Είναι ο Κυκλαδικός πολιτισμός Ελληνικός;

[Juno]

Γράφω σαν φεμινίστρια;

[Beria]

Οι Μινωικός είναι μητριαρχικός πολιτισμός. Για την ακρίβεια αυτό που βλέπουμε εμείς ως Μινωικό είναι στο τέλος της Μητριαρχίας, που αρχίζουν να διαφαίνονται πατριαρχικά στοιχεία, όπως ο αρσενικός Μινωικός θεός, γιος ή/και εραστής της Θεάς.
Οι Έλληνες είναι ΙΕ, Άριοι και φέρνουν πατριαρχία και πολεμικό πνεύμα

[Juno]

Θα αφομοιώθηκαν από τους Ελληνες. Άλλοι μπορεί να διώχτηκαν σε κοντινούς τόπους (π.χ. Μικρά Ασία) και άλλοι να εξοντώθηκαν σε συγκρούσεις.

Τώρα θα δεις, θα σου κάνει και εσένα επίθεση ο Nero.
Εγώ συμφωνώ μαζί σου. Αν και αμφιβάλλω αν εξοντώθηκαν σε συγκρούσεις γιατί από αυτά που ξέρουμε δεν τους έχω ικανούς για καμία σοβαρή μάχη, προφανώς αφομοιώθηκαν.

εχω την εντυπωση οτι ολους αυτους οι Αιγυπτιοι τους ονομαζουν λαους της θαλασσας, αφου εχουν ενα κοινο ονομα πρεπει να ειχαν και πολλα πολιτισμικα κοινα μεταξυ τους

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE ... E%B1%CF%82

Οι πρώτες σειρές από το link πού έβαλες:

Με τον όρο Λαοί της Θάλασσας χαρακτηρίζουν οι σύγχρονοι ιστορικοί εν γένει διάφορους αλλά συγκεκριμένους λαούς της εποχής του Νέου βασιλείου της Αρχαίας Αιγύπτου. Τους λαούς αυτούς οι Αιγύπτιοι τους ονόμαζαν «Ξένους».

[Juno]

Οι Μινωικός είναι μητριαρχικός πολιτισμός. Για την ακρίβεια αυτό που βλέπουμε εμείς ως Μινωικό είναι στο τέλος της Μητριαρχίας
Οι Έλληνες είναι ΙΕ, Άριοι και φέρνουν πατριαρχία και πολεμικό πνεύμα

Καλά όλα αυτά, ποιοι σύγχρονοι άνθρωποι δικαιούνται να θεωρούνται απόγονοί τους, δεν μας λες.

Η γιαγιά σου σε τι γλώσσα έγραφε Αινειάν;

Δεν εγραφε , ηταν αναλφαβητη
Ετσι οπως ηταν ολος ο κοσμος στα βουνα της Λαμιας πριν εκατο χρονια

Η δικιά μου ήταν Σμυρνιά και δεν ήξερε τούρκικα.
Έγραφε όμως σε άπταιστα ελληνικά. Και δεν ήταν η εξαίρεση.
Οπότε, πρόσεχε τι γράφεις.

Και η δική μου ελληνικά μιλούσε και έγραφε. Τα λίγα τούρκικα που ήξερε τα χρησιμοποιούσε μεγάλη για να πει κάτι με τις γειτόνισσες που ήρθαν και αυτές πρόσφυγες και να μην καταλάβουν τα παιδιά.
Από την Πόλη εμείς. Μιλάμε ο Κεμάλ χρεώνεται το χειρότερο brain drain όλων των εποχών. Τόσο μπούφος.

[nemo]

Οι Μινωικός είναι μητριαρχικός πολιτισμός. Για την ακρίβεια αυτό που βλέπουμε εμείς ως Μινωικό είναι στο τέλος της Μητριαρχίας
Οι Έλληνες είναι ΙΕ, Άριοι και φέρνουν πατριαρχία και πολεμικό πνεύμα

Καλά όλα αυτά, ποιοι δικαιούνται να θεωρούνται απόγονοί τους δεν μας λες.

