Phorum.com.gr

Αγις έγραψε: 07 Μαρ 2023, 15:25

ΓΑΛΗ έγραψε: 07 Μαρ 2023, 15:18

Αγις έγραψε: 07 Μαρ 2023, 15:10

ο υπαρκτος ψοφησε εκει αλλα συνεχιζει να θριαμβευει εδω στην - στην πηγη του

Κι εσένα σε τί σε επηρεάζει αυτό, Άγι;

Από μαγαζί που δεν ψωνίζεις, τι σε νοιάζει κι αν καεί, στην τελική.

α ναι ;
επειδη δεν με επηρρεαζει να κανω μοκο κ να αδιαφορω ;
να γινει θυμα ο βαπτιστηρας κ οι ανηψιοι μου μιας τρισαθλιας νοοτροπιας ;
μην φας σου εχω τσουχτρα ζελε

Οκ, αν το βλέπεις ανθρωπιστικά ή προστατευτικά για την κοινωνία ή πιο συγκεκριμένα για τον βαπτιστήρα και τους ανηψιούς, κανένα πρόβλημα. Απλώς διακρίνω μία -πως να το πω- υπερβάλλουσα προσωπική αναστάτωση στο κατά πόσον θα επηρεάσουν συγκεκριμένες πχορουμίστριες τους άρρενες του σογιού σου.

Αναφορικά δε με τις τσούχτρες ζελέ, αν μπήξεις τα δάχτυλα σου στο κεφάλι τους, όταν είναι στα ρηχά, μια χαρά τις μεταφέρεις στην άμμο ή τα βότσαλα, χωρίς δερματικές απώλειες. Στα βαθιά, καλό είναι να τις αποφεύγεις.

Αγις έγραψε: 07 Μαρ 2023, 15:47

Καρολίνα έγραψε: 07 Μαρ 2023, 15:45

Αγις έγραψε: 07 Μαρ 2023, 15:43

το τριπλο εμβολιο

δεν μπορεσα να αντισταθω στο φωστηρες

Καλά έκανες και δεν αντιστάθηκες, αλλά τι εννοείς, ότι φταίει πως εμβολιάστηκα ή είναι απομεινάρια της ασθένειας;

ο εμβολιασμος φυσικα (τι φωστηρας ειμαι ; )

παμε τωρα σε φωστηρες που ειναι υπερ πως φταινε τα εμβολια κ αλλους φωστηρες που θα παρουν την αντιθετη θεση - να γινει τζερτζελο

Κοίτα, και εγώ δεν εμβολιάστηκα με μεγάλη χαρά, αλλά αφού ταξιδεύω συνέχεια, κατά κάποιο τρόπο θέλησα να βγάλω και αυτόν τον μπελά από πάνω μου (του να μην μπορώ να μπω σε μέρη ή να πρέπει να προσκομίζω αποτελέσματα τεστ εννοώ).
Ωστόσο νόσησα και τώρα ψυλλιάζομαι ότι παίζει να είναι τίποτα συμπτώματα από αυτά που εσείς οι γραμματιζούμενοι λέτε long covid.

Τι ώρα μπαίνουν άραγε οι άλλοι ειδικοί να μας πούνε; Μην τρέχω τώρα στους γιατρούς, τι να ξέρουν άλλωστε κι αυτοί.

ΓΑΛΗ έγραψε: 07 Μαρ 2023, 15:49

Αγις έγραψε: 07 Μαρ 2023, 15:25

ΓΑΛΗ έγραψε: 07 Μαρ 2023, 15:18

Κι εσένα σε τί σε επηρεάζει αυτό, Άγι;

Από μαγαζί που δεν ψωνίζεις, τι σε νοιάζει κι αν καεί, στην τελική.

α ναι ;
επειδη δεν με επηρρεαζει να κανω μοκο κ να αδιαφορω ;
να γινει θυμα ο βαπτιστηρας κ οι ανηψιοι μου μιας τρισαθλιας νοοτροπιας ;
μην φας σου εχω τσουχτρα ζελε

Οκ, αν το βλέπεις ανθρωπιστικά ή προστατευτικά για την κοινωνία ή πιο συγκεκριμένα για τον βαπτιστήρα και τους ανηψιούς, κανένα πρόβλημα. Απλώς διακρίνω μία -πως να το πω- υπερβάλλουσα προσωπική αναστάτωση στο κατά πόσον θα επηρεάσουν συγκεκριμένες πχορουμίστριες τους άρρενες του σογιού σου.

Αναφορικά δε με τις τσούχτρες ζελέ, αν μπήξεις τα δάχτυλα σου στο κεφάλι τους, όταν είναι στα ρηχά, μια χαρά τις μεταφέρεις στην άμμο, χωρίς καυστικές απώλειες. Στα βαθιά, καλό είναι να τις αποφεύγεις.

δεν ειναι θεμα πχορουμιστριων - ειναι η νοοτροπια που επικρατει - το γνωριζεις καλα

τις τσουχτρες εμαθα απο πιτσιρικας να τις πεταω στην αμμο χωρις προβλημα ειτε στα ρηχα ειτε οταν ηταν στα βαθια

Καρολίνα έγραψε: 07 Μαρ 2023, 15:50

Αγις έγραψε: 07 Μαρ 2023, 15:47

Καρολίνα έγραψε: 07 Μαρ 2023, 15:45

Καλά έκανες και δεν αντιστάθηκες, αλλά τι εννοείς, ότι φταίει πως εμβολιάστηκα ή είναι απομεινάρια της ασθένειας;

ο εμβολιασμος φυσικα (τι φωστηρας ειμαι ; )

παμε τωρα σε φωστηρες που ειναι υπερ πως φταινε τα εμβολια κ αλλους φωστηρες που θα παρουν την αντιθετη θεση - να γινει τζερτζελο

Κοίτα, και εγώ δεν εμβολιάστηκα με μεγάλη χαρά, αλλά αφού ταξιδεύω συνέχεια, κατά κάποιο τρόπο θέλησα να βγάλω και αυτόν τον μπελά από πάνω μου (του να μην μπορώ να μπω σε μέρη ή να πρέπει να προσκομίζω αποτελέσματα τεστ εννοώ).
Ωστόσο νόσησα και τώρα ψυλλιάζομαι ότι παίζει να είναι τίποτα συμπτώματα από αυτά που εσείς οι γραμματιζούμενοι λέτε long covid.

Τι ώρα μπαίνουν άραγε οι άλλοι ειδικοί να μας πούνε; Μην τρέχω τώρα στους γιατρούς, τι να ξέρουν άλλωστε κι αυτοί.

νομισμα εστριψα να παρω θεση για το τι φταιει στην περιπτωση σου

στον πολεμο που ειχε γινει επι κορωνοιου δεν ειχα γραψει τπτ - απολαμβανα τις μαχες

Αγις έγραψε: 07 Μαρ 2023, 15:54

Καρολίνα έγραψε: 07 Μαρ 2023, 15:50

Αγις έγραψε: 07 Μαρ 2023, 15:47

ο εμβολιασμος φυσικα (τι φωστηρας ειμαι ; )

παμε τωρα σε φωστηρες που ειναι υπερ πως φταινε τα εμβολια κ αλλους φωστηρες που θα παρουν την αντιθετη θεση - να γινει τζερτζελο

Κοίτα, και εγώ δεν εμβολιάστηκα με μεγάλη χαρά, αλλά αφού ταξιδεύω συνέχεια, κατά κάποιο τρόπο θέλησα να βγάλω και αυτόν τον μπελά από πάνω μου (του να μην μπορώ να μπω σε μέρη ή να πρέπει να προσκομίζω αποτελέσματα τεστ εννοώ).
Ωστόσο νόσησα και τώρα ψυλλιάζομαι ότι παίζει να είναι τίποτα συμπτώματα από αυτά που εσείς οι γραμματιζούμενοι λέτε long covid.

