Εργασιακή ζούγκλα

[ST48410]

Εμένα μια φορά μου είχε τύχει όλα τα χρόνια και μου είχε γυρίσει το μάτι, αλήθεια. Καλά, φουκαράς ήταν και αυτός και με είχε πετύχει σε ανάγκη, φουκαράς έμεινε για πάντα βέβαια, τόσα καταλάβαινε. Σηκώθηκα και έφυγα, ένσημα δεν είχε έτσι και αλλιώς. Μαύρα ήταν πολλά τότε.

Υποθέτω ότι ήταν προ κρίσης. Σήμερα γίνεται πολύ δύσκολα η επιλογή σηκώνομαι και φεύγω ειδικά όταν υπάρχουν υποχρεώσεις που τρέχουν.

[ST48410]

Ισχύει αυτό που γράφεις, αλλά αυτές οι "επιχειρήσεις" δεν έχουν μεγάλη διάρκεια. Όσες μικρές επιχειρήσεις ξέρω, που έχουν παραμείνει για χρόνια στο χώρο έχουν το ίδιο προσωπικό. Και σαφώς αυτό δεν είναι συμπτωματικό.

1-2 που έχω υπόψη μου δεν έχουν κλείσει γιατί το μέρος είναι πολύ τουριστικό και δουλεύουν και οι αποθήκες που λέει ο λόγος. Και όταν 2-3 σε μία περιοχή ρίξουν το κόστος τους με τέτοιους τρόπους μπαίνουν σε πειρασμό και οι γύρω που υφίστανται τον αθέμιτο ανταγωνισμό.

[the comet the course the tail]

3) Υπάρχει κάποιος τρόπος που μπορεί να ενεργήσει έτσι ώστε να αποδοθεί δικαιοσύνη; Υπάρχει κανένας τρόπος να ενεργήσει ώστε να έχει τις λιγότερες δυνατές απώλειες;
4) Από πότε οι εργοδότες έχουν το δικαίωμα να είναι όσο τσουτσέκια τους αρέσει;
5) Εσείς τι θα κάνατε στην θέση του;

νομίζω ότι ο μόνος τρόπος να βρει το δίκιο του είναι να αποδείξει τις υπερωρίες. ορίζει η νομοθεσία τι συμβαίνει γι΄αυτή την περίπτωση.
όμως νομίζω πως αυτό γίνεται μόνο αν χτυπάει κάρτα. χρειάζεται ένα τερματικό ωρομέτρησης προσωπικού.

[Athina__P]

Εμένα μια φορά μου είχε τύχει όλα τα χρόνια και μου είχε γυρίσει το μάτι, αλήθεια. Καλά, φουκαράς ήταν και αυτός και με είχε πετύχει σε ανάγκη, φουκαράς έμεινε για πάντα βέβαια, τόσα καταλάβαινε. Σηκώθηκα και έφυγα, ένσημα δεν είχε έτσι και αλλιώς. Μαύρα ήταν πολλά τότε.

Υποθέτω ότι ήταν προ κρίσης. Σήμερα γίνεται πολύ δύσκολα η επιλογή σηκώνομαι και φεύγω ειδικά όταν υπάρχουν υποχρεώσεις που τρέχουν.

Ναι, μια γάτα είχα μόνο και σχεδόν τίποτα στο λογαριασμό και είχα δανειστεί κάτι χιλιάρικα δραχμές τότε για να φάω από φίλο και άφησα απλήρωτους κανα δυο λογαριασμούς για λίγο, αυτό ήταν όλο, μετά γύρισε το πράγμα. Αλλά αμέσως μετά βρήκα καλή δουλειά, όπως αυτές δηλαδή που είχα συνήθως στην Αθήνα. Άλλες εποχές. Ούτε τότε έβρισκες καλή δουλειά χωρίς εμπειρία, γνωστούς κλπ, αλλά τέλος πάντων αν είχες μπει σε μια σειρά, έβρισκες. Τώρα σε τουριστικά μέρη, όλο και κάτι βρίσκεις. Όταν έχει ξεκινήσει η σεζόν, δύσκολα βέβαια... Μια φορά μου τη σβούριξε και απλά χτύπησα μια πόρτα κοντά στη γειτονιά μου και με πήρανε. Όνειρο να πηγαίνεις στη δουλειά με τα πόδια. Τέλος πάντων, δεν ξέρω αν είχα θράσος, αλλά καμιά φορά είναι απλές οι λύσεις. Ή θέλει τύχη.