Αν πουν "εμείς τότε πάνε στο διάολο τα εκατοντάδες αριστερά έντυπα που διάβασαν από την εφηβεία τους
όποτε να τους δικαιολογείς,αλλά τις φάπες να τις συνεχίσεις

[Juno]

Οι Μινωικός είναι μητριαρχικός πολιτισμός. Για την ακρίβεια αυτό που βλέπουμε εμείς ως Μινωικό είναι στο τέλος της Μητριαρχίας
Οι Έλληνες είναι ΙΕ, Άριοι και φέρνουν πατριαρχία και πολεμικό πνεύμα

Καλά όλα αυτά, ποιοι δικαιούνται να θεωρούνται απόγονοί τους δεν μας λες.

Αν πουν "εμείς" τότε πάνε στο διάολο τα εκατοντάδες αριστερά έντυπα που διάβασαν από την εφηβεία τους
όποτε να τους δικαιολογείς,αλλά τις φάπες να τις συνεχίσεις

Ε ναι. Απολαμβάνω τη μουγκαμάρα τους, αλλά θα χαρώ περισσότερο, αν κάποιος σπάσει και πει αυτό που όλοι ξέρουμε.

[Nero]

Οι Μινωικός είναι μητριαρχικός πολιτισμός. Για την ακρίβεια αυτό που βλέπουμε εμείς ως Μινωικό είναι στο τέλος της Μητριαρχίας, που αρχίζουν να διαφαίνονται πατριαρχικά στοιχεία, όπως ο αρσενικός Μινωικός θεός, γιος ή/και εραστής της Θεάς.
Οι Έλληνες είναι ΙΕ, Άριοι και φέρνουν πατριαρχία και πολεμικό πνεύμα

Αυτό δεν το περίμενα. Το ξέρεις αυτές οι ιστοριούλες με τον πολιτισμό που ήταν μητριαρχικός και εξελίχθηκε σε πατριαρχικό κλπ είναι κνίτικα αφηγήματα έτσι? Κνιτικα

οι μαρξίστριες φεμινίστριες ανθρωπολόγοι κάνουν εδώ και δεκαετίες επιτόπιες έρευνες να βρουν "μητριαρχικούς πολιτισμούς" αλλά δεν έχουν βρει ούτε έναν

[Beria]

Τι απόγονοι βρε μπαγλαμάδες;
Ένας τουρκομαχαλάς που λατρεύει σημιτικούς θεούς έχει καταντήσει το οικόπεδο
Που θέλετε και κληρονομικά δικαιώματα

[Juno]

Τι απόγονοι βρε μπαγλαμάδες;
Ένας τουρκομαχαλάς που λατρεύει σημιτικούς θεούς έχει καταντήσει το οικόπεδο
Που θέλετε και κληρονομικά δικαιώματα

Πηγές για το "τουρκομαχαλάς" έχεις ή μπα;
Το άλλο είναι πλέον διεθνής θρησκεία (δυστυχώς). Αν λατρεύαμε Αβραάμ και Μωυσή, θα είχες δίκιο.

[Beria]

Τι απόγονοι βρε μπαγλαμάδες;
Ένας τουρκομαχαλάς που λατρεύει σημιτικούς θεούς έχει καταντήσει το οικόπεδο
Που θέλετε και κληρονομικά δικαιώματα

Πηγές για το "τουρκομαχαλάς" έχεις ή μπα;
Το άλλο είναι πλέον διεθνής θρησκεία (δυστυχώς). Αν λατρεύαμε Αβραάμ και Μωυσή, θα είχες δίκιο.

