Νεολογισμοί για λέξεις που δεν υπάρχουν στα ελληνικά

[περαστικος]

ινσουλινη (πρωτεινη που παραγεται απο την ενδοκρινη μοιρα του παγκρεατος και ρυθμιζει τα επιπεδα γλυκοζης στο αιμα) = γλυκορυθμιστινη < γλυκο + ρυθμιστης + -ινη.

[Null]

Warlock. Γενικά στα αγγλικά μεταφράζεται σαν μάγος ή γητευτής, στο translate το βγάζει "νεκρομάντης", αλλά είναι άκυρη μετάφραση,
διότι δεν έχει απαραίτητα σχέση με τους νεκρούς και το νεκρομάντης στα αγγλικά είναι necromancer. Στα παιχνίδια φαντασίας, συγκεκριμένα στο D&D ξεκίνησε και από εκεί καθιερώθηκε και στην υπόλοιπη νερντοκουλτούρα, warlock είναι ο χρήστης μαγείας ο οποίος αντλεί την δύναμη του μέσα από ένα συμβόλαιο με κάποιο ανώτερο ον, συνήθως δαίμονα, καταβάλλοντας ως αντάλλαγμα κάποιο αντίτιμο, π.χ την ψυχή του.

Από την wiki βρήκα δύο ετυμολογίες: α) Από το παλαιό αγγλικό wǣrloga, που σημαίνει είτε "επίορκος" ή "απατεώνας"
β) Από το παλαιό σκανδιναβικό varð-lokkur, "εκείνος που καλεί τα πνεύματα¨.

Παίρνοντας υπόψιν λοιπόν τα παραπάνω κατέληξα στο Ορκοκελευτής (όρκος + κελεύω), αυτός που διατάζει τα πνεύματα/μαγεία, με την εξουσία
που διαθέτει μέσα από όρκο - συμβόλαιο που έχει συνάψει με κάποιο υπερφυσικό ον.

[ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ]

κατέληξα στο Ορκοκελευτής (όρκος + κελεύω), αυτός που διατάζει τα πνεύματα/μαγεία, με την εξουσία
που διαθέτει μέσα από όρκο - συμβόλαιο που έχει συνάψει με κάποιο υπερφυσικό ον.

Η παλαιοαγγλική λέξη, βλέπω στο Λεξικό της Οξφόρδης, σημαίνει «αχρείος, δόλιος, τέρας. Διάβολος». Το δε wǣr σημαίνει «covenant», δηλ. σύμφωνο, συμβόλαιο, συμφωνητικό.

Άρα ο Warlock είναι, ας πούμε στο περίπου, ο μάγος, ο γητευτής, αυτός που έχει κάνει συμβόλαιο με τον Διάβολο, αυτός που είναι in league with the devil.

Κατά συνέπεια, δεν βρίσκω και τόσο εύλογο τον σχηματισμό σου («ορκοκελευτής): ούτε περίπτωση ορκοδοσίας έχουμε (αλλά «συμφωνία/συμμαχία») ούτε διαταγιλίκι («κελευτής»).

Συνομολόγηση έχουμε, του μαγκίτη warlock με τον διάβολο, ώστε να μπορεί ο πρώτος να κάνει τις «γητειές» του, να επιτελεί τις μαγείες του ελέω της διαβολικής συμφωνίας του.

Δεν ξέρω πάντως πώς μπορούμε να μην τον λέμε «μάγο/γητευτή» και πώς καταλληλότερα να τον αποκαλέσουμε…

[Null]

κατέληξα στο Ορκοκελευτής (όρκος + κελεύω), αυτός που διατάζει τα πνεύματα/μαγεία, με την εξουσία
που διαθέτει μέσα από όρκο - συμβόλαιο που έχει συνάψει με κάποιο υπερφυσικό ον.

Η παλαιοαγγλική λέξη, βλέπω στο Λεξικό της Οξφόρδης, σημαίνει «αχρείος, δόλιος, τέρας. Διάβολος». Το δε wǣr σημαίνει «covenant», δηλ. σύμφωνο, συμβόλαιο, συμφωνητικό.

