Ιδέα προς συριζαίους

[talaipwros]

αγαπητε πορφυριε, συγγνωμη αλλα δεδομενου οτι εχεις καλη ακινητη περιουσια, αντι να χανεις το νυκτερινο σου υπνο, πουλα, καντα μετοχες να παιρνεις το 6-8%, παρε και καμια δυο τρεις γκαρσονιερες ραντιερης και θα κοιμασαι σαν πουλακι

Θα χασουν μερικες οικογενειες την δουλεια τους βεβαια, αλλα τουλαχιστον δεν θα τους πινεις το αιμα

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

σαν δεξιός μικροαστός που είσαι νιώθεις την πίεση και από τα κάτω και από τα πάνω. αυτό ιστορικά και πολιτικά σε έχει μετατρέψει σε ένα από τα αντιδραστικότερα κομμάτια της κοινωνίας, το οποίο και στήριξε τις πιο αντιδραστικές πολιτικές. η οικονομική πίεση και αδιέξοδο, μην αντιλαμβανόμενος ότι έρχεται από τα πάνω, την χρεώνεις στους από κάτω. αυτό είναι -συνοπτικά- ο μέσος δεξιός μικροαστός.

Στην πρώτη πρόταση γράφεις ότι δέχομαι πιέσεις από παντού και αμέσως μετά μου καταλογίζεις ότι δεν καταλαβαίνω πως η πίεση που μου ασκείται προέρχεται από τους πάνω. Κοντολογίς, έχεις μπερδέψει τους πάνω με τους κάτω.

Οι αντιδραστικές πολιτικές που στηρίζω ποιες είναι ακριβώς; Η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων, η ανάπτυξη μέσω επενδύσεων και η ελάφρυνση φορολογίας των παραγωγικών δυνάμεων; Αυτές είναι οι αντιδραστικές πολιτικές κατά το αριστερό μανιφέστο; Γιατί στην πραγματικότητα αυτές είναι αυτονόητες κινήσεις για κάθε οικονομία που διασφαλίζει την εύρυθμη λειτουργία μιας κοινωνίας.

Δεν μου κάνει εντύπωση που έννοιες όπως "κτίριο που του ανήκει", "μαγαζί που απασχολεί κόσμο" σου φαίνονται μπουρζουά αφού ποτέ δεν έμαθες τι θα πει να δημιουργείς κάτι και να συνεισφέρεις. Το μόνο που σου έμαθαν είναι ότι ο ελεύθερος επαγγελματίας είναι ένας εγκληματίας που κλέβει το κράτος και ρουφάει το αίμα των εργαζομένων και ότι κι αν σου πω για τη ζωή μου αυτό δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξει παρά μόνο στην περίπτωση που ενηλικιωθείς και δοκιμάσεις την τύχη σου στον ιδιωτικό τομέα.

έχεις πρόβλημα κατανόησης;
δέχεσαι πίεση από πάνω και από κάτω, αλλά από τα πάνω είναι η οικονομικής φύσης, που θα έπρεπε να σε απασχολεί. στην ελεύθερη αγορά που μπήκες να κολυμπήσεις έχει πολλά μεγαλύτερα ψάρια. τα μικρά δεν σε τρώνε.

αντί αυτού εσύ έχεις άλλη θεώρηση. να σου θυμίσω:

Ως ένα βαθμό είναι κατανοητή η ψήφος στο σύριζα από ανθρώπους βολεμένους στο δημόσιο που φοβούνται την αξιολόγηση, από εξαθλιωμένους μίζερους τύπους που περιμένουν το κουπόνι, από γύφτους που σαρώνουν τα επιδόματα (παρεμπιπτόντως έσκισε ο σύριζα στον δεντροπόταμο). Η ψήφος στο κκε είναι πραγματικά ακατανόητη. Ποιος ψηφίζει κκε που στέκει καλά ρε πούστη μου; Αυτό θέλω να ξέρω. Τι ελπίζει από το κκε;

