Βερολίνο μετά απο καιρό

[ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ]

θα σας πω και ένα περιστατικό και θέλω τη γνώμη των γερμανοθρεμμένων: χάσαμε το αεροπλάνο της επιστροφής,
πήραμε το S-Bahn που έκανε άπειρες στάσεις αντί για το Regional Bahn και φτάσαμε με καθυστέρηση στο αεροδρόμιο, εκεί μας έκαναν αναλυτικό έλεγχο οι υπάλληλοι με το πάσο τους και φτάσαμε στη θύρα τρέχοντας.
Το λεωφορείο ήταν ακόμα εκεί με ανοιχτές τις πόρτες 4 μέτρα μπροστά μας. Η γερμανίδα συνοδός εδάφους όμως δε μας άφησε να μπούμε, στην αρχή μας μιλούσε γερμανικά, μετά μας είπε να πάμε στα γκισέ να βγάλουμε άλλο εισιτήριο, υπέγραψε επιδεικτικά το χαρτί μπροστά μας οτι κλείνει η λίστα, έφραξε την είσοδο με το πασσαλάκι με την ταινία μπροστά μας και το έδωσε στον οδηγό του λεωφορείου και του είπε να κλείσει τις πόρτες και να φύγει.
Ως εκεί ήμουν σοκαρισμένος, κόσμιος και συνεργάσιμος και έφυγα πράγματι για να πάω στο άλλο τέρμιναλ,
αλλά μετά από μερικά λεπτά συνειδητοποίησα οτι ήταν καριόλα και γύρισα πίσω, την πέτυχα στο διάδρομο μπροστά στα duty free και ζήτησα το όνομά της μαζί με τον βοηθό της. Αυτή αρνήθηκε να μου το δώσει και αρχίσαμε έντονη συζήτηση (χωρίς να παρεκτραπώ). Μετά πήγα στις πληροφορίες της εταιρείας και ζήτησα την υπεύθυνη που ήταν σε σύσκεψη για την επόμενη 1,5 ώρα αλλά μπαστακώθηκα εκεί και τελικά ήρθε η φράου Φίσερ (πλήρως ενημερωμένη απότι φαίνεται) και είχαμε ακόμα μια έντονη συζήτηση επίσης χωρίς να παρεκτραπώ.

Διαπιστώσεις:
νομίζω οτι αυτό που είδα είναι η γερμανική ακαμψία ή/και σκληρότητα: αν είμαι από πάνω και έχω τους κανονισμούς με το μέρος μου θα σε γ@μησω και θα θέλω σου δώσω ένα μάθημα.

νομίζω είδα και τη γερμανική χαιρεκακία: κάτι υπάλληλοι στα duty free ρωτούσαν αν χάσαμε το αεροπλάνο και δεν μπορούσαν να κρύψουν τη χαρά τους σε βαθμό που μου ερχόταν να τους πω κοιτάτε τη δουλειά σας και πουλήστε καμιά μάσκαρα ρε μ@λ@κισμένες

Στα σίγουρα είδα οτι οι γερμανοί δεν έχουν συνηθίσει να τους αντιμιλάνε: νομίζουν πως αν φοράνε στολή (οποιαδήποτε, έστω και αεροπορικής εταιρείας) και σου μιλάνε αυστηρά, θα λουφάξεις. Νομίζουν πως αν ανεβάσουν τον τόνο τόσο ώστε να γυρίσουν οι γύρω να κοιτάξουν τι γινεται, θα θέλεις να εξαφανιστείς απο ντροπή. Το γεγονός οτι εγώ τους απαντούσα σταθερά στον ανάλογο τονο με καλύτερα αγγλικά, τους έκανε να ρετάρουν μετά από λίγο και να χάνουν τα λόγια τους.

το ερώτημα είναι να γράψω ένα email στην εταιρεία εκθέτοντας τα γεγονότα και διαμαρτυρόμενος για τη συμπεριφορά?

