Ελευθερία πριν από τον φιλελευθερισμό

[ΓΑΛΗ]

Και ο τύπος στο βίντεο γενικά μιλάει.

Εσύ κατάλαβες αν είσαι πραγματικά ελεύθερος ή όχι;

Spoiler

Ναι, είναι νερόβραστος, τι να κάμομε τώρα;

[Nero]

Και ο τύπος στο βίντεο γενικά μιλάει.

Εσύ κατάλαβες αν είσαι πραγματικά ελεύθερος ή όχι;

Spoiler

Ναι, είναι νερόβραστος, τι να κάμομε τώρα;

άκου Σκινερ αν έχεις χρόνο να σκοτώσεις, είναι καλύτερος ρήτορας

[ΓΑΛΗ]

άκου Σκινερ αν έχεις χρόνο να σκοτώσεις, είναι καλύτερος ρήτορας

Έχω μεγαλώσει αρκετά, ώστε να μην συγχέω την καλή ρητορική ή γραφή με την ουσία του θέματος.
Θες να μιλήσουμε για ελευθερία με δικά μας λόγια και να αφήσουμε τα έσω/έξω και τα όβερ/άντερ λόου πολιτικά κοστουμάκια της;

[ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ]

Ωστόσο η ρεπουμπλικανική παράδοση σταδιακά παραμερίστηκε κατά τη διάρκεια του δέκ\ατου ένατου αιώνα. H ιδεολογική άνοδος του ωφελιμισμού και η ώσμωση μεταξύ ωφελιμισμού και ρευμάτων του φιλελευθερισμού οδήγησαν στην εγκατάλειψη της ριζοσπαστικής δυναμικής του ρεπουμπλικανισμού.

ο ωφελιμισμός για μένα είναι μία τελείως ανήθικη αντίληψη
ο συνδυασμός με την ελευθερία έτσι όπως την αντιλαμβάνονται οι φιλελεύθεροι τύπου Λοκ μπορεί να οδηγήσει σε θολά μονοπάτια
οι ρεπουμπλικάνοι είχαν μια πιο διαυγή οπτική περί ελευθερίας η οποία οριοθετούταν στο πλαίσιο της ανεξαρτησίας και του αυτεξούσιου

[πατησιωτης]

Aμερικανική θεολογική άποψη περί ελευθερίας.

[Nero]

Aμερικανική θεολογική άποψη περί ελευθερίας.

Συγνώμη, το κείμενο αναφέρεται στον ρεπουμπλικανισμό ως βάση της αμερικάνικης επανάστασης και της ίδρυσης του κράτους...και μου φέρνεις τον Τραμπ;

[πατησιωτης]

Συγνώμη, το κείμενο αναφέρεται στον ρεπουμπλικανισμό ως βάση της αμερικάνικης επανάστασης και της ίδρυσης του κράτους...και μου φέρνεις τον Τραμπ

Και τον Κέννεντυ.Έβαλα το ίδιο απόσπασμα από προέδρους διαφορετικών κομμάτων σε διαφορετικές εποχές.

[Rakomelofronas]

α, ναι: ίσως να μοιάζει λίγο πιο τετριμμένη απ'ότι είναι γιατί η κλασική ελευθερία είχε κάποιο υποκατηγορίες: την εσωτερική και την εξωτερική, εκ των οποίων για ιστορικούς λόγους μόνο η 2η απασχολούσε τη ρεπουμπλικανική παράδοση: είτε η ανεξαρτησία απο τον αυτοκράτορα και τους Γάλλους, είτε η ανεξαρτησία απο τον Βασιλιά τους αμερικάνους, πάλι απο τον αυτοκράτορα τους Ολλανδούς κοκ.

Η εσωτερική είναι ελευθερία στην οποία πίστευαν οι στωικοί πχ: ο Επίκτητος πχ ήταν δούλος αλλά δεν τον ενδιέφερε να καταργήσει τον θεσμό της δουλείας γιατί η ελευθερία γι'αυτόν ήταν εσωτερική υπόθεση, ελευθερία απο τα πάθη. Ένας δούλος για τον Επίκτητο ήταν ελεύθερος εφόσον είχε ελεύθερο "πνεύμα"

Διάβασα μερικά ενδιαφέροντα πράγματα εδώ. Κυρίως ξεκαθάριση ότι ως "μη αυθαίρετη" κυριαρχία ορίζεται είτε αυτή που διέπεται από συγκεκριμένους, γνωστούς και συμφωνημένους κανόνες, νόμους κτλ είτε αυτή η οποία βασίζεται στην ίδια τη βούληση του ατόμου στο οποίο επιβάλλεται.

Ο ορισμός της ελευθερίας ως έλλειψη "αυθαίρετης κυριαρχίας" μπορεί με μια πρώτη ματιά να φαίνεται πληρέστερος ή τελοσπάντων ανεξάρτητος από την επιμέρους δράση συγκεκριμένων ατόμων αλλά γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο ίσως είναι λιγότερο κατάλληλος για να χτίσει κανείς μια συνεκτική πολιτική θεωρία γιατί αφήνει περιθώριο να είναι κάποιος μη ελεύθερος και να μην το ξέρει. Βέβαια, μπορεί κάποιος να τον χρησιμοποιεί ως ιδανικό όπως πχ γίνεται και με το μοντέλο του πλήρους ανταγωνισμού στα οικονομικά.