εγώ στον ιδιωτικό τομέα δουλεύω και έχω δει πολλούς με τις δικές σου απόψεις. και δεν μου κάνει εντύπωση που σου ανήκει κάποιο κτίριο ή που έχεις μαγαζί. σχολιάζω τον συνδυασμό αυτών με την γενικότερη προσέγγιση που έχεις στα πράγματα, η οποία είναι μικροαστική, κοντόφθαλμη και φτάνει ως το ατομικό σου συμφέρον και καμιά υπόσχεση σαν της νδ για φοροελαφρύνσεις στην μεσαία τάξη. τα άλλα που λες περί επενδύσεων, ανάπτυξης και παραγωγικών δυνάμεων εμένα προσωπικά μου ακούγονται από άλλες εποχές. πλέον ο καπιταλισμός υπερπαράγει σε χώρες με χαμηλά μεροκάματα, υπερσυσσωρεύει πλούτο σε λίγους και η όλη συζήτηση πρέπει να περάσει σε ένα επόμενο στάδιο.

Σου το ξαναλέω μπας και το καταλάβεις. Το πρόβλημά μου δεν είναι οι πολυεθνικές. Δεν απειλεί καμία πολυεθνική να με κλείσει. Αυτός που απειλεί να με κλείσει είναι το κράτος. Το πρόβλημά μου είναι η υψηλή φορολογία, ο ένφια, τα υψηλά ασφάλιστρα.
Αν η ανάπτυξη και οι επενδύσεις καθώς και η διαμόρφωση του κατάλληλου περιβάλλοντος για την εφαρμογή τους σου φαίνονται από άλλες εποχές τότε πρέπει να έρχεσαι από το πολύ μακρινό μέλλον (πες μας σε παρακαλώ επικρατεί τελικά ο σοσιαλισμός;) ή μάλλον μπερδεύτηκες και αναφέρεσαι σε κάποια άλλη χώρα αφού στην ελλάδα, κι αυτό δεν χρειάζεται να είσαι μικροαστός δεξιός για να το ξέρεις, δεν παράγεται τίποτα. Αφού η ιδέα κάθε αριστερού που φτάνει στην εξουσία δεν είναι πως να δημιουργήσει θέσεις εργασίας αλλά πως θα βολέψει πελατολόγιο. Αυτά όλα είναι γνωστά.

αγαπητε πορφυριε, συγγνωμη αλλα δεδομενου οτι εχεις καλη ακινητη περιουσια, αντι να χανεις το νυκτερινο σου υπνο, πουλα, καντα μετοχες να παιρνεις το 6-8%, παρε και καμια δυο τρεις γκαρσονιερες ραντιερης και θα κοιμασαι σαν πουλακι

Θα χασουν μερικες οικογενειες την δουλεια τους βεβαια, αλλα τουλαχιστον δεν θα τους πινεις το αιμα

Έτσι μπορεί να γίνω αγαπητός και στους αριστερούς αφού σίγουρα θα ταυτίζονται με κάποιον που δεν κάνει τίποτα και περνάει καλά.

[σύντροφος διαβάτης]

Σου το ξαναλέω μπας και το καταλάβεις. Το πρόβλημά μου δεν είναι οι πολυεθνικές. Δεν απειλεί καμία πολυεθνική να με κλείσει. Αυτός που απειλεί να με κλείσει είναι το κράτος. Το πρόβλημά μου είναι η υψηλή φορολογία, ο ένφια, τα υψηλά ασφάλιστρα.
Αν η ανάπτυξη και οι επενδύσεις καθώς και η διαμόρφωση του κατάλληλου περιβάλλοντος για την εφαρμογή τους σου φαίνονται από άλλες εποχές τότε πρέπει να έρχεσαι από το πολύ μακρινό μέλλον (πες μας σε παρακαλώ επικρατεί τελικά ο σοσιαλισμός;) ή μάλλον μπερδεύτηκες και αναφέρεσαι σε κάποια άλλη χώρα αφού στην ελλάδα, κι αυτό δεν χρειάζεται να είσαι μικροαστός δεξιός για να το ξέρεις, δεν παράγεται τίποτα. Αφού η ιδέα κάθε αριστερού που φτάνει στην εξουσία δεν είναι πως να δημιουργήσει θέσεις εργασίας αλλά πως θα βολέψει πελατολόγιο. Αυτά όλα είναι γνωστά.