Δεν έχω καταλάβει και τι επιλογές μπορεί να έχει ο τύπος του τόπικ. Το να βρεις δουλειά δεν θέλει πολύ πολύ χρόνο από τον όποιο ελεύθερο μένει. Θα μου πεις όλα είναι εφήμερα σε αυτό το συνάφι, τώρα έχει κάτι στο χέρι και ας είναι χάλια.

[ΓΑΛΗ]

Ισχύει αυτό που γράφεις, αλλά αυτές οι "επιχειρήσεις" δεν έχουν μεγάλη διάρκεια. Όσες μικρές επιχειρήσεις ξέρω, που έχουν παραμείνει για χρόνια στο χώρο έχουν το ίδιο προσωπικό. Και σαφώς αυτό δεν είναι συμπτωματικό.

1-2 που έχω υπόψη μου δεν έχουν κλείσει γιατί το μέρος είναι πολύ τουριστικό και δουλεύουν και οι αποθήκες που λέει ο λόγος. Και όταν 2-3 σε μία περιοχή ρίξουν το κόστος τους με τέτοιους τρόπους μπαίνουν σε πειρασμό και οι γύρω που υφίστανται τον αθέμιτο ανταγωνισμό.

Το καταλαβαίνω, αλλά αναφερόμουν στο γενικότερο πλαίσιο. Είχα φυσικά υπ' όψιν και κάποιες τουριστικές επιχειρήσεις αλλά νομίζω ότι σ' αυτόν τον χώρο, η "μονιμότητα" και γενικώς οι καλύτερες σχέσεις μεταξύ εργαζόμενων και εργοδοτών αφορούν σε επιχειρήσεις που θέλουν να διασφαλίσουν μια σταθερή πελατεία. Τα μαγαζιά που δεν ποντάρουν σε σταθερούς πελάτες αλλά εναλλασσόμενη πελατεία -κυρίως νεανική- ή σε γκρουπάκια τουριστών, δεν έχουν το ίδιο ζητούμενο. Ουσιαστικώς, αδιαφορούν και για τον πελάτη.

[Naida]

Φίλος μου πιτσιρικάς έπιασε σε κυριλέ μαγαζί στην κουζίνα. Ο αφέντης τους έχει με γαμωσταυριδια όλους ανεξαιρέτως. Από τον πιο μεγάλο ως το πιο μικρό. Επίσης δεν τους επιτρέπει να φάνε γιατί είναι λέει όλα ζυγισμένα. Α και δουλεύει 10-11ωρο και πληρώνεται 8ωρο.

[Antares]

O αδερφός μου δουλεύει σε εταιρεία που προωθεί προϊόντα σε σούπερ μάρκετ. Ωράριο δεν έχει αλλά δεν είναι 12ωρα καθημερινά. Άλλοτε δύο τρεις ημέρες την εβδομάδα, άλλοτε περισσότερο, ανάλογα με τη δουλειά. Κινείται σε περιοχή ακτίνας έως και 200 χιλιόμετρα και ουσιαστικά η δουλειά είναι τα δρομολόγια αφού στα σούπερ μάρκετ ελέγχει και προωθεί νέα προϊόντα.
Μόνο αυτό βρήκε προκειμένου να μένει στο πατρικό σε χωριό, με πτυχίο του ΕΜΠ. Καλλιεργεί επίσης σαν νέος αγρότης.
Του δόθηκε η δυνατότητα να βρει δουλειά στο εξωτερικό αλλά δεν του άρεσε το εξωτερικό.
Δυστυχώς δεν είναι η καλύτερη εργασιακή πραγματικότητα στην Ελλάδα.

