Εμένα η πεθερά μου η ενενηνταχρονη αντί καλό βγήκε ανάποδο
Δε την ήξερα και καλά
Έχει χαντακωσει όλο το σόι
Το τι άκουγα
Τώρα δε της δίνω σημασία κι ηρέμησε
Άρα; Ησύχασε, που αυτός είναι ο σκοπός της ελεημοσύνης αυτής ή της υποχρεωσης
Στην αρχή μόλις το ψυλλιαστικα κι έφευγα όταν κατέκρινε, με έβριζε κι εμένα
Και τα έχει χιλιατετρακοσια όχι τετρακόσια
Τώρα σούζα. Τη θυμιαζω κιόλας καλού κακού
Καλύτερα να έμενε σπίτι της, όμως το προσπέρασα. Χρειάστηκε οδηγός εδώ
Κι υπακοή
Τι μαϊμού, τη κούτσουρο, τη :δεν ήρθα για τα μούτρα σου:
Τώρα κάτσε εκεί και μη μιλάς
Η φάση είναι ότι μόλις βλέπει θυμιατό κάνει το σταυρό της
Μετά από λίγο, : εμένα μαρεσει και θα μιλαω: μονολογεί και βρίζει
Δε συμμετέχω, ησύχασε, μόνο όταν εμφανίζομαι με το θυμιατό βρίσκει αρένα
mnimes_istorikes έγραψε: 14 Απρ 2019, 15:01
Όποιος θέλει να μάθει για τον Φθιώτιδος ας διαλέξει στη τύχη ενα χωριό της και ας ρωτήσει τους ντόπιους :-)
Δε θέλουν καμμιά που μιλάει ακατάπαυστα να ψυχαγωγεί σε γηροκομείο ηλικιωμένους;
Βέβαια θα τους κολάσει τους ανθρώπους
Για τη πεθερά μου το σκεπτομουν
mnimes_istorikes έγραψε: 14 Απρ 2019, 15:01
Όποιος θέλει να μάθει για τον Φθιώτιδος ας διαλέξει στη τύχη ενα χωριό της και ας ρωτήσει τους ντόπιους :-)
Δε θέλουν καμμιά που μιλάει ακατάπαυστα να ψυχαγωγεί σε γηροκομείο ηλικιωμένους;
Βέβαια θα τους κολάσει τους ανθρώπους
Για τη πεθερά μου το σκεπτομουν
Ας έχουμε τα μέσα.
Αν έχεις να κάνεις δωρεά κανα ακίνητο η κανα μεγάλο ποσό για το ταμείο, φυσικά και θα βρεθεί θέση :-)
mnimes_istorikes έγραψε: 14 Απρ 2019, 15:01
Όποιος θέλει να μάθει για τον Φθιώτιδος ας διαλέξει στη τύχη ενα χωριό της και ας ρωτήσει τους ντόπιους :-)
Δε θέλουν καμμιά που μιλάει ακατάπαυστα να ψυχαγωγεί σε γηροκομείο ηλικιωμένους;
Βέβαια θα τους κολάσει τους ανθρώπους
Για τη πεθερά μου το σκεπτομουν
Ας έχουμε τα μέσα.
Αν έχεις να κάνεις δωρεά κανα ακίνητο η κανα μεγάλο ποσό για το ταμείο, φυσικά και θα βρεθεί θέση :-)
Όχι
Υπάρχει αλληλεγγύη
Άνθρωποι που κάνουν δωρεές κι άνθρωποι που βρίσκουν καταφύγιο
bluerose έγραψε: 14 Απρ 2019, 13:50
Η εκκλησία θέλει να παει και με την κοινωνία, η κοινωνία δε θέλει να πάει και με την εκκλησία
ε φυσικά . Αφού η Εκκλησία δεν είναι πια της μόδας! Είναι πολύ μπανάλ. Εμείς είμαστε Κουλτουριάρηδες!!!
Δεν ξέρω γιατί αλλά πολλοί μόλις ακούσουν για Εκκλησία ,παθαινουν αλλεργικό σοκ . Δεν ξέρω γιατί.