Καμάρι μου, ξέρεις τι διαβάζει ο παπάς στην εξόδιο;
Σε ποιου την αγκαλιά σε στέλνει;
Άκου, αν λατρεύαμε Αβραάμ!!
σε καλό σου

[ΓΑΛΗ]

Οι Μινωικός είναι μητριαρχικός πολιτισμός. Για την ακρίβεια αυτό που βλέπουμε εμείς ως Μινωικό είναι στο τέλος της Μητριαρχίας, που αρχίζουν να διαφαίνονται πατριαρχικά στοιχεία, όπως ο αρσενικός Μινωικός θεός, γιος ή/και εραστής της Θεάς.
Οι Έλληνες είναι ΙΕ, Άριοι και φέρνουν πατριαρχία και πολεμικό πνεύμα

Αυτό δεν το περίμενα. Το ξέρεις αυτές οι ιστοριούλες με τον πολιτισμό που ήταν μητριαρχικός και εξελίχθηκε σε πατριαρχικό κλπ είναι κνίτικα αφηγήματα έτσι? Κνιτικα

οι μαρξίστριες φεμινίστριες ανθρωπολόγοι κάνουν εδώ και δεκαετίες επιτόπιες έρευνες να βρουν "μητριαρχικούς πολιτισμούς" αλλά δεν έχουν βρει ούτε έναν

Η Μητριαρχία και η σύγκρουση της με την Ελληνική Πατριαρχία
Το σύστημα της κοινωνικής οργάνωσης Μητρικού γένους ως παλαιότερο στάδιο της οικουμενικής ιστορίας του ανθρώπου παρουσιάστηκε αρχικά από τον Ελβετό εθνικολόγο J. Βarhofen με τίτλο “Το Μητρικό Δίκαιο” στη Βασιλεία της Ελβετίας το 1861. Αλλά ο όρος “Μητρικό Δίκαιο” παραμερίστηκε από νωρίς, γιατί το Δίκαιο είναι γέννημα της Πολιτικής, ενώ το Μητριαρχικό Σύστημα τύπος συγκρότησης της Προπολιτικής (Φυλετικής) Κοινωνίας. Η “αρχή” της πατρότητας υπαγορεύεται από τεχνικούς και οικονομικούς όρους. Αξιοσημείωτο είναι πως για την πιο πατριαρχική νομοθεσία, τη ρωμαϊκή, η σχέση της μάνας με το παιδί είναι “φυσικό περιστατικό”, ενώ του πατέρα με το παιδί “πλάσμα δικαίου”. Αυτά αναφέρει στο βιβλίο “Η Μητριαρχία και η σύγκρουση της με την Ελληνική Πατριαρχία” ο Παναγής Λεκατσάς, όπου αναλύει τις μορφές/εκφράσεις αυτής της διαμάχης.

