stavmanr έγραψε: 06 Αύγ 2020, 16:30
Όπως δείχθηκε και προηγουμένως, στο νήμα αυτό, οι λόγοι αποχώρησης κάθε άλλο παρά "
ηθικοί" ήταν.
O Μάνος Δανέζης τα λέει διαφορετικά:
Δανέζης έγραψε:Εδώ και δύο χρόνια, για λόγους επιστημονικής, εκπαιδευτικής και κοινωνικής δεοντολογίας, δεν συμμετέχω στις διάφορες, κεντρικά οργανωμένες, εκπαιδευτικές και διοικητικές διαδικασίες της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών.
Δανέζης έγραψε:Οι διαφωνίες μου αυτές δεν αφορούν παράνομες πράξεις αλλά (για μένα) μια δεοντολογία αρχών και αξιών.
Δανέζης έγραψε:Σημειώνω ότι στις τελευταίες εκλογές της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών(18/11/18 και 25/11/18) δεν συμμετείχα ως έναν συμβολισμό της έντονης αντίθεσής μου με μια σειρά δραστηριοτήτων της Ένωσης.
Δανέζης έγραψε:Δεν επιτρέπεται η Επιστήμη και τα σωματεία της να εμπλέκονται στην «πολιτική». Κάθε πολίτης έχει το δικαίωμα να ψηφίζει ότι θέλει αλλά είναι αδιανόητο να εμπλέκει τις κοινωνικές και συλλογικές εκφράσεις των επιστημών με πρόσκαιρες κοινωνικές σκοπιμότητες όλων των τύπων.
Για τον καβαλιώτη που λες, οι λόγοι αποχώρησης μπορεί να ήταν οικονομικοί, αλλά για τον Δανέζη ήταν δεοντολογικοί, όπως ο ίδιος ανέφερε. Τα είχα ξαναγράψει, αλλά φαίνεται πως δεν τα πρόσεξες, καθώς δεν τα σχολίασες και τα προσπέρασες σαν να μην τα είχα γράψει.
Επίσης, βρήκα κι αυτήν την ανέκδοτη ανάρτηση (πρώην??) μέλους της ΕΕΦ, ενός Χ. Τρικαλινού, όπου αναφέρεται στις εκλογές της ΕΕΦ και τον τρόπο που διεξάγονται, καθώς και άλλα πολλά:
https://ylikonet.gr/2019/04/21/%CF%87-% ... more-92643
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ (ΕΕΦ)
(Προσωπικές εμπειρίες)
Πολλοί από εμάς τους Φυσικούς παρακολουθούμε τα όσα συμβαίνουν γύρω από την ΕΕΦ με τις ανακοινώσεις των Τμημάτων Φυσικής των ΑΕΙ και όχι μόνο, τα δημοσιεύματα του τύπου και τις τηλεοπτικές εκπομπές, Διεξάγονται επίσης πολλές συζητήσεις και στο διαδίκτυο, από όπου φαίνεται, ότι ανεξάρτητα από τη θέση του καθενός, κοινή είναι η αγωνία για την τύχη του ιστορικού επιστημονικού σωματείου μας.
Στις γραμμές που ακολουθούν θα σας παρουσιάσω μερικά ιστορικά στοιχεία και την προσωπική μου εμπειρία, ώστε να γίνει σε όλους σαφές το πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορούμε να κινηθούμε, όσοι θέλουμε κάτι να αλλάξει προς το καλύτερο.
Μετά τη μεταπολίτευση, στο κλίμα της ευφορίας που επικράτησε, η ΕΕΦ ξαναζωντάνεψε. Την ηγεσία της ανέλαβαν πανεπιστημιακοί δάσκαλοι προερχόμενοι από τον δημοκρατικό χώρο και έδωσαν μια νέα ώθηση. Ανάμεσά τους οι γνωστοί Κ.Καρούμπαλος, Ν.Αντωνίου και άλλοι.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 το κλίμα στην Ένωση αλλάζει. Οι ενωτικές διαθέσεις που υπήρχαν στο χώρο τον καθηγητών των ΑΕΙ δεν περνούν στη μάζα των συναδέλφων, κυρίως από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Εμφανίζονται οι προσκείμενες σε κόμματα παρατάξεις. Το καταστατικό, προϊόν της δεκαετίας του 1930, που έχει ως εκλογικό σύστημα το πλειοψηφικό, δίνει τον απόλυτο έλεγχο της ΕΕΦ στην παράταξη που κινείται στο ρεύμα της εποχής. Διευκρινίζω εδώ, ότι δεν σκοπεύω να δημοσιοποιήσω άλλα ονόματα, ανεξάρτητα από τη στάση μου απέναντί τους, γιατί πιστεύω ότι το πρόβλημα δεν είναι στα πρόσωπα, αλλά στη νοοτροπία.