άκου πορφύριε, οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι μικρομεσαίοι παρακάμπτουν το πρόβλημα με το να μην κόβουν όλες τις αποδείξεις (έτσι εμφανίζουν λιγώτερα έσοδα αλλά και τσεπώνουν το ΦΠΑ, πράγμα που τους κατατάσσει στους κανονικούς κλέπτες). Οσο για τις ασφαλιστικές εισφορές, εκεί υπάρχει η μαύρη εργασία και η υπερωριακή εργασία που δεν δηλώνεται (και δεν πληρώνεται). Οσο για τις μεγάλες εταιρείες, όπως τα σούπερ-μαρκετ που εκδίδουν όλες τις αποδείξεις, αυτές έχουν την δυνατότητα να γλυτώνουν φόρους με τριγωνικές συναλλαγές, με πράις νταμ-πινγκ και εξαγωγή κερδών σε χώρα με μικρότερο φορολογικό συντελεστή κλπ. Επομένως να μην τους λυπάσαι αυτούς.

Επειδή εκπέμπεις ένα παράπονο, ότι δεν αναγνωρίζεται η προσφορά και η δημιουργικότητα σου, σε πληροφορώ ότι η δραστηριότητα σου έχει σκοπό την κονόμα, αυτό είναι το καθοριστικό κίνητρο. Στο καθεστώς της ελεύθερης αγοράς, θα πρέπει να αποδεχτείς ότι κάποιοι πάνε καλά και προοδεύουν και κάποιοι άλλοι δεν πάνε τόσο καλά και κλείνουν.

[ΓΑΛΗ]

Επειδή εκπέμπεις ένα παράπονο, ότι δεν αναγνωρίζεται η προσφορά και η δημιουργικότητα σου, σε πληροφορώ ότι η δραστηριότητα σου έχει σκοπό την κονόμα, αυτό είναι το καθοριστικό κίνητρο. Στο καθεστώς της ελεύθερης αγοράς, θα πρέπει να αποδεχτείς ότι κάποιοι πάνε καλά και προοδεύουν και κάποιοι άλλοι δεν πάνε τόσο καλά και κλείνουν απολύονται ή δουλεύουν με ελάχιστα χρήματα.

Λίγη προσοχή στα μπούμερανγκ. Ενίοτε προκαλούν αυτοτραυματισμούς.

[σύντροφος διαβάτης]

Επειδή εκπέμπεις ένα παράπονο, ότι δεν αναγνωρίζεται η προσφορά και η δημιουργικότητα σου, σε πληροφορώ ότι η δραστηριότητα σου έχει σκοπό την κονόμα, αυτό είναι το καθοριστικό κίνητρο. Στο καθεστώς της ελεύθερης αγοράς, θα πρέπει να αποδεχτείς ότι κάποιοι πάνε καλά και προοδεύουν και κάποιοι άλλοι δεν πάνε τόσο καλά και κλείνουν απολύονται ή δουλεύουν με ελάχιστα χρήματα.

Λίγη προσοχή στα μπούμερανγκ. Ενίοτε προκαλούν αυτοτραυματισμούς.