Τι ώρα μπαίνουν άραγε οι άλλοι ειδικοί να μας πούνε; Μην τρέχω τώρα στους γιατρούς, τι να ξέρουν άλλωστε κι αυτοί.

νομισμα εστριψα να παρω θεση για το τι φταιει στην περιπτωση σου

στον πολεμο που ειχε γινει επι κορωνοιου δεν ειχα γραψει τπτ - απολαμβανα τις μαχες

Αχ κρίμα, τα έχασα αυτά.

Εν τω μεταξύ θέλω να ανοίξω νήμα και για ένα αισθηματικό μου θέμα, αλλά άδικος κόπος, θα με τρολάρουν αντί να με συμβουλέψουν.

Αγις έγραψε: 07 Μαρ 2023, 15:52
τις τσουχτρες εμαθα απο πιτσιρικας να τις πεταω στην αμμο χωρις προβλημα ειτε στα ρηχα ειτε οταν ηταν στα βαθια

metoo

user έγραψε: 07 Μαρ 2023, 15:43

Sid Vicious έγραψε: 07 Μαρ 2023, 12:32 Σανβί, Σανσαβί, Σαμεγκελάφ...
Σανβί, Σανσαβί, Σαμεγκελάφ...
Σανβί, Σανσαβί, Σαμεγκελάφ!

- Χαράξτε παντού στην πόλη τα τρία αυτά ονόματα, είπε ο Πάστορας Ιεζεκιήλ στους κατοίκους που είχαν μαζευτεί στην εκκλησία της μικρής φιλήσυχης πόλης, Μονάχα αυτοί οι τρείς αγγέλοι μπορούν να μας σώσουν από το κακό αυτό που βρήκε την πόλη μας, ας ελπίσουμε ότι δεν είναι πολύ αργά πια και ας μας βοηθήσει ο Θεός.

Είχε κάποιο καιρό τώρα που ένα δαιμονικό ον, μια πανάρχαια σπορά, μόλυνε την πόλη μας. Μονάχα που αργήσαμε να το αντιληφθούμε. Είναι και αυτή η ρουτίνα της ζωής που σε υπνωτίζει καμιά φορά και αδυνατείς να δεις εγκαίρως το κακό που αναπτύσσεται δίπλα σου. Ως που μια μέρα το κακό έχει γιγαντωθεί και τότε συνέρχεσαι απότομα. Όμως είσαι ακόμη μουδιασμένος λόγω της μακράς σου ύπνωσης και σαστισμένος διότι δεν το είχες δει. Και ας θέριευε δίπλα σου το δαιμονικό μίασμα μέρα με την μέρα.

Ο Χάρυ ο επιπλοποιός ήταν ένας ήσυχο παιδί και αγαπούσε την Πώλα. Την Πώλα που στα αλήθεια δεν τη γνώριζε πραγματικά τόσο καλά όσο νόμιζε. Φρόντιζε να είναι πάντα ευχαριστημένη (ή έτσι θεωρούσε) η Πώλα και να απολαμβάνει μια όμορφη ζωή, η Πώλα ήταν η μοναδική του σκέψη. Και ετοιμαζόταν να την παντρευτεί. Ευτυχία; Χα χα ναι όντως έτσι ονομάζουν οι άνθρωποι κάποιες φορές την άγνοια και την αφέλεια. Δύστυχε Χάρυ.

Από την άλλη όμως έφταιγε και ο Χάρυ. Πάντοτε φταίνε δύο. Τον είχε καταπιεί σα το κήτος του Ιωνά η καθημερινότητα και είχε εγλωβιστεί μέσα στην κοιλιά του θηρίου αυτού κατά τρόπο τέτοιο που αδυνατούσε να δει την μοναξιά, την θλίψη και τον πόνο της Πώλα. Δεν αντιλήφθηκε τις παύσεις ανάμεσα στις ανάσές της, δεν καταλάβαινε ότι η Πώλα βίωνε έναν θάνατο μέρα με τη μέρα, το δικό της θάνατο. Που μπορεί να μην ήταν σωματικός θάνατος όμως ήταν μαρτυρικός. Δύστυχη Πώλα.

Και μια μέρα στην πόλη εμφανίστηκε ένας ξένος που ήταν δαιμονολάτρης και η Πώλα άρχισε να απουσιάζει ολοένα και συχνότερα από το καινούργιο σπίτι τους που μόλις είχαν ετοιμάσει μαζί με τον Χάρυ. Εξαφανιζόταν με το τύπο αυτό ολοένα και συχνότερα. Ώσπου κάποια στιγμή λίγο αργότερα είπε στον Χάρυ,
-Χάρυ φεύγω
-Φεύγεις; Που πας; Τι εννοείς Πώλα φεύγεις;
-Τελειώσαμε Χάρυ, φεύγω!
- Τελειώσαμε; Μα σε αγαπώ Πώλα, τι θα κάνω; Και εσύ νόμιζα με αγαπούσες.
- Όχι Χαρυ δεν θέλω να είμαι μαζί σου πια, θέλω να τελειώσουμε, να μείνω λίγο μόνη να σκεφτώ, να βρω τον εαυτό μου, φεύγω.
-Μα Πώλα, δεν μπορεί να με αφήνεις έτσι, στα ξαφνικά να λες τελειώσαμε και να φεύγεις, σε αγαπώ Πώλα
- Τώρα τι καταλαβαίνεις Χάρυ με αυτό που κάνεις, μην με πιέζεις Χάρυ, με πνίγεις τώρα, σε αρέσει αυτό; Μα τι άνθρωπος είσαι εσύ Χάρυ!
- Μα Πώλα... μην φεύγεις...
- Αει παράτα μας ρε Χάρυ!!!!!

Και η πόρτα έκλεισε. Ο Χαρυ έμεινε μονάχος και η Πώλα είχε φύγει.
Όμως δεν έφυγε από τις σκέψεις του Χάρυ που έμενε μόνος του πλέον σε αυτό που κάποτε ήταν το σπίτι τους. Μόνος του με τη σκέψη του για την Πώλα που τόσο αγαπούσε και μάταια περίμενε να επιστρέψει.

