Ζαιοι εχετε τελειωσει

[nrg]

Η κουβέντα αφορά τις πρώτες εκλογές του 2015, στις οποίες υποθετικά η ΝΔ θα κατέβαινε χωρίς το μικροπολιτικό και επικίνδυνο παιχνίδι που έπαιξε με την οικονομία της χώρας.

Η ΝΔ μαζί με το ΠΑΣΟΚ, θα είχαν στην φαρέτρα τους:

1. κλείσιμο αξιολόγησης (Οκτώβριος 2014, το αργότερο)
2. τερματισμό των μνημονίων (αρχές 2015)
3. κανάλια να λιβανίζουν 24/7
4. επιδόματα, είτε από το υπερβάλλον πρωτογενές ή/και με τις ευχές των δανειστών για να μην έρθει ο Τσίπρας.
5. ψηφισμένα μέτρα, που δεν επρόκειτο να ενεργοποιηθούν πριν τις εκλογές.
6. ανάπτυξη

Μέχρι λοιπόν τις εκλογές, που λογικά θα γίνονταν Απρίλιο του 2015, η διαφορά με ΣΥΡΙΖΑ θα είχε μικρύνει.
ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, μόνο επιτυχίες θα είχαν να δείξουν και δεν θα μπορούσε να το αμφισβητήσει κανείς.

Ίσως να μην μπορούσαν να πάρουν την πρωτιά από ΣΥΡΙΖΑ, αλλά σίγουρα θα μείωναν τα ποσοστά του και ακόμα περισσότερο των ΑΝΕΛ. Οπότε ο σχηματισμός κυβέρνησης από ΣΥΡΙΖΑ, θα ήταν δύσκολος έως αδύνατος, στις πρώτες εκλογές του 2015.

Τι ήταν αυτό που "ανάγκασε" την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να εγκαταλείψουν την επιτυχημένη πορεία τους, μέχρι τις αρχές του 2015 και να φύγουν σαν τους κυνηγημένους;
Διότι αν η στρατηγική τους, ήταν η "αριστερή παρένθεση" τότε μιλάμε, εκ του αποτελέσματος, για παντελώς ανίκανους... ακόμα και στην μικροπολιτική...

Μήπως τελικά ήταν κάτι άλλο;

Άντε πάλι,

Αυτό που δεν αντιλαμβάνεσαι είναι ότι θα έπρεπε να ληφθούν μέτρα για περικοπή συντάξεων (κυρίως) και δευτερευόντως περιστολή έτερων δημοσίων δαπανών. Δηλαδή μέτρα κατευθείαν στο ψαχνό που θα έπλητταν εκατομμύρια ανθρώπους σωρευτικά με όσα είχαν ληφθεί την προηγούμενη πενταετία.

Δεν διαφωνώ. Τα μέτρα αυτά θα εφαρμόζονταν μετά τις εκλογές, όπως έγινε ξανά και ξανά.

Υπό το κλίμα που επικρατούσε εκείνη την περίοδο, κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με πλήρη κατάρρευση της τότε κυβέρνησης.

Μάλλον σε είχα χάσει εξαρχής...
Διότι οι της ΝΔ μας λένε ότι τότε (περίπου Οκτώβριος 2014, όπου θεωρητικά θα έκλεινε και η αξιολόγηση) όλη η πλάση ήταν ευτυχισμένη. Τα δημοσιονομικά πετούσαν, η ανάπτυξη έτρεχε πάνω από τον στόχο, το μέιλ Χαρδούβελη ήταν βόλτα στο πάρκο (και θα εφαρμόζονταν φυσικά, μετά τις εκλογές.)
Αυτά που γράφεις είναι τα αντίθετα, από αυτά που υποστηρίζουν από την ΝΔ.
Αν με ρωτάς, συμφωνώ μαζί σου!

Στην περίπτωση του 2015, οι εκλογές θα γίνονταν το αργότερο το Μάρτιο (και όχι τον Απρίλιο), δεν υπήρχε περιθώριο χρόνου να ξεδιπλωθεί κάποια κυβερνητική στρατηγική (όπως έγινε με το σύριζα το 2018-2019).

