Ο αιώνιος μύθος διάφορων ψευτοφιλελέδων είναι ότι για την χρεωκοπία ευθύνεται και ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Αγνοούν ότι το δημόσιο χρέος επί δραχμής ήταν κυρίως δραχμικό, αξιολογημένο με Α2 και το εξωτερικό δημόσιο χρέος είχε αξιολόγηση ΒΑΑ1 με σπάνια το ΒΑΑ3 ήδη πριν την διαδικασία ένταξης στην περίφημη ΟΝΕ.
Επίσης είχε βραχυχρόνια ορίζοντα και με την πτώση των επιτοκίων ήταν εύκολο να αποκλιμακωθεί στο εξωτερικό του σκέλος.
Φυσικά επέφερε στρεβλώσεις διότι απομυζούσε πόρους από παραγωγικές επενδύσεις ωστόσο η διόρθωση γινόταν μερικώς και μπορούσε να γίνει δίχως μεγάλες παρενέργειες.
Αγνοούν ότι σημασία δεν έχει απλώς το ποσοστό του χρέους ως προς το ΑΕΠ αλλά η σύσταση του. Με το ευρώ πλέον και κατά βάση εξωτερικό δημόσιο χρέος έπρεπε να εφαρμοστεί αντικυκλική πολιτική.
Πρακτικά η είσοδος στην ΟΝΕ επέτρεψε να μεγαλώσει το πάρτι και τότε να καταστεί εφικτή η χρεωκοπία της χώρας.
Στη δεύτερη τετραετία Σημίτη άρχισε το πάρτι, ο Καραμανλής όμως πάτησε γκάζι.
Του έδωσε και κατάλαβε, οι παροχές έφτασαν σε ιστορικά υψηλά.
Δεν είχε καταστεί αντιληπτό ότι τα ωφέλη από τον συνεταιρισμό σε ένα ισχυρό νόμισμα είναι σημαντικά αλλά το σήμα κινδύνου πρέπει να ηχήσει σύντομα ειδάλλως τα χαμηλά επιτόκια θα πάνε περίπατο.
Κάποια ακόμα δεδομένα για το πάρτι και επί Καραμανλή.

"Πως μπορεί να είμαστε 20 χρόνια πίσω από την Αμερική, χωρίς αυτή να είναι 20 χρόνια μπροστά από εμάς;"