Σε δίκασαν τίμια και με το νόμο, ζαίε, πιστοί στην παράδοση του μέγα σώυμπλε Δεν πιστεύω να έβγαλες κάναν επιχείλιο;

[Μαυροβασίλης]

το ερώτημα είναι να γράψω ένα email στην εταιρεία εκθέτοντας τα γεγονότα και διαμαρτυρόμενος για τη συμπεριφορά?

φώτο με τα καθέκαστα στην πύλη βγήκε; αν ναι, θα ξανακαρφώσεις τη σημαία στο ραηχσταγκ
σε κάθε περίπτωση ένα καταγγελτικό μεηλ με θέμα τις διακρίσεις σίγουρα επιβάλεται

[dna replication]

Σε δίκασαν τίμια και με το νόμο, ζαίε, πιστοί στην παράδοση του μέγα σώυμπλε Δεν πιστεύω να έβγαλες κάναν επιχείλιο;

έβγαλα νέα εισιτήρια, έκλεισα ακόμα μια βραδυά σε ένα φθηνό ξενοδοχείο γεμάτο ιταλάκια σε 5ήμερη,
μερικά τηλέφωνα και μηνύματα για τα αυριανά ραντεβού και κέρδος 1 επιπλέον μέρα που χώρεσε και το Ραιχσταγκ.

Το θέμα δεν είναι αυτό μνημονιακέ νεοδημοκράτη, οπαδέ του Κούλη, καθηλωμένε στη συγκεκριμένη ρηχή ηθική σκέψη του Σοϊμπλε,
ανίκανε να κατανοήσεις τα βαθιά διλήμματα ενός σκεπτόμενου αριστερού ανθρώπου...

το θέμα είναι να δείξω ελληνική μεγαθυμία και κατανόηση και να συγχωρήσω μια αλλοτριωμένη εργαζόμενη και το αφεντικό της
ή να μη λυγίσω μπροστά στην ανθρώπινη διάσταση αυτού του ανθυποφορέα της εξουσίας και να κτυπήσω τον καθημερινό εκφασισμό που αυτός εκπροσωπεί?

[Yochanan]

εδώ είναι ταιριαστά για ζαίους

https://www.terzomondo.de/

σίγουρα έχουν γραφτεί χρυσές σελίδες αντιμνημονιακού αγώνα, με γερμανούς αλληλέγγυους και κλείσιμο τραγουδώντας αην σιφ βιρντ κομμεν

ο εντρεπρενουρ στη φωτο ειναι ο Γιώργης λες;

[dna replication]

φώτο με τα καθέκαστα στην πύλη βγήκε; αν ναι, θα ξανακαρφώσεις τη σημαία στο ραηχσταγκ
σε κάθε περίπτωση ένα καταγγελτικό μεηλ με θέμα τις διακρίσεις σίγουρα επιβάλεται

όχι γμτ, εκεί δε μου έκοψε εκεί κατευθείαν να βγάλω φώτο με το λεωφορείο με ανοιχτές τις πόρτες να περιμένει

Βαλε και 1-2 φορες "ρατσισμος"
και θα χορευουν 3 χρονια.

δεν ξέρω αν ήταν ρατσισμός, οχι φανερά τουλάχιστον, εγώ είδα εκνευριστική κολλημάρα στα όρια του σαδισμού και εκεί στηρίζω τη διαμαρτυρία μου, μαζί με την αγενή και με παντελή έλλειψη ανθρωπιάς συμπεριφορά.
Δεν ήταν ένα "λυπάμαι αλλά αργήσατε, δε μπορώ να κάνω κάτι" ήταν "δρόμο από δω, καλά να πάθετε".
Δεν είμαστε σε σχολική τάξη της DDR, σε σύγχρονη αεροπορική εταιρεία είμαστε...

Ας το παραδεχτούμε, στην Ελλάδα δε θα γινόταν ποτέ κάτι τέτοιο, να μπορεί να βοηθήσει ένας εργαζόμενος σε μια τέτοια στιγμή και απλά να μη θέλει. Η ακόμα και αν δεν το ήθελε, θα ντρεπόταν να μην το κάνει.