Κάπου εκεί αρχίζω να ασχολούμαι με την Ένωση κι εγώ. Την εποχή εκείνη με άλλους ομοϊδεάτες κατανοούμε ότι η μονοπαραταξιακότητα της διοίκησης δημιουργεί προβλήματα στον κλάδο. Την ίδια άποψη συμμερίζονται και άλλοι συνάδελφοι . Βάζουμε υποψηφιότητα, αλλά με το πλειοψηφικό σύστημα και την επιστολική ψήφο των συναδέλφων της επαρχίας, την οποία είναι εύκολο να ελέγξει κομματικός μηχανισμός, δεν έχουμε καμιά ελπίδα. Προσπαθούμε να βρούμε τρόπο να αλλάξει το καταστατικό και να καθιερωθεί η απλή αναλογική. Είναι σαφές, ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει με τον «ορθόδοξο» τρόπο, δηλαδή με μια κανονική συνέλευση, μιας και οι αυξημένες απαρτίες είναι εντελώς αδύνατον να επιτευχθούν, επειδή τα περισσότερα μέλη της ΕΕΦ βρίσκονται στην επαρχία. Βλέπουμε στις συνελεύσεις (πάντα εξ αναβολής) να έρχονται το πολύ 50-60 άτομα, ενώ για την αλλαγή του καταστατικού απαιτούνται 400-500!… Αρχίζουμε διαπραγματεύσεις με τη διοίκηση με στόχο να επιτευχθεί τεχνητή απαρτία. Δηλαδή να μην πληρώσουν συνδρομή τα μέλη από την επαρχία για ένα χρόνο, έτσι ώστε ο αριθμός των οικονομικά τακτοποιημένων να περιοριστεί στο ελάχιστο και να προχωρήσουμε σε καταστατική συνέλευση με συμφωνημένες εκ των προτέρων τις αλλαγές. Όλοι φαίνεται να συμφωνούν, αλλά την τελευταία στιγμή η πλευρά που ελέγχει τη διοίκηση υπαναχωρεί. Το όλο εγχείρημα ναυαγεί. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αδιαφορήσω για μεγάλο διάστημα για τις δραστηριότητες της ΕΕΦ, παρόλο που συμμετείχα σε κάποιες Γενικές Συνελεύσεις και διαπίστωσα την προσπάθεια της παράταξης που εκπροσωπούσε την τότε αντιπολίτευση να κυριαρχήσει.
Τελικά απομακρύνθηκα εντελώς από την ΕΕΦ. Κάποια στιγμή, το 1999, αν δεν κάνω λάθος, όπως εκ των υστέρων έμαθα, φαίνεται να επέρχεται η ολική ανατροπή. Η αντιπολιτευόμενη τότε, κυρίαρχη σήμερα, παράταξη, εκμεταλλευόμενη το πολιτικό κλίμα της εποχής, καταφέρνει να ελέγξει τις επιστολικές ψήφους και έτσι διαφαίνεται αλλαγή ηγεσίας. Η τότε διοίκηση, για να αποφύγει την ήττα και επικαλούμενη διάφορους διαδικαστικούς λόγους, αρνείται να καταμετρήσει τα ψηφοδέλτια που έχουν έρθει από επαρχία. Η Ένωση μένει ακέφαλη και με πρόταση των δύο παρατάξεων διορίζεται από το πρωτοδικείο διοίκηση για να επιλύσει το θέμα των ψηφοδελτίων. Η πλειοψηφία των διορισθέντων έχουν προταθεί από την επερχόμενη πλειοψηφία. Μεταξύ αυτών και εγώ, ανένταχτος κομματικά. Η διορισμένη διοίκηση προσπαθεί να συνεδριάσει, αλλά οι εκπρόσωποι της απερχόμενης διοίκησης κωλυσιεργούν. Προσωπικά δέχομαι από αυτούς επιθέσεις, αλλά και παρασκηνιακές «υποσχέσεις» πως αν συνεργαστώ μαζί τους θα βοηθήσουν στην ακαδημαϊκή μου εξέλιξη. Κατανοώντας ότι η ΕΕΦ είναι σε δύσκολη κατάσταση και ότι η αντικατάσταση της μιας μονοπαραταξιακής διοίκησης από μια άλλη επίσης μονοπαραταξιακή δεν θα οδηγήσει πουθενά, ζητώ να προχωρήσουμε σε ορισμό μιας διοίκησης κοινής εμπιστοσύνης, η οποία θα μεριμνήσει για την αλλαγή του καταστατικού με