δουλεύω και είμαι συνεπής στα καθήκοντα μου, αλλά η επιχείρηση λόγω ανταγωνισμού ή τεχνολογικής εξέλιξης μειώνει θέσεις εργασίας και απολύομαι. Σ'αυτή τη περίπτωση αναφέρεσαι; Ετσι είναι, οι εργαζόμενοι είναι τα θύματα, όπως είναι θύματα και οι μικροαστοί. Μόνο που οι πορφύριοι δεν το αντιλαμβάνονται και ρίχνουν το φταίιξιμο στο κακό κράτος που εμποδίζει την δημιουργικότητα τους.

[ΓΑΛΗ]

Επειδή εκπέμπεις ένα παράπονο, ότι δεν αναγνωρίζεται η προσφορά και η δημιουργικότητα σου, σε πληροφορώ ότι η δραστηριότητα σου έχει σκοπό την κονόμα, αυτό είναι το καθοριστικό κίνητρο. Στο καθεστώς της ελεύθερης αγοράς, θα πρέπει να αποδεχτείς ότι κάποιοι πάνε καλά και προοδεύουν και κάποιοι άλλοι δεν πάνε τόσο καλά και κλείνουν απολύονται ή δουλεύουν με ελάχιστα χρήματα.

Λίγη προσοχή στα μπούμερανγκ. Ενίοτε προκαλούν αυτοτραυματισμούς.

δουλεύω και είμαι συνεπής στα καθήκοντα μου, αλλά η επιχείρηση λόγω ανταγωνισμού ή τεχνολογικής εξέλιξης μειώνει θέσεις εργασίας και απολύομαι. Σ'αυτή τη περίπτωση αναφέρεσαι; Ετσι είναι, οι εργαζόμενοι είναι τα θύματα, όπως είναι θύματα και οι μικροαστοί. Μόνο που οι πορφύριοι δεν το αντιλαμβάνονται και ρίχνουν το φταίιξιμο στο κακό κράτος που εμποδίζει την δημιουργικότητα τους.

Ε, αν αντιλαμβάνεσαι τους "πορφύριους" μόνον ως μικροαστούς και όχι ως εργαζόμενους που έχουν επίσης ανάγκες επιβίωσης, αυτό θα κάνει.

Όταν βλέπεις κάποιους μόνον ως καταχραστές των χρημάτων και του ιδρώτα σου, θα σε δουν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο.


Για το κράτος, κανένα σχόλιο. Λειτουργεί με τη λογική του εισοδηματία κληρονόμου σε φεουδαρχικό καθεστώς.

[ΓΑΛΗ]

"παραγωγικότητα"
"διατηρεί μαγαζί"
"κτίριο που του ανήκει"
"ευεργέτης"

όχι άλλη μικροαστίλα

Οι χειρότεροι κυρπαντελήδες είναι οι μικροαστοί του δημοσίου.

Ειδικώς αυτοί που δεν είχαν ποτέ κάποια άλλη εργασιακή ιδιότητα και θεωρούν εαυτούς κάτι ως ανήλικους ενήλικες που οι υπόλοιποι εκτός δημόσιου χώρου κηδεμόνες οφείλουν να συντηρούν για όλη τη διάρκεια της ζωής τους.

[sys3x]

Ως ένα βαθμό είναι κατανοητή η ψήφος στο σύριζα από ανθρώπους βολεμένους στο δημόσιο που φοβούνται την αξιολόγηση, από εξαθλιωμένους μίζερους τύπους που περιμένουν το κουπόνι, από γύφτους που σαρώνουν τα επιδόματα (παρεμπιπτόντως έσκισε ο σύριζα στον δεντροπόταμο). Η ψήφος στο κκε είναι πραγματικά ακατανόητη. Ποιος ψηφίζει κκε που στέκει καλά ρε πούστη μου; Αυτό θέλω να ξέρω. Τι ελπίζει από το κκε;

Ατρέ θα στο ξαναπώ, θαυμάζω την υπομονή και την αυτοσυγκράτηση σου, ειλικρινά όμως ρε.

[σύντροφος διαβάτης]

Λίγη προσοχή στα μπούμερανγκ. Ενίοτε προκαλούν αυτοτραυματισμούς.

