Γιατί φοβούνται οι γάτες

[Νon4me]

Διακοπή για διαφημίσεις

https://streamable.com/2oz0e

[ΓΑΛΗ]

Προσπάθησε να επικοινωνήσεις τηλεπαθητικά. Ποιος ξέρει; Ίσως τα ζώα είναι πιο δεκτικά σε αυτού του είδους την επικοινωνία. Εξάλλου έχουν ψυχή.

Ρε συ επικοινωνώ λέμε. Αλλά μέχρι ένα σημείο. Με τους σκύλους είναι άλλη φάση. Ακόμη και οι μεγάλες ράτσες, έχουν κάτι το αγαθοβιόλικο. Με κοιτάζει σκύλος, λιώνω. Με κοιτάζει γάτα, νοιώθω βλάκας. Είτε είναι άγρια είτε χαδιάρα. Είτε είναι δική μου είτε αδέσποτη.

[Gherschaagk]

Η γάτα δεν έχει το DNA του σκύλου, που σφαλιάρα να φάει, θα επιστρέψει σ'εκείνον που του την έδωσε. Η γάτα γνωρίζει πολύ καλά να αποφεύγει τις κακοτοπιές κι επειδή στη χώρα μας οι περισσότεροι αντιμετωπίζουν τα τετράποδα με συμπεριφορές που κυμαίνονται από αποφυγή/απέχθεια (στην καλύτερη), έως βαναυσότητα, απλώς δεν ρισκάρουν να φάνε (άλλη μια)κλωτσιά. Κι έτσι, ακόμα κι αν τις προσεγγίζεις με τις αγαθότερες των προθέσεων, εκείνες θα "θυμούνται" τη συμπεριφορά απέναντί τους εκατοντάδων συμπολιτών που προηγήθηκαν.
Να γιατί, το γατί.

Διαφωνώ. Είναι απλά πολύ πιο καχύποπτα σαν ζώα.

Και ναι έχω φάει χυλόπιτα από γατί αρσενικό που ήταν σαν να είχε τατουάζ σε ολόκληρο το σώμα του.

[Antares]

Προσπάθησε να επικοινωνήσεις τηλεπαθητικά. Ποιος ξέρει; Ίσως τα ζώα είναι πιο δεκτικά σε αυτού του είδους την επικοινωνία. Εξάλλου έχουν ψυχή.

Ρε συ επικοινωνώ λέμε. Αλλά μέχρι ένα σημείο. Με τους σκύλους είναι άλλη φάση. Ακόμη και οι μεγάλες ράτσες, έχουν κάτι το αγαθοβιόλικο. Με κοιτάζει σκύλος, λιώνω. Με κοιτάζει γάτα, νοιώθω βλάκας. Είτε είναι άγρια είτε χαδιάρα. Είτε είναι δική μου είτε αδέσποτη.

Oι αρχαίοι Αιγύπτιοι τις είχαν σαν ιερά ζώα. Δεν έχω δικά μου ζωάκια, δεν υπάρχει τρόπος να τα φροντίσω, οπότε δεν έχω εμπειρία.
Κάποτε είχε έναν μαύρο γάτο ο αδερφός μου, πολύ ωραίο, με λαμπερό τρίχωμα. Όταν με είχε πρωτοδεί, με είχε κοιτάξει από πάνω έως κάτω, σαν ερωτευμένος. Αν και δεν είμαι τίποτα το ιδιαίτερο.

[Last Veteran]

Διαφορετικά ζωάκια από τους σκύλους. Η αδερφή μου πήρε ένα κοκόνι (σκυλάκι) μικρό και τώρα που μεγάλωσε θέλουμε όλοι ένα.
Είναι ελληνική ράτσα, τα είχαν σαν σκυλάκια σπιτιού στην αρχαία Ελλάδα. Επιβίωσαν μόνα τους χωρίς διασταυρώσεις με άλλα. Τα έπαιρναν τουρίστες από τον δρόμο στην Ελλάδα και την Κύπρο γιατί τα έβρισκαν πολύ χαριτωμένα και στην συνέχεια ενθουσιάζονταν με την παρέα τους και έμαθαν φυσικά ότι πρόκειται για κοκόνι.
Οι γάτες δύσκολα πλησιάζουν ακόμη και στην Αθήνα όπου υποθέτω είναι γάτες κάποιου σπιτιού.

