CHAMPIONS LEAGUE 2017/18

[Βινόσαυρος]

συνεχως «κακες στιγμες» αυτη η ρεαλ...
Η ντροπη του ποδοσφαιρου...

Πηρε επαισχυντα την σκυταλη από την μπαρτσελονα των περασμενων χρονων

[Βινόσαυρος]

Ήθελα και ένα γκολ απο Ράμος χθες, εκεί στο 88-90, αλλα δεν έγινε, δε πειράζει.

Εδω να πω οτι ήμουν ουδέτερος για το χθεσινό, αλλά το κλάμα ζαίων, ερτατζήδων, ρομά, άπλυτων, με τον τραυματισμό του μωαμεθανού* με έκανε να θέλω ρεαλ με μπούνια.

*ο οποίος μετά το Ramadan δεν έχει παίξει παιγνίδι και όσο έπαιξε ήταν ο χειρότερος μαζί με τον CR7, δλδ εμένα τη στόφα του ηγέτη μου την έβγαλε ο μαυρούκος ο Mane

Ανωτερα λευκοτητα, γαμαει ο χριστιανισμός και έτσι;

[Namrail]

Πονανε ακομα οι σοδομισμενες σουφρες. Λένε για τον Ράμος όλη τη νύχτα και κλαίνε, για ενα κλασικο μαρκάρισμα απο αυτα που γινονται αβερτα σε καθε ματς, οπου ειναι σύνηθες ειτε ο αμυντικός ειτε ο επιθετικός, να 'κλειδωνουν" τον αντίπαλο.

Έφερε η κακια στιγμη εναν τραυματισμο (που ο Σαλάχ δεν θα χασει ουτε το μουντιάλ) απο ενα σύνηθες μαρκάρισμα και τα καταλανικά τανακια ασχολούνται με αυτο, ώστε να μην ασχοληθούν με το τρίτο συνεχόμενο, που τους πονάει γιατι γνωρίζουν οτι ο κοντός και η άθλια ομαδουλα τους (εκείνη που ο Φράνκο της έχτισε γηπεδο) δεν θα πετύχει ποτέ.

Σουρωτηρι έχετε γινει καημενοι σε καθε επιπεδο. Σε ποδοσφαιρικό, ηθικό κοκ.

To ενδεχομενο να τιμωρησε ο Αλλαχ τον Σαλαχ επειδη διεκοψε το Ραμαζανι για το παιχνιδι, ειναι εκατομμυρια φορες πιο πιθανο απο το "μη εσκεμμενο" της πουστρας ονοματι Ραμος

Μη εσκεμμένος ηταν ο τραυματισμός οχι το μαρκάρισμα.

[Μπίστης]

Δεν είδα τον τελικό γιατί δεν είμαι ισοβίτης να βαριέμαι τόσο ώστε να βλέπω σικέ διοργανώσεις.

Ωστόσο κοίταξα τα γκόλ και τον τραυματισμό στο ποστ γιά να διαπιστώσω αν ισχύουν αυτά που λέει ο Ναμρ γιά το μεγαλείο της Ρεάλ και νομίζω πως δεν είναι και πολύ καλά το άτομο.

[Namrail]

Γιαυτό πρέπει να υπαρχουν βαριές καμπάνες, σε λέει ο αμυντικός π.χ. ενταξει μωρέ ας του κάνω χειροκλείδωμα και ας τον πεταξω κάτω σε τόσα μαρκαρίσματα που γίνονται κάθε μέρα δε θα σακατευτεί και πράγματι κάποιοι σηκώνονται και συνεχίζουν αλλά δεν αξίζει η υγεία ενός ανθρώπου ούτε 500 κάρτες. Πρέπει να προστατευονται.

η υγεια ενος ανθρωπου δεν ειναι κατωτερη απο τσαμπιονς λιγκ, επιπολαιτητες τυπου «ηταν η κακια στιγμη», «αυτα συμβαινουν» κτλπ.

οπως και το να μπει καποιος στο γηπεδο να απειλησει την σωματικη ακεραιοτητα καποιου ποδοσφαιριστή π.χ.
στις χιλιες φορές που θα γίνει η μια θα αποβει μοιραία γιαυτο τα μετρα ασφαλειας πρέπει να είναι δρακοντεια έτσι και στο αντιαθλητικο παιχνίδι μια στις χίλιες θα εξαρθρωθει ο ωμος αλλα αυτή η μια φορά δεν αξίζει τις χίλιες που δε θα συμβει.