[Beria]

Σε δίκασαν τίμια και με το νόμο, ζαίε, πιστοί στην παράδοση του μέγα σώυμπλε Δεν πιστεύω να έβγαλες κάναν επιχείλιο;

έβγαλα νέα εισιτήρια, έκλεισα ακόμα μια βραδυά σε ένα φθηνό ξενοδοχείο γεμάτο ιταλάκια σε 5ήμερη,
μερικά τηλέφωνα και μηνύματα για τα αυριανά ραντεβού και κέρδος 1 επιπλέον μέρα που χώρεσε και το Ραιχσταγκ.

Το θέμα δεν είναι αυτό μνημονιακέ νεοδημοκράτη, οπαδέ του Κούλη, καθηλωμένε στη συγκεκριμένη ρηχή ηθική σκέψη του Σοϊμπλε,
ανίκανε να κατανοήσεις τα βαθιά διλήμματα ενός σκεπτόμενου αριστερού ανθρώπου...

το θέμα είναι να δείξω ελληνική μεγαθυμία και κατανόηση και να συγχωρήσω μια αλλοτριωμένη εργαζόμενη και το αφεντικό της
ή να μη λυγίσω μπροστά στην ανθρώπινη διάσταση αυτού του ανθυποφορέα της εξουσίας και να κτυπήσω τον καθημερινό εκφασισμό που αυτός εκπροσωπεί?

Σε δίκασε ΣΕ

[ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ]

Καλή η παπαρολογία, δε λέω, αλλά να επισημάνομε επίσης ότι έχομε να κάνομε με ενσάρκωση του παλαιοπασοκικού πνεύματος ενός γ. μίχα

[μίστερ μαξ]

να μη λυγίσω μπροστά στην ανθρώπινη διάσταση αυτού του ανθυποφορέα της εξουσίας και να κτυπήσω τον καθημερινό εκφασισμό που αυτός εκπροσωπεί?

[Ερμής]

παραμένει ακόμη τόσο μπουρδέλο το Τέγκελ;

[dna replication]

Σενενφελντ, ακόμα χειρότερο, ψιλοβρώμικες τουαλέτες, καμιά πινακίδα στα αγγλικά, σχεδιασμός για τα πανηγύρια, να μην είσαι σίγουρος ποτέ για το που βρίσκεσαι και που πηγαίνεις, υπάλληλοι βλοσυροί κ.α.

[sharp]

Σενενφελντ, ακόμα χειρότερο, ψιλοβρώμικες τουαλέτες, καμιά πινακίδα στα αγγλικά, σχεδιασμός για τα πανηγύρια, να μην είσαι σίγουρος ποτέ για το που βρίσκεσαι και που πηγαίνεις, υπάλληλοι βλοσυροί κ.α.

DDR φίλεμ, τι περιμένεις; Αλλά όπως διάβασα εδώ τα ξέρεις τα καλά μονοπάτια

έχουν περάσει 13 χρόνια απο την τελευταία φορά, τι έχει αλλάξει? τι νέο αξίζει να εντάξεις στο πρόγραμμα?
έχω μείνει Σπάνταου, Μιττε, Σαρλοτενμπουργκ, όπως τα θυμάμαι θα προτιμούσα το Σαρλοτενμπουργκ

Τελικά όλοι επενείτε τα αριστερά, αλλά στα καπιταλιστικά γουστάρετε να μένετε.

[ΑΧΑΡΙΣΤΟΣ]

