JOKER

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Τι ταινιάρα ήταν αυτή ρε μαλάκες. Και την έκανε ο σκηνοθέτης του hangover.

[Naranjita]

συμφωνώ.

έδωσε ρεστα ο Χοακιν. έφυγα και την σκεφτόμουν ώρες την ερμηνεία του.

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

ετσι παει ρε ζηκο.οτι χει προσπαθεια και δε θελει μυικη δυναμη ή νεανικο κορμι ετσι παει. μαλλον δεν εχεις προσπαθησει. κληρονομος? βυσμα? τι?

Ο εγκέφαλος είναι μέρος του κορμιού. Βασικά ο εγκέφαλος τα πάει πολύ χειρότερα από το κορμί όσον αφορά την ικανότητα εργασίας σε δημιουργικό επίπεδο. Όχι μόνο σβήνει με τα χρόνια, αλλά και το φορτίο που έχει ήδη τον αποτρέπει από την δημιουργία. Όταν ακόμα είσαι άγραφο χαρτί, έχεις ιδέες, δεν έχεις κολλήσει σε συγκεκριμένες ρουτίνες και διαδικασίες, δοκιμάζεις νέα πράγματα, ανακαλύπτεις τον εαυτό σου. όσο μεγαλώνεις, η προσαρμοστικότητα του εγκεφάλου σε διαφορετικά πράγματα μειώνεται απότομα. Το χαμαιλεοντιλίκι που απαιτούν οι καλλιτεχνικές δουλειές απαιτεί φρέσκο εγκέφαλο. Είναι εξαιρετικότατα σπάνιο να βρεις άνθρωπο που όχι μόνο να μην έχει χάσει την δημιουργικότητά του με τα χρόνια αλλά να έχει γίνει και καλύτερος. Ίσως είναι 5 ή 6 άνθρωποι στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Λες μαλακίες. Δεν χρειάζομαι άλλο παράδειγμα από το παρακάτω.

Fyodor Dostoevsky Born in Moscow in 1821.

(1866) Crime and Punishment
(1867) The Gambler (novella)
(1869) The Idiot
(1870) The Eternal Husband (novella)
(1872) Demons (also titled: The Possessed, The Devils)[178]
(1875) The Adolescent
(1880) The Brothers Karamazov

[Ju-87]

Λες μαλακίες

Πράγμα διόλου ασυνήθιστο για τον συγκεκριμένο χρήστη.

[hellegennes]

ετσι παει ρε ζηκο.οτι χει προσπαθεια και δε θελει μυικη δυναμη ή νεανικο κορμι ετσι παει. μαλλον δεν εχεις προσπαθησει. κληρονομος? βυσμα? τι?

Ο εγκέφαλος είναι μέρος του κορμιού. Βασικά ο εγκέφαλος τα πάει πολύ χειρότερα από το κορμί όσον αφορά την ικανότητα εργασίας σε δημιουργικό επίπεδο. Όχι μόνο σβήνει με τα χρόνια, αλλά και το φορτίο που έχει ήδη τον αποτρέπει από την δημιουργία. Όταν ακόμα είσαι άγραφο χαρτί, έχεις ιδέες, δεν έχεις κολλήσει σε συγκεκριμένες ρουτίνες και διαδικασίες, δοκιμάζεις νέα πράγματα, ανακαλύπτεις τον εαυτό σου. όσο μεγαλώνεις, η προσαρμοστικότητα του εγκεφάλου σε διαφορετικά πράγματα μειώνεται απότομα. Το χαμαιλεοντιλίκι που απαιτούν οι καλλιτεχνικές δουλειές απαιτεί φρέσκο εγκέφαλο. Είναι εξαιρετικότατα σπάνιο να βρεις άνθρωπο που όχι μόνο να μην έχει χάσει την δημιουργικότητά του με τα χρόνια αλλά να έχει γίνει και καλύτερος. Ίσως είναι 5 ή 6 άνθρωποι στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Λες μαλακίες. Δεν χρειάζομαι άλλο παράδειγμα από το παρακάτω.