Τα κοκόνια είναι απλά απίστευτα. Ο δικός μου είναι 6,5 ετών μαυροματης και εκπληκτικός χαρακτήρας.

[Gherschaagk]

Διαφορετικά ζωάκια από τους σκύλους. Η αδερφή μου πήρε ένα κοκόνι (σκυλάκι) μικρό και τώρα που μεγάλωσε θέλουμε όλοι ένα.
Είναι ελληνική ράτσα, τα είχαν σαν σκυλάκια σπιτιού στην αρχαία Ελλάδα. Επιβίωσαν μόνα τους χωρίς διασταυρώσεις με άλλα. Τα έπαιρναν τουρίστες από τον δρόμο στην Ελλάδα και την Κύπρο γιατί τα έβρισκαν πολύ χαριτωμένα και στην συνέχεια ενθουσιάζονταν με την παρέα τους και έμαθαν φυσικά ότι πρόκειται για κοκόνι.
Οι γάτες δύσκολα πλησιάζουν ακόμη και στην Αθήνα όπου υποθέτω είναι γάτες κάποιου σπιτιού.

Τα κοκόνια είναι απλά απίστευτα. Ο δικός μου είναι 6,5 ετών μαυροματης και εκπληκτικός χαρακτήρας.

Έχει ένας γείτονας στο χωριό καμιά δεκαριά.

Πολύ γάβγισμα ρε φίλε.

[ΓΑΛΗ]

Προσπάθησε να επικοινωνήσεις τηλεπαθητικά. Ποιος ξέρει; Ίσως τα ζώα είναι πιο δεκτικά σε αυτού του είδους την επικοινωνία. Εξάλλου έχουν ψυχή.

Ρε συ επικοινωνώ λέμε. Αλλά μέχρι ένα σημείο. Με τους σκύλους είναι άλλη φάση. Ακόμη και οι μεγάλες ράτσες, έχουν κάτι το αγαθοβιόλικο. Με κοιτάζει σκύλος, λιώνω. Με κοιτάζει γάτα, νοιώθω βλάκας. Είτε είναι άγρια είτε χαδιάρα. Είτε είναι δική μου είτε αδέσποτη.

Oι αρχαίοι Αιγύπτιοι τις είχαν σαν ιερά ζώα. Δεν έχω δικά μου ζωάκια, δεν υπάρχει τρόπος να τα φροντίσω, οπότε δεν έχω εμπειρία.
Κάποτε είχε έναν μαύρο γάτο ο αδερφός μου, πολύ ωραίο, με λαμπερό τρίχωμα. Όταν με είχε πρωτοδεί, με είχε κοιτάξει από πάνω έως κάτω, σαν ερωτευμένος. Αν και δεν είμαι τίποτα το ιδιαίτερο.

Αν ήταν μαύρος σκύλος, θα σε κοίταζε έτσι.

[aLiCat]

To gif δικο σου ?

Όχι, δεν το έφτιαξα εγώ, απλώς το κατέχω.

[aLiCat]

Πάντως είναι μυστήρια ζώα. 20 χρόνια τις παρατηρώ, τις φροντίζω, έχω ταϊσει μωρά, έχουν πεθάνει στα χέρια μου μικρές και μεγάλες, έχω δει τρεις γενιές κι ακόμα έχω μείνει στα βασικά. Να μετράω ως το 10. Παραπάνω δεν πάει.

Είναι μαγικά πλάσματα, γι αυτό και γοητεύουν.

[Antares]

Αν ήταν μαύρος σκύλος, θα σε κοίταζε έτσι.

M' αρέσουν και τα θηλυκά γατάκια και σκυλάκια βέβαια.

[aLiCat]

Η γάτα δεν έχει το DNA του σκύλου, που σφαλιάρα να φάει, θα επιστρέψει σ'εκείνον που του την έδωσε. Η γάτα γνωρίζει πολύ καλά να αποφεύγει τις κακοτοπιές κι επειδή στη χώρα μας οι περισσότεροι αντιμετωπίζουν τα τετράποδα με συμπεριφορές που κυμαίνονται από αποφυγή/απέχθεια (στην καλύτερη), έως βαναυσότητα, απλώς δεν ρισκάρουν να φάνε (άλλη μια)κλωτσιά. Κι έτσι, ακόμα κι αν τις προσεγγίζεις με τις αγαθότερες των προθέσεων, εκείνες θα "θυμούνται" τη συμπεριφορά απέναντί τους εκατοντάδων συμπολιτών που προηγήθηκαν.
Να γιατί, το γατί.

