Πάω να κόψω το κρέας.
Για το γιουβέντσι προτιμάμε να παίρνουμε καρδιά σπάλας.
Είναι το πιο νόστιμο και το πιο τρυφερό.
Θυμάμαι όταν σπούδαζα στην Αθήνα και πήγα στον χασάπη του λέω θέλω ένα με ενάμιση κιλό σπάλα από την καρδιά της να μου το κόψεις για γιουβέντσι.
Μεγάλο κρεοπωλείο Σάββατο πρωί πιτσιρίκα εγώ.
Πρωτοετής.
Με κοίταξε με ένα βλέμμα παράξενο.
Μου λέει έχω έτοιμο μοσχάρι στον δίσκο κομμένο.
Του λέω δεν γίνεται να μου βάλεις αυτό που θέλω εγώ;
Εν τω μεταξύ περίμενα στην ουρά καμιά μισή ώρα πριν.
Όταν θέλεις κάτι τέτοιο και όχι έτοιμα να έρχεσαι νωρίς πρίν τις 9+00
Του λέω μα ήρθα 8+30 και είχε ουρά.
Τέλος πάντων έφυγα.
Το επόμενο Σάββατο ήμουνα εκεί 7+30 .
Όλοι ξεκοκκάλιζαν κρέατα κόβανε με τους μπαλτάδες.
Πιο πολύ κοτόπουλα κοτέτσια ολόκληρα.
Του λέω πάλι τα ίδια πάει φέρνει μία σπάλα και αρχίζει να βγάζει την καρδιά μου είπε φυσικά ότι είναι πιο ακριβό συναίνεσα.
Το ζυγίζει 2,5 κιλά του λέω δεν πειράζει άστο απλά κόψε μου το για γιουβέντσι.
Άρχισε να το κόβει βιαστικά λάθος.
Του έβαλα τις φωνές.
Θα μου καταστρέψεις το φαΐ πως το κόβεις έτσι;
Πως θέλεις να το κόψω δεσποινίς μου αγριεύει.
Του λέω θέλεις να σου δείξω;
Ναι έλα μου λέει.
Βρήκα την τρύπα που περνούσαν πέρασα.
Του λέω δώσε μου το μαχαίρι.
Πήρα το μαχαίρι και άρχισα να ακολουθώ τις ίνες από το κρέας.
Τότε έρχεται το αφεντικό του και γελούσε.
Από που είσαι;
Κρήτη του λέω.
Άστο θα στο φτιάξω εγώ μπράβο σου κοπέλα μου.
Του λέω έτσι όπως το έκοβε θα έλιωνε όλο δεν θα είχα ατόφια κομμάτια.
Άρχισε να το κόβει ο άνθρωπος ήξερε.
Μετά μου έδωσε το τηλέφωνο του τόν έπαιρνα τηλέφωνο ότι ήθελα μου το ετοίμαζε αυτός.
Ήρθε επίσκεψη ο πατέρας μου και στο τέλος έγιναν και φίλοι.
