ,

Με την αντίθετη σειρά θα τους διαβάσεις δαύτους. Ξεκίνα από ένα περιγραφικό δοκίμιο του Σοπενάουερ ( βρίσκεται σε ένα βιβλιαράκι με τον τίτλο ''ο άνθρωπος και το πεπρωμένο του'' που στην πολιτεία το βρίσκεις με 5 ευρώ), συνεχίζεις με το magnum opus του και υστερα μεταπηδάς στον φίλο μας τον Καντ και την "κριτική του καθαρού λόγου".

[ΓΑΛΗ]

Και γενικά τον 19ο αιώνα δεν είχαν εξειδικευτεί τόσο πολύ τα πεδία των ανθρωπιστικών επιστημών (με εξαίρεση την ιστορία ίσως) για να τα θεωρήσουμε ως ανεξάρτητα από τη φιλοσοφία.

Μα οι εξελιγμένες ανθρωπιστικές επιστήμες, έκαναν τα πάντα όλα ίσωμα.