στόχο την εξασφάλιση της αντιπροσώπευσης όλων στη διοίκηση, ή θα επιδιώξει τη μετατροπή της ΕΕΦ σε επιμελητήριο. Η πρόταση δεν γίνεται δεκτή και μη βλέποντας νόημα στην παραπέρα συμμετοχή μου στο όργανο παραιτούμαι. Μετά από εμένα, για δικούς τους λόγους, παραιτούνται και κάποια άλλα μέλη. Από το πρωτοδικείο γίνεται αντικατάστασή μας και το ΔΣ με τη νέα σύνθεσή του αποφασίζει την καταμέτρηση των επιστολικών ψήφων. Έτσι αρχίζει η «νέα εποχή» στην ΕΕΦ.
Είναι σαφές, πως τίποτε πλέον δεν μπορεί να αλλάξει. Ο τρόπος εκλογής θα παραμείνει ο ίδιος. Παρόλα αυτά, όταν η νέα διοίκηση ζητά τη συμμετοχή μου στις δραστηριότητές της αποδέχομαι την πρόταση και ασχολούμαι στα πλαίσιά της αποκλειστικά με θέματα Φυσικής. Συμμετέχω στη διοργάνωση της πρώτης Ολυμπιάδας Φυσικής, σε συνέδρια ως προσκεκλημένος ομιλητής, γράφω άρθρα στο Φυσικό Κόσμο, συμμετέχω έναντι αμοιβής για μια φορά σε σεμινάρια επί πληρωμή για το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ.
Ταυτόχρονα αρχίζω να παρατηρώ διάφορα «περίεργα» φαινόμενα. Για παράδειγμα στα σεμινάρια που προανέφερα κάποια κεφάλαια της Φυσικής τα διδάσκουν άνθρωποι για τους οποίους έχω προσωπική εμπειρία ότι δεν τα ξέρουν. Στα συνέδρια, ως επίσημοι προσκεκλημένοι, εμφανίζονται κάποια άτομα που δεν έχουν καμιά σχέση με τη Φυσική, χωρίς βέβαια τότε να παρεμβαίνουν. Με παραξενεύουν οι στενές σχέσεις της Ένωσης με το γνωστό βουλευτή Νίκο Γεωργιάδη… Με κάνει να αγανακτώ και να παρεμβαίνω να μη δοθεί ο λόγος σε κάποιον φοιτητή που δήθεν εκπροσωπούσε μια «Ένωση φοιτητών Φυσικής», που στην ουσία ήταν η παρέα του, αλλά παρόλα αυτά τον είχε υπό τη σκέπη της για μεγάλο διάστημα η ΕΕΦ. Διαφωνώ έντονα με τη διάθεση, κατόπιν πιέσεων πολλών συναδέλφων, να εκδοθεί ανακοίνωση διαμαρτυρίας για την ύλη του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ, που όπως έλεγαν «δεν θα πρέπει να είναι πανεπιστημιακή, αφού στο σχολείο δεν διδάσκουμε π.χ. κβαντομηχανική». Τελικά η ανακοίνωση δεν εκδίδεται. Με ορίζουν υπεύθυνο της διαδικτυακής έκδοσης της «Επιθεώρησης Φυσικής», αλλά παρότι έρχονται άρθρα, το εγχείρημα, όσο εγώ συμμετέχω, δεν υλοποιείται. Το τέλος των σχέσεων μου έρχεται στις παραμονές κάποιου συνεδρίου, 11-12 χρόνια πριν. Με ορίζουν επιστημονικό υπεύθυνο του συνεδρίου. Θεωρώ ότι ο διορισμός είναι ουσιαστικός και τον αντιμετωπίζω με σοβαρότητα. Εξετάζω τα προτεινόμενα άρθρα και δίνω τον χαρακτηρισμό που εγώ πιστεύω. Μια μέρα φτάνει στα χέρια μου ένα άρθρο, το οποίο όχι μόνο είναι απαράδεκτο επιστημονικά, αλλά και δεν έχει καμιά σχέση με τη Φυσική. Επομένως από εμένα απορρίπτεται. Σε λίγες μέρες δημοσιεύεται το πρόγραμμα του συνεδρίου. Με μεγάλη μου έκπληξη διαπιστώνω, πως το παραπάνω άρθρο όχι μόνο έχει γίνει δεκτό, αλλά η συγγραφέας του έχει αναβαθμιστεί σε «προσκεκλημένη ομιλήτρια». Στέλνω τότε ένα οργισμένο γράμμα παραίτησης από τη θέση του επιστημονικού υπευθύνου και παίρνω μια απάντηση άσχετη. Από τότε διακόπτω κάθε επαφή με την ΕΕΦ.