Ο Λεκατσάς αναφέρει ότι η Μητριαρχία των πρώτων κοινωνιών, οφείλεται αρχικώς στο διαχωρισμό αρμοδιοτήτων μεταξύ ανδρών και γυναικών. Στις πρώτες κοινωνίες, οι άνδρες ως κυνηγοί, είναι μονίμως απόντες από την κοινωνική και οικογενειακή εστία (πράγμα που συνεπάγεται και τη χαλαρότητα των δεσμών), ενώ οι γυναίκες είναι οι κύριες υπεύθυνες για την οργάνωση τόσο της κοινότητας, όσο και την προστασία των παιδιών της. Επίσης, είναι υπεύθυνες για την καλλιέργεια της γης και την καρποσυλλογή και συνήθως καθίστανται ιδιοκτήτριες των εκτάσεων που εποπτεύουν. Συνοπτικώς, η δύναμη της Μητριαρχίας βασίζεται στη συνεχή παρουσία των γυναικών και την επίσης συνεχή απουσία των ανδρών από τον περιβάλλοντα χώρο. Αυτό παίρνει μορφή και στις ιδιότητες των θεών, όπου οι γυναικείες μορφές κυριαρχούν σε ό,τι έχει να κάνει με την οικιακή εστία, την μητρότητα-φροντίδα των παιδιών, την καλλιέργεια, σπορά αλλά και τη λατρεία των θεών. Οι πρώτες ιέρειες είναι γυναίκες. Οι άνδρες ως ιερείς εμφανίζονται πολύ αργότερα στον λατρευτικό χώρο. Τα πράγματα αλλάζουν όταν τη θέση του κυνηγιού παίρνει η κτηνοτροφία. Οι υλικοί-παραγωγικοί όροι που είναι η βασική αιτία αυτής της μετάβασης περιγράφεται ως εξής: «Τα σπιτικά ζώα και η καλλιέργεια της γης λευτερώνουν τον άντρα από την ανάγκη του Κυνηγιού και τον εγκατασταίνουν στην κοινότητά του. Ζεύοντας τα μεγάλα ζώα στ’ Αλέτρι, τη δική του εφεύρεση, παίρνει από τη γυναίκα τη (σκαλιστική) καλλιέργεια και γίνεται ο κεντρικός παράγοντας της γεωργικής οικονομίας. Η μια μετά την άλλη οι βιοτεχνικές δουλειές των γυναικών γίνονται τώρα δουλειές του. Η δημιουργική φαντασία του παρουσιάζει σ’ όλες κάποια εφεύρεση (αλέτρι, αγγειοπλαστικός τροχός, κ.ά.) που, αναστατώνοντας την τεχνική τους, πολλαπλασιάζει την απόδοσή τους. Έτσι, σαν παύει η γυναίκα να’ναι καλλιεργήτρα και παραγωγός, η ιδιοκτησία της πάνω στη γη, που την κρατεί με τη μητριαρχική διαδοχή, απομένει ένα πλάσμα. Όσο πάλι κατεβαίνει η παραγωγική αξία της, τόσο και η κοινωνική της σημασία κατεβαίνει. Η οικονομική υπεροχή των αντρών αντιμάχεται την παραδοσιακή υπεροχή των γυναικών, και την αδυναμώνει προοδευτικά, περικόβοντας με σφετερισμούς τις μαγικές και ιερατικές λειτουργίες τους και περιορίζοντας την ελευθερία, την κοινωνική δραστηριότητα, και προβολή τους. Χάνοντας κάθε παραγωγική αξία της, η γυναίκα επιτηδεύεται πια την ηδονιστική της αξία. Ο ψυχολογικός άξονας μετατοπίζεται από τη Μάνα στην Ερωμένη.»

Έτσι, δικαιολογείται και η συνέχεια αυτής της σύγκρουσης στο άλλο πεδίο:
«Η σύγκρουση της ελληνικής Πατριαρχίας με την αιγαιακή Μητριαρχία ανεβαίνει και στον ουράνιο καθρέφτη του γήινου κόσμου. Ο Ζεύς, θεός του Ουρανού και της Βροχής, υποχρεώνεται να ταυτιστεί με το γιο της αιγαιακής Μητέρας Θεάς και, μπαίνοντας στο μητριαρχικό σχήμα Μητρός και Θείου Βρέφους, να περάσει ένα στάδιο βρεφικής ηλικίας μ’ επίμονα αντικρίσματά της στη λατρεία. Καθώς η Πατριαρχία παίρνει τα πάνω, ξαναβρίσκει (μα με διάμεσο και πάλι στάδιο εφηβείας) την παλιά του ωριμότητα, νικά και καταδένει μαζί μ’ άλλα προελληνικά πελώρα ή τέρατα, τον Κρόνο, το “βασιλικό σύζυγο” της Ρέας, που του δίνεται για μάνα του και θρονιάζεται στον ουράνιον Όλυμπο, εξουσιαστικός Βασιλιάς και Πατέρας. Άλλος πατριαρχικός θεός, ο Ποσειδώνας, χάνει την Αττική συνερίζοντας με τη Μητριαρχική Αθηνά...».

