Πάντα υπάρχουν πονηρά χαρτιά.
Μιά φορά κι έναν καιρό εμένα με έστειλε ο πατέρας μου σε μία δακτυλογράφο για ένα κείμενο πωλητηρίου συμφωνητικού.
Το 1983 μιλάμε. Δεν υπήρχαν computer-line printer τότε.
Εγώ είχα αγοράσει το ZX Spectrum (ή ήμουνα έτοιμος να το αγοράσω) αλλά αυτό είχε ένα line printer παιχνίδι - έβγαζε χαρτάκια σαν τα σημερινά pos.
Πάω λοιπόν στη δακτυλογράφο και όπως πληκτρολογούσε κοίταγα εγώ τα τραπέζια γύρω-γύρω και βλέπω ένα πάκο χαρτιά και της λέω "να τα πάρω αυτά που είναι γραμμένα από τη μία ;". Μου λέει πάρτα, οπότε κοιτάω εγώ και έλεγαν "κλαδική ΠΑΣΟΚ Κουκακίου - κατάλογος αντιδραστικών καταστηματαρχών της περιοχής" και ένα κατεβατό ονόματα από κάτω με μία μικρή περιγραφή της ... αντιδραστικότητας του καθενός.
Τόστειλα στον Ρίζο μετά ο οποίος το δημοσίευσε στον ΕΤ.