Δυο τρία άλλα θεματάκια επι τροχάδην που βλέπω από όσα γραφηκαν
- Οποιος θεωρεί ότι δεν έλαβαν χώρα πολλαπλές μετακινήσεις πληθυσμών και οικογενείων και μεμονωμενων ατόμων απο το 600μΧ μέχρι σήμερα και ότι τώρα που μιλάμε οι κάτοικοι της Αράχωβας, της Δημητσάνας, της Βοστίτσας ή της Καρδίτσας είναι όλοι Σλάβοι, της Υδρας είναι αρχαίοι Έλληνες και της Κορίνθου είναι λουβικόφωνοι Πελασγοί, δεν είναι καλά στα μυαλά του.
- Η διαδικασία εξελληνισμού των Πρωτοσλάβων της Ελλάδας πέρα απο τον εκχριστιανισμό τους έγινε κυρίως μέσω εξυπηρετήσεων και στρατολογίας στο βυζαντινό θεματικό στρατιωτικό σύστημα. Για παράδειγμα οι Βελεγιζίτες της Δημητριάδας ήταν κανονικά και με το νόμο βυζαντινες στρατιωτικές μονάδες του Θέματος Ελλάδας και οι αρχοντες τους είχαν επίσημα αξιώματα με σφραγίδες που σώθηκαν, το ίδιο και οι Εδιβίτες (δεν ξέρουμε τη θέση τους), το ίδιο και οι Μελιγοί του Ταϋγέτου και ενδεχομένως μπορούμε να επεκτείνουμε και σε άλλες ομάδες, χωρίς ιστορίες για αγρίους και Πρωτο-Αλβανούς τροχονόμους.
- Για τους Δρόγους της Πελοποννήσου, καταρχήν δεν τους ξέρουμε όλους παρά μονο όσους αναφέρονται στο ΧτΜ. Πιθανόν να μην είναι όλοι, αλλά οι μεθοριακοί μεταξύ των Βυζαντινών του Μυστρά και των Φραγκων της Ανδραβίδας αυτοί που καταγραφηκαν στο χρονικό. Αυτοι που αναφέρονται έχουν κυρίως νότιο προσανατολισμό ενώ δεν υπάρχει κανενας γνωστός στα βόρεια, ενδεχομένως αν είναι οι μόνοι να προστατευαν τα νότια παράλια απο επιδρομές των Σαρακηνών της Κρήτης τα πρώτα χρόνια δημιουργίας του Θέματος της Πελοποννησου, επίσης προφανως ενσωματωναν πολεμοχαρείς φυλές όπως τους Τσάκωνες, τους Μελιγους και τους Μανιάτες. Των Σκορτινών (Μίνθη και Δ. Μαίναλο) πιθανόν προστάτευε τον οδικό άξονα του Αλφειού και δέσποζε ταυτόχρονα του Κυπαρισσιακού κόλπου. Του Γαρδαλεβού (Δραγαλεβού) ενδεχομένως επικοινωνία των κεντρικών οροπεδίων της Πελοποννησου με την Αργολίδα και ταυτόχρονα την ανατολική πλευρά του Αργολικού.
- Για τα περι Κρακοβίας και Βαρσοβίας. Οι Πρωτο-Σλάβοι που έφτασαν στην Ελλάδα απο τα μεσα του 7ου αιώνα ήταν ομιλητές της Κοινής Σλαβικής (πολύ πριν τον διαχωρισμό σε νότιες, ανατολικές και δυτικές γλώσσες) και ήταν χωρισμένοι σε πατριές και το πολύ αρχοντίες (λίγες περισσότερες πατριές) σαν τους Δρογουβίτες και τους Βελιγιζίτες. Οσον αφορά τις φυλές εχουν βρεθεί ονόματα και Ρώσων, και Τσέχων και Πολωνών και προφανώς Νότιων Σλαβων. Το θέμα έχει απαντηθει απο τον Μαλιγκούδη και πολλούς ξένους σλαβολόγους, οι οποίοι δεν είχαν την τυχη να ακούσουν τις θεωρίες του κ. Βοϊοάννη αλλά απαντουσαν στις εθνικιστικές θεωρίες των Βουλγάρων ιστορικών που θεωρούσαν όλους τους Σλάβους που εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα, Βούλγαρους. Κάτι που δεν ισχύει, ήταν Πρωτοσλάβοι (όχι ομιλητές νότιων σλαβικών γλωσσών) με φύλα που ξεκίνησαν ή κατέληξαν σε διάφορες σύγχρονες χώρες.
- Για τους Σλάβους της Γιάννιτσας τα εχουμε ξαναπεί. Κατέλαβαν την Καλαμάτα απο τους Φραγκους για λογαριασμό τουν Βυζαντινού αυτοκρατορα. Κατά το ΧτΜ επικεφαλής τους ήταν ο Γεώργιος Λαβούλκος. Η οικογένεια στην πορεία λογιοποίησε το επώνυμο σε Ελεαβουρκος. Κατά τον σύνδεσμο που παρέθεσα σε παραπάνω ποστ ο
Νικόλαος Πολίτης πιονέρος της ελληνικής λαογραφίας, είναι μακρινός απόγονος του συγκεκριμένου Ζυγιώτη του 13ου αιώνα.