MiGiSukhoI έγραψε: 23 Φεβ 2019, 13:18
Με την βοήθεια των Αμερικανών και τις ναπάλμ και με τα λάθη της ηγεσίας που απομονώθηκε ο ΔΣ και οι μαχητές του.
Όταν λες βοήθεια των Αμερικανών, εννοείς μια δράκα απο τεχνικούς συμβούλους;
Όσο για τις ναπάλμ, σιγά τις ναπάλμ. Ελάχιστες έπεσαν. Κυρίως προς το τέλος, όπου και το μόνο που καθόρισαν ήταν η επιτάχυνση προδιαγεγραμένων εξελίξεων (ήττα των κομμουνιστών), έτσι όπως ειχε ήδη εξελιχθεί το μέτωπο.
wooded glade έγραψε: 21 Φεβ 2019, 16:03
Όταν έπεσαν τα κομμουνιστικά καθεστώτα ως γνωστόν έγινε πάταγος.
Οι φίλοι μας του Περισσού δεν το αρνούνται. Υποστηρίζουν ότι οι λαοί είναι ανώριμοι και παρασύρονται από τις καπιταλιστικές σειρήνες.
Έγινε όμως πάταγος.
Αλλά υπάρχουν κομμουνιστικά καθεστώτα και αλλού. Στην Ασία, στην Αφρική, στη Λατινική Αμερική.
Είναι κάποιο από αυτά δημοφιλές καθεστώς ή είναι στο "όταν λέμε ισόβια, εννοούμε ισόβια" όλα, αν κάποτε πέσουν ;
Μόνο στη Κούβα παλεύεται η κατάσταστη επειδή έτυχε πολύ γαμάτος ηγέτης. Ο Φιντέλ.
Παλεύεται επειδή ο Τραμπ έχει ξηγηθεί τείχος, δεν μπορεί ο ατυχής κουβανός να work for the yankee dollar.
Λέω για παλιά. Τώρα όπου νά ναι θα γίνει άντρο του καπιταλισμού και εκεί.
Κι εγώ για παλιά λέω αλλά μετά τη λήξη του κάζους μπέλι.
Είπε η Αμερική ποτέ "Κούβα η χαμένη πολιτεία των Ηνωμένων Πολιτειών" ;
Δεν το είπε.
Ράβδος εν γωνία άρα βρέχει (είναι και οι φίλοι μας τα α*γά κάπου στα εξτρέμ).
Τη Βενεζουέλα ο Τραμπ τωρα την λέει "η χαμένη πολιτεία μας", την Ελλάδα δεν την λέει.
MiGiSukhoI έγραψε: 23 Φεβ 2019, 12:25
Όσο και να σκούζετε κάποιοι η Βόρεια Μακεδονία είναι γεγονός. Έτσι επιθυμεί ο Καπιταλισμός και ο Ιμπεριαλισμός, έτσι θα γίνει. Δεξιούληδες, κεντροαριστεροί, φασίστες, σοσιαλοδημοκράτες, χριστιανόπληκτοι, νεοφιλελέδες σας το επέβαλε το Σύστημα που υποστηρίζετε... Καλά να πάθετε τώρα.
Oι Μολδαβοί από το 1998 ως το 2014 έβγαζαν σταθερά κυβέρνηση κόμμα με όνομα "Κομμουνιστικό Κόμμα Μολδαβίας" που εξελέγη την πρώτη φορά με σοσιαλιστοφανές πρόγραμμα, και όλες τις επόμενες ουσιαστικά με νεοφιλελεύθερο. Κάτι σαν το σύριζα δλδ αλλά με σφυροδρέπανο.
MiGiSukhoI έγραψε: 23 Φεβ 2019, 14:08
Οι συνθήκες εξαθλίωσης των λαών αυξάνουν. Θα φτάσουμε στο σημείο θραύσης. Θα ζούμε και θα είμαστε στις επάλξεις...
το αντιθετο. οι λαοι ευημερουν.
To be old and wise, you must first be young and stupid.
MiGiSukhoI έγραψε: 24 Φεβ 2019, 17:46
Juno το 1926 ο παππούς μου 14 χρόνων ήταν στην Σίφνο και στην Σίκινο εξορία, επειδή ήταν μέλος της ΟΚΝΕ ανιστόρητε.