θα σας πω και ένα περιστατικό και θέλω τη γνώμη των γερμανοθρεμμένων: χάσαμε το αεροπλάνο της επιστροφής,
πήραμε το S-Bahn που έκανε άπειρες στάσεις αντί για το Regional Bahn και φτάσαμε με καθυστέρηση στο αεροδρόμιο, εκεί μας έκαναν αναλυτικό έλεγχο οι υπάλληλοι με το πάσο τους και φτάσαμε στη θύρα τρέχοντας.
Το λεωφορείο ήταν ακόμα εκεί με ανοιχτές τις πόρτες 4 μέτρα μπροστά μας. Η γερμανίδα συνοδός εδάφους όμως δε μας άφησε να μπούμε, στην αρχή μας μιλούσε γερμανικά, μετά μας είπε να πάμε στα γκισέ να βγάλουμε άλλο εισιτήριο, υπέγραψε επιδεικτικά το χαρτί μπροστά μας οτι κλείνει η λίστα, έφραξε την είσοδο με το πασσαλάκι με την ταινία μπροστά μας και το έδωσε στον οδηγό του λεωφορείου και του είπε να κλείσει τις πόρτες και να φύγει.
Ως εκεί ήμουν σοκαρισμένος, κόσμιος και συνεργάσιμος και έφυγα πράγματι για να πάω στο άλλο τέρμιναλ,
αλλά μετά από μερικά λεπτά συνειδητοποίησα οτι ήταν καριόλα και γύρισα πίσω, την πέτυχα στο διάδρομο μπροστά στα duty free και ζήτησα το όνομά της μαζί με τον βοηθό της. Αυτή αρνήθηκε να μου το δώσει και αρχίσαμε έντονη συζήτηση (χωρίς να παρεκτραπώ). Μετά πήγα στις πληροφορίες της εταιρείας και ζήτησα την υπεύθυνη που ήταν σε σύσκεψη για την επόμενη 1,5 ώρα αλλά μπαστακώθηκα εκεί και τελικά ήρθε η φράου Φίσερ (πλήρως ενημερωμένη απότι φαίνεται) και είχαμε ακόμα μια έντονη συζήτηση επίσης χωρίς να παρεκτραπώ.

Διαπιστώσεις:
νομίζω οτι αυτό που είδα είναι η γερμανική ακαμψία ή/και σκληρότητα: αν είμαι από πάνω και έχω τους κανονισμούς με το μέρος μου θα σε γ@μησω και θα θέλω σου δώσω ένα μάθημα.

νομίζω είδα και τη γερμανική χαιρεκακία: κάτι υπάλληλοι στα duty free ρωτούσαν αν χάσαμε το αεροπλάνο και δεν μπορούσαν να κρύψουν τη χαρά τους σε βαθμό που μου ερχόταν να τους πω κοιτάτε τη δουλειά σας και πουλήστε καμιά μάσκαρα ρε μ@λ@κισμένες

Στα σίγουρα είδα οτι οι γερμανοί δεν έχουν συνηθίσει να τους αντιμιλάνε: νομίζουν πως αν φοράνε στολή (οποιαδήποτε, έστω και αεροπορικής εταιρείας) και σου μιλάνε αυστηρά, θα λουφάξεις. Νομίζουν πως αν ανεβάσουν τον τόνο τόσο ώστε να γυρίσουν οι γύρω να κοιτάξουν τι γινεται, θα θέλεις να εξαφανιστείς απο ντροπή. Το γεγονός οτι εγώ τους απαντούσα σταθερά στον ανάλογο τονο με καλύτερα αγγλικά, τους έκανε να ρετάρουν μετά από λίγο και να χάνουν τα λόγια τους.

το ερώτημα είναι να γράψω ένα email στην εταιρεία εκθέτοντας τα γεγονότα και διαμαρτυρόμενος για τη συμπεριφορά?

Εχει τυχει να πας σε Ελβετικο αεροδορομιο? Οι Γερμανοι ειναι γατακια μπροστα τους. Και η Ζυριχη μου εχει αφησει τις χειροτερες εντυπωσεις απ'οσα μερη εχω παει.

[talaipwros]

Επρεπε να τους πει Βαις ντου πλουτονιουμ;;;

[Δημοκρατικός]