δουλεύω και είμαι συνεπής στα καθήκοντα μου, αλλά η επιχείρηση λόγω ανταγωνισμού ή τεχνολογικής εξέλιξης μειώνει θέσεις εργασίας και απολύομαι. Σ'αυτή τη περίπτωση αναφέρεσαι; Ετσι είναι, οι εργαζόμενοι είναι τα θύματα, όπως είναι θύματα και οι μικροαστοί. Μόνο που οι πορφύριοι δεν το αντιλαμβάνονται και ρίχνουν το φταίιξιμο στο κακό κράτος που εμποδίζει την δημιουργικότητα τους.

Ε, αν αντιλαμβάνεσαι τους "πορφύριους" μόνον ως μικροαστούς και όχι ως εργαζόμενους που έχουν επίσης ανάγκες επιβίωσης, αυτό θα κάνει.

Όταν βλέπεις κάποιους μόνον ως καταχραστές των χρημάτων και του ιδρώτα σου, θα σε δουν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο.

Οταν το νούμερο ένα ζητούμενο είναι η κονόμα, ο καθένας βλέπει όλους τους άλλους σαν εχθρούς και ανταγωνιστές. Αυτή είναι η κοινωνία μας και αυτή η ουσία της αλλοτρίωσης. Εσύ δεν είσαι η Γαλή καθεαυτή, είσαι η Γαλή που βγάζει τόσα το μήνα.

[ΓΑΛΗ]

δουλεύω και είμαι συνεπής στα καθήκοντα μου, αλλά η επιχείρηση λόγω ανταγωνισμού ή τεχνολογικής εξέλιξης μειώνει θέσεις εργασίας και απολύομαι. Σ'αυτή τη περίπτωση αναφέρεσαι; Ετσι είναι, οι εργαζόμενοι είναι τα θύματα, όπως είναι θύματα και οι μικροαστοί. Μόνο που οι πορφύριοι δεν το αντιλαμβάνονται και ρίχνουν το φταίιξιμο στο κακό κράτος που εμποδίζει την δημιουργικότητα τους.

Ε, αν αντιλαμβάνεσαι τους "πορφύριους" μόνον ως μικροαστούς και όχι ως εργαζόμενους που έχουν επίσης ανάγκες επιβίωσης, αυτό θα κάνει.

Όταν βλέπεις κάποιους μόνον ως καταχραστές των χρημάτων και του ιδρώτα σου, θα σε δουν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο.

Οταν το νούμερο ένα ζητούμενο είναι η κονόμα, ο καθένας βλέπει όλους τους άλλους σαν εχθρούς και ανταγωνιστές. Αυτή είναι η κοινωνία μας και αυτή η ουσία της αλλοτρίωσης. Εσύ δεν είσαι η Γαλή καθεαυτή, είσαι η Γαλή που βγάζει τόσα το μήνα.

Το βλέπουμε τελείως διαφορετικά.

Ποτέ δεν έχω αξιολογήσει άνθρωπο σύμφωνα με τα εισοδήματα του.
Και ακριβώς γι' αυτό δεν προτίθεμαι να υποτιμήσω ούτε τους φτωχούς ούτε τους πλούσιους φίλους μου.
Για τους δεύτερους κι εγώ φτωχή είμαι.

[σύντροφος διαβάτης]

Ε, αν αντιλαμβάνεσαι τους "πορφύριους" μόνον ως μικροαστούς και όχι ως εργαζόμενους που έχουν επίσης ανάγκες επιβίωσης, αυτό θα κάνει.

Όταν βλέπεις κάποιους μόνον ως καταχραστές των χρημάτων και του ιδρώτα σου, θα σε δουν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο.

Οταν το νούμερο ένα ζητούμενο είναι η κονόμα, ο καθένας βλέπει όλους τους άλλους σαν εχθρούς και ανταγωνιστές. Αυτή είναι η κοινωνία μας και αυτή η ουσία της αλλοτρίωσης. Εσύ δεν είσαι η Γαλή καθεαυτή, είσαι η Γαλή που βγάζει τόσα το μήνα.