Διαφωνώ. Είναι απλά πολύ πιο καχύποπτα σαν ζώα.

Και ναι έχω φάει χυλόπιτα από γατί αρσενικό που ήταν σαν να είχε τατουάζ σε ολόκληρο το σώμα του.

Το "καχύποπτα", προδιαθέτει αρνητικά.


Προτιμώ το "προσεκτικά", ή το "επιφυλακτικά".

[Feindflug]

Ρε συ επικοινωνώ λέμε. Αλλά μέχρι ένα σημείο. Με τους σκύλους είναι άλλη φάση. Ακόμη και οι μεγάλες ράτσες, έχουν κάτι το αγαθοβιόλικο. Με κοιτάζει σκύλος, λιώνω. Με κοιτάζει γάτα, νοιώθω βλάκας. Είτε είναι άγρια είτε χαδιάρα. Είτε είναι δική μου είτε αδέσποτη.

Oι αρχαίοι Αιγύπτιοι τις είχαν σαν ιερά ζώα. Δεν έχω δικά μου ζωάκια, δεν υπάρχει τρόπος να τα φροντίσω, οπότε δεν έχω εμπειρία.
Κάποτε είχε έναν μαύρο γάτο ο αδερφός μου, πολύ ωραίο, με λαμπερό τρίχωμα. Όταν με είχε πρωτοδεί, με είχε κοιτάξει από πάνω έως κάτω, σαν ερωτευμένος. Αν και δεν είμαι τίποτα το ιδιαίτερο.

Αν ήταν μαύρος σκύλος, θα σε κοίταζε έτσι.

Πιο 90s φωτογραφία, πεθαίνεις.

[ΓΑΛΗ]

Αν ήταν μαύρος σκύλος, θα σε κοίταζε έτσι.

M' αρέσουν και τα θηλυκά γατάκια και σκυλάκια βέβαια.

Eδώ ο ίδιος με την αγάπη του, που του είχε κάνει τη ζωή μαρτύριο.



Το μικρό ήταν το πρώτο γατί (αδέσποτο) που είχα πάρει σπίτι και η αιτία του νικ μου. Είχαμε πάθει ομαδικό έρωτα κι ο γιός μου κι εγώ κι ο σκύλος. Αυτή έπαθε έρωτα με τον πρώτο και τους άλλους δυο μας είχε γραμμένους.

[Ντεμέκ Φερμαδόρος με Φούιτ]

Η γάτα δεν έχει το DNA του σκύλου, που σφαλιάρα να φάει, θα επιστρέψει σ'εκείνον που του την έδωσε. Η γάτα γνωρίζει πολύ καλά να αποφεύγει τις κακοτοπιές κι επειδή στη χώρα μας οι περισσότεροι αντιμετωπίζουν τα τετράποδα με συμπεριφορές που κυμαίνονται από αποφυγή/απέχθεια (στην καλύτερη), έως βαναυσότητα, απλώς δεν ρισκάρουν να φάνε (άλλη μια)κλωτσιά. Κι έτσι, ακόμα κι αν τις προσεγγίζεις με τις αγαθότερες των προθέσεων, εκείνες θα "θυμούνται" τη συμπεριφορά απέναντί τους εκατοντάδων συμπολιτών που προηγήθηκαν.
Να γιατί, το γατί.

Διαφωνώ. Είναι απλά πολύ πιο καχύποπτα σαν ζώα.

Και ναι έχω φάει χυλόπιτα από γατί αρσενικό που ήταν σαν να είχε τατουάζ σε ολόκληρο το σώμα του.

Το "καχύποπτα", προδιαθέτει αρνητικά.


Προτιμώ το "προσεκτικά", ή το "επιφυλακτικά".

Εσύ εδώ, σε αυτο το τοπικ; ποιός το περίμενε....

[aLiCat]

Eδώ ο ίδιος με την αγάπη του, που του είχε κάνει τη ζωή μαρτύριο.



Το μικρό ήταν το πρώτο γατί (αδέσποτο) που είχα πάρει σπίτι και η αιτία του νικ μου. Είχαμε πάθει ομαδικό έρωτα κι ο γιός μου κι εγώ κι ο σκύλος.

Και τα δυο, κουκλιά ζωγραφιστά.

Αυτή έπαθε έρωτα με τον πρώτο και τους άλλους δυο μας είχε γραμμένους.