Όχι να μπούμε. Άμα δεν μπορούν κάποιοι ας μη διαβάζουν. κι εμείς άμα δεν μπορούμε θα μπορούμε να τα διαβάσουμε κάποια άλλη στιγμή. Ωστόσο ας το θέσω εν συντομία. Πραγματικά είναι θέμα που μας καταπιέζει το να γουστάρει ο άλλος να βασανίζει, αλλά η θέση μου είναι, όπως και με διαταραγμένο αν δεν έχει κάνει κάτι δεν έχεις δικαίωμα να τον ελέγχεις. Τι έχουν μέσα τους και πως το διατηρούν. Δηλαδή οι παραδειγματικές τιμωρίες είναι για μένα άκυρες και λάθος. Διατηρούν μόνο την ικανοποίηση του συναισθηματισμού.ΓΑΛΗ έγραψε: 20 Οκτ 2019, 16:22Κάνω πλάγιες τις λέξεις που χρησιμοποιήθηκαν σε προηγούμενο μήνυμα και γενικώς ό,τι θεωρώ τσιτάτο ή ευχολόγιο σε κάποιες περιπτώσεις.Χαοτικός έγραψε: 20 Οκτ 2019, 16:08Δεν μπορείς μόνη σου;ΓΑΛΗ έγραψε: 20 Οκτ 2019, 15:23 Εγώ δεν καταλαβαίνω ποια είναι αντιμετώπιση, που μπορεί να επιφέρει κάποιο σωστό ή δημιουργικό αποτέλεσμα σε κάποιον ανήλικο ή ενήλικο που θεωρεί ψυχαγωγικό ή απολύτως φυσικό να κακοποιεί ζώα.
Μπορείτε να αναφέρετε κάποια παραδείγματα;
Γιατί κάνεις πλάγια τις λέξεις "σωστό και δημιουργικό"; Δεν τίθενται τέτοιες έννοιες εξ αναγκαιότητας; Περιττές είναι; Την κοινωνία αφορούν, τι άλλο χαρακτηριστικό να εξετάσεις;
Στο προηγούμενο ποστ πάντως απάντησα σε αυτό που ρωτάς.
Μόνη μου, όχι δεν μπορώ να βρω κάτι που να είναι λειτουργικό. Και θα εξηγήσω γιατί. Προσωπικώς, θεωρώ ότι αυτοί που διασκεδάζουν με βασανισμούς, έχουν κάποια ψυχολογικά θέματα και ενίοτε έχουν υπάρξουν και οι ίδιοι θύματα από επιδείξεις δύναμης, είναι η γνωστή αλληλουχία θύμα->θύτης. Μην μπούμε τώρα σε μελέτες, αναλύσεις, στατιστικές και πειράματα που έχουν γίνει, καταλαβαίνεις τι εννοώ.
Αλλά πιστεύω επίσης ότι το να προτείνεις ως λύση την παρακολούθηση του χ παιδιού από κάποιους ειδικούς είναι κάτι που θα προκαλέσει μεγαλύτερο σοκ και άρνηση στις περισσότερες από αυτές τις οικογένειες.
Διαφωνείς;
Μπορεί να νιώθεις ότι οι βασανιστές είναι αξιομίσητοι, αλλά ειλικρινά το σωστό είναι να μην μισείς. Έγώ δεν το καταφέρνω. Ωστόσο μπορώ να αναγνωρίζω ότι είναι αδυναμία μου.
Ναι σκατά στους πούστηδες, τους σκατόψυχους τους ανώμαλους, αλλά είναι μόνο η φάση μέσα μου που έχει μαυρίλα και εκφράζεται. Έξω μου, είναι κοινωνία. Άνθρωποι που έχουν συγγενείς και αγαπιούνται. και είσαι κοινωνία που θες αρμονία. Οπότε σέβεσαι και το δικαίωμα των συγγενών του αυτουνού που πρόκειται να τιμωρηθεί παραδειγματικά. Τι κάνεις; Φτιάχνεις και προωθείς λογικές και νοοτροπίες, μεταμέλειας, δεύτερης ευκαιρίας κλπ κλπ.
Τιμωρείς βεβαίως για να ταρακουνήσεις, αλλά κάνεις και ψυχολογικό έργο. Κι όλο αυτό γιατί;
Για τον απλό λόγο ότι το παιδί μας μπορεί να είναι σε αυτή τη θέση και να μην μπορούσαμε με τίποτα να το προκαθορίσουμε.
Αυτό που λες κοινωνικός αποκλεισμός και πως θα λειτουργήσει, το άφησες λίγο αδούλευτο και θα παρεξηγηθεί. Ότι το λες για να ταρακουνηθούν και να μην μένουν στη νιρβάνα τους τη σκατένια και γλίτσικη που έχουν κολλήσει. όχι παντοτινός αποκλεισμός για να ικανοποιούμαστε αιώνια. Γιατί τότε θα είμαστε ία από τα ίδια με τους βασανιστές.
Αλλά τι τα θες μωρέ; όλη η γνώση υπάρχει και σε περίσσια. Γίνεται σωστή χρήση; Κι η θρησκεία ακόμα έχει μηνύματα ζωτικά και δημιουργικά. Ο Μαρξισμός, Ο ιδεαλισμός μέχρι κι φιλευθερισμός κι ό,τι θες. Ένα από αυτά του Χριστιανισμού είναι η ταπεινότητα. Με ολόκληρη τη φιλοσοφική προσέγγισή της. Τη μαθαίνουν οι παπάδες στους πιστούς τους; Αρχίδια.
Από τον Σωκράτη έχουμε γνωστές φράσεις και μεθόδους. Εφαρμόζει κανείς τίποτα; Παπάρια
Μόνο ιδεολογήματα εγωισμού και απαξίωσης.
Βάλε με το νου σου τι ικανοποίηση παίρνει το παιδί αυτό από τους γονείς του μέσα στο σπίτι.