kameron έγραψε: 21 Σεπ 2019, 11:17
πατησιωτης έγραψε: 21 Σεπ 2019, 07:42
kameron έγραψε: 21 Σεπ 2019, 00:12
Απαράδεκτη απόφαση, αν έχει μυαλό ο Μπακογιάννης να κοιτάξει να την πάρουν πίσω.
Συμφωνώ απολύτως.Αλλά πρέπει να ακυρωθούν και μερικές άλλες ονομασίες όπως η σήραγγα που αναφέρει πιο πάνω ο Μάσπολι αλλά και όλες οι σήραγγες της Ολυμπίας Οδού που τους έδωσε ονόματα ο ΣΥΡΙΖΑ.Επίσης να ακυρωθεί η οδός Παύλου Φύσσα και πεντακόσιες οδοί και πλατείες Λαμπράκη.
Δεν αμφισβητώ ότι ο λόγος της ονομασίας Μπακογιάννη είναι προσωπολατρικός αλλά είναι και θύμα δολοφονίας από ΑΡΙΣΤΕΡΗ τρομοκρατική οργάνωση.Ο αναμάρτητος από πολιτική εκμετάλλευση πολιτικών δολοφονιών πρώτος τον λίθον βαλέτω.
Να έχουμε την αίσθηση του μέτρου.
Ο Α. Παπανδρέου υπήρξε κορυφαία πολιτική προσωπικότητα με ιδιαίτερες αναφορές στη συγκεκριμένη περιοχή, είτε τον αξιολογούμε θετικά ή αρνητικά. Του Τεμπονέρα είναι όντως υπερβολή, αλλά πρόκειται για μια σήραγγα που οι 9/10 που την περνάνε δεν καταλαβαίνουν καν. Και οι πλατείες, δρόμοι έχουν τοπική σημασία αν και προσωπικά θα προτιμούσα να μην υπάρχουν και εκεί τέτοιες ονομασίες.
Η περίπτωση της στάσης του μετρό είναι πολύ διαφορετική, ειδικά όταν μιλάμε για τον αμέσως επόμενο σταθμό από τον κεντρικό του Συντάγματος. Εκατοντάδες χιλιάδες περνάνε καθημερινά από εκεί και μέσα στους συρμούς, το να ακούγεται διαρκώς "επόμενη στάση Π. Μπακογιάννης" είναι απολύτως τραγικό από κάθε άποψη, θα γίνει αντικείμενο απόλυτης χλεύης, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που Πρωθυπουργός και Δήμαρχος είναι της ίδιας οικογένειας.
Η απόφαση είναι τόσο τραγική που δεν σηκώνει σκέψη και κριτική. Ο ίδιος ο Μπακογιάννης θα δεχθεί τεράστιο προσωπικό πλήγμα και η κυβέρνηση θα πληρώσει πολύ μεγάλο πολιτικό κόστος. Πέρα όμως από αυτά, πραγματικά είναι να χάνει κανείς την (όποια) εμπιστοσύνη του για την κρίση συγκεκριμένων ανθρώπων. Ας κοιτάξουν να το μαζέψουν όσο είναι καιρός.
Εγώ το βλέπω περισσότερο ως την πρώτη κίνηση δυναμικής απενοχοποίησης, που αφορά περισσότερο
στον έμμεσο πλην σαφή προσδιορισμό των θυτών ως δολοφονική και όχι επαναστατική οργάνωση και λιγότερο ως προσωπολατρική τάση λόγω επιθέτου του θύματος.
Δηλαδή το τέλος της μεταπολιτευτικής ανοχής και αμηχανίας σ' αυτό το θέμα.
Και η παράλληλη αλλαγή/προσθήκη του ονόματος του Παναγούλη είναι μια εξισορροπιστική κίνηση.
Με λίγα λόγια το βλέπω ως ένα ιδεολογικό ξεκαθάρισμα και όχι ως μια προσωπολατρική κίνηση.
Το πως θα εκληφθεί από τους επιβάτες του μετρό, δεν το ξέρω.