Άρα ο Warlock είναι, ας πούμε στο περίπου, ο μάγος, ο γητευτής, αυτός που έχει κάνει συμβόλαιο με τον Διάβολο, αυτός που είναι in league with the devil.

Κατά συνέπεια, δεν βρίσκω και τόσο εύλογο τον σχηματισμό σου («ορκοκελευτής): ούτε περίπτωση ορκοδοσίας έχουμε (αλλά «συμφωνία/συμμαχία») ούτε διαταγιλίκι («κελευτής»).

Συνομολόγηση έχουμε, του μαγκίτη warlock με τον διάβολο, ώστε να μπορεί ο πρώτος να κάνει τις «γητειές» του, να επιτελεί τις μαγείες του ελέω της διαβολικής συμφωνίας του.

Δεν ξέρω πάντως πώς μπορούμε να μην τον λέμε «μάγο/γητευτή» και πώς καταλληλότερα να τον αποκαλέσουμε…

Έκανα ότι καλύτερο μπορούσα

[Alchemist501]

Warlock. Γενικά στα αγγλικά μεταφράζεται σαν μάγος ή γητευτής, στο translate το βγάζει "νεκρομάντης", αλλά είναι άκυρη μετάφραση,
διότι δεν έχει απαραίτητα σχέση με τους νεκρούς και το νεκρομάντης στα αγγλικά είναι necromancer. Στα παιχνίδια φαντασίας, συγκεκριμένα στο D&D ξεκίνησε και από εκεί καθιερώθηκε και στην υπόλοιπη νερντοκουλτούρα, warlock είναι ο χρήστης μαγείας ο οποίος αντλεί την δύναμη του μέσα από ένα συμβόλαιο με κάποιο ανώτερο ον, συνήθως δαίμονα, καταβάλλοντας ως αντάλλαγμα κάποιο αντίτιμο, π.χ την ψυχή του.

Από την wiki βρήκα δύο ετυμολογίες: α) Από το παλαιό αγγλικό wǣrloga, που σημαίνει είτε "επίορκος" ή "απατεώνας"
β) Από το παλαιό σκανδιναβικό varð-lokkur, "εκείνος που καλεί τα πνεύματα¨.

Παίρνοντας υπόψιν λοιπόν τα παραπάνω κατέληξα στο Ορκοκελευτής (όρκος + κελεύω), αυτός που διατάζει τα πνεύματα/μαγεία, με την εξουσία
που διαθέτει μέσα από όρκο - συμβόλαιο που έχει συνάψει με κάποιο υπερφυσικό ον.

1) Βάσκανος (βλ. βασκανία)

https://lsj.gr/wiki/%CE%B2%CE%AC%CF%83% ... E%BF%CF%82


2) Μαγγανευτής (βλ Μαγγανεία)


https://lsj.gr/wiki/%CE%BC%CE%B1%CE%B3% ... E%AE%CF%82

[Ζενίθεδρος]

ινσουλινη (πρωτεινη που παραγεται απο την ενδοκρινη μοιρα του παγκρεατος και ρυθμιζει τα επιπεδα γλυκοζης στο αιμα) = γλυκορυθμιστινη < γλυκο + ρυθμιστης + -ινη.

Το ρο δασύνεται, οπότε πάει διπλό στη σύνθεση.

