Για έναν ενήλικα με υποχρεώσεις όχι. Ουσιαστικά μόλις βγαίνει, αν βγαίνει και δεν μπορεί να αντιμετωπίσει κανένα έκτακτο σοβαρό έξοδο.
Αλλά ο δημόσιος υπάλληλος είναι μια ιδιαίτερα προνομιακή κατηγορία για πολλούς λόγους.
* Δεν αντιμετωπίζει άγχος πληρωμής. Τα λεφτά πάντα στην ώρα τους. Δεν συμβαίνει πια στον ιδιωτικό τομέα και αν δεν έχετε άτομα στο περιβάλλον σας, δεν φαντάζεστε πόσο συχνό είναι να σε καθυστερούν μήνες ή να σου δίνουν μέρος του μισθού.
* Δεν αντιμετωπίζει άγχος απόλυσης.
* Παίρνει προαγωγές και ωριμάνσεις. Στον ιδιωτικό υπάρχουν πολλοί εργαζόμενοι που πληρώνονται κάτω από το νόμιμο κατώτατο.
* Δουλεύει το ωράριό του και τέρμα. Δεν είναι stanby σε ένα κινητό μήπως τύχει κάτι την Κυριακή, την αργία κλπ
* Πληρώνεται τις υπερωρίες του. Στον ιδιωτικό αυτό τείνει να γίνει ανέκδοτο
* Έχει ένα σωρό ελευθερίες. Μπορεί να πάρει ευκολότατα άδεια για να κάνει ένα τριήμερο τετραήμερο, για να πάει τον παιδί του στον γιατρό κοκ.
* Έχει ένα σωρό έξτρα παροχές που αντιστοιχούν σε χρήμα. Η ΔΕΗ πχ που αιμορραγεί οικονομικά πληρώνει τον παιδικό σταθμό για το παιδί του εργαζόμενου. Αυτά είναι σοβαρά λεφτά κάθε μήνα!
* Στις περισσότερες περιπτώσεις δουλεύει σε καλύτερο εργασιακό περιβάλλον με ό,τι είδους προστασία προβλέπει ο νόμος.
Και η λίστα δεν έχει τελειωμό. Αν συνυπολογίσεις τα παραπάνω τα 780 για χρεοκοπημένο κράτος είναι όχι απλώς καλά αλλά πάρα πολλά γιατί προέρχονται σε μεγάλο βαθμό και από την φορολογία εργαζομένων του ιδιωτικού που πληρώνονται πολύ λιγότερα. Αν βρει λεφτόδεντρα η αριστερά ή τον μαγικό τρόπο να φορολογηθεί το μεγάλο κεφάλαιο στο διεθνές περιβάλλον που ζούμε σήμερα, τότε ξανασυζητάμε.
Αυτό πώς το κάνεις;
There are decades where you fuck around and days where you find out
