Highlights της ημερας μας

[Ορέστης 35]

όλοι ήμασταν πολύ μπροστά στις αρχές μας νομίζω, μετά κάτι έγινε όπως πάντα μάλλον.



εγώ πάντως δεν ήμουν χίπης νομίζω, απλά είχα περιέργεια εποικοδομητική κλπ όπως οι περισσότεροι τότε νομίζω. Γενικά στην αρχή έμοιαζε πιο πολύ με παιχνίδι και χαρά νομίζω, μετά έγινε τμήμα του βιοπορισμού το σεξουαλικό κομμάτι, όταν μεγαλώσαμε κάπως και το βλέπαμε σαν τμήμα του δεσμού που ίσως πάει για πιο σοβαρά κλπ.


ναι ζενίθ, μπράβο ρε ντόντ

Παιχνίδι και χαρά

[Ορέστης 35]

Η μόνη περίπτωση το φιλμ να παρέμενε ιδιωτικό, ήταν να το εμφανίζατε μόνοι σας.

Όσο για την πεοθηλάζουσα (γερακίσια όραση έχεις Ορέστη από τόσο μακριά να βλέπεις λεπτομέρειες και δη νύχτα) δεν νομίζω να το διασκεδάσει, όταν η "χαρούμενη στιγμή" της παρέας, βγει φόρα-παρτίδα στα σόσιαλ.

Δεν είδα λεπτομέρειες αλλά στάσεις σωματος.

Εν τω μεταξύ δε μπορούσα να θυμηθώ που είχα γράψει τον ΑΜΚΑ και πήρα τη μάνα μου να μου πει και με ξαναπήρε το βράδυ να ρωτήσει τι επαθα και δε με πιστευε ότι έκοψα το δάχτυλο μου, επέμενε ότι κάτι άλλο, πιο ένοχο, είχα κάνει, και στη φωνή της φαινόταν ότι θέλει να επιστρέψω για να μην κάνω κάτι κακό.

Ίσως γι αυτό να φοβήθηκα, ο φόβος να είχε βάση την ενοχή, ιδού ερχόταν η τιμωρία μου για τα αμαρτωλά πράματα που έκανα και χρειάστηκα το ΑΜΚΑ.

Απενοχοποιήσου λοιπόν.

Φιλική συμβουλή: Και (επιτέλους)κόψε τον ομφάλιο λώρο με τη μαμά. Αν μη τι άλλο, θα δεις την αυτοπεποίθησή σου να ανεβαίνει (και όλο και περισσότερα καλά πράγματα να σου συμβαίνουν).

Έχουν τον τρόπο τους για να κυβερνάνε 40 χρόνια. Τώρα άρχισε και ο αδερφός μου τα τηλέφωνα. Με παίρνει η μάνα μου όταν έπινα τσάι στο φούρνο, μου λέει παιδί μου τι έκοψες, το δάχτυλο; (Της τα έχω εξηγήσει με λεπτομέρειες τρεις φορές). Πες μου τι έκοψες παιδί μου.
Θες να σου πω της λέω; Ακούνε και άνθρωποι. Και της το κλεισα.

[xameno kormi]

θεωρω οτι ανυσυχουν, οπως ειπες πας πρωτη φορα διακοπες, μην τους το κανεις χειροτερο εξηγησε τους ηρεμα οσες φορες χρειαστει.

[Naida]

Δεν είδα λεπτομέρειες αλλά στάσεις σωματος.

Εν τω μεταξύ δε μπορούσα να θυμηθώ που είχα γράψει τον ΑΜΚΑ και πήρα τη μάνα μου να μου πει και με ξαναπήρε το βράδυ να ρωτήσει τι επαθα και δε με πιστευε ότι έκοψα το δάχτυλο μου, επέμενε ότι κάτι άλλο, πιο ένοχο, είχα κάνει, και στη φωνή της φαινόταν ότι θέλει να επιστρέψω για να μην κάνω κάτι κακό.