Διαφωνώ!
1. Η αξιολόγηση θα έκλεινε τέλη Οκτωβρίου το αργότερο.
Είχαν 6 μήνες μπροστά τους. Και σύμφωνα με την αφήγησή τους, η χώρα κάλπαζε τον Οκτώβριο.
Και φυσικά δεν ξεχνάμε ότι από 1.1.2015 τα μνημόνια θα είχαν τελειώσει. Τα δημοσιονομικά σύμφωνα με την ΝΔ ξεπερνούσαν τους στόχους και θα επέτρεπαν τις παροχές, όπως είχε γίνει και παλαιότερα.
Οπότε η ΝΔ (σύμφωνα με αυτά που οι ίδιοι υποστηρίζουν) θα κατέβαινε με παροχές και κλείσιμο των μνημονίων.
Δεν τα λες και αμελητέα.

2. Την ημερομηνία των εκλογών θα την καθόριζε η κυβέρνηση ανάλογα με τα συμφέροντά της. Ίσως και τον Μάιο, αν αυτό την βοηθούσε.
Δεν υπήρχε εξαναγκασμός, αν αυτό θέλεις να υποστηρίξεις.

Τέλος, αν θέλεις να ψάξεις για μικροπολιτικό παιχνίδι, μην κοιτάς τόσο μονόπλευρα, δες και την απόφαση που ελήφθη το ...2017 για περικοπή του αφορολόγητου το ...2020.

Δεν είναι το ίδιο για 2 σοβαρούς λόγους:

1. Η ΝΔ δεν έκλεισε αξιολόγηση και άφησε ταμεία άδεια... για να μην τα φάει ο κακός ο Τσίπρας...
Αν με ρωτάς οι ίδιοι οι της ΝΔ που τα υποστηρίζουν αυτά, ταυτόχρονα χάνουν την αξιοπιστία τους.
Δεν παίζουμε με την οικονομία της χώρας και ο κακός Τσίπρας το απέδειξε αυτό πρόσφατα:
Και έκλεισε την αξιολόγηση και τσέπωσε 1 δις και έριξε τα ομόλογα.
Θα μπορούσε να κάνει τα ακριβώς αντίθετα, να τα βρει μπροστά του ο Κούλης... Δεν το έκανε όμως...

2. Η μείωση του αφορολόγητου μπορεί να ακυρωθεί το 2020 αν το επιτρέψουν τα δημοσιονομικά της χώρας. Και αυτό το απέδειξε και πάλι ο κακός ο Τσίπρας, ακυρώνοντας τις μειώσεις των συντάξεων.

Μικροπολιτική μπορώ να δεχτώ μέχρι τις... τσιρίδες...
Η οποιαδήποτε παράταξη, έχει ανθρώπους που θα δράσουν μέχρι εκεί που βλέπουν.
Όταν όμως το διακύβευμα είναι η οικονομία της χώρας και δικαιολογούμε τέτοιες ενέργειες, τότε είναι σαν να παραδεχόμαστε ότι εκείνα τα παιχνίδια που καταχρέωσαν την χώρα, ήταν δικαιολογημένα και δεν τρέχει τίποτα αν επαναληφθούν ξανά και ξανά...


Γενικότερα... νομίζω ότι πατάς σε 2 βάρκες.

[nrg]

Μήπως τελικά ήταν κάτι άλλο;

Φυσικά και ήταν αυτό που καθόρισε την εξέλιξη.

Ο σύριζα δεν είχε δοκιμαστεί και σε πολλούς είχε δημιουργηθεί η εντύπωση ότι όντως υπήρχε διαφορετικός τρόπος. Για τους περισσότερους λειτούργησε η δυναμική της ελπίδας, της σανίδας σωτηρίας και γενικώς όλες οι εκφράσεις του αμυντικού μηχανισμού της άρνησης.

Θα διαφωνήσω στην "άρνηση", διότι τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ το ψήφισε το μνημόνιο (το χειρότερο σύμφωνα με ΝΔ) αλλά να που ξαναβγήκε.
Και εκεί έχω μία διαφωνία με τον kameron.
Διότι δεν μιλάμε για το ίδιο κόμμα, με το ίδιο πρόγραμμα, μετά από μερικούς μήνες.
Ουσιαστικά έγιναν κοσμογονικές αλλαγές στον ΣΥΡΙΖΑ και ως προς τα άτομα και ως προς το μνημόνιο... αλλά και ως προς τις τράπεζες...

Αυτά δεν αιτιολογούνται με την "άρνηση".
Αιτιολογούνται με το "δεν τους θέλω, ούτε στο γαλάζιο του ουρανού..."

Τώρα που κλείνει και ο σύριζα τετραετία και οι πραγματικές δυνατότητες ή προθέσεις όλων των κομμάτων και των στελεχών τους έχουν γίνει πολύ πιο σαφείς, η οποιαδήποτε προσέγγιση είναι πολύ πιο ψύχραιμη. Οι περισσότεροι ψηφοφόροι δεν ελπίζουν πλέον σε κάτι και έχουν προσγειωθεί.