Το βλέπουμε τελείως διαφορετικά.

Ποτέ δεν έχω αξιολογήσει άνθρωπο σύμφωνα με τα εισοδήματα του.
Και ακριβώς γι' αυτό δεν προτίθεμαι να υποτιμήσω ούτε τους φτωχούς ούτε τους πλούσιους φίλους μου.
Για τους δεύτερους κι εγώ φτωχή είμαι.

δεν ισχύει για τους φίλους, αυτούς τους εκτιμάς λόγω φιλίας.

[Nandros]

Τόσα χρόνια οι κυρ παντελίδες ανέλαβαν το κύριο βάρος μιας κρίσης αποτέλεσμα ενός υπερτροφικού κράτους. Τόσα χρόνια αυτοί σας κρατούν ζωντανούς και όταν πλέον έχουν καμφθεί οι αντοχές τους, για ανταμοιβή τους λοιδορείτε και τους μειώνετε. Δεν θα περίμενε τίποτα άλλο κανείς από ανθρώπους που δεν έχουν ουδεμία σχέση με την παραγωγική διαδικασία όπως φαίνεται και από τα γραφόμενά σας. Από ανθρώπους που δεν καταλαβαίνουν ότι η μονιμοποίηση είτε πρόκειται για δημόσιο είτε για ιδιωτικό τομέα οδηγεί πάντα σε αδράνεια και απουσία παραγωγικότητας. Εσείς, οι Αντουανέτες του δημόσιου βίου απεχθάνεστε την παραγωγικότητα παραλείποντας ότι μόνο χάρη σε αυτή, την παραγωγικότητα των κυρ παντελίδων, καταφέρνετε να επιβιώσετε και να βγάζετε τον οχετό σας περί πάλης των τάξεων και άλλων τέτοιων ευφάνταστων διηγημάτων ρομαντικής λογοτεχνίας.
Ο δράκος του παραμυθιού σου, εγώ, διατηρεί ένα μαγαζί μέσα στην κρίση από όπου έχουν βγει στη σύνταξη και σε βάθος χρόνου 20 άτομα και ταίζει ανελλιπώς άλλες 10 οικογένειες. Παράλληλα πληρώνει έναν κολοσσιαίο ένφια για ένα κτίριο που του ανήκει σαν να το νοικιάζει. Ο δράκος του παραμυθιού σου, ενώ ανέκαθεν ήταν ένας ζωντανός και χαρούμενος άνθρωπος, έχει αναπτύξει αγχώδεις διαταραχές και ξυπνάει ιδρωμένος μέσα στην νύχτα επειδή σκέφτεται αν θα καταφέρει να βγάλει τον επόμενο μήνα. Αυτός είναι ο κυρ Παντελής. Ο ευεργέτης σου.

"παραγωγικότητα"
"διατηρεί μαγαζί"
"κτίριο που του ανήκει"
"ευεργέτης"

όχι άλλη μικροαστίλα

Δούλεψα 40 τόσα χρόνια στον καπιταλισμό, έκανα καλά και με αγάπη το επάγγελμα που εγώ διάλεξα/ σπούδασα και όχι κάποιος κομισάριος, ανταμείφθηκα καλά και τώρα απολαμβάνω τους κόπους μου.
Όσους αριστερούς συνάντησα στην επαγγελματική μου ζωή ήταν τεμπελχανάδες του κερατά, που καμουφλάριζαν την ακαματιά τους με την αριστερίλα τους.
Πάντα έφταιγε κάτι: η δουλειά, το αφεντικό, το σύστημα, η ΝΤΠ, η κακούργα κενωνία, ο ανάδρομος Ερμής, το κέρατο μου, οτιδήποτε, αλλά ποτέ η τεμπελιά τους!
.