Και καλά ότι τους ενοχλεί που πληρώνονται από το κράτος! Οι 300 που πληρώνονται χωρίς να παράγουν ,δεν
διαμαρτύρεται κανένας γι αυτούς;
Nero έγραψε: 20 Μαρ 2019, 23:22
Η φιλανθρωπία βέβαια μερικές φορές είναι παγίδα στην οποία οι χριστιανοί πέφτουν πολύ συχνά. Ιδιαίτερα στην αναγέννηση που η φιλανθρωπία ήταν της μόδας η κυρίαρχη άποψη ήταν ότι η φτώχεια είναι κάτι φυσικό και οι φτωχοί είναι αγνοί άνθρωποι, πάνω κάτω ευλογημένοι που τους έφερε στη γη θεός(ως φτωχούς) ως ΜΕΣΟ για να μπαίνουν οι πλούσιοι στον παράδεισο, δηλαδή ούτε πρόβλεψη για βελτίωση της θέσης τους υπήρχε ούτε είχαν κάποιο ενεργό ρόλο ή ουσιαστικό όφελος απο το όλο ζήτημα. Ηταν απλά παθητικά δοχεία....
σατανική πάγιδα τολμώ να πω και εύκολο να την πατήσει κανείς
Αυτά είναι προτεσταντικές αντιλήψεις ότι δηλαδή οι πλούσιοι είναι ευλογημένοι και οι φτωχοί καταραμένοι. Στην πραγματικότητα οι φτωχοί είναι πιο κοντά στον Θεό ενώ οι πλούσιοι είναι κοντά στα λεφτά τους.
Όχι...
Δε μπορώ να το απαντήσω για αυτό αφήνω αυτό εδώ ως σχετικό για όποιον καταλάβει
Ποιους έστελνε ο Γέροντας Παΐσιος στα μπουζούκια
Κάποτε ρώτησαν τον Γέροντα Παΐσιο «Γέροντα, υπάρχουν άρρωστοι που δεν ξέρω τι να τους κάνω. Να τους στείλω στον παπά ή στο γιατρό
Και ο γέροντας Παΐσιος απάντησε: «Θα δεις εσύ, δεν είναι όλοι για τον παπά ούτε όλοι για το γιατρό. Άλλον θα τον στείλεις στο γιατρό, άλλον στον παπά και άλλον στα … μπουζούκια!».
–«Στα μπουζούκια, γέροντα;».
–«Ναι, βρε παιδί μου, αν δεν κάνει ούτε για τον παπά ούτε για το γιατρό, στείλ’ τον στα μπουζούκια να ξεσκάσει. Δεν έχεις διαβάσει στην Παλαιά Διαθήκη, που, όταν ο Σαούλ είχε μελαγχολία, πήγαινε ο Δαβίδ και του έπαιζε κιθάρα;».
Είναι να θαυμάζει κανείς την ευρύτητα πνεύματος, τη διάκριση και τη σοφία του σύγχρονου αγίου Γέροντα. Έξω από σεμνοτυφίες και ηθικολογίες, στοχεύοντας στην ανάπαυση του ανθρώπου, στην ελευθερία του απ’ όσα τον πνίγουν, δείχνει αυτό που χρειάζεται εκείνη τη συγκεκριμένη περίοδο της ζωής του.
Τα μηνύματα που εκπέμπονται από κάποιους ‘εκκλησιαστικούς’ χώρους ότι ο Χριστός αρνείται τη ζωή και τις χαρές της, όχι μόνο είναι λάθος αλλά και επικίνδυνα. Το Ευαγγέλιο είναι βασικά το κάλεσμα για μια νέα ζωή, χαρούμενη και με ελπίδα Αναστάσεως. Βέβαια, για να έλθει μέσα μας αυτή η ζωή είναι ανάγκη να είναι όντως νέα, δηλαδή να περάσει από το θάνατο του παλιού εαυτού μας «συν ταις πράξεσι και ταις επιθυμίαις αυτού», ως δυνατότητα να γεμίσει από το πνεύμα και τη ζωή του Χριστού. Μια δυνατότητα που απαιτεί χρόνο, αγώνα, υπομονή κι υπακοή.