Ίσως γι αυτό να φοβήθηκα, ο φόβος να είχε βάση την ενοχή, ιδού ερχόταν η τιμωρία μου για τα αμαρτωλά πράματα που έκανα και χρειάστηκα το ΑΜΚΑ.

Απενοχοποιήσου λοιπόν.

Φιλική συμβουλή: Και (επιτέλους)κόψε τον ομφάλιο λώρο με τη μαμά. Αν μη τι άλλο, θα δεις την αυτοπεποίθησή σου να ανεβαίνει (και όλο και περισσότερα καλά πράγματα να σου συμβαίνουν).

Έχουν τον τρόπο τους για να κυβερνάνε 40 χρόνια. Τώρα άρχισε και ο αδερφός μου τα τηλέφωνα. Με παίρνει η μάνα μου όταν έπινα τσάι στο φούρνο, μου λέει παιδί μου τι έκοψες, το δάχτυλο; (Της τα έχω εξηγήσει με λεπτομέρειες τρεις φορές). Πες μου τι έκοψες παιδί μου.
Θες να σου πω της λέω; Ακούνε και άνθρωποι. Και της το κλεισα.

Ναι αλλά την μαμά πήρες να σου βρει το ΑΜΚΑ. Δεν προνόησες ως υπεύθυνος ενήλικος να το έχεις περασμένο στο κινητό σου ή να το βρεις μέσω της σελίδας τους. Πηγές κατευθείαν στην ασφάλεια. Και τους ανησυχήσες με την αστοχία σου και θες να βγεις και από πάνω. Δεν γίνεται έτσι.

[- Casper -]

Όρεστη μου, όντως ανησυχούν αλλά σίγουρα πρέπει να τους το κόψεις. Όταν πήγα για σπουδές (πριν πάω μου έκαναν ψυχολογικό πόλεμο πως δεν καταφέρνω τίποτα μόνη μου, πως δεν θα μπορώ να βράσω ούτε αυγό, πως θα χαθώ και ότι θα συμβούν πολλά τραγικά πράγματα και εγώ πείσμωνα και δεν ξέρω γιατί είχα πίστη στον εαυτό μου - μάλλον από το πείσμα) η μάνα μου με έπαιρνε 5 φορές την μέρα τηλέφωνο και τις 4ις ήθελε να μπαίνω skype για να βλέπει όχι μόνο εμένα αλλά και το σπίτι μου, αν είναι όλα στρωμένα, καθαρά, τι μαγείρεψα κτλ. Το έκανα στην αρχή. Όταν όμως με πήρε μια φορά στις 23:00 και ήμουνα έξω και άρχισε να μου φωνάζει να γυρίσω και ότι αν σε 10 λεπτά δεν είμαι σπίτι θα γινόταν χαμός, τα πήρα στο κρανίο, της το έκλεισα και της απάντησα την επόμενη. Το ίδιο έκανα και με τις κλήσεις, και φυσικά με το skype. Καταλήξαμε να με παίρνει μια φορά κάθε βράδυ για να δει απλά πώς είμαι. Τους το κόβεις σταδιακά. Δεν γίνεται να ελέγχουν με αυτό τον τρόπο την ζωή σου. Αλλά η ανησυχία όταν δεν είναι μαθημένοι να σε έχουν μακριά, είναι λογική. Στο χέρι σου είναι να βάλεις όρια.