Η Μητρωνυμία και οι Παρθένες Μητέρες
Ο Ηρόδοτος αναφέρει πως αν ρωτούσες έναν Λύκιο τίνος είναι γιος, εκείνος θα ανέφερε τη μητέρα του και το γενεαλογικό δέντρο της, γιατί καλέουσιν από των μητέρων εωυτούς και ουκί από των πατέρων. Η πληροφορία του βεβαιώνεται από υστερότερες επιτάφιες επιγραφές, όπου ο νεκρός αναφέρεται ως «γιος της Τάδε» και ενίοτε «πατρός αδήλου». Η μητρική γενεαλόγηση ορίζει και την κληρονομική διαδοχή και την κοινωνική θέση. Κληρονομούν οι θυγατέρες και όχι οι γιοι και η κοινωνική υπόσταση του τέκνου ορίζεται από την κατάσταση της μάνας: της ελεύθερης και πολίτιδας είναι ελεύθερος πολίτης ακόμη ο πατέρας του είναι σκλάβος. Της ξένης ή της δούλης, ορίζεται ως ξένος ή σκλάβος ακόμη και αν ο πατέρας του είναι ο λαμπρότερος πολίτης. Και από το σμίξιμο ειλώτων και παρθένων στη Σπάρτη, γεννιέται μια κατηγορία πολιτών “οι Παρθενίαι”. Θα αναρωτηθεί κάποιος κατά πόσον μία παρθένα μπορεί αφ’ ενός να συνευρίσκεται ερωτικά αφ’ ετέρου να γεννά, διατηρώντας συγχρόνως τον προσδιορισμό της παρθένου. Αυτό συμβαίνει επειδή ο όρος σήμαινε αρχικώς την αδέσμευτη/ανεξάρτητη γυναίκα που δεν υπόκειται σε ανδρική κηδεμονία. Αυτό καθίσταται σαφές και από τις επωνυμίες που είχαν οι Ολύμπιες Θεές. Η Αθηνά γεννά τον Εριχθόνιο με τον Ήφαιστο και λατρεύεται ως Μήτηρ στην Ήλιδα και αλλού. Η Σάμος, όπου υπήρχε μεγαλοπρεπής ναός της Ήρας, ονομάζεται και Παρθενία, προς τιμήν της θεάς. Παρθένα είναι και η Σεμέλη, μητέρα του Διόνυσου. Και η Άρτεμις λατρεύεται στον ναό της Εφέσσου ως προστάτιδα της μητρότητας (φέρεται να βοήθησε ως πρωτότοκη τη μητέρα της Λητώ στη γέννηση του δίδυμου αδελφού της), στο άγαλμα της υπάρχουν δεκάδες μαστοί και οι ιέρειες του ναού της ονομάζονται Μεγάβυζοι (ιέρειες-τροφοί).
Όταν η Πατριαρχία αναλαμβάνει τα ηνία της κοσμικής εξουσίας, η παρθενία γίνεται πλέον προσδιορισμός της ανύπαντρης κόρης και ανδρική απαίτηση. Γι’ αυτό και η αντίστοιχη λέξη virgo στα λατινικά μετατρέπεται σε virgo intacta, προσδιορίζοντας πλέον με σαφήνεια τον άρρηκτο παρθενικό υμένα ως προσδιορισμό της παρθενίας. Αυτό όμως συμβαίνει πολύ αργότερα και ενδυναμώνεται την περίοδο του εκχριστιανισμού. Στους ελληνικούς μύθους οι παρθένες θεές, διατηρούν αλώβητη την ανεξαρτησία και το μυστήριο τους.

[Juno]

Τι απόγονοι βρε μπαγλαμάδες;
Ένας τουρκομαχαλάς που λατρεύει σημιτικούς θεούς έχει καταντήσει το οικόπεδο
Που θέλετε και κληρονομικά δικαιώματα

Πηγές για το "τουρκομαχαλάς" έχεις ή μπα;
Το άλλο είναι πλέον διεθνής θρησκεία (δυστυχώς). Αν λατρεύαμε Αβραάμ και Μωυσή, θα είχες δίκιο.