Ένα βράδυ καθώς βρισκόμασταν στο σαλούν και απολαμβάναμε το ουίσκυ που είχε φτιάξει ο γερο-Εσάγιας μπήκε μέσα ένα γκροτέσκο πραγματικά ζευγάρι. Ήταν η Πώλα μαζί με τον αχρείο ξένο δαιμονολάτρη. Έπρεπε να τον είχαμε διώξει από την πόλη μας όταν είχε πρωτοεμφανιστεί ή να τον είχαμε σκοτώσει όμως η φιλευσπλαχνία μας καμιά φορά κάνει λάθη.
Και επιτακτικά ζητήσαν από τον πιανίστα μπροστά στα έκπληκτα μάτια μας να παίξει μια σατανική κακοδαιμονία. Και ξεκίνησαν να ασχημαίνουν με τις δυσαρμονικές κινήσεις τους το θείο αυτό δώρο που ονομάζεται χορός. Και δεν υπήρχε περίπτωση να γίνουν ανεκτά ούτε αυτή η βλασφημία ούτε και το αηδιαστικό αυτό θέαμα, είμαστε απλοί άνθρωποι εδώ, ανοχή τέλος. Και τους σταματήσαμε. Ο δαιμονολάτρης προσπάθησε να αντιδράσει και τόλμησε να σηκώσει το χέρι του στον Πάστορα Ιεζεκιήλ. Τεράστιο λάθος καθώς ο Πάστορας Ιεζεκιήλ ξεθηκάρωσε το ξίφος που βρισκόταν καμουφλαρισμένο στο μπαστούνι του και διαχώρισε το χέρι αυτό από τον ώμο. Πάντα φιλεύσπλαχνος ο Πάστορας δεν μπορούσε να βλέπει ακόμη και έναν δαιμονολάτρη να υποφέρει και πήρε έπειτα μια καραμπίνα, τον λύτρωσε από το μαρτύριο του και έστειλε την ψυχή του στην κόλαση.

Την Πώλα την μεταφέραμε σε ένα κελί και εκεί μέσα στο κελί της συνέβη κάτι φοβερό. Γίναμε μάρτυρες ενός αποτρόπαιου θεάματος. Της φύσης αυτής που τόσα χρόνια διογκωνόταν μέρα με τη μέρα στην ψυχή της Πώλας. Ένα δηλητηριώδες σκοτάδι που είχε κυριαρχήσει ολότελα πάνω της. Η Πώλα πια δεν ήταν άνθρωπος, όχι δεν θα μπορούσε να είναι άνθρωπος αυτό το εμετικό πλάσμα με τα καχεκτικά μαύρα φτερά, το φολιδωτό σώμα, την πυώδη καμπούρα και τα μικρά κίτρινα μάτια. Μα πώς μεταμορφώθηκε έτσι η κάποτε πανέμορφη Πώλα αναρωτιόμασταν όλοι όσοι ήμασταν εκεί αλλά η αλήθεια είναι πως η μοναξιά, η θλίψη, ο πόνος μπορούν να μεταμορφώσουν τον άνθρωπο. Έπειτα όταν το σκοτάδι απλωθεί και κυριαρχήσει απλά αποκαλύπτεται το αποτέλεσμα. Και η μεταμόρφωση αυτή δεν είναι καθόλου όμορφη. Μας ήρθε να ξεράσουμε από την μπόχα που ανέδυε και όσες σφαίρες από τις καραμπίνες μας και αν αδειάσαμε πάνω του αυτό το πλάσμα ήταν ακόμη ζωντανό. Όσο ζωντανό μπορεί να είναι ένα πλάσμα που ανήκει στην κόλαση.
Και άρχισε να ουρλιάζει σπαρακτικά
-Χάρυ Χάρυ, Βοήθεια!! Με σκοτώνουν Χάρυ, Βοήθεια! Χάρυ έλα!

Και ο Χάρυ, ο δυστυχής Χάρυ που όλο αυτό τον καιρό περίμενε την Πώλα να επιστρέψει την άκουσε και έτρεξε προς αυτήν. Όταν εμφανίστηκε λαχανιασμένος και αναψοκοκκινισμένος μέσα στην φυλακή, η Πώλα του μίλησε γλυκά.
- Χαρυ... ήρθες, το ήξερα ότι θα έρθεις. Βοήθησε με σε παρακαλώ, ελευθέρωσε με, δεν θέλω να πεθάνω, διώξε τους όλους, με πονάνε, θέλουν να με σκοτώσουν... Χάρυ σε παρακαλώ… Χάρη μη τους αφήσεις… πονάω…
Ο Χαρυ μας έσπρωξε και κατάφερε να πάρει τα κλειδιά και έτρεξε αμέσως για να ξεκλειδώσει την Πώλα. Ευτυχώς προλάβαμε να τον σταματήσουμε πριν ελευθερώσει τον δαίμονα. Τον ακινητοποιήσαμε όμως δεν σταμάτησε να μας φωνάζει ότι τρελαθήκαμε όλοι και πρέπει να ελευθερώσουμε την Πώλα. Αυτή όσο ο Χάρυ ήταν παρών είχε ξαναπάρει την ανθρώπινη μορφή της και συνέχεια έκλαιγε και τον εκλιπαρούσε να την βοηθήσει.
Ο Πάστορας Ιεζεκιήλ χάραξε κάτι έξω από το κελί της Πώλα και στράφηκε προς εμάς:
- Θα ανοίξω την εκκλησία, θα μαζευτούμε εκεί , ειδοποιήστε και όλους τους κατοίκους να έρθουν όσο πιο γρήγορα μπορούν, δεν πρέπει να χάσουμε καθόλου χρόνο, καμπάνες θανάτου πρέπει να ηχήσουν την αυγή.
- Ακούστε πολίτες και ευσεβείς άνθρωποι, έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια πολύ σοβαρή κατάσταση. Δεν έχουμε πολύ χρόνο αλλά θα προσπαθήσω να σας εξηγήσω σύντομα τι στα αλήθεια αντιμετωπίζουμε.
Στην ανθρωπότητα υπάρχει ένα σκοτεινό σημάδι, το σημάδι της Λίλιθ. Αυτού του πανάρχαιου βρωμερού πλάσματος που κάποτε ήταν άνθρωπος. Ο πρώτος άνθρωπος μαζί με τον Αδάμ. Και όλοι γνωρίζουμε πως ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο το δώρο της ελεύθερης θέλησης και επιλογής και η Λιλιθ επέλεξε να γίνει ένα πλάσμα άσχημο και δαιμονικό, μια ψυχή της οποίας η δυσωδία είναι απερίγραπτη. Και εκδιώχτηκε από τον Παράδεισο και συνενώθηκε με τον Σατανά. Όμως ο Αδάμ καθόταν μονάχος του στον Παράδεισο και τη νοσταλγούσε και την αναζητούσε. Όποτε ο Θεός τον λυπήθηκε και έστειλε τους τρεις αυτούς Αγγέλους, τον Σανβί, τον Σανσαβί και τον Σαμεγκελάφ να την βρουν και να την φέρουν πίσω. Και όταν τελικά την βρήκαν αυτή είχε πια μεταμορφωθεί σε ένα σιχαμερό πλάσμα και είχε κάνει πολλά παιδιά με τον Σατανά. Παρ όλα αυτά οι Άγγελοι της διαμήνυσαν πως ο Θεός τη συγχωρεί και ότι ο Αδάμ την αγαπά και την αποζητά και να επιστρέψει. Όμως η Λίλιθ αρνήθηκε και έβρισε τους Αγγέλους αυτούς. Οι Άγγελοι πια απαίτησαν από τη Λίλιθ να αλλάξει γνώμη και να επιστρέψει αλλιώς θα σκότωναν όλα τα δαιμονικά πλάσματα που είχε γεννήσει με τον Σατανά. Και πάλι όμως η Λίλιθ συνέχισε να βρίζει και αρνήθηκε ρίχνοντας κατάρες. Και ο Σανβί, ο Σανσαβί και ο Σαμεγκελάφ, Οργή Κυρίου, εξολόθρευσαν όλα της τα σατανικά γεννήματα.
Η Λιλιθ ξαναγέννησε δαιμονικά πλάσματα αργότερα όμως αυτό που πάντα τρέμουν η Λίλιθ και τα παιδιά της είναι ο Κύριος μας και αυτούς τους τρεις Αγγέλους του. Και αυτό που κάποτε ήταν η Πώλα είναι πια ένα παιδί της Λίλιθ, ένας βρωμερός δαίμονας. Χαράξτε λοιπόν παντού αυτά τα τρία ονόματα. Τους καλούμε.
Σανβί, Σανσαβί, Σαμεγκελάφ...