[Naida]

Όρεστη μου, όντως ανησυχούν αλλά σίγουρα πρέπει να τους το κόψεις. Όταν πήγα για σπουδές (πριν πάω μου έκαναν ψυχολογικό πόλεμο πως δεν καταφέρνω τίποτα μόνη μου, πως δεν θα μπορώ να βράσω ούτε αυγό, πως θα χαθώ και ότι θα συμβούν πολλά τραγικά πράγματα και εγώ πείσμωνα και δεν ξέρω γιατί είχα πίστη στον εαυτό μου - μάλλον από το πείσμα) η μάνα μου με έπαιρνε 5 φορές την μέρα τηλέφωνο και τις 4ις ήθελε να μπαίνω skype για να βλέπει όχι μόνο εμένα αλλά και το σπίτι μου, αν είναι όλα στρωμένα, καθαρά, τι μαγείρεψα κτλ. Το έκανα στην αρχή. Όταν όμως με πήρε μια φορά στις 23:00 και ήμουνα έξω και άρχισε να μου φωνάζει να γυρίσω και ότι αν σε 10 λεπτά δεν είμαι σπίτι θα γινόταν χαμός, τα πήρα στο κρανίο, της το έκλεισα και της απάντησα την επόμενη. Το ίδιο έκανα και με τις κλήσεις, και φυσικά με το skype. Καταλήξαμε να με παίρνει μια φορά κάθε βράδυ για να δει απλά πώς είμαι. Τους το κόβεις σταδιακά. Δεν γίνεται να ελέγχουν με αυτό τον τρόπο την ζωή σου. Αλλά η ανησυχία όταν δεν είναι μαθημένοι να σε έχουν μακριά, είναι λογική. Στο χέρι σου είναι να βάλεις όρια.

Για να βαλει όρια θα πρέπει να μην εξαρτάται από αυτούς. Όσο είναι κάτω από την προστασία τους θάνατον βλέπουν και ως έναν έφηβο. Το ίδια θα βλέπει και ο Ορέστης τον εαυτό του. Παρά τα ξεσπάσματα κατά διαστήματα που μπορεί να έχει .

[Ορέστης 35]

Απενοχοποιήσου λοιπόν.

Φιλική συμβουλή: Και (επιτέλους)κόψε τον ομφάλιο λώρο με τη μαμά. Αν μη τι άλλο, θα δεις την αυτοπεποίθησή σου να ανεβαίνει (και όλο και περισσότερα καλά πράγματα να σου συμβαίνουν).

Έχουν τον τρόπο τους για να κυβερνάνε 40 χρόνια. Τώρα άρχισε και ο αδερφός μου τα τηλέφωνα. Με παίρνει η μάνα μου όταν έπινα τσάι στο φούρνο, μου λέει παιδί μου τι έκοψες, το δάχτυλο; (Της τα έχω εξηγήσει με λεπτομέρειες τρεις φορές). Πες μου τι έκοψες παιδί μου.
Θες να σου πω της λέω; Ακούνε και άνθρωποι. Και της το κλεισα.

Ναι αλλά την μαμά πήρες να σου βρει το ΑΜΚΑ. Δεν προνόησες ως υπεύθυνος ενήλικος να το έχεις περασμένο στο κινητό σου ή να το βρεις μέσω της σελίδας τους. Πηγές κατευθείαν στην ασφάλεια. Και τους ανησυχήσες με την αστοχία σου και θες να βγεις και από πάνω. Δεν γίνεται έτσι.

Tο είχα γραμμένο σε ένα χαρτί και δεν το έβρισκα. Είχα μεριμνήσει επίσης να αφήσω ένα αντίγραφο του ίδιου χαρτιού σε ένα συγκεκριμένο σημείο στο σπίτι. Αν έχανα το ένα, θα έπαιρνα τηλέφωνο για να μου δώσει τα στοιχεία. Επομενως εξετέλεσα το plan b που είχα μεριμνήσει να υπαρχει. Επίσης έχω δύο κινητά μαζί μου και 2 σακούλες φαρμακα. Αυτοί δεν ανησυχούν αλλά θέλουν να με φορτώσουν με ενοχές για αμαρτίες, όπως κάνουν τα τελευταία 40 χρόνια με τα αποτελέσματα που γνωρίζετε.