Τι παραπάνω μπορούσαν να ελπίζουν;

[kameron]

2. Την ημερομηνία των εκλογών θα την καθόριζε η κυβέρνηση ανάλογα με τα συμφέροντά της. Ίσως και τον Μάιο, αν αυτό την βοηθούσε.
Δεν υπήρχε εξαναγκασμός, αν αυτό θέλεις να υποστηρίξεις.

Και έκλεισε την αξιολόγηση και τσέπωσε 1 δις και έριξε τα ομόλογα.
Θα μπορούσε να κάνει τα ακριβώς αντίθετα, να τα βρει μπροστά του ο Κούλης... Δεν το έκανε όμως...

Δεν έχει νόημα να επαναλάβω για ακόμα μια φορά τα ίδια που έχουν απαντηθεί.
Στέκομαι μόνο σε αυτά τα δυο γιατί είναι κραυγαλέα: α) Η χώρα θα πήγαινε σε εκλογές το αργότερο το Μάρτιο λόγω αδυναμίας εκλογής Προέδρου, δεν υπήρχε περίπτωση να το αποφύγουν. β) Όπως προείπα, η σύγκριση με τη νυν κατάσταση είναι ατυχής, τότε το ζητούμενο ήταν νέα μέτρα απολύτως επώδυνα, τώρα η συζήτηση γίνεται για το βαθμό άμβλυνσης των μνημονιακών υποχρεώσεων ή ήδη ψηφισμένων μέτρων. Το αντίστοιχο θα ήταν να μην κλείσει ο σύριζα την αξιολόγηση του α' εξαμήνου 2017 και να πάει σε εκλογές για να τα βρούνε μπροστά τους οι άλλοι. Δεν το έκανε όμως. ακριβώς γιατί είχε μπροστά του καθαρή διετία να "κάνει παιχνίδι".

[kameron]

Θα διαφωνήσω στην "άρνηση", διότι τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ το ψήφισε το μνημόνιο (το χειρότερο σύμφωνα με ΝΔ) αλλά να που ξαναβγήκε.
Και εκεί έχω μία διαφωνία με τον kameron.
Διότι δεν μιλάμε για το ίδιο κόμμα, με το ίδιο πρόγραμμα, μετά από μερικούς μήνες.
Ουσιαστικά έγιναν κοσμογονικές αλλαγές στον ΣΥΡΙΖΑ και ως προς τα άτομα και ως προς το μνημόνιο... αλλά και ως προς τις τράπεζες...

Αυτά δεν αιτιολογούνται με την "άρνηση".
Αιτιολογούνται με το "δεν τους θέλω, ούτε στο γαλάζιο του ουρανού..."

Οι αλλαγές αυτές δεν άγγιξαν τους περισσότερους ψηφοφόρους του σύριζα (Ιαν 2015) για τον απλό λόγο ότι για αυτούς σύριζα=κυρίως Τσίπρας, ο οποίος τότε είχε μεγάλη ανοχή όπως ΚΑΘΕ άλλος νικητής εκλογών στην Ελλάδα τον πρώτο χρόνο. Η οποία ανοχή συνοδεύεται πάντα και από την απαρέσκεια για τους προηγούμενους.
Το θέμα είναι πόσο κρατάει αυτή η τάση, οι επικείμενες εκλογές θα δείξουν αν το "δεν τους θέλω" είναι σταθερό ή αν έχει αντιστραφεί.

[ΓΑΛΗ]

Μήπως τελικά ήταν κάτι άλλο;

Ο σύριζα δεν είχε δοκιμαστεί και σε πολλούς είχε δημιουργηθεί η εντύπωση ότι όντως υπήρχε διαφορετικός τρόπος. Για τους περισσότερους λειτούργησε η δυναμική της ελπίδας, της σανίδας σωτηρίας και γενικώς όλες οι εκφράσεις του αμυντικού μηχανισμού της άρνησης.

Θα διαφωνήσω στην "άρνηση", διότι τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ το ψήφισε το μνημόνιο (το χειρότερο σύμφωνα με ΝΔ) αλλά να που ξαναβγήκε.
Και εκεί έχω μία διαφωνία με τον kameron.
Διότι δεν μιλάμε για το ίδιο κόμμα, με το ίδιο πρόγραμμα, μετά από μερικούς μήνες.
Ουσιαστικά έγιναν κοσμογονικές αλλαγές στον ΣΥΡΙΖΑ και ως προς τα άτομα και ως προς το μνημόνιο... αλλά και ως προς τις τράπεζες...

