Phorum.com.gr

The blair witch project. Ταινία-απάτη των 30 ευρω με μια καμερα που κουναει και δεν γινεται ποτε τίποτα. Τέτοια μαλακια δεν εχει ξαναγινει

hellegennes έγραψε: 05 Ιούλ 2023, 08:14

aLiCat έγραψε: 05 Ιούλ 2023, 08:06 Inception (2010)

Νομίζω έχετε μπερδέψει το νήμα με τις χειρότερες με τις πιο υπερεκτιμημένες. Κι εγώ θεωρώ το Inception και το Interstellar μετριότητες αλλά έχουν κάποια καλά σημεία και βλέπονται. Σίγουρα πάντως δεν μπορεί να είναι στις χειρότερες.

ε ουσιαστικά έτσι ξεκινά το νήμα, γιατί κράζει τηβ ταινία που κάποιο κριτικοί τη θεωρούν ως τη χειρότερη όλων των εποχών. αλλιώς θα μιλούσαμε μόνο για το sharknado και τις βίντεοκασετες του Νίκου τσούκα.

hellegennes έγραψε: 05 Ιούλ 2023, 08:14

aLiCat έγραψε: 05 Ιούλ 2023, 08:06 Inception (2010)

Νομίζω έχετε μπερδέψει το νήμα με τις χειρότερες με τις πιο υπερεκτιμημένες. Κι εγώ θεωρώ το Inception και το Interstellar μετριότητες αλλά έχουν κάποια καλά σημεία και βλέπονται. Σίγουρα πάντως δεν μπορεί να είναι στις χειρότερες.

Έτερον εκάτερον.

Στην προκειμένη, πιστεύω ισχύουν και τα δυο.
Άλλωστε οι γνώμες είναι υποκειμενικές και για μένα ήταν η χειρότερη ever.

panos291 έγραψε: 05 Ιούλ 2023, 08:17 The blair witch project. Ταινία-απάτη των 30 ευρω με μια καμερα που κουναει και δεν γινεται ποτε τίποτα. Τέτοια μαλακια δεν εχει ξαναγινει

έτσι είναι τα found footage films. αν δεν κουνιόταν η κάμερα στο χέρι θα ήταν μούφα. καλό ήταν ως ιδέα και επιτυχημένο.

Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης έγραψε: 05 Ιούλ 2023, 08:13

aLiCat έγραψε: 05 Ιούλ 2023, 08:06 Inception (2010)

τρομερή ως ιδέα, μάπα εκτέλεση. δηλαδή υποτίθεται είδαι σε ονειρικό κόσμο, και πέφτουν πιστολίδια αλλά Τζέιμς Μποντ. χοντρό ξενέρωμα. αν το έκανε η ασφάλεια να είναι μέσω κάποιων εφιαλτών από το υποσυνείδητο όσων προσπαθούν να είσβαλουν, θα μιλούσαμε για μια από τις κορυφαίες ταινίες εβερ. αλλά προτίμησε τον εύκολο δρόμο, γιατί γενικώς να βγάλεις την ονειρικη αίσθηση σε εικόνα είναι πολύ δύσκολο.

Ως ιδέα είναι αντιγραφή από σενάριο του Ντον Ρόσα

https://www.scribd.com/doc/149478184/Un ... a-Lifetime

Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης έγραψε: 05 Ιούλ 2023, 08:18

hellegennes έγραψε: 05 Ιούλ 2023, 08:14

aLiCat έγραψε: 05 Ιούλ 2023, 08:06 Inception (2010)

Νομίζω έχετε μπερδέψει το νήμα με τις χειρότερες με τις πιο υπερεκτιμημένες. Κι εγώ θεωρώ το Inception και το Interstellar μετριότητες αλλά έχουν κάποια καλά σημεία και βλέπονται. Σίγουρα πάντως δεν μπορεί να είναι στις χειρότερες.

ε ουσιαστικά έτσι ξεκινά το νήμα, γιατί κράζει τηβ ταινία που κάποιο κριτικοί τη θεωρούν ως τη χειρότερη όλων των εποχών. αλλιώς θα μιλούσαμε μόνο για το sharknado και τις βίντεοκασετες του Νίκου τσούκα.