Τα γεγονότα που ακολουθούν, οι τραγικές ανακοινώσεις για τις πανελλήνιες εξετάσεις, τα σεμινάρια επί παντός επιστητού έναντι πληρωμής, η υπόθεση Ζωγράφου, οι μεταφυσικές αναζητήσεις στελεχών της και τέλος το «κβαντικό θέατρο» κ.τ.λ. με δικαιώνουν.
Είναι σίγουρο, πως η σημερινή ηγεσία έχει αρκετούς οπαδούς. Αφήνω εκτός αυτούς που τη στηρίζουν για κομματικούς λόγους, παρόλο που ξέρω σίγουρα, ότι πολλοί φυσικοί από τον ίδιο πολιτικό χώρο κατανοούν το πρόβλημα και θέλουν να λυθεί, γιατί η Φυσική ΔΕΝ είναι κομματική. Είμαι σίγουρος, ότι υπάρχουν και πολλοί άλλοι συνάδελφοι, που χωρίς να κατανοούν την ουσία της υπόθεσης θέλουν να πιστεύουν ότι συμμετέχουν σε κάτι σημαντικό. Πιστεύω όμως ότι η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων έχει απομακρυνθεί. Το πρόβλημα λύνεται, αν το ΔΣ της Ένωσης δεν είναι απόλυτα ελεγχόμενο, αλλά σε αυτό συμμετέχουν άνθρωποι διαφορετικών αντιλήψεων (ΔΕΝ εννοώ κομματικών). Κάτι τέτοιο δυστυχώς δεν μπορεί να επιτευχθεί με τον «κανονικό» τρόπο, λόγω πλειοψηφικού συστήματος. Ακόμη κι αν αύριο αλλάξει η διοίκηση, κανείς δεν εγγυάται ότι με το σύστημα αυτό δεν θα επαναληφθούν τα ίδια. Το καταστατικό δεν μπορεί να αλλάξει. Μοναδική διέξοδος η μετατροπή της ΕΕΦ σε επιμελητήριο ή ΝΠΔΔ, όπως η Ένωση Ελλήνων Χημικών. Εγώ τουλάχιστον δεν βλέπω κάτι άλλο. Μακάρι να υπάρχει.
Τι να πω!! Πολύ κομματικό παρασκήνιο, και όχι μόνο, παίζεται πίσω από την ΕΕΦ! Αυτή δεν είναι επιστημονική ένωση, μα κάτι βγαλμένο από τα έργα του Μακιαβέλι! Ο καβαλιώτης δεν είχε αναφέρει κάτι παλιότερα για την "αλλαγή του μαγαζιού;" Ε, μάλλον το μαγαζί από κόκκινο έγινε σιελ, εξού και οι επιθέσεις που δέχεται από την Εφ.Συν και άλλους αριστερούς, αλλά και τις δηλώσεις του Αντιπροέδρου της ΕΕΦ που κάνει λόγο για «αριστερίστικες απόψεις» που θέλουν να «ρίξουν βιβλία στην πυρά».
https://www.kathimerini.gr/1015438/arti ... doepisthmh
Και το εξώδικο στην εφημερίδα συντακτών:
https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/18 ... on-fysikon
Αλλά τι έχεις να πεις για όλα αυτά;