[περαστικος]

Φαλλογραφία <φαλλός + -γραφία = dick pick

[Ζενίθεδρος]

Ανόθνειο ως απόδοση του unforeign, μιας το αρχαιοελληνικο άξενος σημαίνει τον αφιλόξενο.

https://neologismoi.fandom.com/el/wiki/ ... E%B9%CE%BF

[περαστικος]

Άμαγος < α- + μάγος για το μαγκλ (muggle) (Χάρρι Πόττερ, "ο μη έχω μαγικές δυνάμεις")
Τροχοφαγείο < τροχός + -φαγείο (για την καντίνα)

[περαστικος]

Ανόθνειο ως απόδοση του unforeign, μιας το αρχαιοελληνικο άξενος σημαίνει τον αφιλόξενο.

https://neologismoi.fandom.com/el/wiki/ ... E%B9%CE%BF

Παρατήρησα ότι στους νεολογισμούς έχεις συμπεριλάβει την λέξη εγχούφτιο (εν + χούφτα) για να ονομάσεις το πιστόλι.
Μήπως όμως αυτός ο νεολογισμός περιγράφει καλύτερα την αραβική λέξη gufra που σημαίνει "η ποσότητα νερού που χωράει στις χούφτες μας";

[Ζενίθεδρος]

Ανόθνειο ως απόδοση του unforeign, μιας το αρχαιοελληνικο άξενος σημαίνει τον αφιλόξενο.

https://neologismoi.fandom.com/el/wiki/ ... E%B9%CE%BF

Παρατήρησα ότι στους νεολογισμούς έχεις συμπεριλάβει την λέξη εγχούφτιο (εν + χούφτα) για να ονομάσεις το πιστόλι.
Μήπως όμως αυτός ο νεολογισμός περιγράφει καλύτερα την αραβική λέξη gufra που σημαίνει "η ποσότητα νερού που χωράει στις χούφτες μας";

Τώρα που το λες, πράγματι ταιριάζει καλύτερα.

[περαστικος]

Ανόθνειο ως απόδοση του unforeign, μιας το αρχαιοελληνικο άξενος σημαίνει τον αφιλόξενο.

https://neologismoi.fandom.com/el/wiki/ ... E%B9%CE%BF

Παρατήρησα ότι στους νεολογισμούς έχεις συμπεριλάβει την λέξη εγχούφτιο (εν + χούφτα) για να ονομάσεις το πιστόλι.
Μήπως όμως αυτός ο νεολογισμός περιγράφει καλύτερα την αραβική λέξη gufra που σημαίνει "η ποσότητα νερού που χωράει στις χούφτες μας";

Τώρα που το λες, πράγματι ταιριάζει καλύτερα.

Αφού συμφωνείς το επεξεργάστηκα.

Υπατισμός < ὕπαρ (όραμα, οπτασία εν εγρηγόρσει, κάτι φανταστικό που βλέπει κανείς όταν είναι ξύπνιος)+ -ισμός = γερμ. λ. kopfkino ("head cinema")
Ροθύλιον < ῥόθιον (χτύπημα του κουπιού επάνω στο νερό) + ύλη = το πλατύ τμήμα του κουπιού, ιταλ. λ. pala = παλά
Θυρωπή < θύρα + οπή = το "ματάκι" της πόρτας

[Ζενίθεδρος]

αργυρόρραχος: αρσενικός γορίλλας με χαρακτηριστική ασημόχρωμη πλάτη (μτφ. δ. από την αγγλική silverback)

προθηκογλήνη: κούκλα βιτρίνας (μτφ. δ. από την αγγλ. mannequin)

[sharp]

αργυρόρραχος: αρσενικός γορίλλας με χαρακτηριστική ασημόχρωμη πλάτη (μτφ. δ. από την αγγλική silverback)

προθηκογλήνη: κούκλα βιτρίνας (μτφ. δ. από την αγγλ. mannequin)

Εκεί δηλ. που λέγαμε, αυτή είναι μανεκέν, εννοώντας ΜΟΥΝΑΡΑ, τώρα θα λέμε, είναι προθηκογλήνη; Συμφωνεί ο Daje;

[Λίνο Βεντούρα]

αργυρόρραχος: αρσενικός γορίλλας με χαρακτηριστική ασημόχρωμη πλάτη (μτφ. δ. από την αγγλική silverback)

Καλό, αλλά η λέξη που χρησιμοποιείται ήδη είναι «ασημόραχος»