Αυτά δεν αιτιολογούνται με την "άρνηση".
Αιτιολογούνται με το "δεν τους θέλω, ούτε στο γαλάζιο του ουρανού..."

Είναι κι αυτό σύμπτωμα της άρνησης ή ιδεολογική διαταραχή γιατί δεν υπάρχει πλέον λογική αιτιολόγηση. Όταν αυτοί που επέλεξαν κάνουν ακριβώς τα ίδια με αυτούς που δεν θέλουν ούτε στο γαλάζιο του ουρανού, τότε το θέμα αποκτά αμιγώς ποδοσφαιρική βάση. Κυρίως όταν βλέπεις τους περισσότερους που φώναζαν για γερμανούς, ναζί, υποταγή της χώρας κλπ να πανηγυρίζουν επειδή η χώρα πήρε τελικώς τα εύσημα από τους ναζί.

Τώρα που κλείνει και ο σύριζα τετραετία και οι πραγματικές δυνατότητες ή προθέσεις όλων των κομμάτων και των στελεχών τους έχουν γίνει πολύ πιο σαφείς, η οποιαδήποτε προσέγγιση είναι πολύ πιο ψύχραιμη. Οι περισσότεροι ψηφοφόροι δεν ελπίζουν πλέον σε κάτι και έχουν προσγειωθεί.

Τι παραπάνω μπορούσαν να ελπίζουν;

Ότι ο σύριζα όντως μπορούσε να κάνει κάτι καλύτερο. Οπότε, οι τρεις βασικές κατηγορίες ψηφοφόρων είναι αυτές:

1. Οι αριστεροί, γιατί έτσι. Αυτοί πάντα θα ψηφίζουν τα κόμματα που προσδιορίζονται ως αριστερά, θα χρησιμοποιούν εκφράσεις όπως "λαϊκή κοινωνική πολιτική" χωρίς να προσδιορίζουν ποτέ τα ποσά/συνθήκες που οριοθετούν τη λαϊκότητα και χωρίς να είναι σε θέση γενικώς να προσδιορίσουν οποιαδήποτε σαφή διαφορά από την εφαρμοσμένη πολιτικής της αριστεράς σε σύγκριση με την πολιτική της δεκσιάς. Είναι η περίεργη κατηγορία που ό,τι και να κάνει κάποιος που δηλώνει αριστερός ή κομματικός σύμμαχος, θα το βρίσκουν ηθικώς πλεονασματικό. Χαρακτηριστικό τους είναι τα τσιτάτα και η πλήρης αδυναμία σε συσχετισμούς ομοίων καταστάσεων.

2. Οι νομάδες. Αφορά σε όλες τις κατηγορίες που έχουν -ή θεωρούν ότι θα έχουν- μια περισσότερο ευνοϊκή αντιμετώπιση από τον σύριζα στο δικό τους οικονομικό πλαίσιο, τη δεδομένη χρονική στιγμή. Λειτουργούν περισσότερο με ένστικτο προσωρινής επιβίωσης και ψηφίζουν πάντα τα μεγάλα κόμματα με κυβερνητική προοπτική.

3. Αυτοί που ψήφισαν ανελ στις πρώτες εκλογές του 15 και σύριζα στις δεύτερες. Ανεπίστρεπτη περίπτωση.

[ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ]

49 μερούλες ακόμα και η αριστερά θα αποκτήσει μια κωλοτρυπίδα σαν την σπηλιά του Νταβέλη

Πρόσχωμεν

[Leporello]

Δεν διαφωνώ. Τα μέτρα αυτά θα εφαρμόζονταν μετά τις εκλογές, όπως έγινε ξανά και ξανά.

Οντως, αυτός ήταν ο σχεδιασμός Σαμαρά. Ηθελε όμως να περάσει την αξιολόγηση πρώτα και μετά να πάει σε εκλογές. Δεν του έκαναν την χάρη οι δανειστές όμως.

Υπό το κλίμα που επικρατούσε εκείνη την περίοδο, κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με πλήρη κατάρρευση της τότε κυβέρνησης.

Μάλλον σε είχα χάσει εξαρχής...
Διότι οι της ΝΔ μας λένε ότι τότε (περίπου Οκτώβριος 2014, όπου θεωρητικά θα έκλεινε και η αξιολόγηση) όλη η πλάση ήταν ευτυχισμένη. Τα δημοσιονομικά πετούσαν, η ανάπτυξη έτρεχε πάνω από τον στόχο, το μέιλ Χαρδούβελη ήταν βόλτα στο πάρκο (και θα εφαρμόζονταν φυσικά, μετά τις εκλογές.)
Αυτά που γράφεις είναι τα αντίθετα, από αυτά που υποστηρίζουν από την ΝΔ.
Αν με ρωτάς, συμφωνώ μαζί σου!