Μια και δεν απάντησε κανείς απαντώ εγώ
Το ίδιο επιχείρημα και πάλιν και πάλιν:
Ναι αλλά κι ο Στάλιν ,ο Στάλιν,ο Στάλιν;;
Ποιο καλο παιδι θα αναπτύξει τη σκέψη μου περαιτέρω;;
Aράζω ξάπλα oλημερίς
και κάνω μαύρες σκέψεις:
Mην πεις για τoν Mελιγαλά,
Aρ(ρ)η(ν) (!!!!), γιατί θα μπλέξεις...
Το Σοσιαλιστικό στρατόπεδο, όπως και το καπιταλιστικό, είχε διακυμάνσεις και διαφοροποιήσεις στο εσωτερικό του. Όπως το να συγκρίνεις το Μπαγκλαντές με την Σουηδία είναι άτοπο και ας είναι και οι 2 καπιταλιστικές, έτσι και στο πρώην κομμουνιστικό κόσμο, υπήρχαν διαφοροποιήσεις. Η ΕΣΣΔ, από το 1956 έως τις αρχές των 80ς, ήταν μια χαρά χώρα και η συλλογική ηγεσία και η χαλαρότητα στο εσωτερικό δεν είχε καμιά σχέση με την σταλινική αυστηρότητα και τρομοκρατία των 30ς. Η Ανατολική Ευρώπη, ακολουθώντας την ΕΣΣΔ, ήταν στο ίδιο κλίμα. Εξαίρεση αποτελούσε η Αλβανία, που είχε έναν αυτιστικό,εσωστρεφή σταλινισμό και η Ρουμανία που είχε ένα προσωποπαγές καθεστώς που είχε τον διπλό φονικό συνδυασμό του να έχει καταχρεωθεί στην Δύση, ενώ παράλληλα πήγε να εισάγει ολοκληρωτικές μεθόδους από Κίνα και Κορέα. Η Γιουγκοσλαβία ήταν η πιο προχώ χώρα, με σχετικά ελεύθερη μετακίνηση, σοβαρή βιομηχανική βάση και τουρισμό από την Κεντρική Ευρώπη και την Ιταλία.
Η Ασία, λόγω πολεμικών συγκρούσεων, δεν είχε κανά παράδειγμα ήρεμου κομμουνισμού πριν τα 80ς. Η Κίνα του Μάο ήταν ένα τεράστιο κοινωνικό εργαστήρι, ενώ οι χώρες της Ινδοκίνας ήταν σε ένα συνεχές πολεμικό κλίμα.
Η Κούβα είχε την δημοτικότητα μιας επανάστασης απρόοπτης και από νέους, άλλα είχε διακυμάνσεις. Στα 60ς, η ηγεσία ακροβατούσε μεταξύ αριστερόστροφου εθνικισμού με τροτσκιστικές/μαοϊκές τάσεις, ενώ στα 70ς, έγινε καρμπόν του σοβιετικού μοντέλου. Από τα 80ς, άρχισε να χάνει την γοητεία της. Την Νικαράγουα δεν την μετράω, γιατί μπλέχτηκε σε έναν εμφύλιο πόλεμο.
Δημοφιλές κομμουνιστικό καθεστώς είναι αυτό της Κούβας αλλά από τον "δήμο" ,δηλαδή το λαό εκτός της Κούβας, λόγω Τσε Γκεβάρα, πούρων,ρούμι,διακοπές κ.τ.λ.
Επίσης είναι δημοφιλές το κομμουνιστικό καθεστώς της Β.Κορέας μόνο που δεν είναι κομμουνιστικό. Είναι απλά μια μοναρχία. Η δυναστεία Κιμ που δεν έχει αριστοκρατική καταγωγή έχει αποκτήσει ένα μικρό λαϊκό έρεισμα λόγω καλλιέργειας εθνικισμού και λόγω απομόνωσης. Εαν ελέγχεις το ίντερνετ, τα ΜΜΕ και παράλληλα δικαιολογείς την οικονομική υποανάπτυξη λόγω του μίσους της Ν.Κορέας και των Η.Π.Α. δεν είναι και πολύ δύσκολο να διατηρήσεις τον θρόνο.