Το ποδοσφαιρο ειδικα σε τετοιο επαγγελματικό επίπεδο ειναι ενα άθλημα που εχει τραυματισμούς. Αν καποιος θέλει να ασχοληθεί με κατι που δεν εχει τραυματισμούς ας παίξει τάβλι.

Αυτο που έκανε ο Ράμος ειναι μια μίνιμουμ σωματική επαφη, τιποτα το σπουδαίο. Άλλοι αμυντικοί (όπως ο Πέπε πχ), στόχευαν με τάκλιν τις καρωτίδες. Οι παικτες πιυ παιζουν γνωρίζουν τα ρίσκα και τα αποδέχονται.

Φυσικά ειναι τραγελαφος να βγαινουν σημερα οπαδοι αγγλικής ομαδας, που μετέχει σε ενα πρωταθλημα δέκα φορες πιο σκληρο απο το περισσότερο τεχνικό ισπανικό, και να μας κουνανε το δάκτυλο για μια ατυχή στιγμη.

Η απάντηση σε αυτο που γραφεις στο τελος, ειναι οτι αξίζει το ρίσκο της εξάρθρωσης οταν διακυβευεται κατι τοσο σημαντικό. Και μιλαμε για ενα άθλημα που οι αμερικανοί πχ θεωρουν σοφτ, απο αποψη σωματικής επαφής.

[Namrail]

Δεν είδα τον τελικό γιατί δεν είμαι ισοβίτης να βαριέμαι τόσο ώστε να βλέπω σικέ διοργανώσεις.

Ωστόσο κοίταξα τα γκόλ και τον τραυματισμό στο ποστ γιά να διαπιστώσω αν ισχύουν αυτά που λέει ο Ναμρ γιά το μεγαλείο της Ρεάλ και νομίζω πως δεν είναι και πολύ καλά το άτομο.

Και αλλος πονεμένος. Ποσο πρωτότυπο. Νοτ

[Ερμής]

Κοιτώ το γκολ του Μπέηλ, το ψαλίδι, ξανα και ξανά. Ρε σεις, ο γερμανος τερματοφύλακας, μαζέυει το χέρι και δε πιάνει τη μπάλα ή είναι ιδέα μου;

[Φινγκόλφιν]

Ναι. Δεν το θεωρώ τόσο ύποπτο, πολλές φορές μαζεύουν τα χέρια όταν νομίζουν πως πάει άουτ.

[[42]]

παράδειγμα που o Ramos ξεδιπλώνει τον ποδοσφαιρικό του χαρακτήρα:



αυτό είναι να είσαι με την Real.

[Μπίστης]

Κοιτώ το γκολ του Μπέηλ, το ψαλίδι, ξανα και ξανά. Ρε σεις, ο γερμανος τερματοφύλακας, μαζέυει το χέρι και δε πιάνει τη μπάλα ή είναι ιδέα μου;

Δεν νομίζω πως συμβάλουμε στην ομορφιά του ποδοσφαίρου με τέτοιες παρατηρήσεις.

Πάντως είναι ο 3ος τελικός ( μετρώ και την σφαγή της Αλαβές στο Ουεφάκι) της Λίβερπουλ μετά το Χέιζελ που γίνεται παρωδία.

[Μπίστης]

παράδειγμα που o Ramos ξεδιπλώνει τον ποδοσφαιρικό του χαρακτήρα:



αυτό είναι να είσαι με την Real.

Θα βρει κάτι να σου πει.

[Ερμής]

Ο Ράμος και ο κάθε Ράμος κάνει ένα επάγγελμα και το κάνει πολύ καλά πετυχαίνοντας το σκοπό του. όσοι νομίζετε οτι επικρατεί το αθλητικό ιδεώδες, αλλάξτε πλευρό

[Φινγκόλφιν]

Φυσικά ειναι τραγελαφος να βγαινουν σημερα οπαδοι αγγλικής ομαδας, που μετέχει σε ενα πρωταθλημα δέκα φορες πιο σκληρο απο το περισσότερο τεχνικό ισπανικό, και να μας κουνανε το δάκτυλο για μια ατυχή στιγμη.