Ο Χάρυ με τα χέρια του δεμένα και με δάκρυα στα μάτια του άκουγε τον Πάστορα Ιεζεκιήλ και έβλεπε τους συμπολίτες του έτοιμους να σκοτώσουν την Πωλα που αγαπούσε. Δεν άντεξε, ξέσπασε:
- Είστε όλοι τρελοί! Έχετε τρελαθεί, μην πειράξετε την Πώλα, δεν ειναι δαιμονας, δεν μπορώ να πιστέψω ότι σκέπτεστε έτσι για αυτήν. Δεν θα επιτρέψω σε κανέναν σας να πειράξει την Πώλα μου!
- 'Οχι Χάρυ δεν είμαστε τρελοί, του απάντησε ο Πάστορας, ούτε και εσύ είσαι τρελός παρόλο που είσαι τόσο ταραγμένος. Σε κατανοώ Χαρυ, να ξυπνήσεις χρειάζεται. Πρέπει να ξυπνήσεις Χαρυ, αυτός ο ύπνος στον οποίο βρίσκεσαι είναι δηλητηριώδης, θανατηφόρα δηλητηριώδης.
Σύσσωμοι οι πολίτες κινήσαμε προς την φυλακή καλώντας τους τρεις Αγγέλους.
Σανβί, Σανσαβί, Σαμεγκελάφ...
Σανβί, Σανσαβί, Σαμεγκελάφ...
Σανβί, Σανσαβί, Σαμεγκελάφ...
Μπήκαμε στη φυλακή και φτάσαμε μπροστά από το κελί της Πώλα. Αυτη έντρομη από τα ονόματα των Αγγέλων ούρλιαζε και βλασφημούσε με μανία και είχε ξαναπάρει την δαιμονική μορφή. Ο Χαρυ που τον είχαμε ακινητοποιήσει μακριά της ώστε να μην κάνει καμιά κουταμάρα είχε χάσει το χρώμα του και ήταν έτοιμος να καταρρεύσει μέσα στους λυγμούς του. Και το πλάσμα που ήταν κάποτε η Πώλα γύρισε προς τον Χάρυ:
- Χάρυ... βοήθεια... ελευθέρωσε με... θα με σκοτώσουν... με αγαπάς Χαρυ, έτσι δεν είναι; Πες με ότι με αγαπάς, εγώ σε αγαπώ Χάρυ, μην τους αφήσεις... Χάρυ...
- Πώλα...
- Μην τους επιτρέψεις Χάρυ... με σκοτώνουν...
- Πώλα σε αγαπώ... δεν θα τους επτρέψω... Πώλα....
Και ο Χάρυ μάζεψε όλη του την αγάπη και όλη του τη δύναμη και όχι μόνο κατάφερε να λύσει τα δεσμά του αλλά ξέφυγε και από τους άντρες που τον κρατούσαν και σαν αστραπη έτρεξε προς τον μπιγκ Τζωνυ που κρατούσε τα κλειδιά του κελιού, τον χτύπησε και τα άρπαξε. Ο θηριώδης Γκίντεον μπήκε απειλητικά μπροστά του να τον σταματήσει και ο Χάρυ που δεν ήταν δα και κανένα πρώτο μπόι και δεν θα είχε καμία απολύτως πιθανότητα απέναντι του υπό κανονικές συνθήκες τον ξάπλωσε κάτω με μια γροθιά προς μεγάλη έκπληξη όλων μας.
- Πώλα έρχομαι... δεν θα τους το επιτρέψω... Πώλα...
Και πράγματι η αγάπη του Χαρυ για την Πώλα τον γέμισε δύναμη και αποφασιστικότητα
Όμως οι πολίτες δεν είχαν σταματήσει να καλούν τους τρεις Αγγέλους.
Σανβί, Σανσαβί, Σαμεγκελάφ...
Σανβί, Σανσαβί, Σαμεγκελάφ...
Σανβί, Σανσαβί, Σαμεγκελάφ!
Και τρεις μεγάλες πανίσχυρες φλόγες, πύρινες ρομφαίες έπεσαν με ορμή από τον ουρανό και έσκισαν την οροφή του κελιού σαν χαρτί και έκαιγαν και έκοβαν σε κομμάτια την Πώλα, το αποτρόπαιο πλάσμα αυτό που έφερε το δαιμονικό σημάδι της Λίλιθ.
-Χάρυ βοήθεια...πονάω…ποναώ…Χαρυυυυ… βοηθ…
-Πώλα!!! Πώλα μου… εγώ φταίω.. μόνο έγω.. ακούτε όλοι; Να αφήσετε την Πώλα ήσυχη, μόνο εγώ φταίω, δεν είχα καταλάβει, δεν την αγάπησα όπως έπρεπε, δε την πρόσεξα όσο έπρεπε, ήμουν τυφλός, μόνο εγώ φταίω, ακούτε;
Και με τα δάκρυα του να τρέχουν ασταμάτητα ο Χάρυ ξεκλείδωσε την πόρτα του κελιού αλλά όση αποφασιστικότητα και αν είχε δεν μπορούσε να τα βάλει με τους τρεις Αγγέλους. Μπήκε στο κελί και έπιασε σφιχτά τη φλεγόμενη της παλάμη και την χάιδεψε καθώς οι φλόγες είχαν αρχίσει να μεταφέρονται στα ρούχα του και στη σάρκα του.
-Πώλα σε αγαπώ, συγγνώμη για όλα, ποτέ δεν θα σε αφήσω.
Και κινήθηκε μέσα στην φωτιά που κατέτρωγε την Πωλα που ήταν πια με την κανονική της μορφή και όχι την μορφή του πλάσματος στο οποίο είχε μεταμορφωθεί...
Είχαν απομείνει μοναχά στάχτες, της Πώλα και του Χάρυ ανακατεμένες, ένας γκρίζος σωρός μέσα στο καμένο και κατεστραμμένο κελί. Δεν ακουγόταν κανένας ήχος, λες και όλοι πια ήταν μουγγοί.

Sid 2010

Εσύ;;;
Πάρα πολύ ωραίο
Έχεις κι άλλα τέτοια διηγήματα;;;

Καμιά 10-15 ακόμα

Καρολίνα έγραψε: 07 Μαρ 2023, 15:55

Αγις έγραψε: 07 Μαρ 2023, 15:54

Καρολίνα έγραψε: 07 Μαρ 2023, 15:50


Κοίτα, και εγώ δεν εμβολιάστηκα με μεγάλη χαρά, αλλά αφού ταξιδεύω συνέχεια, κατά κάποιο τρόπο θέλησα να βγάλω και αυτόν τον μπελά από πάνω μου (του να μην μπορώ να μπω σε μέρη ή να πρέπει να προσκομίζω αποτελέσματα τεστ εννοώ).
Ωστόσο νόσησα και τώρα ψυλλιάζομαι ότι παίζει να είναι τίποτα συμπτώματα από αυτά που εσείς οι γραμματιζούμενοι λέτε long covid.

