Έχω μια αδερφή/κουκλίτσα αληθινή/τη λένε Βόρειο Κύπρο/την αγαπώ πολύ (ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΟΧΙ)

[elchav]

Kερκυραιος εισαι elchav? Mλκ εισαι απο το γαυρονησι και μιλας για τα νησια των αλλων ?Τουλαχιστον το μεσανατολκο νησι μας δεν εχει το 2 πιο ψηλο ποσοστο γαυρων μετα τον πειραια.

Τίποτα δεν είναι τέλειο

[Kauldron]

Έχει και για 'σενα, φλάφερ:

Εγώ είμαι εθνικιστής με την κλασική έννοια, την πολιτισμική.

Σκουπιδάκι είσαι με σύμπλεγμα ανωτερότητας, και τίποτ' άλλο.

[Giorgos 574]

Και κλάααααμα τα εθνομηδενάκια...

Το άτομο της φωτο δεν είχε καν τα ελληνικά μητρική γλωσσα

[elchav]

Απελευθέρωση Λάρισας, Ιωαννίνων, Θεσσαλονίκης...

Η Θεσσαλία παραδόθηκε χαριστικά από τις μεγάλες δυνάμεις, όπως και τα Επτάνησα για να σταματήσεις να κλαις. Ο μόνος πόλεμος στον οποίο κατέκτησες πραγματικά εδάφη ήταν ο Βαλκανικός(Άγιε Εθνάρχη )

Και η κλάψα τέχνη είναι, οι ελ είναι καλοί σαυτό.

Ναι αλλά ο δικός σου παππούς φαντάζομαι έκλαιγε ενθυμουμενος τις φαπες των χωροφυλακών όταν μιλούσε μακεντονσκι

[Kauldron]

Και κλάααααμα τα εθνομηδενάκια...

Το άτομο της φωτο δεν είχε καν τα ελληνικά μητρική γλωσσα

Πολύ καλύτερος από μερικά πουστράκια που τα έχουν.
Αυτοί είναι πραγματικοί Έλληνες στην ψυχή, οχι κάτι άψυχα κουφάρια που περιφέρονται στη χώρα μας.

[elchav]

Απελευθέρωση Λάρισας, Ιωαννίνων, Θεσσαλονίκης...

Η Θεσσαλία παραδόθηκε χαριστικά από τις μεγάλες δυνάμεις, όπως και τα Επτάνησα για να σταματήσεις να κλαις.

μιλάμε, άλλως τε, για περιοχές με υψηλό επαναστατικό φρόνημα και κατοίκους αναμφισβήτητης πολεμικής αρετής

Θα προσέχεις πώς μιλάς για τους προγόνους του πεθερού του (σωγαμπρού) maspoli

[Nero]

Σκουπιδάκι είσαι με σύμπλεγμα ανωτερότητας, και τίποτ' άλλο.

για να πήξει η μούνα σου, φυλετιστή της πορδής

Ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς τύπους της παλιάς "παλιάς Αθήνας" (που έζησε δηλαδή το 19ο αιώνα, αλλά πέθανε αρκετά πριν τη λήξη του), δημοφιλής ανάμεσα στους τότε κατοίκους της πρωτεύουσας, παρότι ο ίδιος ζούσε σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας ως επαίτης, ήταν ο Χρήστος ο Αράπης. Αυτό δεν ήταν το πραγματικό του επίθετο, αλλά ένας προσδιορισμός της εξωτερικής του εμφάνισης, χωρίς να έχει όμως το υποβιβαστικό έως υβριστικό περιεχόμενο που θ' αποκτούσε η λέξη "αράπης" πολλές δεκαετίες αργότερα. Τότε σήμαινε απλά τον μελαψό άνδρα με καταγωγή από τις αραβικές χώρες, αν και στην πραγματικότητα ο Χρήστος δεν ήταν Άραβας, αλλά Αφρικανός και κατά πάσα πιθανότητα Αιθίοπας.
Είναι άγνωστο πότε ακριβώς ήρθε στην Ελλάδα. Ωστόσο, πολλοί ηλικιωμένοι του 1886, τη χρονιά που εκείνος έφυγε από την ζωή, τον θυμόντουσαν από τα παιδικά τους χρόνια παιδί κι αυτόν, αν πιστέψουμε στην αναφορά εφημερίδας με αφορμή το θάνατό του. Μία εκδοχή υποστηρίζει ότι ήρθε στην Ελλάδα μαζί μ' έναν Έλληνα της Αιγύπτου, στον οποίο εργαζόταν ως υπηρέτης.