[Eθνικοκοινωνιστης]

Ορεστη υπαρχει και ο υπαρκτος κλεομενισμος

[Naida]

Έχουν τον τρόπο τους για να κυβερνάνε 40 χρόνια. Τώρα άρχισε και ο αδερφός μου τα τηλέφωνα. Με παίρνει η μάνα μου όταν έπινα τσάι στο φούρνο, μου λέει παιδί μου τι έκοψες, το δάχτυλο; (Της τα έχω εξηγήσει με λεπτομέρειες τρεις φορές). Πες μου τι έκοψες παιδί μου.
Θες να σου πω της λέω; Ακούνε και άνθρωποι. Και της το κλεισα.

Ναι αλλά την μαμά πήρες να σου βρει το ΑΜΚΑ. Δεν προνόησες ως υπεύθυνος ενήλικος να το έχεις περασμένο στο κινητό σου ή να το βρεις μέσω της σελίδας τους. Πηγές κατευθείαν στην ασφάλεια. Και τους ανησυχήσες με την αστοχία σου και θες να βγεις και από πάνω. Δεν γίνεται έτσι.

Tο είχα γραμμένο σε ένα χαρτί και δεν το έβρισκα. Είχα μεριμνήσει επίσης να αφήσω ένα αντίγραφο του ίδιου χαρτιού σε ένα συγκεκριμένο σημείο στο σπίτι. Αν έχανα το ένα, θα έπαιρνα τηλέφωνο για να μου δώσει τα στοιχεία. Επομενως εξετέλεσα το plan b που είχα μεριμνήσει να υπαρχει. Επίσης έχω δύο κινητά μαζί μου και 2 σακούλες φαρμακα. Αυτοί δεν ανησυχούν αλλά θέλουν να με φορτώσουν με ενοχές για αμαρτίες, όπως κάνουν τα τελευταία 40 χρόνια με τα αποτελέσματα που γνωρίζετε.

Θύμισε μου γιατί τους το επιτρέπεις;

[Ορέστης 35]

Όρεστη μου, όντως ανησυχούν αλλά σίγουρα πρέπει να τους το κόψεις. Όταν πήγα για σπουδές (πριν πάω μου έκαναν ψυχολογικό πόλεμο πως δεν καταφέρνω τίποτα μόνη μου, πως δεν θα μπορώ να βράσω ούτε αυγό, πως θα χαθώ και ότι θα συμβούν πολλά τραγικά πράγματα και εγώ πείσμωνα και δεν ξέρω γιατί είχα πίστη στον εαυτό μου - μάλλον από το πείσμα) η μάνα μου με έπαιρνε 5 φορές την μέρα τηλέφωνο και τις 4ις ήθελε να μπαίνω skype για να βλέπει όχι μόνο εμένα αλλά και το σπίτι μου, αν είναι όλα στρωμένα, καθαρά, τι μαγείρεψα κτλ. Το έκανα στην αρχή. Όταν όμως με πήρε μια φορά στις 23:00 και ήμουνα έξω και άρχισε να μου φωνάζει να γυρίσω και ότι αν σε 10 λεπτά δεν είμαι σπίτι θα γινόταν χαμός, τα πήρα στο κρανίο, της το έκλεισα και της απάντησα την επόμενη. Το ίδιο έκανα και με τις κλήσεις, και φυσικά με το skype. Καταλήξαμε να με παίρνει μια φορά κάθε βράδυ για να δει απλά πώς είμαι. Τους το κόβεις σταδιακά. Δεν γίνεται να ελέγχουν με αυτό τον τρόπο την ζωή σου. Αλλά η ανησυχία όταν δεν είναι μαθημένοι να σε έχουν μακριά, είναι λογική. Στο χέρι σου είναι να βάλεις όρια.