Τι ώρα μπαίνουν άραγε οι άλλοι ειδικοί να μας πούνε; Μην τρέχω τώρα στους γιατρούς, τι να ξέρουν άλλωστε κι αυτοί.

νομισμα εστριψα να παρω θεση για το τι φταιει στην περιπτωση σου

στον πολεμο που ειχε γινει επι κορωνοιου δεν ειχα γραψει τπτ - απολαμβανα τις μαχες

Αχ κρίμα, τα έχασα αυτά.

Εν τω μεταξύ θέλω να ανοίξω νήμα και για ένα αισθηματικό μου θέμα, αλλά άδικος κόπος, θα με τρολάρουν αντί να με συμβουλέψουν.

ανοιξε το - σε ολα αυτα τα νηματα τρολλαρουμε αλλα το διασκεδαζουμε

αν αποφασισεις να το ανοιξεις - ξεφυγε τουλαχιστον απο την πεπατημενη δλδ οπως κανει ο Βανδονος - Ερμης - Κασπ -'' ολο κλο κλο κ αυγο τπτ '' να εχει δραση - παθιασμενο σεξ - τρελλα κολπα

Αγις έγραψε: 07 Μαρ 2023, 16:00

Καρολίνα έγραψε: 07 Μαρ 2023, 15:55

Αγις έγραψε: 07 Μαρ 2023, 15:54

νομισμα εστριψα να παρω θεση για το τι φταιει στην περιπτωση σου

στον πολεμο που ειχε γινει επι κορωνοιου δεν ειχα γραψει τπτ - απολαμβανα τις μαχες

Αχ κρίμα, τα έχασα αυτά.

Εν τω μεταξύ θέλω να ανοίξω νήμα και για ένα αισθηματικό μου θέμα, αλλά άδικος κόπος, θα με τρολάρουν αντί να με συμβουλέψουν.

ανοιξε το - σε ολα ατα τα νηματα τρολλαρουμε αλλα το διασκεδαζουμε

αν αποφασισεις να το ανοιξεις - ξεφυγε τουλαχιστον απο την πεπατημενη δλδ οπως κανει ο Βανδονος - Ερμης - Κασπ -'' ολο κλο κλο κ αυγο τπτ '' να εχει δραση - παθιασμενο σεξ - τρελλα κολπα

Βασικά σε δράση και παθιασμένο σεξ θέλω να καταλήξει, αλλά πρώτα πρέπει να γίνει το κονέ και εκεί ακριβώς είναι ο προβληματισμός μου. Στο πως θα το κάνω, γιατί είναι λεπτή η θέση μου.
Θα το σκεφτώ πάντως δάσκαλε, σε ευχαριστώ (αν και δεν μου έλυσες το θέμα υγείας).

Καρολίνα έγραψε: 07 Μαρ 2023, 16:02

Αγις έγραψε: 07 Μαρ 2023, 16:00

Καρολίνα έγραψε: 07 Μαρ 2023, 15:55

Αχ κρίμα, τα έχασα αυτά.

Εν τω μεταξύ θέλω να ανοίξω νήμα και για ένα αισθηματικό μου θέμα, αλλά άδικος κόπος, θα με τρολάρουν αντί να με συμβουλέψουν.

ανοιξε το - σε ολα ατα τα νηματα τρολλαρουμε αλλα το διασκεδαζουμε

αν αποφασισεις να το ανοιξεις - ξεφυγε τουλαχιστον απο την πεπατημενη δλδ οπως κανει ο Βανδονος - Ερμης - Κασπ -'' ολο κλο κλο κ αυγο τπτ '' να εχει δραση - παθιασμενο σεξ - τρελλα κολπα

Βασικά σε δράση και παθιασμένο σεξ θέλω να καταλήξει, αλλά πρώτα πρέπει να γίνει το κονέ και εκεί ακριβώς είναι ο προβληματισμός μου. Στο πως θα το κάνω, γιατί είναι λεπτή η θέση μου.
Θα το σκεφτώ πάντως δάσκαλε, σε ευχαριστώ (αν και δεν μου έλυσες το θέμα υγείας).

αν το προχωρησεις το κονε (σιγα το δυσκολο -ορμα του ) - ισως με τις γαργαρες να θεραπευτεις κ απο το προβλημα

Αγις έγραψε: 07 Μαρ 2023, 16:04

Καρολίνα έγραψε: 07 Μαρ 2023, 16:02

Αγις έγραψε: 07 Μαρ 2023, 16:00

ανοιξε το - σε ολα ατα τα νηματα τρολλαρουμε αλλα το διασκεδαζουμε

αν αποφασισεις να το ανοιξεις - ξεφυγε τουλαχιστον απο την πεπατημενη δλδ οπως κανει ο Βανδονος - Ερμης - Κασπ -'' ολο κλο κλο κ αυγο τπτ '' να εχει δραση - παθιασμενο σεξ - τρελλα κολπα

Βασικά σε δράση και παθιασμένο σεξ θέλω να καταλήξει, αλλά πρώτα πρέπει να γίνει το κονέ και εκεί ακριβώς είναι ο προβληματισμός μου. Στο πως θα το κάνω, γιατί είναι λεπτή η θέση μου.
Θα το σκεφτώ πάντως δάσκαλε, σε ευχαριστώ (αν και δεν μου έλυσες το θέμα υγείας).

αν το προχωρησεις το κονε (σιγα το δυσκολο -ορμα του ) - ισως με τις γαργαρες να θεραπευτεις κ απο το προβλημα

Αναμενόμενη απάντηση αυτή με τις γαργάρες, αλλά η θέση μου είναι λεπτή, όπως είπα.
Πρόκειται για άτομο που θέλω να πλησιάσω σε καθαρά επαγγελματικό σάιτ, στον δικό μου κλάδο αλλά σε άλλο πόστο, που είναι στις επαφές μου, σε άλλη χώρα.

Για πες ιδέες, είναι σωστό κάτι τέτοιο;

Καρολίνα έγραψε: 07 Μαρ 2023, 15:40 Με καίει ο λαιμός συχνά πυκνά (μέχρι κάπως βαθιά πιο κάτω) μέσα στην μέρα και κάποιες φορές όταν ξαπλώνω. Έχει κανα 2 μήνες αυτό.
Πέρασα κόβιντ πριν 11 μήνες, τριπλά εμβολιασμένη.
Κάντε μου διάγνωση παρακαλώ, ω τρισμέγιστοι φωστήρες τούτου εδώ του φόρουμ.

Παλινδρόμηση.

Καρολίνα έγραψε: 07 Μαρ 2023, 16:06

Αγις έγραψε: 07 Μαρ 2023, 16:04

Καρολίνα έγραψε: 07 Μαρ 2023, 16:02


Βασικά σε δράση και παθιασμένο σεξ θέλω να καταλήξει, αλλά πρώτα πρέπει να γίνει το κονέ και εκεί ακριβώς είναι ο προβληματισμός μου. Στο πως θα το κάνω, γιατί είναι λεπτή η θέση μου.
Θα το σκεφτώ πάντως δάσκαλε, σε ευχαριστώ (αν και δεν μου έλυσες το θέμα υγείας).