Κι ακόμα, το περιστατικό με τον άγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη δείχνει την ανάγκη, αν θέλουμε να βοηθήσουμε τον πλησίον μας – αυτόν που είναι κοντά μας – να του δείξουμε το δρόμο και τον τρόπο που μπορεί να βαδίσει. Όπως θα γράψει κι ο π. Μωυσής ο Αγιορείτης «Οι διδάσκαλοι δεν λέγουν πάντα όλα όσα γνωρίζουν, αλλά όσα μπορούν οι ακούοντες να κατανοήσουν και ν’ ακολουθήσουν».
Αναφέρεται στο βίο του π. Σωφρονίου του Essex, όταν ήταν στο Άγιο Όρος ως νεαρός μοναχός, ότι τον επισκέφτηκε κάποιος που περνούσε δοκιμασία, σύγχυση και ψυχικό πόνο. Ευρισκόμενος στο προσωπικό του αδιέξοδο, ζήτησε από τον π. Σωφρόνιο ‘λόγον παρηγορίας’. Εκείνη τη στιγμή ο νεαρός μοναχός του πρόσφερε το τσάι και του είπε χαριτολογώντας:
–Όταν βρίσκεσαι στο χείλος της αβύσσου και κινδυνεύεις να πέσεις, τράβα λίγο πίσω και πιες ένα τσάι.
Ο λόγος αυτός παρηγόρησε και ενθάρρυνε τον άνθρωπο που βρισκόταν σε οριακή υπαρξιακή κατάσταση.
Η Εκκλησία, ως ο φυσιολογικός τρόπος ζωής, αλλά και ως νοσοκομείο, μας δείχνει δια των αγίων της το πώς μπορούμε να ζήσουμε. Όχι αντιγράφοντας τη ζωή ο ένας του άλλου, αλλά βαδίζοντας με τους άλλους να πορευτούμε το δικό μας προσωπικό δρόμο, αυτόν που μας ταιριάζει και μπορούμε.
Ο πνευματικός μας πατέρας, στην προκειμένη περίπτωση, είναι αυτός που θα μας βοηθήσει, στο σημείο που τον αφήνουμε με την εμπιστοσύνη μας, να βρούμε τον προσωπικό μας δρόμο, προς το Χριστό, ώστε η χαρά να γεμίσει την ύπαρξή μας και η ζωή μας να πάρει νόημα.
bluerose έγραψε: 14 Απρ 2019, 13:50
Η εκκλησία θέλει να παει και με την κοινωνία, η κοινωνία δε θέλει να πάει και με την εκκλησία
ε φυσικά . Αφού η Εκκλησία δεν είναι πια της μόδας! Είναι πολύ μπανάλ. Εμείς είμαστε Κουλτουριάρηδες!!!
Δεν ξέρω γιατί αλλά πολλοί μόλις ακούσουν για Εκκλησία ,παθαινουν αλλεργικό σοκ . Δεν ξέρω γιατί.
Και καλά ότι τους ενοχλεί που πληρώνονται από το κράτος! Οι 300 που πληρώνονται χωρίς να παράγουν ,δεν
διαμαρτύρεται κανένας γι αυτούς;
Αυτοί που αντιπαθούν την εκκλησία είναι κυρίως αριστεροί (εννοώ αριστεροί κανονικοί γιατί εγώ ξέρω ένα σωρό πασοκους που έχουν πολύ καλές σχέσεις με την εκκλησία) που θέλουν οπωσδήποτε να έχουν έναν αντίπαλο απένατι τους.Αλλά η αντιπάθεια των αριστερών προς την εκκλησία είναι κυρίως ιδεολογική. Καθώς στο ελληνικό έθνος η εκκλησία ταυτίζεται έντονα με το έθνος αυτό τους ενοχλεί (καθετί που έχει σχέση με το έθνος τους ενοχλεί όχι μόνο η εκκλησία).
Δεν είναι και από τα δύο , κάνουν έρανο οι παπάδες στους πιστούς για φιλανθρωπικούς σκοπούς και μέρος των εσόδων τα πάνε σε φιλανθρωπίες όπου κάνουν και προπαγάνδα ενώ κρατούν τα υπόλοιπα