Fyodor Dostoevsky Born in Moscow in 1821.

(1866) Crime and Punishment
(1867) The Gambler (novella)
(1869) The Idiot
(1870) The Eternal Husband (novella)
(1872) Demons (also titled: The Possessed, The Devils)[178]
(1875) The Adolescent
(1880) The Brothers Karamazov

Δεν χρειάζεσαι ένα, χρειάζεσαι αρκετά για να αποδείξεις ότι είναι κανόνας κι όχι εξαίρεση που όπως έγραψα αφορά 5-6 άτομα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Όχι πως συμφωνώ ότι π.χ. συγκρίνεται το Αδερφοί Καραμάζοφ με το Έγκλημα και Τιμωρία.

[stergiosbik]

Για γελια ειναι η σκηνη

Πες τους πως κάνατε απεμπλοκή τότε με την Λεγεωνα όταν σας την έπεσαν στο Μογκαντισου.

απο την σκηνη πιθανοτερο να συνεβει αυτο το σεναριο.

Black Hawk Down και τα μυαλα στα καγκελα λεμε.
ΤΑΙΝΙΑΡΑ!!!

[perseus]

Χαος χθες στην βουλη με δημανση 16 για ενα κομμενο κεφαλι και 2 βυζάκια,τουαλαιτ Σημανση 12 ,το εχουν χαμενο

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Ο εγκέφαλος είναι μέρος του κορμιού. Βασικά ο εγκέφαλος τα πάει πολύ χειρότερα από το κορμί όσον αφορά την ικανότητα εργασίας σε δημιουργικό επίπεδο. Όχι μόνο σβήνει με τα χρόνια, αλλά και το φορτίο που έχει ήδη τον αποτρέπει από την δημιουργία. Όταν ακόμα είσαι άγραφο χαρτί, έχεις ιδέες, δεν έχεις κολλήσει σε συγκεκριμένες ρουτίνες και διαδικασίες, δοκιμάζεις νέα πράγματα, ανακαλύπτεις τον εαυτό σου. όσο μεγαλώνεις, η προσαρμοστικότητα του εγκεφάλου σε διαφορετικά πράγματα μειώνεται απότομα. Το χαμαιλεοντιλίκι που απαιτούν οι καλλιτεχνικές δουλειές απαιτεί φρέσκο εγκέφαλο. Είναι εξαιρετικότατα σπάνιο να βρεις άνθρωπο που όχι μόνο να μην έχει χάσει την δημιουργικότητά του με τα χρόνια αλλά να έχει γίνει και καλύτερος. Ίσως είναι 5 ή 6 άνθρωποι στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Λες μαλακίες. Δεν χρειάζομαι άλλο παράδειγμα από το παρακάτω.

Fyodor Dostoevsky Born in Moscow in 1821.

(1866) Crime and Punishment
(1867) The Gambler (novella)
(1869) The Idiot
(1870) The Eternal Husband (novella)
(1872) Demons (also titled: The Possessed, The Devils)[178]
(1875) The Adolescent
(1880) The Brothers Karamazov

Δεν χρειάζεσαι ένα, χρειάζεσαι αρκετά για να αποδείξεις ότι είναι κανόνας κι όχι εξαίρεση που όπως έγραψα αφορά 5-6 άτομα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Όχι πως συμφωνώ ότι π.χ. συγκρίνεται το Αδερφοί Καραμάζοφ με το Έγκλημα και Τιμωρία.

Δεν μιλάμε για ροκ σταρ, τραγουδοποιούς, τύπου ντειβιντ μποουι ή μπιτλς ή μπομπ ντυλαν όπου εκεί όντως η καλύτερη δουλειά γίνεται σε νεαρές ηλικίες ρε μπαγλαμά. Μιλάμε για κάτι περισσότερο βαθύ και πολύπλοκο που απαιτεί βιώματα, ωριμότητα και εμπειρίες. Απαιτεί να έχεις ζήσει.

