Re: Γιατί φοβούνται οι γάτες
Δημοσιεύτηκε: 30 Σεπ 2019, 10:46
Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους!
https://dev.phorum.com.gr/
Ρε συ επικοινωνώ λέμε. Αλλά μέχρι ένα σημείο. Με τους σκύλους είναι άλλη φάση. Ακόμη και οι μεγάλες ράτσες, έχουν κάτι το αγαθοβιόλικο.Antares έγραψε: 30 Σεπ 2019, 10:40 Προσπάθησε να επικοινωνήσεις τηλεπαθητικά. Ποιος ξέρει; Ίσως τα ζώα είναι πιο δεκτικά σε αυτού του είδους την επικοινωνία. Εξάλλου έχουν ψυχή.![]()
Διαφωνώ. Είναι απλά πολύ πιο καχύποπτα σαν ζώα.aLiCat έγραψε: 30 Σεπ 2019, 09:06 Η γάτα δεν έχει το DNA του σκύλου, που σφαλιάρα να φάει, θα επιστρέψει σ'εκείνον που του την έδωσε. Η γάτα γνωρίζει πολύ καλά να αποφεύγει τις κακοτοπιές κι επειδή στη χώρα μας οι περισσότεροι αντιμετωπίζουν τα τετράποδα με συμπεριφορές που κυμαίνονται από αποφυγή/απέχθεια (στην καλύτερη), έως βαναυσότητα, απλώς δεν ρισκάρουν να φάνε (άλλη μια)κλωτσιά. Κι έτσι, ακόμα κι αν τις προσεγγίζεις με τις αγαθότερες των προθέσεων, εκείνες θα "θυμούνται" τη συμπεριφορά απέναντί τους εκατοντάδων συμπολιτών που προηγήθηκαν.
Να γιατί, το γατί.
![]()
Oι αρχαίοι Αιγύπτιοι τις είχαν σαν ιερά ζώα. Δεν έχω δικά μου ζωάκια, δεν υπάρχει τρόπος να τα φροντίσω, οπότε δεν έχω εμπειρία.ΓΑΛΗ έγραψε: 30 Σεπ 2019, 10:56Ρε συ επικοινωνώ λέμε. Αλλά μέχρι ένα σημείο. Με τους σκύλους είναι άλλη φάση. Ακόμη και οι μεγάλες ράτσες, έχουν κάτι το αγαθοβιόλικο.Antares έγραψε: 30 Σεπ 2019, 10:40 Προσπάθησε να επικοινωνήσεις τηλεπαθητικά. Ποιος ξέρει; Ίσως τα ζώα είναι πιο δεκτικά σε αυτού του είδους την επικοινωνία. Εξάλλου έχουν ψυχή.![]()
Με κοιτάζει σκύλος, λιώνω. Με κοιτάζει γάτα, νοιώθω βλάκας. Είτε είναι άγρια είτε χαδιάρα. Είτε είναι δική μου είτε αδέσποτη.
Τα κοκόνια είναι απλά απίστευτα. Ο δικός μου είναι 6,5 ετών μαυροματης και εκπληκτικός χαρακτήρας.Antares έγραψε: 30 Σεπ 2019, 09:59 Διαφορετικά ζωάκια από τους σκύλους. Η αδερφή μου πήρε ένα κοκόνι (σκυλάκι) μικρό και τώρα που μεγάλωσε θέλουμε όλοι ένα.
Είναι ελληνική ράτσα, τα είχαν σαν σκυλάκια σπιτιού στην αρχαία Ελλάδα. Επιβίωσαν μόνα τους χωρίς διασταυρώσεις με άλλα. Τα έπαιρναν τουρίστες από τον δρόμο στην Ελλάδα και την Κύπρο γιατί τα έβρισκαν πολύ χαριτωμένα και στην συνέχεια ενθουσιάζονταν με την παρέα τους και έμαθαν φυσικά ότι πρόκειται για κοκόνι.
Οι γάτες δύσκολα πλησιάζουν ακόμη και στην Αθήνα όπου υποθέτω είναι γάτες κάποιου σπιτιού.