θα σας πω και ένα περιστατικό και θέλω τη γνώμη των γερμανοθρεμμένων: χάσαμε το αεροπλάνο της επιστροφής,
πήραμε το S-Bahn που έκανε άπειρες στάσεις αντί για το Regional Bahn και φτάσαμε με καθυστέρηση στο αεροδρόμιο, εκεί μας έκαναν αναλυτικό έλεγχο οι υπάλληλοι με το πάσο τους και φτάσαμε στη θύρα τρέχοντας.
Το λεωφορείο ήταν ακόμα εκεί με ανοιχτές τις πόρτες 4 μέτρα μπροστά μας. Η γερμανίδα συνοδός εδάφους όμως δε μας άφησε να μπούμε, στην αρχή μας μιλούσε γερμανικά, μετά μας είπε να πάμε στα γκισέ να βγάλουμε άλλο εισιτήριο, υπέγραψε επιδεικτικά το χαρτί μπροστά μας οτι κλείνει η λίστα, έφραξε την είσοδο με το πασσαλάκι με την ταινία μπροστά μας και το έδωσε στον οδηγό του λεωφορείου και του είπε να κλείσει τις πόρτες και να φύγει.
Ως εκεί ήμουν σοκαρισμένος, κόσμιος και συνεργάσιμος και έφυγα πράγματι για να πάω στο άλλο τέρμιναλ,
αλλά μετά από μερικά λεπτά συνειδητοποίησα οτι ήταν καριόλα και γύρισα πίσω, την πέτυχα στο διάδρομο μπροστά στα duty free και ζήτησα το όνομά της μαζί με τον βοηθό της. Αυτή αρνήθηκε να μου το δώσει και αρχίσαμε έντονη συζήτηση (χωρίς να παρεκτραπώ). Μετά πήγα στις πληροφορίες της εταιρείας και ζήτησα την υπεύθυνη που ήταν σε σύσκεψη για την επόμενη 1,5 ώρα αλλά μπαστακώθηκα εκεί και τελικά ήρθε η φράου Φίσερ (πλήρως ενημερωμένη απότι φαίνεται) και είχαμε ακόμα μια έντονη συζήτηση επίσης χωρίς να παρεκτραπώ.

Διαπιστώσεις:
νομίζω οτι αυτό που είδα είναι η γερμανική ακαμψία ή/και σκληρότητα: αν είμαι από πάνω και έχω τους κανονισμούς με το μέρος μου θα σε γ@μησω και θα θέλω σου δώσω ένα μάθημα.

νομίζω είδα και τη γερμανική χαιρεκακία: κάτι υπάλληλοι στα duty free ρωτούσαν αν χάσαμε το αεροπλάνο και δεν μπορούσαν να κρύψουν τη χαρά τους σε βαθμό που μου ερχόταν να τους πω κοιτάτε τη δουλειά σας και πουλήστε καμιά μάσκαρα ρε μ@λ@κισμένες

Στα σίγουρα είδα οτι οι γερμανοί δεν έχουν συνηθίσει να τους αντιμιλάνε: νομίζουν πως αν φοράνε στολή (οποιαδήποτε, έστω και αεροπορικής εταιρείας) και σου μιλάνε αυστηρά, θα λουφάξεις. Νομίζουν πως αν ανεβάσουν τον τόνο τόσο ώστε να γυρίσουν οι γύρω να κοιτάξουν τι γινεται, θα θέλεις να εξαφανιστείς απο ντροπή. Το γεγονός οτι εγώ τους απαντούσα σταθερά στον ανάλογο τονο με καλύτερα αγγλικά, τους έκανε να ρετάρουν μετά από λίγο και να χάνουν τα λόγια τους.

το ερώτημα είναι να γράψω ένα email στην εταιρεία εκθέτοντας τα γεγονότα και διαμαρτυρόμενος για τη συμπεριφορά?

Εχει τυχει να πας σε Ελβετικο αεροδορομιο? Οι Γερμανοι ειναι γατακια μπροστα τους. Και η Ζυριχη μου εχει αφησει τις χειροτερες εντυπωσεις απ'οσα μερη εχω παει.

Μόνον εγώ δεν βλέπω κανένα λάθος των υπαλλήλων του αεροδρομίου αλλά έναν τύπο που άργησε λόγω αδυναμίας σχεδιασμού και μετά άρχισε τις υστερίες και τις προσωπικές επιθέσεις;

[ΑΧΑΡΙΣΤΟΣ]