[stergiosbik]

Θελω κριτικη απο το πηγμενο μποτακι για Eric Bana,Εdward Norton,Μichael Fassbender

[hellegennes]

Δεν μιλάμε για ροκ σταρ, τραγουδοποιούς, τύπου ντειβιντ μποουι ή μπιτλς ή μπομπ ντυλαν όπου εκεί όντως η καλύτερη δουλειά γίνεται σε νεαρές ηλικίες ρε μπαγλαμά. Μιλάμε για κάτι περισσότερο βαθύ και πολύπλοκο που απαιτεί βιώματα, ωριμότητα και εμπειρίες. Απαιτεί να έχεις ζήσει.

Για συγγραφείς μπορείς να δώσεις ένα περιθώριο παραπάνω, γιατί παίζει ρόλο το συγγραφικό στυλ, που απαιτεί λίγο χρόνο να καλλιεργηθεί. Εν τούτοις, μια ματιά στην παγκόσμια λογοτεχνία είναι αρκετή για να σου δείξει ότι και οι συγγραφείς γράφουν τα καλύτερα έργα τους σε μικρές ηλικίες.

Η Τζέιν Όστεν ήταν 22 όταν έγραψε το Περηφάνια και Προκατάληψη, αν και πέθανε στα 38 της. Ο Χέρμαν Μέλβιλ έγραψε τον Μόμπι Ντικ στα 32 του. Η Μαίρη Σέλεϊ έγραψε τον Φρανκεστάιν στα 21, η Άλκοτ έγραψε τις Μικρές Κυρίες στα 35.

Ο Νεύτωνας και ο Αϊνστάιν έγραψαν το σύνολο του έργου τους πριν τα 30.

Θέλεις κι άλλα;

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Δεν μιλάμε για ροκ σταρ, τραγουδοποιούς, τύπου ντειβιντ μποουι ή μπιτλς ή μπομπ ντυλαν όπου εκεί όντως η καλύτερη δουλειά γίνεται σε νεαρές ηλικίες ρε μπαγλαμά. Μιλάμε για κάτι περισσότερο βαθύ και πολύπλοκο που απαιτεί βιώματα, ωριμότητα και εμπειρίες. Απαιτεί να έχεις ζήσει.

Για συγγραφείς μπορείς να δώσεις ένα περιθώριο παραπάνω, γιατί παίζει ρόλο το συγγραφικό στυλ, που απαιτεί λίγο χρόνο να καλλιεργηθεί. Εν τούτοις, μια ματιά στην παγκόσμια λογοτεχνία είναι αρκετή για να σου δείξει ότι και οι συγγραφείς γράφουν τα καλύτερα έργα τους σε μικρές ηλικίες.

Η Τζέιν Όστεν ήταν 22 όταν έγραψε το Περηφάνια και Προκατάληψη, αν και πέθανε στα 38 της. Ο Χέρμαν Μέλβιλ έγραψε τον Μόμπι Ντικ στα 32 του. Η Μαίρη Σέλεϊ έγραψε τον Φρανκεστάιν στα 21, η Άλκοτ έγραψε τις Μικρές Κυρίες στα 35.

Ο Νεύτωνας και ο Αϊνστάιν έγραψαν το σύνολο του έργου τους πριν τα 30.

Θέλεις κι άλλα;

Όταν σε συζήτηση για λογοτέχνες μου φέρνεις μαθηματικούς και φυσικούς είναι προφανές ότι ούτε εσύ πιστεύεις αυτά που γράφεις.