[ST48410]

νομίζω ότι ο μόνος τρόπος να βρει το δίκιο του είναι να αποδείξει τις υπερωρίες. ορίζει η νομοθεσία τι συμβαίνει γι΄αυτή την περίπτωση.
όμως νομίζω πως αυτό γίνεται μόνο αν χτυπάει κάρτα. χρειάζεται ένα τερματικό ωρομέτρησης προσωπικού.

Πολύ σπάνιο έως απίθανο να βρεις κάτι τέτοιο σε μικρή επιχείρηση.

[ΓΑΛΗ]

3) Υπάρχει κάποιος τρόπος που μπορεί να ενεργήσει έτσι ώστε να αποδοθεί δικαιοσύνη; Υπάρχει κανένας τρόπος να ενεργήσει ώστε να έχει τις λιγότερες δυνατές απώλειες;
4) Από πότε οι εργοδότες έχουν το δικαίωμα να είναι όσο τσουτσέκια τους αρέσει;
5) Εσείς τι θα κάνατε στην θέση του;

νομίζω ότι ο μόνος τρόπος να βρει το δίκιο του είναι να αποδείξει τις υπερωρίες. ορίζει η νομοθεσία τι συμβαίνει γι΄αυτή την περίπτωση.
όμως νομίζω πως αυτό γίνεται μόνο αν χτυπάει κάρτα. χρειάζεται ένα τερματικό ωρομέτρησης προσωπικού.

Εγώ νομίζω ότι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, όλο το παιχνίδι παίζεται στην αρχική συμφωνία. Πολύ περισσότερο στα τουριστικά επαγγέλματα, που είναι εκ των πραγμάτων περιορισμένου χρόνου στις μικρές επιχειρήσεις. Όταν ο εργαζόμενος -λόγω ανάγκης- θα πει "ναι, δεν έχω πρόβλημα", στην πρώτη γενικότητα που θα του πει ο εργοδότης. Παραδείγματος χάριν, "το αντικείμενο σου θα είναι αυτό αλλά σε μια έκτακτη περίπτωση μπορεί να χρειαστεί να κάνεις κάποιο εξτρά δρομολόγιο/να βοηθήσεις σ' αυτό/σ' εκείνο/κλπ"
Η βασική τακτική των λαμογιών είναι να επεκτείνονται στον ελεύθερο χώρο.

[Naida]

3) Υπάρχει κάποιος τρόπος που μπορεί να ενεργήσει έτσι ώστε να αποδοθεί δικαιοσύνη; Υπάρχει κανένας τρόπος να ενεργήσει ώστε να έχει τις λιγότερες δυνατές απώλειες;
4) Από πότε οι εργοδότες έχουν το δικαίωμα να είναι όσο τσουτσέκια τους αρέσει;
5) Εσείς τι θα κάνατε στην θέση του;

νομίζω ότι ο μόνος τρόπος να βρει το δίκιο του είναι να αποδείξει τις υπερωρίες. ορίζει η νομοθεσία τι συμβαίνει γι΄αυτή την περίπτωση.
όμως νομίζω πως αυτό γίνεται μόνο αν χτυπάει κάρτα. χρειάζεται ένα τερματικό ωρομέτρησης προσωπικού.

Αν κάνει καταγγελία τους καλεί και τους δύο η επιθεώρηση να τα βρουν. Αν δεν παραδέχεται ο εργοδότης κάτι ο εργαζόμενος μπορεί να πάει δικαστικά. Με μάρτυρες αποδεικνύεται η εργασία και ενδεχομένως οι υπερωρίες. Απλά μιας και είναι επαρχία ενδέχεται να δυσκολευτεί μετά για δουλειά.

[ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ]

Γιατι δεν κανει ανωνυμη καταγγελια στην επιθεωρηση εργασιας;

[ST48410]

Εγώ νομίζω ότι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, όλο το παιχνίδι παίζεται στην αρχική συμφωνία. Πολύ περισσότερο στα τουριστικά επαγγέλματα, που είναι εκ των πραγμάτων περιορισμένου χρόνου στις μικρές επιχειρήσεις. Όταν ο εργαζόμενος -λόγω ανάγκης- θα πει "ναι, δεν έχω πρόβλημα", στην πρώτη γενικότητα που θα του πει ο εργοδότης. Παραδείγματος χάριν, "το αντικείμενο σου θα είναι αυτό αλλά σε μια έκτακτη περίπτωση μπορεί να χρειαστεί να κάνεις κάποιο εξτρά δρομολόγιο/να βοηθήσεις σ' αυτό/σ' εκείνο/κλπ"
Η βασική τακτική των λαμογιών είναι να επεκτείνονται στον ελεύθερο χώρο.

Άμα το αφεντικό είναι απατεώνας και ο εργαζόμενος κάπως άπειρος γίνονται ομορφιές. Τον φέρνεις τον άλλο στο νησί να δουλέψει και ξαφνικά μαθαίνει πως το "σπίτι" στο οποίο θα μένει όπως είχε συμφωνηθεί θα πρέπει να το μοιράζεται με άλλους 2-3. Και καλά να είναι κάνα φτηνό νησάκι και να μπορεί να βρει κάπου αλλού να μείνει. Αν είναι κανένα "πολυτελείας" δεν θα τον φτάνει ο μισθός για νοίκι. Τι να καταγγείλει εκεί και πως να το αποδείξει; Οι συμφωνίες για τέτοιες δουλειές γίνονται πριν τη σεζόν. Αν δεν προλάβει να βρει αλλού κινδυνεύει να χάσει όλη τη σεζόν.

[wooded glade]

Για την εργασία υπάρχει απαγόρευση-γκεστάπο για όλους πρώτα και κύρια.
Μόνο αν είσαι υπάλληλος ή δημόσιος υπάλληλος.
Στους υπαλλήλους μπορεί κάλλιστα να συμβαίνουν και άλλα παρατράγουδα. Γιατί όχι ;

[ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ]

Κι ενώ καθόμασταν και αράζαμε χτύπησε το κινητό του. Τον στείλανε κάπου έκτακτα". Γκρίνιαξε λίγο, αλλά στ' αρχίδια τους.

Απο αυτο ευλογα συμπεραινει κανεις οτι δεν εργαζεται 12ωρο αλα ειναι σε κατι ας το πουμε 12ωρη επιφυλακη

Χθες με στείλανε πενήντα χιλιόμετρα μακριά από εκεί που μένουμε τέσσερις ώρες νωρίτερα από ότι έπρεπε και δεν θα πληρώσουν τίποτα

Απο αυτο συμπαιρενουμε ευλογα οτι τεσσεριε ωρες ηταν στην δουλειααλλα ουσιαστικα δεν εκανε κατι

[Antares]

Αν κάνει καταγγελία τους καλεί και τους δύο η επιθεώρηση να τα βρουν. Αν δεν παραδέχεται ο εργοδότης κάτι ο εργαζόμενος μπορεί να πάει δικαστικά. Με μάρτυρες αποδεικνύεται η εργασία και ενδεχομένως οι υπερωρίες. Απλά μιας και είναι επαρχία ενδέχεται να δυσκολευτεί μετά για δουλειά.

Η επιθεώρηση εργασίας είναι διαφανής και αθώα για να πάρει το μέρος του εργαζόμενου; Πολλά σκηνικά έχουν γίνει εκεί μέσα.
Έχω και προσωπική εμπειρία, όχι με σκηνικά, η δική μου περίπτωση ήταν "ήπια" εργατική διαφορά. Στο τέλος πολύ "ήπια" οι δύο σκρόφες (δικηγόρος της επιθεώρησης, δικηγόρος της εταιρείας) με βγάλανε τρελή. Σιχάθηκα και δεν έκανα καμία άλλη κίνηση, εξάλλου δεν είχα ζωτικό θέμα.
Δικαστικά ξέρεις πόσο κοστίζει;