Οι Άγγλοι αγαπούν το σκληρό παιχνίδι, αλλά απεχθάνονται τις μαλαγανιές. Θυμάμαι που είχε βουτήξει ο Ράσφορντ για να πάει πέναλτι και ακόμα και οπαδοί της Γιουνάιτεντ τον έκραζαν.

Δεν είναι fair play το μαρκάρισμα του Ράμος και ακόμα και να θες να του δώσεις το πλεονέκτημα της αμφιβολίας (κακιά στιγμή), έχει παρελθόν βρώμικου παιχνιδιού.

[stergiosbik]

Ο Ράμος και ο κάθε Ράμος κάνει ένα επάγγελμα και το κάνει πολύ καλά πετυχαίνοντας το σκοπό του. όσοι νομίζετε οτι επικρατεί το αθλητικό ιδεώδες, αλλάξτε πλευρό

Να σπασουμε τα ποδια τοτε ολων των αντιπαλων αρκει να πετυχουμε τον σκοπο μας ρε Ερμη;
Ο Ραμος παντα επαιζε βρωμικα.
Πρεπει να διαχωρισεις το δυνατα απο το βρωμικα.
Στην συγκεκριμενη φαση κανει μπαμ οτι επεδιωξε τον τραυματισμο.Θα μπορουσε μαλιστα να ειναι πολυ χειροτερα.
Αν προσεξεις το βιντεο θα διαπιστωσεις οτι ανετα θα μπορουσε να του σπασει και τον αγκωνα ετσι οπως ηταν το χερι του Αιγυπτιου.

[Namrail]

Ειναι πρωτοφανείς σε βαθμο γελοιοτητας πχια, οι διαμαρτυρίες των αλλοθρήσκων σε οτι εχει να κανει με τη ρεαλ. Διαστρεφουν το καθετί, διογκωνουν και μεγιστοποιούν ασήμαντα ζητήματα, ανακαλύπτουν χίμαιρες και ολα αυτα για να μειώσουν την αντικειμενική αξία μιας ομαδας που δικαιοτατα έγραψε ιστορια και πέτυχε κατι που μοιαζει ανήκουστο στη σύγχρονη ποδοσφαιρική ιστορια.

Αυτο που τους πονά στα αλήθεια ειναι πως η ρεαλ όργωσε τα κωλαρακια τους και έστησε παγκοσμια παντοκρατορια χωρις να εχει αφήσει ένα μοναδικό ποδοσφαιρικο στίγμα. Δεν ειναι η μπαρτσα του φιλοσόφου με το τίκι τάκα δεν ειναι η Μπάγερν του ολοκληρωτικού ποδοσφαιρου.

Ειναι μια ομαδα δύσκολοκαταβλητη και κυνική που μοιαζει να σηκώνει κούπες χωρις τρελή προσπαθεια, χωρις να εχει προσφέρει απίστευτες συγκινήσεις, χωρις να αφήνει μια μοναδική παρακαταθήκη. Τις σηκώνει με τη φανέλα και με την κυνικοτητα την ωρα που για να πετύχουν οι ομαδες τους ενα κλάσμα των επιτυχιών της ρεαλ, θα πρεπει να ματωσουν, θα πρεπει να επανεφευρουν το ποδοσφαιρο όπως ο φιλόσοφος, θα πρεπει να φτάσουν στα όρια τους.

Η ρεαλ δεν χρειαζεται τετοια πραγματα. Ειναι τοσο βαριά η ιστορια της, είναι τοσο συνυφασμένο το δνα της με την επιτυχία που ακομα και οταν δεν θαμπώνει εχει τον τροπο να φτανει στην κορυφη και να γράφει ιστορια. Σχεδόν εύκολα, σχεδόν αυτονοητα, σχεδον χωρις κόπο.

Μοιάζει με ομαδα που μπορεί να καταργήσει τον ανταγωνισμό με την ευκολία που καποιος ανοιγοκλεινει τα ματια του. Ειναι τοσο μπροστά απο τον δευτερο που καταντάει εξοργιστικο για τα καταλανικά τανακια και τους λοιπούς. Μοιαζει άδικο και προστυχο. Μοιαζει ύβρις.

Γι αυτο και δεν μπορουν να το χωνέψουν, αυτοι οι κοινοί θνητοί που κάθονται διπλα απο τον ενα και μοναδικό θεο του παγκοσμιου ποδοσφαίρου.