Το πραγματικό του όνομα είναι αδιευκρίνιστο. Ο ίδιος πάντως ήθελε να τον αποκαλούν Χρήστο Μοναστηριώτη, υιοθετώντας το επίθετο του πνευματικού του πατέρα, ενός στρατηγού που τον βάφτισε ορθόδοξο - άγνωστο πότε. Γενικά, λίγες είναι οι πληροφορίες που γνωρίζουμε για εκείνον.

Ζούσε πλανόδιος και άστεγος, όμως για ένα διάστημα είχε εργαστεί στο δημόσιο ως φύλακας καθαριότητας και μάλιστα του είχαν φάει ένα μισθό, όπως ο ίδιος διαμαρτυρόταν. Πάντως αγαπούσε πολύ την Ελλάδα, στην οποία εγκλιματίστηκε γρήγορα. Συνήθιζε να φωνάζει ότι ήταν "ελεύθερο έλληνος" με δικαίωμα ψήφου, γι' αυτό και κανείς δεν είχε το δικαίωμα να τον πειράζει, μιας και "τρεις στο λάδι, τρεις στο ξύδι", όπως έλεγε κάνοντας χαρακτηριστική χειρονομία για τις οικονομικές καταχρήσεις που υφίστατο. Σε όσους τον παρενοχλούσαν απαντούσε με το "λευτερία -κλεφτερία", μια φράση δικιά του, που έγινε σύνθημα και εννοούσε ότι πολλοί Έλληνες της εποχής είχαν κάνει κατάχρηση της ελευθερίας ενδιαφερόμενοι μόνο για το ίδιον όφελος.

Όλοι τον γνώριζαν και όλους τους γνώριζε κι εκείνος με το όνομά τους. Οι μανάδες του πήγαιναν τα παιδιά τους για να τα φιλήσει πιστεύοντας ότι μ' αυτόν τον τρόπο θα γλίτωναν τη βασκανία σε μια εποχή, κατά την οποία οι προλήψεις καλά κρατούσαν. Στις γιορτές, στους γάμους και σε κάθε κοινωνική εκδήλωση ήταν ο πρώτος που θα έστελνε ανθοδέσμη ή θα πήγαινε στον εορτάζοντα για να του ευχηθεί κερδίζοντας ως ανταμοιβή κι από ένα φιλοδώρημα. Πάντα όμως περιοριζόταν μόνο στα βασικά, αρκούμενος σε όσα χρήματα του έφταναν για να επιζήσει.

Κάποια στιγμή λίγο έλειψε να απελαθεί από την Ελλάδα, όταν ζητιάνεψε από τον ίδιο το βασιλιά. Ο Κλέωνας Τριανταφύλλου μετέφερε στο Ραμπαγά την αφήγηση του περιστατικού με τα λόγια του Χρήστου:
"Μια μέρα εγκώ βρίσκει βασιληά με το ρούσσο το μεγκάλο (τον δούκα) απάνω στον Άι Σίδερο (εις τον ναόν του Αγίου Ισιδώρου επί του Λυκαβητού) και γκυρεύει λεφτά, ένα φράγκο· εκείνο τυμόνει και λέει το Αστυνομία κάνει εμένα σεργούνι (δηλ. εξορία)".

Κατά τη διάρκεια της αγγλογαλλικής κατοχής (1854-1857) πουλούσε οινοπνευματώδη ποτά στους Άγγλους στρατιώτες, κάτι που ωστόσο απαγορευόταν από τον επιβληθέντα στρατιωτικό νόμο. Μια φορά τον συνέλαβαν και ο Χρήστος υπέστη φοβερά βασανιστήρια, ώστε πλέον μισούσε τους Άγγλους θανάσιμα.

Αποτέλεσε μοντέλο πολλών σπουδαστών του Πολυτεχνείου. Το άγαλμα του Χρήστου δημιούργησε ο γλύπτης Βιτσάρης, ενώ πίνακες ζωγραφικής με το γελαστό και ήμερο πρόσωπό του υπήρχαν παντού. Οι πιο γνωστές προσωπογραφίες του είχαν φιλοτεχνηθεί από το Νικόλαο Γύζη. Ένα πορτρέτο του μάλιστα είχε φιλοξενηθεί στο ελληνικό περίπτερο της διεθνούς έκθεσης Παρισιού του 1878. Πορτρέτο του φιλοτέχνησε και ο Ιακωβίδης, ενώ τον Χρήστο Αράπη (ή Μοναστηριώτη) είχε ως πρότυπο και ο Νικηφόρος Λύτρας όταν ζωγράφιζε τον πειρατή, που με το λάγνο βλέμμα του "έτρωγε" τα κάλλη της όμορφης αιχμαλώτου στον πίνακα "Κλεμμένη", σύμφωνα με την εφημερίδα της εποχής "Ραμπαγάς".

