Ακομη και οι ΣΥΡΙΖΑΙοι θα πρσκινησουνε τον φιλελευθερισμο.
"Σχεδόν 2 στους 10 όσων νιώθουν κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ και 8 στους 10 όσων νιώθουν κοντά στο ΚΙΝΑΛ εκτιμούν ότι θα βελτιωθεί η οικονομική τους κατάσταση αν υλοποιηθούν οι εξαγγελίες Μητσοτάκη". 40% των κομμουνιστων επισης.
https://www.paraskhnio.gr/άλλαξε-το-κλί ... 4_rpevMk6QΆλλαξε το κλίμα στην κοινωνία με την κυβέρνηση Μητσοτάκη! Το 74% βλέπει βελτίωση της οικονομικής του κατάστασης, αν υλοποιηθούν οι δεσμεύσεις
26/07/2019 6:32 μμ26/07/2019 8:53 μμ
Αισιοδοξία, πέρα από κομματικές τοποθετήσεις, προκύπτει από τη διαδικτυακή δημοσκόπηση του Newpost και της Prorata. Σχεδόν 2 στους 10 όσων νιώθουν κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ και 8 στους 10 όσων νιώθουν κοντά στο ΚΙΝΑΛ εκτιμούν ότι θα βελτιωθεί η οικονομική τους κατάσταση αν υλοποιηθούν οι εξαγγελίες Μητσοτάκη.
Διαβάστε παρακάτω την ανάλυση του Άγγελου Σεριάτου (MSc Political Communication, UvAmsterdam – Υπεύθυνος Πολιτικής Ανάλυσης της Prorata) που συνοδεύει τη συγκεκριμένη δημοσκόπηση.
«Μείωση του ΕΝΦΙΑ, μείωση φόρου στις επιχειρήσεις, ιδιωτικοποίηση των Ελληνικών Πετρελαίων και εξυγίανση της ΔΕΗ με πιθανή ιδιωτικοποίηση της ήταν ορισμένες από τις προγραμματικές δεσμεύσεις της νέας κυβέρνησης που αφορούν την οικονομία. Και όπως προκύπτει από τα ευρήματα του ερωτήματος της εβδομάδας, περίπου το 75% των αναγνωστών του Newpost εκτιμάει ότι αν οι εξαγγελίες Μητσοτάκη υλοποιηθούν θα βελτιωθεί και η προσωπική οικονομική του κατάσταση, ενώ μόλις το 25% πιστεύει το αντίθετο.
Αν ληφθούν υπόψη τα δημογραφικά χαρακτηριστικά των συμμετεχόντων, παρατηρείται ασθενής διαφοροποίηση μεταξύ όσων είναι 18 έως 34 ετών αλλά και των ανέργων, όπου η πίστη στην βελτίωση της προσωπικής κατάστασης μειώνεται ελαφρώς στο 67-68% χωρίς όμως να επηρεάζει την γενική εικόνα η οποία αναμφισβήτητα δείχνει την θετική απήχηση των προγραμματικών δηλώσεων του πρωθυπουργού.
Τα ενδιαφέροντα ευρήματα όμως εντοπίζονται όταν οι απαντήσεις ειδωθούν υπό το πρίσμα της λεγόμενης «κομματικής ταύτισης» των αναγνωστών. Η κομματική ταύτιση λειτουργεί γενικά ως «οθόνη αντιλήψεων» (perceptual screen) δια μέσου της οποίας οι εν δυνάμει ψηφοφόροι αξιολογούν το κόμμα προτίμησης τους, τον κομματικό ανταγωνισμό και τα πολιτικά πράγματα συνολικότερα. Πρόκειται για μια μεροληπτική υπέρ ενός κόμματος στάση η οποία δεν αποτελεί απαραίτητα προϊόν μιας ορθολογικής αξιολόγησης των κομμάτων και των θέσεων τους αλλά συνδέεται ενίοτε με ψυχολογικούς και συναισθηματικούς δεσμούς που αναπτύσσονται κατά την διάρκεια της (πρώιμης συχνά) πολιτικής κοινωνικοποίησης. Σύμφωνα με την θεωρία, οι πολίτες που παρουσιάζουν υψηλό βαθμό κομματικής ταύτισης τείνουν να συντάσσονται με (ή να δικαιολογούν) τις εκάστοτε θέσεις ή κινήσεις του κόμματος προτίμησης τους, χωρίς να προχωράνε σε εις βάθος ή/και επί μέρους αξιολόγηση. Και η επανάληψη της παραπάνω διαδικασίας ανατροφοδοτεί συνεχώς τον συναισθηματικό δεσμό με το κόμμα ταύτισης.
Υπό αυτή την έννοια, θα έμοιαζε απολύτως φυσιολογικό οι αναγνώστες που νιώθουν εγγύτερα στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ αλλά και όσοι αυτότοποθετούνται ιδεολογικά στα αριστερά του πολιτικού φάσματος να αξιολογούν με συντριπτικά αρνητικό τρόπο τις προγραμματικές δηλώσεις του πρωθυπουργού, μην πιστεύοντας στην βελτίωση της οικονομικής τους κατάστασης αν αυτές υλοποιηθούν. Εντούτοις, ενώ όντως υπάρχει καθολική αισιοδοξία μεταξύ των «δεξιών» αναγνωστών (92%) αλλά και όσων νιώθουν κοντά στην ΝΔ (95%), δεν ισχύει στην ίδια έκταση το αντίστροφο για την «άλλη μεριά»: Το 29,3% των αναγνωστών που αυτοτοποθετούνται στο αριστερό άκρο του πολιτικού φάσματος, περίπου 2 στους 10 όσων νιώθουν κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ και 8 στους 10 όσων νιώθουν κοντά στο ΚΙΝΑΛ διατηρούν την άποψη ότι οι προγραμματικές δηλώσεις κινούνται προς την σωστή κατεύθυνση όσο αφορά τις προοπτικές της οικονομικής τους κατάστασης.
Ουσιαστικά δηλαδή υπάρχει μια μεγάλη μερίδα πολιτών που ενώ νιώθει κοντά με κόμμα διαφορετικό από την ΝΔ, πιστεύει ότι αν οι εξαγγελίες Μητσοτάκης λάβουν σάρκα και οστά θα βελτιωθεί η οικονομική του κατάσταση. Και είναι το συγκεκριμένο εύρημα που ουσιαστικά φανερώνει ότι η περίοδος χάριτος για την νέα κυβέρνηση ίσως είναι πιο μακρά απ’ ότι κανείς θα περίμενε. Ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι δεν αναλύουμε τις απόψεις πολιτών που οδηγήθηκαν πιθανότατα και με κριτική ματιά στην εκλογική στήριξη κάποιου κόμματος αλλά για τις απόψεις πολιτών, οι οποίοι νιώθουν κοντά σε συγκεκριμένο κόμμα και άρα οι δεσμοί μαζί του είναι ισχυρότεροι από τον μέσο ψηφοφόρο του ίδιου κόμματος».