αν το προχωρησεις το κονε (σιγα το δυσκολο -ορμα του ) - ισως με τις γαργαρες να θεραπευτεις κ απο το προβλημα

Αναμενόμενη απάντηση αυτή με τις γαργάρες, αλλά η θέση μου είναι λεπτή, όπως είπα.
Πρόκειται για άτομο που θέλω να πλησιάσω σε καθαρά επαγγελματικό σάιτ, στον δικό μου κλάδο αλλά σε άλλο πόστο, που είναι στις επαφές μου, σε άλλη χώρα.

Για πες ιδέες, είναι σωστό κάτι τέτοιο;

ναι - '' Τζουλη παρτονε ''

Sid Vicious έγραψε: 07 Μαρ 2023, 15:59

user έγραψε: 07 Μαρ 2023, 15:43

Sid Vicious έγραψε: 07 Μαρ 2023, 12:32 Σανβί, Σανσαβί, Σαμεγκελάφ...
Σανβί, Σανσαβί, Σαμεγκελάφ...
Σανβί, Σανσαβί, Σαμεγκελάφ!

- Χαράξτε παντού στην πόλη τα τρία αυτά ονόματα, είπε ο Πάστορας Ιεζεκιήλ στους κατοίκους που είχαν μαζευτεί στην εκκλησία της μικρής φιλήσυχης πόλης, Μονάχα αυτοί οι τρείς αγγέλοι μπορούν να μας σώσουν από το κακό αυτό που βρήκε την πόλη μας, ας ελπίσουμε ότι δεν είναι πολύ αργά πια και ας μας βοηθήσει ο Θεός.

Είχε κάποιο καιρό τώρα που ένα δαιμονικό ον, μια πανάρχαια σπορά, μόλυνε την πόλη μας. Μονάχα που αργήσαμε να το αντιληφθούμε. Είναι και αυτή η ρουτίνα της ζωής που σε υπνωτίζει καμιά φορά και αδυνατείς να δεις εγκαίρως το κακό που αναπτύσσεται δίπλα σου. Ως που μια μέρα το κακό έχει γιγαντωθεί και τότε συνέρχεσαι απότομα. Όμως είσαι ακόμη μουδιασμένος λόγω της μακράς σου ύπνωσης και σαστισμένος διότι δεν το είχες δει. Και ας θέριευε δίπλα σου το δαιμονικό μίασμα μέρα με την μέρα.

Ο Χάρυ ο επιπλοποιός ήταν ένας ήσυχο παιδί και αγαπούσε την Πώλα. Την Πώλα που στα αλήθεια δεν τη γνώριζε πραγματικά τόσο καλά όσο νόμιζε. Φρόντιζε να είναι πάντα ευχαριστημένη (ή έτσι θεωρούσε) η Πώλα και να απολαμβάνει μια όμορφη ζωή, η Πώλα ήταν η μοναδική του σκέψη. Και ετοιμαζόταν να την παντρευτεί. Ευτυχία; Χα χα ναι όντως έτσι ονομάζουν οι άνθρωποι κάποιες φορές την άγνοια και την αφέλεια. Δύστυχε Χάρυ.

Από την άλλη όμως έφταιγε και ο Χάρυ. Πάντοτε φταίνε δύο. Τον είχε καταπιεί σα το κήτος του Ιωνά η καθημερινότητα και είχε εγλωβιστεί μέσα στην κοιλιά του θηρίου αυτού κατά τρόπο τέτοιο που αδυνατούσε να δει την μοναξιά, την θλίψη και τον πόνο της Πώλα. Δεν αντιλήφθηκε τις παύσεις ανάμεσα στις ανάσές της, δεν καταλάβαινε ότι η Πώλα βίωνε έναν θάνατο μέρα με τη μέρα, το δικό της θάνατο. Που μπορεί να μην ήταν σωματικός θάνατος όμως ήταν μαρτυρικός. Δύστυχη Πώλα.

Και μια μέρα στην πόλη εμφανίστηκε ένας ξένος που ήταν δαιμονολάτρης και η Πώλα άρχισε να απουσιάζει ολοένα και συχνότερα από το καινούργιο σπίτι τους που μόλις είχαν ετοιμάσει μαζί με τον Χάρυ. Εξαφανιζόταν με το τύπο αυτό ολοένα και συχνότερα. Ώσπου κάποια στιγμή λίγο αργότερα είπε στον Χάρυ,
-Χάρυ φεύγω
-Φεύγεις; Που πας; Τι εννοείς Πώλα φεύγεις;
-Τελειώσαμε Χάρυ, φεύγω!
- Τελειώσαμε; Μα σε αγαπώ Πώλα, τι θα κάνω; Και εσύ νόμιζα με αγαπούσες.
- Όχι Χαρυ δεν θέλω να είμαι μαζί σου πια, θέλω να τελειώσουμε, να μείνω λίγο μόνη να σκεφτώ, να βρω τον εαυτό μου, φεύγω.
-Μα Πώλα, δεν μπορεί να με αφήνεις έτσι, στα ξαφνικά να λες τελειώσαμε και να φεύγεις, σε αγαπώ Πώλα
- Τώρα τι καταλαβαίνεις Χάρυ με αυτό που κάνεις, μην με πιέζεις Χάρυ, με πνίγεις τώρα, σε αρέσει αυτό; Μα τι άνθρωπος είσαι εσύ Χάρυ!
- Μα Πώλα... μην φεύγεις...
- Αει παράτα μας ρε Χάρυ!!!!!

Και η πόρτα έκλεισε. Ο Χαρυ έμεινε μονάχος και η Πώλα είχε φύγει.
Όμως δεν έφυγε από τις σκέψεις του Χάρυ που έμενε μόνος του πλέον σε αυτό που κάποτε ήταν το σπίτι τους. Μόνος του με τη σκέψη του για την Πώλα που τόσο αγαπούσε και μάταια περίμενε να επιστρέψει.

Ένα βράδυ καθώς βρισκόμασταν στο σαλούν και απολαμβάναμε το ουίσκυ που είχε φτιάξει ο γερο-Εσάγιας μπήκε μέσα ένα γκροτέσκο πραγματικά ζευγάρι. Ήταν η Πώλα μαζί με τον αχρείο ξένο δαιμονολάτρη. Έπρεπε να τον είχαμε διώξει από την πόλη μας όταν είχε πρωτοεμφανιστεί ή να τον είχαμε σκοτώσει όμως η φιλευσπλαχνία μας καμιά φορά κάνει λάθη.
Και επιτακτικά ζητήσαν από τον πιανίστα μπροστά στα έκπληκτα μάτια μας να παίξει μια σατανική κακοδαιμονία. Και ξεκίνησαν να ασχημαίνουν με τις δυσαρμονικές κινήσεις τους το θείο αυτό δώρο που ονομάζεται χορός. Και δεν υπήρχε περίπτωση να γίνουν ανεκτά ούτε αυτή η βλασφημία ούτε και το αηδιαστικό αυτό θέαμα, είμαστε απλοί άνθρωποι εδώ, ανοχή τέλος. Και τους σταματήσαμε. Ο δαιμονολάτρης προσπάθησε να αντιδράσει και τόλμησε να σηκώσει το χέρι του στον Πάστορα Ιεζεκιήλ. Τεράστιο λάθος καθώς ο Πάστορας Ιεζεκιήλ ξεθηκάρωσε το ξίφος που βρισκόταν καμουφλαρισμένο στο μπαστούνι του και διαχώρισε το χέρι αυτό από τον ώμο. Πάντα φιλεύσπλαχνος ο Πάστορας δεν μπορούσε να βλέπει ακόμη και έναν δαιμονολάτρη να υποφέρει και πήρε έπειτα μια καραμπίνα, τον λύτρωσε από το μαρτύριο του και έστειλε την ψυχή του στην κόλαση.

