πατησιωτης έγραψε: 03 Ιούλ 2019, 10:58
Το πρότυπο του φιλελεύθερου κράτους είναι οι ΗΠΑ όπου υπάρχει η πρώτη τροπολογία του συντάγματος με την οποία ΚΑΘΕ λογοκρισία απαγορεύεται.Διώκονται μόνο οι πράξεις.Δεν υπάρχουν απαγορευμένες ιδέες.Στην Ευρώπη τα πράγματα είναι διαφορετικά καθώς έχει άλλη ιστορία.
Εάν το πάρεις έτσι και εγώ μπορώ να θεωρήσω μια θρησκεία που διδάσκει ιερό πόλεμο κατά των άλλων θρησκειών φασιστική και να ζητήσω την απαγόρευσή της.
Η απαγόρευση ιδεών πάντα σημαίνει κατά βάθος ότι δεν υπάρχει εμπιστοσύνη ότι μπορούν να αντιμετωπισθούν μόνο με ορθολογικά επιχειρήματα.
Αυτό δεν είναι παράξενο,δεδομένου ότι ο άνθρωπος δεν είναι μόνο ορθολογικό όν.Από τη στιγμή όμως που κάνεις την πρώτη απαγόρευση τα φιλελεύθερα επιχειρήματα πάνε περίπατο.Όλα κρίνονται με όρους ισχύος.Έχεις την δύναμη να απαγορεύσεις κάποιον και το κάνεις.Όταν χάσεις αυτή τη δύναμη τερματίζεται και η απαγόρευση.
Πρότυπο Φιλελεύθερου κράτους θα μπορούσε να είναι το Λιχτενστάϊν, γιατί έχεις κολλήσει στις ΗΠΑ? Σκέψου μόνο ότι το Σύνταγμα που αναφέρεις δικαιολογούσε την δουλεία.
Εννοώ ότι δεν είναι και το καλύτερο παράδειγμα Φιλελεύθερου πολιτεύματος.
Επί της ουσίας τώρα. Η δημόσια έκφραση στερεοτύπων ΕΙΝΑΙ πράξη και όχι ιδέα. Συμφωνούμε στο ότι οι ιδέες δεν πρέπει να διώκονται. Οι πράξεις όμως που διεγείρουν την μισαλλοδοξία, τον φανατισμό, τον ρατσισμό και προτρέπουν σε βία πρέπει να διώκονται.
Αν κάποιος Μουλάς βγει και κυρήξει τζιχάντ σε κάποιο τζαμί δεν πρέπει να τον μπουζουριάσουν? Θα τον καλύψει η "ελευθερία του λόγου"?
Από την άλλη η μελέτη και διάδοση ενος κειμένου που μιλάει για βία κατά κάποιων ομάδων ανθρώπων δεν διώκεται ούτε και πρέπει να διωχθεί.
Είδες εσύ να απαγορεύσει κάνεις την κυκλοφορία του βιβλίου "Ο αγών μου"?
Αυτή είναι η Ελευθερία του λόγου, όχι αυτό που υπονοείς εσύ.
Χρειάζεται περισσότερη διάκριση εκ μέρους σου νομίζω.