Για να βαλει όρια θα πρέπει να μην εξαρτάται από αυτούς. Όσο είναι κάτω από την προστασία τους θάνατον βλέπουν και ως έναν έφηβο. Το ίδια θα βλέπει και ο Ορέστης τον εαυτό του. Παρά τα ξεσπάσματα κατά διαστήματα που μπορεί να έχει .

Για τα πολύ σημαντικά life altering προβλήματα υγείας που έχω επιδεικνύουν αδιαφορία. Οταν κάνω βαβα το δαχτυλακι, τους πιάνει η συγκινηση.

[xameno kormi]

τωρα τι προσπαθειτε να τον βαλετε να τσακωθει με την οικογενεια του;

ολα αυτα μπορουν να μπουν σε ταξη με πολυ πιο ηρεμους τροπους οταν ειναι στο σπιτι

ορεστη ευχαριστησου τις διακοπες σου, καθυσυχασε τους δικους σου και καταστρωνετε σχεδια οταν γυρισεις

[Ορέστης 35]

Ορεστη υπαρχει και ο υπαρκτος κλεομενισμος

Διάβασες τις παρατηρήσεις μου για τη γυναικοκεντρικη διασκέδαση των κλαμπ της Ίου;

[- Casper -]

Όρεστη μου, όντως ανησυχούν αλλά σίγουρα πρέπει να τους το κόψεις. Όταν πήγα για σπουδές (πριν πάω μου έκαναν ψυχολογικό πόλεμο πως δεν καταφέρνω τίποτα μόνη μου, πως δεν θα μπορώ να βράσω ούτε αυγό, πως θα χαθώ και ότι θα συμβούν πολλά τραγικά πράγματα και εγώ πείσμωνα και δεν ξέρω γιατί είχα πίστη στον εαυτό μου - μάλλον από το πείσμα) η μάνα μου με έπαιρνε 5 φορές την μέρα τηλέφωνο και τις 4ις ήθελε να μπαίνω skype για να βλέπει όχι μόνο εμένα αλλά και το σπίτι μου, αν είναι όλα στρωμένα, καθαρά, τι μαγείρεψα κτλ. Το έκανα στην αρχή. Όταν όμως με πήρε μια φορά στις 23:00 και ήμουνα έξω και άρχισε να μου φωνάζει να γυρίσω και ότι αν σε 10 λεπτά δεν είμαι σπίτι θα γινόταν χαμός, τα πήρα στο κρανίο, της το έκλεισα και της απάντησα την επόμενη. Το ίδιο έκανα και με τις κλήσεις, και φυσικά με το skype. Καταλήξαμε να με παίρνει μια φορά κάθε βράδυ για να δει απλά πώς είμαι. Τους το κόβεις σταδιακά. Δεν γίνεται να ελέγχουν με αυτό τον τρόπο την ζωή σου. Αλλά η ανησυχία όταν δεν είναι μαθημένοι να σε έχουν μακριά, είναι λογική. Στο χέρι σου είναι να βάλεις όρια.

Για να βαλει όρια θα πρέπει να μην εξαρτάται από αυτούς. Όσο είναι κάτω από την προστασία τους θάνατον βλέπουν και ως έναν έφηβο. Το ίδια θα βλέπει και ο Ορέστης τον εαυτό του. Παρά τα ξεσπάσματα κατά διαστήματα που μπορεί να έχει .

Αν μπορεί εννοείται πως αυτό είναι το ιδανικό.

Και εγώ όμως εξαρτιόμουν από αυτούς. Αλλά πρέπει να τους τρίξει τα δόντια. Σιγά σιγά θα γίνεται η διαδικασία. Κάθε μέρα θα κόβει και κάτι. Ούτως ή άλλως και 60 χρονών να φτάσουμε, για τους γονείς μας θα είμαστε πάντα τα παιδιά τους.