Την Πώλα την μεταφέραμε σε ένα κελί και εκεί μέσα στο κελί της συνέβη κάτι φοβερό. Γίναμε μάρτυρες ενός αποτρόπαιου θεάματος. Της φύσης αυτής που τόσα χρόνια διογκωνόταν μέρα με τη μέρα στην ψυχή της Πώλας. Ένα δηλητηριώδες σκοτάδι που είχε κυριαρχήσει ολότελα πάνω της. Η Πώλα πια δεν ήταν άνθρωπος, όχι δεν θα μπορούσε να είναι άνθρωπος αυτό το εμετικό πλάσμα με τα καχεκτικά μαύρα φτερά, το φολιδωτό σώμα, την πυώδη καμπούρα και τα μικρά κίτρινα μάτια. Μα πώς μεταμορφώθηκε έτσι η κάποτε πανέμορφη Πώλα αναρωτιόμασταν όλοι όσοι ήμασταν εκεί αλλά η αλήθεια είναι πως η μοναξιά, η θλίψη, ο πόνος μπορούν να μεταμορφώσουν τον άνθρωπο. Έπειτα όταν το σκοτάδι απλωθεί και κυριαρχήσει απλά αποκαλύπτεται το αποτέλεσμα. Και η μεταμόρφωση αυτή δεν είναι καθόλου όμορφη. Μας ήρθε να ξεράσουμε από την μπόχα που ανέδυε και όσες σφαίρες από τις καραμπίνες μας και αν αδειάσαμε πάνω του αυτό το πλάσμα ήταν ακόμη ζωντανό. Όσο ζωντανό μπορεί να είναι ένα πλάσμα που ανήκει στην κόλαση.
Και άρχισε να ουρλιάζει σπαρακτικά
-Χάρυ Χάρυ, Βοήθεια!! Με σκοτώνουν Χάρυ, Βοήθεια! Χάρυ έλα!

Και ο Χάρυ, ο δυστυχής Χάρυ που όλο αυτό τον καιρό περίμενε την Πώλα να επιστρέψει την άκουσε και έτρεξε προς αυτήν. Όταν εμφανίστηκε λαχανιασμένος και αναψοκοκκινισμένος μέσα στην φυλακή, η Πώλα του μίλησε γλυκά.
- Χαρυ... ήρθες, το ήξερα ότι θα έρθεις. Βοήθησε με σε παρακαλώ, ελευθέρωσε με, δεν θέλω να πεθάνω, διώξε τους όλους, με πονάνε, θέλουν να με σκοτώσουν... Χάρυ σε παρακαλώ… Χάρη μη τους αφήσεις… πονάω…
Ο Χαρυ μας έσπρωξε και κατάφερε να πάρει τα κλειδιά και έτρεξε αμέσως για να ξεκλειδώσει την Πώλα. Ευτυχώς προλάβαμε να τον σταματήσουμε πριν ελευθερώσει τον δαίμονα. Τον ακινητοποιήσαμε όμως δεν σταμάτησε να μας φωνάζει ότι τρελαθήκαμε όλοι και πρέπει να ελευθερώσουμε την Πώλα. Αυτή όσο ο Χάρυ ήταν παρών είχε ξαναπάρει την ανθρώπινη μορφή της και συνέχεια έκλαιγε και τον εκλιπαρούσε να την βοηθήσει.
Ο Πάστορας Ιεζεκιήλ χάραξε κάτι έξω από το κελί της Πώλα και στράφηκε προς εμάς:
- Θα ανοίξω την εκκλησία, θα μαζευτούμε εκεί , ειδοποιήστε και όλους τους κατοίκους να έρθουν όσο πιο γρήγορα μπορούν, δεν πρέπει να χάσουμε καθόλου χρόνο, καμπάνες θανάτου πρέπει να ηχήσουν την αυγή.
- Ακούστε πολίτες και ευσεβείς άνθρωποι, έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια πολύ σοβαρή κατάσταση. Δεν έχουμε πολύ χρόνο αλλά θα προσπαθήσω να σας εξηγήσω σύντομα τι στα αλήθεια αντιμετωπίζουμε.
Στην ανθρωπότητα υπάρχει ένα σκοτεινό σημάδι, το σημάδι της Λίλιθ. Αυτού του πανάρχαιου βρωμερού πλάσματος που κάποτε ήταν άνθρωπος. Ο πρώτος άνθρωπος μαζί με τον Αδάμ. Και όλοι γνωρίζουμε πως ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο το δώρο της ελεύθερης θέλησης και επιλογής και η Λιλιθ επέλεξε να γίνει ένα πλάσμα άσχημο και δαιμονικό, μια ψυχή της οποίας η δυσωδία είναι απερίγραπτη. Και εκδιώχτηκε από τον Παράδεισο και συνενώθηκε με τον Σατανά. Όμως ο Αδάμ καθόταν μονάχος του στον Παράδεισο και τη νοσταλγούσε και την αναζητούσε. Όποτε ο Θεός τον λυπήθηκε και έστειλε τους τρεις αυτούς Αγγέλους, τον Σανβί, τον Σανσαβί και τον Σαμεγκελάφ να την βρουν και να την φέρουν πίσω. Και όταν τελικά την βρήκαν αυτή είχε πια μεταμορφωθεί σε ένα σιχαμερό πλάσμα και είχε κάνει πολλά παιδιά με τον Σατανά. Παρ όλα αυτά οι Άγγελοι της διαμήνυσαν πως ο Θεός τη συγχωρεί και ότι ο Αδάμ την αγαπά και την αποζητά και να επιστρέψει. Όμως η Λίλιθ αρνήθηκε και έβρισε τους Αγγέλους αυτούς. Οι Άγγελοι πια απαίτησαν από τη Λίλιθ να αλλάξει γνώμη και να επιστρέψει αλλιώς θα σκότωναν όλα τα δαιμονικά πλάσματα που είχε γεννήσει με τον Σατανά. Και πάλι όμως η Λίλιθ συνέχισε να βρίζει και αρνήθηκε ρίχνοντας κατάρες. Και ο Σανβί, ο Σανσαβί και ο Σαμεγκελάφ, Οργή Κυρίου, εξολόθρευσαν όλα της τα σατανικά γεννήματα.
Η Λιλιθ ξαναγέννησε δαιμονικά πλάσματα αργότερα όμως αυτό που πάντα τρέμουν η Λίλιθ και τα παιδιά της είναι ο Κύριος μας και αυτούς τους τρεις Αγγέλους του. Και αυτό που κάποτε ήταν η Πώλα είναι πια ένα παιδί της Λίλιθ, ένας βρωμερός δαίμονας. Χαράξτε λοιπόν παντού αυτά τα τρία ονόματα. Τους καλούμε.
Σανβί, Σανσαβί, Σαμεγκελάφ...