To mail Χαρδούβελη κρίνεται σαν βόλτα στο πάρκο σε σύγκριση με τα όσα επακολούθησαν. Τότε, ακόμη και αυτό εθεωρείτο πολύ επιβαρυντικό μετά από 5 χρόνια μέτρων.

Στην περίπτωση του 2015, οι εκλογές θα γίνονταν το αργότερο το Μάρτιο (και όχι τον Απρίλιο), δεν υπήρχε περιθώριο χρόνου να ξεδιπλωθεί κάποια κυβερνητική στρατηγική (όπως έγινε με το σύριζα το 2018-2019).

Διαφωνώ!
1. Η αξιολόγηση θα έκλεινε τέλη Οκτωβρίου το αργότερο.
Είχαν 6 μήνες μπροστά τους. Και σύμφωνα με την αφήγησή τους, η χώρα κάλπαζε τον Οκτώβριο.
Και φυσικά δεν ξεχνάμε ότι από 1.1.2015 τα μνημόνια θα είχαν τελειώσει. Τα δημοσιονομικά σύμφωνα με την ΝΔ ξεπερνούσαν τους στόχους και θα επέτρεπαν τις παροχές, όπως είχε γίνει και παλαιότερα.
Οπότε η ΝΔ (σύμφωνα με αυτά που οι ίδιοι υποστηρίζουν) θα κατέβαινε με παροχές και κλείσιμο των μνημονίων.
Δεν τα λες και αμελητέα.

2. Την ημερομηνία των εκλογών θα την καθόριζε η κυβέρνηση ανάλογα με τα συμφέροντά της. Ίσως και τον Μάιο, αν αυτό την βοηθούσε.
Δεν υπήρχε εξαναγκασμός, αν αυτό θέλεις να υποστηρίξεις.

Δεν θα μπορούσε να περάσει την αξιολόγηση χωρίς νέα μέτρα, γιατί η τρόϊκα αμφισβητούσε την ικανότητα επίτευξης των στόχων, πράγμα που έγινε και τον προηγούμενο χρόνο. Η αξιολόγηση είχε κλείσει τον Απρίλιο του 2014, αφού είχε καταστεί σαφές ότι οι στόχοι του 2013 είχαν επιτευχθεί. Ούτε παροχές μπορούσε να κάνει η Κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου το 2015, όπως δεν μπορεί και ο Τσίπρας το 2019, παρ'ότι υποτίθεται ότι τελείωσε τα μνημόνια.

Αποτυχημένη προσπάθεια διαστρέβλωσης των γεγονότων.

[ΓΑΛΗ]

Oυσιαστικώς δεν τίθεται θέμα σύγκρισης μεταξύ των δύο χρονικών περιόδων γιατί η νοοτροπία ήταν τελείως διαφορετική. Οτιδήποτε και να έκανε η κυβέρνηση Σαμαρά, είτε αυτό ήταν κλείσιμο αξιολόγησης είτε παροχές είτε έξοδο στις αγορές κλπ θα έπαιζε εντός του μνημόνιου, το οποίο ο σύριζα τότε ήθελε να σκίσει. Στις εκλογές μετά το δημοψήφισμα η επαναστατική ομαδοσκέψη που είχε διαμορφωθεί, αποδέχτηκε το μνημόνιο με τον σύριζα γιατί "είχε προσπαθήσει" και αυτό τους κάλυπτε. Ούτε καν υπήρχε ως ιδέα ή έστω μικρή πιθανότητα το γεγονός ότι και οι άλλοι είχαν προσπαθήσει. Και επέλεξαν πάλι αυτόν που "τουλάχιστον προσπάθησε", αποδεχόμενοι ως κάτι ηρωϊκό, την ανοησία, την υποκρισία ή έστω την πολιτική αφέλεια. Φυσικά, αυτό περισσότερο παίζει στο πλαίσιο της εγωϊστικής κάλυψης παρά στην οποιαδήποτε λογική επεξεργασία.

[ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ]

https://www.facebook.com/omadaalithias/ ... 438359601/

glory days

[nik_killthemall]

https://www.facebook.com/omadaalithias/ ... 438359601/

glory days

ε το μλκα

(αεπ ρωσιας = 1,5 * αεπ ολλανδιας)