Στην χειρότερη τι; Θα βγαίνει, θα απαντάει σπάνια, θα κλείνει αυτιά και θα τον πετάξουν έξω; Απ' ότι κατάλαβα τον κρατάνε με απειλές που δεν πρόκειται να εφαρμόσουν. Δεν νομίζω πως μιλάμε για ακραία κατάσταση που αν δεν κάνει ό,τι θέλουν εκείνοι θα μείνει χωρίς στέγη. Το πρόβλημα είναι ότι ο ίδιος πιστεύει όσα του λένε. Πολλοί όμως του έχουμε πει να φύγει και να βρει δουλειά αλλά δεν το κάνει επειδή δεν θέλει, κυρίως το 2ο. Αν δεν θέλει, ό,τι και να λέμε, δεν θα το κάνει. Και αν έχει λεφτά για να ζει, όντως, δεν χρειάζεται. Τουλάχιστον όμως να βρει άλλους τρόπους για να διαχειρίζεται το περιβάλλον του για να είναι πιο ήρεμος. Ήδη έκανε μεγάλο βήμα με τις διακοπές και ας γκρινιάζει.

[Naida]

Όρεστη μου, όντως ανησυχούν αλλά σίγουρα πρέπει να τους το κόψεις. Όταν πήγα για σπουδές (πριν πάω μου έκαναν ψυχολογικό πόλεμο πως δεν καταφέρνω τίποτα μόνη μου, πως δεν θα μπορώ να βράσω ούτε αυγό, πως θα χαθώ και ότι θα συμβούν πολλά τραγικά πράγματα και εγώ πείσμωνα και δεν ξέρω γιατί είχα πίστη στον εαυτό μου - μάλλον από το πείσμα) η μάνα μου με έπαιρνε 5 φορές την μέρα τηλέφωνο και τις 4ις ήθελε να μπαίνω skype για να βλέπει όχι μόνο εμένα αλλά και το σπίτι μου, αν είναι όλα στρωμένα, καθαρά, τι μαγείρεψα κτλ. Το έκανα στην αρχή. Όταν όμως με πήρε μια φορά στις 23:00 και ήμουνα έξω και άρχισε να μου φωνάζει να γυρίσω και ότι αν σε 10 λεπτά δεν είμαι σπίτι θα γινόταν χαμός, τα πήρα στο κρανίο, της το έκλεισα και της απάντησα την επόμενη. Το ίδιο έκανα και με τις κλήσεις, και φυσικά με το skype. Καταλήξαμε να με παίρνει μια φορά κάθε βράδυ για να δει απλά πώς είμαι. Τους το κόβεις σταδιακά. Δεν γίνεται να ελέγχουν με αυτό τον τρόπο την ζωή σου. Αλλά η ανησυχία όταν δεν είναι μαθημένοι να σε έχουν μακριά, είναι λογική. Στο χέρι σου είναι να βάλεις όρια.

Για να βαλει όρια θα πρέπει να μην εξαρτάται από αυτούς. Όσο είναι κάτω από την προστασία τους θάνατον βλέπουν και ως έναν έφηβο. Το ίδια θα βλέπει και ο Ορέστης τον εαυτό του. Παρά τα ξεσπάσματα κατά διαστήματα που μπορεί να έχει .

Για τα πολύ σημαντικά life altering προβλήματα υγείας που έχω επιδεικνύουν αδιαφορία. Οταν κάνω βαβα το δαχτυλακι, τους πιάνει η συγκινηση.

Οκ ,και θύμισε μου πάλι γιατί αυτό πρέπει να σε καθορίζει 40 χρόνων αντρα;

[Ορέστης 35]

Εν τω μεταξύ σαν να έχει λιγοστέψει ο κόσμος κάνει κρύο, και στο δωμάτιο μου ακούω δυνατά κοπανηματα .Δεν έχει καθόλου κρουστική ηχομόνωση. Τσακώθηκα και με την καθαρίστρια γιατί βουρτσιζε με χλωρίνη έξω απ' το δωμάτιο μου στις 8 και μισή.