Ο Χάρυ με τα χέρια του δεμένα και με δάκρυα στα μάτια του άκουγε τον Πάστορα Ιεζεκιήλ και έβλεπε τους συμπολίτες του έτοιμους να σκοτώσουν την Πωλα που αγαπούσε. Δεν άντεξε, ξέσπασε:
- Είστε όλοι τρελοί! Έχετε τρελαθεί, μην πειράξετε την Πώλα, δεν ειναι δαιμονας, δεν μπορώ να πιστέψω ότι σκέπτεστε έτσι για αυτήν. Δεν θα επιτρέψω σε κανέναν σας να πειράξει την Πώλα μου!
- 'Οχι Χάρυ δεν είμαστε τρελοί, του απάντησε ο Πάστορας, ούτε και εσύ είσαι τρελός παρόλο που είσαι τόσο ταραγμένος. Σε κατανοώ Χαρυ, να ξυπνήσεις χρειάζεται. Πρέπει να ξυπνήσεις Χαρυ, αυτός ο ύπνος στον οποίο βρίσκεσαι είναι δηλητηριώδης, θανατηφόρα δηλητηριώδης.
Σύσσωμοι οι πολίτες κινήσαμε προς την φυλακή καλώντας τους τρεις Αγγέλους.
Σανβί, Σανσαβί, Σαμεγκελάφ...
Σανβί, Σανσαβί, Σαμεγκελάφ...
Σανβί, Σανσαβί, Σαμεγκελάφ...
Μπήκαμε στη φυλακή και φτάσαμε μπροστά από το κελί της Πώλα. Αυτη έντρομη από τα ονόματα των Αγγέλων ούρλιαζε και βλασφημούσε με μανία και είχε ξαναπάρει την δαιμονική μορφή. Ο Χαρυ που τον είχαμε ακινητοποιήσει μακριά της ώστε να μην κάνει καμιά κουταμάρα είχε χάσει το χρώμα του και ήταν έτοιμος να καταρρεύσει μέσα στους λυγμούς του. Και το πλάσμα που ήταν κάποτε η Πώλα γύρισε προς τον Χάρυ:
- Χάρυ... βοήθεια... ελευθέρωσε με... θα με σκοτώσουν... με αγαπάς Χαρυ, έτσι δεν είναι; Πες με ότι με αγαπάς, εγώ σε αγαπώ Χάρυ, μην τους αφήσεις... Χάρυ...
- Πώλα...
- Μην τους επιτρέψεις Χάρυ... με σκοτώνουν...
- Πώλα σε αγαπώ... δεν θα τους επτρέψω... Πώλα....
Και ο Χάρυ μάζεψε όλη του την αγάπη και όλη του τη δύναμη και όχι μόνο κατάφερε να λύσει τα δεσμά του αλλά ξέφυγε και από τους άντρες που τον κρατούσαν και σαν αστραπη έτρεξε προς τον μπιγκ Τζωνυ που κρατούσε τα κλειδιά του κελιού, τον χτύπησε και τα άρπαξε. Ο θηριώδης Γκίντεον μπήκε απειλητικά μπροστά του να τον σταματήσει και ο Χάρυ που δεν ήταν δα και κανένα πρώτο μπόι και δεν θα είχε καμία απολύτως πιθανότητα απέναντι του υπό κανονικές συνθήκες τον ξάπλωσε κάτω με μια γροθιά προς μεγάλη έκπληξη όλων μας.
- Πώλα έρχομαι... δεν θα τους το επιτρέψω... Πώλα...
Και πράγματι η αγάπη του Χαρυ για την Πώλα τον γέμισε δύναμη και αποφασιστικότητα
Όμως οι πολίτες δεν είχαν σταματήσει να καλούν τους τρεις Αγγέλους.
Σανβί, Σανσαβί, Σαμεγκελάφ...
Σανβί, Σανσαβί, Σαμεγκελάφ...
Σανβί, Σανσαβί, Σαμεγκελάφ!
Και τρεις μεγάλες πανίσχυρες φλόγες, πύρινες ρομφαίες έπεσαν με ορμή από τον ουρανό και έσκισαν την οροφή του κελιού σαν χαρτί και έκαιγαν και έκοβαν σε κομμάτια την Πώλα, το αποτρόπαιο πλάσμα αυτό που έφερε το δαιμονικό σημάδι της Λίλιθ.
-Χάρυ βοήθεια...πονάω…ποναώ…Χαρυυυυ… βοηθ…
-Πώλα!!! Πώλα μου… εγώ φταίω.. μόνο έγω.. ακούτε όλοι; Να αφήσετε την Πώλα ήσυχη, μόνο εγώ φταίω, δεν είχα καταλάβει, δεν την αγάπησα όπως έπρεπε, δε την πρόσεξα όσο έπρεπε, ήμουν τυφλός, μόνο εγώ φταίω, ακούτε;
Και με τα δάκρυα του να τρέχουν ασταμάτητα ο Χάρυ ξεκλείδωσε την πόρτα του κελιού αλλά όση αποφασιστικότητα και αν είχε δεν μπορούσε να τα βάλει με τους τρεις Αγγέλους. Μπήκε στο κελί και έπιασε σφιχτά τη φλεγόμενη της παλάμη και την χάιδεψε καθώς οι φλόγες είχαν αρχίσει να μεταφέρονται στα ρούχα του και στη σάρκα του.
-Πώλα σε αγαπώ, συγγνώμη για όλα, ποτέ δεν θα σε αφήσω.
Και κινήθηκε μέσα στην φωτιά που κατέτρωγε την Πωλα που ήταν πια με την κανονική της μορφή και όχι την μορφή του πλάσματος στο οποίο είχε μεταμορφωθεί...
Είχαν απομείνει μοναχά στάχτες, της Πώλα και του Χάρυ ανακατεμένες, ένας γκρίζος σωρός μέσα στο καμένο και κατεστραμμένο κελί. Δεν ακουγόταν κανένας ήχος, λες και όλοι πια ήταν μουγγοί.

Sid 2010

Εσύ;;;
Πάρα πολύ ωραίο
Έχεις κι άλλα τέτοια διηγήματα;;;

Καμιά 10-15 ακόμα

Μου αρέσουν ιδιαίτερα τα διηγήματα. Αλλά και η θεματολογία σου στη συγκεκριμένη περίπτωση. Έχεις δημοσιεύσει κάποια από τα υπόλοιπα εδώ στο πχώρουμ;

Τζιτζιμιτζιχότζιρας έγραψε: 07 Μαρ 2023, 16:08

Καρολίνα έγραψε: 07 Μαρ 2023, 15:40 Με καίει ο λαιμός συχνά πυκνά (μέχρι κάπως βαθιά πιο κάτω) μέσα στην μέρα και κάποιες φορές όταν ξαπλώνω. Έχει κανα 2 μήνες αυτό.
Πέρασα κόβιντ πριν 11 μήνες, τριπλά εμβολιασμένη.
Κάντε μου διάγνωση παρακαλώ, ω τρισμέγιστοι φωστήρες τούτου εδώ του φόρουμ.

Παλινδρόμηση.

Το πρώτο που σκέφτηκα, αλλά αυτό δεν έχει και άλλα συμπτώματα εκτός από κάψιμο;