θα σας πω και ένα περιστατικό και θέλω τη γνώμη των γερμανοθρεμμένων: χάσαμε το αεροπλάνο της επιστροφής,
πήραμε το S-Bahn που έκανε άπειρες στάσεις αντί για το Regional Bahn και φτάσαμε με καθυστέρηση στο αεροδρόμιο, εκεί μας έκαναν αναλυτικό έλεγχο οι υπάλληλοι με το πάσο τους και φτάσαμε στη θύρα τρέχοντας.
Το λεωφορείο ήταν ακόμα εκεί με ανοιχτές τις πόρτες 4 μέτρα μπροστά μας. Η γερμανίδα συνοδός εδάφους όμως δε μας άφησε να μπούμε, στην αρχή μας μιλούσε γερμανικά, μετά μας είπε να πάμε στα γκισέ να βγάλουμε άλλο εισιτήριο, υπέγραψε επιδεικτικά το χαρτί μπροστά μας οτι κλείνει η λίστα, έφραξε την είσοδο με το πασσαλάκι με την ταινία μπροστά μας και το έδωσε στον οδηγό του λεωφορείου και του είπε να κλείσει τις πόρτες και να φύγει.
Ως εκεί ήμουν σοκαρισμένος, κόσμιος και συνεργάσιμος και έφυγα πράγματι για να πάω στο άλλο τέρμιναλ,
αλλά μετά από μερικά λεπτά συνειδητοποίησα οτι ήταν καριόλα και γύρισα πίσω, την πέτυχα στο διάδρομο μπροστά στα duty free και ζήτησα το όνομά της μαζί με τον βοηθό της. Αυτή αρνήθηκε να μου το δώσει και αρχίσαμε έντονη συζήτηση (χωρίς να παρεκτραπώ). Μετά πήγα στις πληροφορίες της εταιρείας και ζήτησα την υπεύθυνη που ήταν σε σύσκεψη για την επόμενη 1,5 ώρα αλλά μπαστακώθηκα εκεί και τελικά ήρθε η φράου Φίσερ (πλήρως ενημερωμένη απότι φαίνεται) και είχαμε ακόμα μια έντονη συζήτηση επίσης χωρίς να παρεκτραπώ.

Διαπιστώσεις:
νομίζω οτι αυτό που είδα είναι η γερμανική ακαμψία ή/και σκληρότητα: αν είμαι από πάνω και έχω τους κανονισμούς με το μέρος μου θα σε γ@μησω και θα θέλω σου δώσω ένα μάθημα.

νομίζω είδα και τη γερμανική χαιρεκακία: κάτι υπάλληλοι στα duty free ρωτούσαν αν χάσαμε το αεροπλάνο και δεν μπορούσαν να κρύψουν τη χαρά τους σε βαθμό που μου ερχόταν να τους πω κοιτάτε τη δουλειά σας και πουλήστε καμιά μάσκαρα ρε μ@λ@κισμένες

Στα σίγουρα είδα οτι οι γερμανοί δεν έχουν συνηθίσει να τους αντιμιλάνε: νομίζουν πως αν φοράνε στολή (οποιαδήποτε, έστω και αεροπορικής εταιρείας) και σου μιλάνε αυστηρά, θα λουφάξεις. Νομίζουν πως αν ανεβάσουν τον τόνο τόσο ώστε να γυρίσουν οι γύρω να κοιτάξουν τι γινεται, θα θέλεις να εξαφανιστείς απο ντροπή. Το γεγονός οτι εγώ τους απαντούσα σταθερά στον ανάλογο τονο με καλύτερα αγγλικά, τους έκανε να ρετάρουν μετά από λίγο και να χάνουν τα λόγια τους.

το ερώτημα είναι να γράψω ένα email στην εταιρεία εκθέτοντας τα γεγονότα και διαμαρτυρόμενος για τη συμπεριφορά?

Εχει τυχει να πας σε Ελβετικο αεροδορομιο? Οι Γερμανοι ειναι γατακια μπροστα τους. Και η Ζυριχη μου εχει αφησει τις χειροτερες εντυπωσεις απ'οσα μερη εχω παει.

Μόνον εγώ δεν βλέπω κανένα λάθος των υπαλλήλων του αεροδρομίου αλλά έναν τύπο που άργησε λόγω αδυναμίας σχεδιασμού και μετά άρχισε τις υστερίες και τις προσωπικές επιθέσεις;

Μαλλον.