Εγώ και μόνο που την περιέγραψε νιώθω ότι δεν θα ήθελα ποτέ στην ζωή μου να υπομείνω τέτοιο μαρτύριο. Αυτό δεν είναι "υπερεκτιμημένη" είναι σίγουρα κάκιστη.

Επίσης θεωρώ άκυρες τις αναφορές σε ταινίες με ανύπαρκτο προϋπολογισμό που είναι ξεκάθαρα ερασιτεχνικές. Οκ και η πρώτη ταινία του νήματος είναι προφανώς no budget film, αλλά δεν είναι ερασιτεχνικό.

hellegennes έγραψε: 05 Ιούλ 2023, 08:35

Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης έγραψε: 05 Ιούλ 2023, 08:13

aLiCat έγραψε: 05 Ιούλ 2023, 08:06 Inception (2010)

τρομερή ως ιδέα, μάπα εκτέλεση. δηλαδή υποτίθεται είδαι σε ονειρικό κόσμο, και πέφτουν πιστολίδια αλλά Τζέιμς Μποντ. χοντρό ξενέρωμα. αν το έκανε η ασφάλεια να είναι μέσω κάποιων εφιαλτών από το υποσυνείδητο όσων προσπαθούν να είσβαλουν, θα μιλούσαμε για μια από τις κορυφαίες ταινίες εβερ. αλλά προτίμησε τον εύκολο δρόμο, γιατί γενικώς να βγάλεις την ονειρικη αίσθηση σε εικόνα είναι πολύ δύσκολο.

Ως ιδέα είναι αντιγραφή από σενάριο του Ντον Ρόσα

https://www.scribd.com/doc/149478184/Un ... a-Lifetime

συμπτώσεις υπάρχουν, αλλά σίγουρα σε σχέδιο λειτουργεί καλύτερα. αν έκανε τις ονειρικές σκηνές σε κινούμενα σχέδια, θα ήταν πιο επιτυχημενο.

Ποτέ δεν λειτουργεί καλά αυτό.

Πρώτα απ' όλα υπάρχει το "κακό σινεμά", δηλαδή ταινίες από φιλόδοξους κινηματογραφιστές που πολλές φορές θεωρούν ότι κάνουν κάτι σπουδαίο και καλλιτεχνικό, αλλά τελικά το αποτέλεσμα είναι κάκιστο. Η ταινία "the room" του Tommie Wiseau παίζει μπάλα σε αυτή τη κατηγορία.



Από εκεί και πέρα, το μεγαλύτερο μέρος του κοινού "προστατεύει" τον εαυτό του, με το να αποφεύγει εντελώς αυτές τις ταινίες. Το αποτέλεσμα είναι να βλέπει τα "πάνω-πάνω". Ετσι καταλήγει ως "κακές ταινίες" να βαφτίζει:
- Τις αντικειμενικά υπερεκτιμημένες ταινίες.
- Καλές ταινίες, αριστουργήματα, που δεν του άρεσαν και θέλει να σπάσει τα νεύρα στους άλλους που τους άρεσαν.
- Καλές ταινίες που θεωρούνται αριστουργήματα και του άρεσαν, αλλά θέλει να τρολλάρει.
- Εμπορικές αποτυχίες, που τις θεωρεί κακές μόνο γιατί είναι εμπορικές αποτυχίες.

Δεν βγάζει πουθενά αυτή η συζήτηση.

ε το νήμα ξεκινά από μια ποζεραντικουλτουριακη λογική , αλλά; οκ, δεν έγινε και τίποτα. απλά αναφέρουμε σαπίλες, βαρεμάρες και απογοητεύσεις.

Οποιος θέλει να δει αντικειμενικά κακή ταινία, πρέπει να δοκιμάσει τον εαυτό του με το manos, the hands of fate. Θεωρώ ότι πρόκειται για τον ογκόλιθο στην κατάταξη των κακών ταινιών και όχι τυχαία.