Κάποιοι από τους πίνακες του Γύζη και του Λύτρα, στους οποίους αποτυπώθηκε η μορφή του Χρήστου:

http://ola-ta-kala.blogspot.com/2016/12 ... st_13.html

[Fluffy]

Η Θεσσαλία παραδόθηκε χαριστικά από τις μεγάλες δυνάμεις, όπως και τα Επτάνησα για να σταματήσεις να κλαις. Ο μόνος πόλεμος στον οποίο κατέκτησες πραγματικά εδάφη ήταν ο Βαλκανικός(Άγιε Εθνάρχη )

Και η κλάψα τέχνη είναι, οι ελ είναι καλοί σαυτό.

Ναι αλλά ο δικός σου παππούς φαντάζομαι έκλαιγε ενθυμουμενος τις φαπες των χωροφυλακών όταν μιλούσε μακεντονσκι

Εμείς περήφανα πήγαμε να ανεξαρτητοποιήσουμε τα πατρογονικά μας εδάφη και ηττηθήκαμε. Σημερα όμως ο ουρανός είναι πιο γαλανός.

[elchav]

Μιλάω και για μετά την ήττα. Τις ατέλειωτες φαπες που οδήγησαν στην -τοσο early greek internet-τραγελαφική σου περσόνα

[Kauldron]

ο Χρήστος ο Αράπης.

Κοίτα, εγώ κατανοώ οτι για προφανείς λόγους έχεις κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την συγκεκριμένη υπόθεση, αλλά προσωπικά δε μ' ενδιαφέρει.

Φυσικά και δε μ' αφορά τί, με ποιούς και με πόσους κάνεις στις προσωπικές σου στιγμές, αλλά θα σου 'λεγα να τηρείς τις απαραίτητες προφυλάξεις.

[πατησιωτης]

Απελευθέρωση Λάρισας, Ιωαννίνων, Θεσσαλονίκης...

Η Θεσσαλία παραδόθηκε χαριστικά από τις μεγάλες δυνάμεις, όπως και τα Επτάνησα για να σταματήσεις να κλαις. Ο μόνος πόλεμος στον οποίο κατέκτησες πραγματικά εδάφη ήταν ο Βαλκανικός(Άγιε Εθνάρχη )

Δεν έγινε λόγω κλάψας αλλά για να αποφύγουν τα χειρότερα.Τα Επτάνησα δόθηκαν επειδή μόλις είχε γίνει η ένωση της Ιταλίας (1861).Για να αποφύγουν τυχόν διεκδικήσεις που ήσαν αναπόφευκτες εάν έμεναν αποικία οι Άγγλοι τα πάσαραν στην Ελλάδα που εθεωρείτο και σωστά πιο ελέγξιμη.
Η Θεσσαλία δόθηκε στο Βερολίνο το 1881 με την αναθεώρηση της συνθήκης του Αγίου Στεφάνου που έδινε όλη τη Μακεδονία στους Βουλγάρους,πράγμα που επιδίωκαν οι Ρώσοι.Μαζί πήρε η Αγγλία και την Κύπρο για την οποία μιλάμε τώρα.Και φυσικά η Θεσσαλία δόθηκε για να είναι πιο κοντά η Ελλάδα στη Μακεδονία εν όψει της επόμενης φάσης.
Ο σουλτάνος που γλύτωσε (προσωρινά) όλη της ευρωπαική Τουρκία τότε με την επέμβαση των Άγγλων ρώτησε τι σας χρωστάω και του είπαν την Κύπρο για μας και τη Θεσσαλία για την Ελλάδα.

[Ju-87]

ο Χρήστος ο Αράπης.

Κοίτα, εγώ κατανοώ οτι για προφανείς λόγους έχεις κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την συγκεκριμένη υπόθεση, αλλά προσωπικά δε μ' ενδιαφέρει.

Φυσικά και δε μ' αφορά τί, με ποιούς και με πόσους κάνεις στις προσωπικές σου στιγμές, αλλά θα σου 'λεγα να τηρείς τις απαραίτητες προφυλάξεις.

[Lord Snow]

Κυριοι ας επανελθουμε στο θεμα μας. Το κακο σπυρι που λεγεται Κουμπαρια.

[elchav]

[Maspoli]

Η Θεσσαλία παραδόθηκε χαριστικά από τις μεγάλες δυνάμεις, όπως και τα Επτάνησα για να σταματήσεις να κλαις.

μιλάμε, άλλως τε, για περιοχές με υψηλό επαναστατικό φρόνημα και κατοίκους αναμφισβήτητης πολεμικής αρετής

Θα προσέχεις πώς μιλάς για τους προγόνους του πεθερού του (σωγαμπρού) maspoli

Ρουφα καμία τζιτζιμπυρα κερκυραϊκό κόμμαντο, μ' έβγαλες και Θεσσαλο φαντασιοπληκτε;