Έχει ένας γείτονας στο χωριό καμιά δεκαριά.Last Veteran έγραψε: 30 Σεπ 2019, 11:18Τα κοκόνια είναι απλά απίστευτα. Ο δικός μου είναι 6,5 ετών μαυροματης και εκπληκτικός χαρακτήρας.Antares έγραψε: 30 Σεπ 2019, 09:59 Διαφορετικά ζωάκια από τους σκύλους. Η αδερφή μου πήρε ένα κοκόνι (σκυλάκι) μικρό και τώρα που μεγάλωσε θέλουμε όλοι ένα.
Είναι ελληνική ράτσα, τα είχαν σαν σκυλάκια σπιτιού στην αρχαία Ελλάδα. Επιβίωσαν μόνα τους χωρίς διασταυρώσεις με άλλα. Τα έπαιρναν τουρίστες από τον δρόμο στην Ελλάδα και την Κύπρο γιατί τα έβρισκαν πολύ χαριτωμένα και στην συνέχεια ενθουσιάζονταν με την παρέα τους και έμαθαν φυσικά ότι πρόκειται για κοκόνι.
Οι γάτες δύσκολα πλησιάζουν ακόμη και στην Αθήνα όπου υποθέτω είναι γάτες κάποιου σπιτιού.
Αν ήταν μαύρος σκύλος, θα σε κοίταζε έτσι.Antares έγραψε: 30 Σεπ 2019, 11:10Oι αρχαίοι Αιγύπτιοι τις είχαν σαν ιερά ζώα. Δεν έχω δικά μου ζωάκια, δεν υπάρχει τρόπος να τα φροντίσω, οπότε δεν έχω εμπειρία.ΓΑΛΗ έγραψε: 30 Σεπ 2019, 10:56Ρε συ επικοινωνώ λέμε. Αλλά μέχρι ένα σημείο. Με τους σκύλους είναι άλλη φάση. Ακόμη και οι μεγάλες ράτσες, έχουν κάτι το αγαθοβιόλικο.Antares έγραψε: 30 Σεπ 2019, 10:40 Προσπάθησε να επικοινωνήσεις τηλεπαθητικά. Ποιος ξέρει; Ίσως τα ζώα είναι πιο δεκτικά σε αυτού του είδους την επικοινωνία. Εξάλλου έχουν ψυχή.![]()
Με κοιτάζει σκύλος, λιώνω. Με κοιτάζει γάτα, νοιώθω βλάκας. Είτε είναι άγρια είτε χαδιάρα. Είτε είναι δική μου είτε αδέσποτη.
Κάποτε είχε έναν μαύρο γάτο ο αδερφός μου, πολύ ωραίο, με λαμπερό τρίχωμα. Όταν με είχε πρωτοδεί, με είχε κοιτάξει από πάνω έως κάτω, σαν ερωτευμένος.Αν και δεν είμαι τίποτα το ιδιαίτερο.

Είναι μαγικά πλάσματα, γι αυτό και γοητεύουν.ΓΑΛΗ έγραψε: 30 Σεπ 2019, 10:34 Πάντως είναι μυστήρια ζώα. 20 χρόνια τις παρατηρώ, τις φροντίζω, έχω ταϊσει μωρά, έχουν πεθάνει στα χέρια μου μικρές και μεγάλες, έχω δει τρεις γενιές κι ακόμα έχω μείνει στα βασικά. Να μετράω ως το 10. Παραπάνω δεν πάει.![]()

Το "καχύποπτα", προδιαθέτει αρνητικά.Gherschaagk έγραψε: 30 Σεπ 2019, 11:05Διαφωνώ. Είναι απλά πολύ πιο καχύποπτα σαν ζώα.aLiCat έγραψε: 30 Σεπ 2019, 09:06 Η γάτα δεν έχει το DNA του σκύλου, που σφαλιάρα να φάει, θα επιστρέψει σ'εκείνον που του την έδωσε. Η γάτα γνωρίζει πολύ καλά να αποφεύγει τις κακοτοπιές κι επειδή στη χώρα μας οι περισσότεροι αντιμετωπίζουν τα τετράποδα με συμπεριφορές που κυμαίνονται από αποφυγή/απέχθεια (στην καλύτερη), έως βαναυσότητα, απλώς δεν ρισκάρουν να φάνε (άλλη μια)κλωτσιά. Κι έτσι, ακόμα κι αν τις προσεγγίζεις με τις αγαθότερες των προθέσεων, εκείνες θα "θυμούνται" τη συμπεριφορά απέναντί τους εκατοντάδων συμπολιτών που προηγήθηκαν.