- Ο σκηνοθέτης είχε δηλώσει ότι "εντάξει, ο καθένας μπορεί να κάνει μια ταινία και μπορώ να το αποδείξω".
- Τη γύρισε με μια κάμερα της εποχής που ανά λίγα δευτερόλεπτα σταματούσε να καταγράφει γιατί ήταν φτηνιάρικη, με αποτέλεσμα οι ηθοποιοί να πρέπει να σταματάνε κάθε λίγο να ερμηνεύουν.
- Σενάριο δεν υπήρχε, παρά μονάχα μια γενική ιδέα και τα υπόλοιπα τα βρίσκανε στην πορεία.
- Βασική πρωταγωνίστρια (η "μαμά" της τριμελής οικογένειας) χτύπησε το πόδι της στα γυρίσματα και απλώς την αφαίρεσαν από το στόρι, χωρίς να το τεκμηριώσουν κάπως.
- Ο χαρακτήρας Torgo (ο υπηρέτης του κακού της ταινίας) έπαιζε υπό την επήρεια LSD, με το μυαλό καμένο εντελώς, αλλά κλάιν, δεν πτοήθηκε κανείς.
- Στην πρώτη προβολή της ταινίας, ο σκηνοθέτης βρισκόταν σε μία από τις αίθουσες. Μόλις το κοινό αντιλήφθηκε την παρουσία του, γύρω στη μέση της διάρκειας σηκώθηκε ένα τσούρμο και τον κυνήγησε για να τον σαπίσει στο ξύλο. Αυτό το γεγονός ενέταξε την ταινία στην ιστορία του κακού σινεμά.
- Υπάρχουν χαρακτήρες στην ιστορία (ένα άκυρο ζευγάρι) που προστέθηκαν αργότερα, δίχως καμία τεκμηρίωση και δίχως να προσφέρουν τίποτα στην ιστορία, απλώς για να γίνει το έργο μεγάλου μήκους.
- Ο πατέρας-πρωταγωνιστής της οικογένειας, παίρνει προς το τέλος μια επική απόφαση: Εφόσον οι κακοί κυνηγάνε την οικογένειά του μακριά από την έπαυλη όπου διαμένουν, έχει τη φαεινή ιδέα να επιστρέψουν στην έπαυλη, με το σκεπτικό ότι εφόσον τους κυνηγάνε, εκεί δεν θα βρίσκεται κανείς.
- Στα ισπανικά, "manos", σημαίνει "χέρια". Επομένως ο τίτλος μπορεί να μεταφραστεί ως "χέρια, τα χέρια της μοίρας".

Και μου λέτε τώρα εσείς για τον Νόλαν και για τον Λυντς. Πσσσςς.

Ο εξορκιστής νούμερο δύο, έχει κερδίσει κι αυτός επάξια τη θέση του στο κακό σινεμά, ως το χειρότερο σίκουελ όλων των εποχών.

Σε πολλά σημεία το σενάριο δε βγάζει κανένα νόημα, γιατί πολύ απλά χρησιμοποίησαν όλες τις ιδέες που είχαν τεθεί στο τραπέζι και δεν έκαναν καμία σοβαρή προσπάθεια να τις συνδέσουν με έναν τρόπο που να στέκει.

Η κορύφωση των κακών επιλογών ήταν ότι εμφάνισαν σε κάποια φάση δύο Ρήγκαν, η μία ήταν ο δαίμονας που με κάποιο τρόπο ενσαρκώθηκε (μα αν είναι έτσι τότε γιατί χρειάζεται να εισβάλλει σε κόσμο και να τον δαιμονίζει;) που στην ουσία ήταν μια άλλη ηθοποιός, με το μέηκ απ της πρώτης ταινίας. Η δεύτερη, είναι η κανονική, η Λίντα Μπλερ. Ολο αυτό έγινε γιατί η πρωταγωνίστρια είχε βάλει όρο να μη της ξαναφορέσουν το μέηκ απ, διότι έπαιρνε πολύ χρόνο.

Οταν το είδα ως έφηβος, δεν είχα συνειδητοποιήσει ακόμη τις αφέλειες και τις χάσκουσες τρύπες του σεναρίου, ίσως γιατί ήμουν ακόμη μικρός και η φαντασία μου οργίαζε όπως αυτή του σκηνοθέτη Μπούρμαν. Επομένως έβγαζε περισσότερο νόημα απ' όσο διαπίστωσα αργότερα.

Ωστόσο κατάλαβα ότι πρόκειται για μία ΠΟΛΥ κακή ταινία, όταν είδα ένα πλάνο ενός πουλιου που πετάει στον ουρανό, το οποίο διαρκούσε υπερβολικά πολύ.