[Γραφικός]

Όποιος την έχει δει θέλω να μου απαντήσει σε μια ερώτηση: Αν τον χαρακτήρα, αντί για Τζόκερ, τον λέγανε Βαγγέλη και την πόλη αντί για Γκόθαμ την λέγανε Κωλοπετινίτσα, θα υπήρχε λόγος να ζητήσει η DC πνευματικά δικαιώματα;

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Όποιος την έχει δει θέλω να μου απαντήσει σε μια ερώτηση: Αν τον χαρακτήρα, αντί για Τζόκερ, τον λέγανε Βαγγέλη και την πόλη αντί για Γκόθαμ την λέγανε Κωλοπετινίτσα, θα υπήρχε λόγος να ζητήσει η DC πνευματικά δικαιώματα;

Αν δεν τον έλεγαν joker μάλλον θα ζητούσε ο scorsese πνευματικά δικαιώματα.

[Beria]

Όσο περνάει η ώρα και όσο κατακάθεται η ταινία μέσα μου, τόσο γίνεται ξεκάθαρο τι είδα.
Είδα μια ερμηνεία πέρα από τα συνηθισμένα, που τρόμαξε τον ηθοποιό, τον σκηνοθέτη και τους συντελεστές.
Για αυτό και η ταινία είναι στην πραγματικότητα ένα μοντάζ των καταδύσεων του Χοακίν στην κόλαση, χωρίς ειρμό, χωρίς σκηνοθετική καθοδηγηση, χωρίς σενάριο.
Ο σκηνοθέτης των hangover πρέπει να πήρε είδηση ότι δεν έχει τα εφόδια να οδηγήσει σκηνοθετικα τον Φινιξ και είπε δεν γαμιεται, ας τον φιλμαρουμε σε ότι κάνει και τα μαζεύουμε μετά.
Δεν μαζεύεται.

Η ταινία όσο περνά η ώρα βυθίζεται σε ενα κινηματογραφικό χάος, μέχρι να καταλήξει στο τελευταίο μισάωρο σε ένα σεναριακό χυλό που κάνεις δεν τολμάει να βάλει σε τάξη.

Κρίμα πιο πολύ για το Φινιξ που είναι μόνος του στην ταινία (και ως ρολος και ως συντελεστής)

[hellegennes]

Δεν μιλάμε για ροκ σταρ, τραγουδοποιούς, τύπου ντειβιντ μποουι ή μπιτλς ή μπομπ ντυλαν όπου εκεί όντως η καλύτερη δουλειά γίνεται σε νεαρές ηλικίες ρε μπαγλαμά. Μιλάμε για κάτι περισσότερο βαθύ και πολύπλοκο που απαιτεί βιώματα, ωριμότητα και εμπειρίες. Απαιτεί να έχεις ζήσει.

Για συγγραφείς μπορείς να δώσεις ένα περιθώριο παραπάνω, γιατί παίζει ρόλο το συγγραφικό στυλ, που απαιτεί λίγο χρόνο να καλλιεργηθεί. Εν τούτοις, μια ματιά στην παγκόσμια λογοτεχνία είναι αρκετή για να σου δείξει ότι και οι συγγραφείς γράφουν τα καλύτερα έργα τους σε μικρές ηλικίες.

Η Τζέιν Όστεν ήταν 22 όταν έγραψε το Περηφάνια και Προκατάληψη, αν και πέθανε στα 38 της. Ο Χέρμαν Μέλβιλ έγραψε τον Μόμπι Ντικ στα 32 του. Η Μαίρη Σέλεϊ έγραψε τον Φρανκεστάιν στα 21, η Άλκοτ έγραψε τις Μικρές Κυρίες στα 35.

Ο Νεύτωνας και ο Αϊνστάιν έγραψαν το σύνολο του έργου τους πριν τα 30.

Θέλεις κι άλλα;

Όταν σε συζήτηση για λογοτέχνες μου φέρνεις μαθηματικούς και φυσικούς είναι προφανές ότι ούτε εσύ πιστεύεις αυτά που γράφεις.

Σε συζήτηση για δημιουργικότητα. Και δεν βλέπω να αντικρούεις με κανένα παράδειγμα. Περιμένω ακόμα τους 5 λογοτέχνες.