Καμάρι μου, ξέρεις τι διαβάζει ο παπάς στην εξόδιο;
Σε ποιου την αγκαλιά σε στέλνει;
Άκου, αν λατρεύαμε Αβραάμ!!
σε καλό σου

Πότε είναι του Αγίου Αβράαμ; Είναι θρησκευτική γιορτή; Ούτε καν προφήτη τον θεωρούμε σε αντίθεση με τα μουσλίμια.
Έλα αντέχεις ακόμα, δεν μας είπες φασίστες, άρα αντέχεις.

Για την ατάκα "τουκρομαχαλάς", μούγκα. Γιατί έτσι;

[Beria]

Πηγές για το "τουρκομαχαλάς" έχεις ή μπα;
Το άλλο είναι πλέον διεθνής θρησκεία (δυστυχώς). Αν λατρεύαμε Αβραάμ και Μωυσή, θα είχες δίκιο.

Καμάρι μου, ξέρεις τι διαβάζει ο παπάς στην εξόδιο;
Σε ποιου την αγκαλιά σε στέλνει;
Άκου, αν λατρεύαμε Αβραάμ!!
σε καλό σου

Πότε είναι του Αγίου Αβράαμ; Είναι θρησκευτική γιορτή; Ούτε καν προφήτη τον θεωρούμε σε αντίθεση με τα μουσλίμια.
Έλα αντέχεις ακόμα, δεν μας είπες φασίστες, άρα αντέχεις.

Για την ατάκα "τουκρομαχαλάς", μούγκα. Γιατί έτσι;

είσαι εντελώς αστοιχείωτη

[Juno]

Καμάρι μου, ξέρεις τι διαβάζει ο παπάς στην εξόδιο;
Σε ποιου την αγκαλιά σε στέλνει;
Άκου, αν λατρεύαμε Αβραάμ!!
σε καλό σου

Πότε είναι του Αγίου Αβράαμ; Είναι θρησκευτική γιορτή; Ούτε καν προφήτη τον θεωρούμε σε αντίθεση με τα μουσλίμια.
Έλα αντέχεις ακόμα, δεν μας είπες φασίστες, άρα αντέχεις.

Για την ατάκα "τουκρομαχαλάς", μούγκα. Γιατί έτσι;

είσαι εντελώς αστοιχείωτη

Άσχετη με τα θρησκευτικά, ίσως. Αλλά ο Αβράαμ είναι μορφή της παλαιάς διαθήκης, δηλαδή του ιουδαϊσμού. Γιορτάζουμε τον "προφήτη" σε φάση Χριστούγεννα, Ευαγγελισμός, Πάσχα ή τον στριμώχνουμε ανάμεσα στους άλλους "αγίους".

Επίσης μια που πιστεύεις πως δεν είσαι αστοιχείωτος, φέρε καμία πηγή και για τον "τουρκομαχαλά".



Είναι και αυτό βέβαια.

Τι απόγονοι βρε μπαγλαμάδες;
Ένας τουρκομαχαλάς που λατρεύει σημιτικούς θεούς έχει καταντήσει το οικόπεδο
Που θέλετε και κληρονομικά δικαιώματα

Νόμιζα ότι ο χριστιανισμός είναι μονοθεϊστική θρησκεία. Μήπως είσαι αστοιχείωτος;


Και φυσικά ακόμα να απαντήσεις στο ερώτημα: ποιος άλλος διεκδικεί τον κυκλαδικό και τον μινωικό πολιτισμό; Να ζυγίσουμε ποιος είναι πιο κοντά, μήπως έχουν δίκιο οι άνθρωποι. Μην φοβάσαι καλέ, απάντησε.

[ΓΑΛΗ]

Ρεμάλια κανονίστε να πάτε για βάφτισμα λόγω Αβραάμ.