Τότε συνειδητοποίησα ότι ο σκηνοθέτης (που αργότερα έμαθα ότι δεν του άρεσε ο πρώτος εξορκιστής) είχε κάνει τον αφελή συνειρμό ότι εφόσον η πρώτη ταινία θεωρείται "κλασική", ο μόνος τρόπος για να βγει "κλασικό" και το σίκουελ, ήταν να επιστρατεύσει ψευτοκουλτούρα.

Η ψευτοκουλτούρα όμως που επιστράτευσε ήταν ανάλογη αυτής που θα σκαρφιζόταν ένας εξάχρονος: Αφελής και βλακώδης, που χρησιμοποιεί τα ατμοσφαιρικά εφέ και μια ανόητη new age φιλοσοφία που την είχε βγάλει από τον πάτο του.

Πτολεμαίος έγραψε: 04 Ιούλ 2023, 21:35 Στο από τις καλύτερες ταινίες στην ιστορία πάντως, είναι από βιβλία του Κινγκ.
Green Mile και Shawshank Redemption.

Μια και το νήμα έπρεπε να λέγεται ευρέως καταξιωμένες και διαχρονικά πετυχημένες ταινίες από τις οποίες είμαι υπεράνω, να πω και γω ότι το Green Mile το βρίσκω πολύ μελοδραματικό και χειριστικό (βάζουν τον κακό να σκοτώνει χαριτωμένα ζωάκια, λολ), αλλά νταξ δεν το παίρνω προσωπικά ότι αρέσει σε κόσμο

Το θρυλικό "the room" του Tomie Wiseau, είναι μια κατηγορία από μόνο του.

Ο Tomie θεώρησε ότι μπορεί να φτιάξει μια δραματική, ίνσελ, κοινωνική ιστορία που να έχει ένα χαρμάνι από Νέα Υόρκη και την όλη ατμόσφαιρα που εμπνέει η Νέα Υόρκη.

Αγνόησε ωστόσο το γεγονός ότι ο ίδιος είναι φτιαγμένος για κωμωδίες και για κακό σινεμά. Το αποτέλεσμα είναι τόσο κακό που πρέπει να το δει κανείς για να το πιστέψει. Αξίζει να σημειωθεί ότι χρόνια αργότερα, αυτός και ο φίλος του επανήλθαν με το Best F(r)iends (ουσιαστικά πρόκειται για μία ταινία κομμένη σε δύο μέρη) το οποίο είναι αρκετά καλό, γιατί συνειδητοποιεί τις δυνατότητες του Tomie και σπάει πλάκα με αυτές.

AlienWay έγραψε: 05 Ιούλ 2023, 09:09 Χέρια, Τα Χέρια Της Μοίρας

Αυτά είναι

Να βάλουμε και τον λόγο που έγινε γνωστό αυτό, αφού στο σινεμά δεν το είδε ούτε η μάνα του σκηνοθέτη:



Ναι, σόου τύπου δείχνω ταινία και την κοροϊδεύω υπήρχαν και πριν το ίντερνετ, το Mystery Science Theater έχει πάνω από δέκα σαιζόν καΐλες να χορτάσει και ο πιο απαιτητικός, και τα περισσότερα από αυτά που δείχνουν κάνουν το The Room να μοιάζει ταινία

Stalker έγραψε: 05 Ιούλ 2023, 09:51

AlienWay έγραψε: 05 Ιούλ 2023, 09:09 Χέρια, Τα Χέρια Της Μοίρας

Αυτά είναι

Να βάλουμε και τον λόγο που έγινε γνωστό αυτό, αφού στο σινεμά δεν το είδε ούτε η μάνα του σκηνοθέτη:



Ναι, σόου τύπου δείχνω ταινία και την κοροϊδεύω υπήρχαν και πριν το ίντερνετ, το Mystery Science Theater έχει πάνω από δέκα σαιζόν καΐλες να χορτάσει και ο πιο απαιτητικός, και τα περισσότερα από αυτά που δείχνουν κάνουν το The Room να μοιάζει ταινία

Από πιο πριν ήταν γνωστό (κυρίως μεταξύ των σκηνοθετών) ως παράδειγμα προς αποφυγή.