Να γιατί, το γατί.
![]()
Και ναι έχω φάει χυλόπιτα από γατί αρσενικό που ήταν σαν να είχε τατουάζ σε ολόκληρο το σώμα του.

Πιο 90s φωτογραφία, πεθαίνεις.ΓΑΛΗ έγραψε: 30 Σεπ 2019, 12:50Αν ήταν μαύρος σκύλος, θα σε κοίταζε έτσι.Antares έγραψε: 30 Σεπ 2019, 11:10Oι αρχαίοι Αιγύπτιοι τις είχαν σαν ιερά ζώα. Δεν έχω δικά μου ζωάκια, δεν υπάρχει τρόπος να τα φροντίσω, οπότε δεν έχω εμπειρία.ΓΑΛΗ έγραψε: 30 Σεπ 2019, 10:56
Ρε συ επικοινωνώ λέμε. Αλλά μέχρι ένα σημείο. Με τους σκύλους είναι άλλη φάση. Ακόμη και οι μεγάλες ράτσες, έχουν κάτι το αγαθοβιόλικο.Με κοιτάζει σκύλος, λιώνω. Με κοιτάζει γάτα, νοιώθω βλάκας. Είτε είναι άγρια είτε χαδιάρα. Είτε είναι δική μου είτε αδέσποτη.
Κάποτε είχε έναν μαύρο γάτο ο αδερφός μου, πολύ ωραίο, με λαμπερό τρίχωμα. Όταν με είχε πρωτοδεί, με είχε κοιτάξει από πάνω έως κάτω, σαν ερωτευμένος.Αν και δεν είμαι τίποτα το ιδιαίτερο.
![]()
![]()
Eδώ ο ίδιος με την αγάπη του, που του είχε κάνει τη ζωή μαρτύριο.

aLiCat έγραψε: 30 Σεπ 2019, 13:11Το "καχύποπτα", προδιαθέτει αρνητικά.Gherschaagk έγραψε: 30 Σεπ 2019, 11:05Διαφωνώ. Είναι απλά πολύ πιο καχύποπτα σαν ζώα.aLiCat έγραψε: 30 Σεπ 2019, 09:06 Η γάτα δεν έχει το DNA του σκύλου, που σφαλιάρα να φάει, θα επιστρέψει σ'εκείνον που του την έδωσε. Η γάτα γνωρίζει πολύ καλά να αποφεύγει τις κακοτοπιές κι επειδή στη χώρα μας οι περισσότεροι αντιμετωπίζουν τα τετράποδα με συμπεριφορές που κυμαίνονται από αποφυγή/απέχθεια (στην καλύτερη), έως βαναυσότητα, απλώς δεν ρισκάρουν να φάνε (άλλη μια)κλωτσιά. Κι έτσι, ακόμα κι αν τις προσεγγίζεις με τις αγαθότερες των προθέσεων, εκείνες θα "θυμούνται" τη συμπεριφορά απέναντί τους εκατοντάδων συμπολιτών που προηγήθηκαν.
Να γιατί, το γατί.
![]()
Και ναι έχω φάει χυλόπιτα από γατί αρσενικό που ήταν σαν να είχε τατουάζ σε ολόκληρο το σώμα του.
Προτιμώ το "προσεκτικά", ή το "επιφυλακτικά".![]()
Και τα δυο, κουκλιά ζωγραφιστά.ΓΑΛΗ έγραψε: 30 Σεπ 2019, 13:12
Eδώ ο ίδιος με την αγάπη του, που του είχε κάνει τη ζωή μαρτύριο.![]()
Το μικρό ήταν το πρώτο γατί (αδέσποτο) που είχα πάρει σπίτι και η αιτία του νικ μου. Είχαμε πάθει ομαδικό έρωτα κι ο γιός μου κι εγώ κι ο σκύλος.![]()
Αυτή έπαθε έρωτα με τον πρώτο και τους άλλους δυο μας είχε γραμμένους.