3 ερωτήσεις προς Χριστιανούς

[taliban]

Φανατικός είναι να εκφράζει και ένα αχαλίνωτο πάθος για να υποστηρίξει αυτό που πιστεύει. Αυταπάρνηση επίσης.
Σεξουαλικότητα όχι.

Όταν με πρόσχημα την σεξουαλικότητα κυριαρχεί-υπάρχει η ιδεολογική ηγεμονία , αυτό δεν είναι φανατισμός;

[ΟΥΤΙΣ]

Δεν απαντανε. Θα χρησιμοποιω το λεκτικο που επιθυμω. Ενδεια επιχειρηματων δειχνουν τα σεντονια πιυ κατεβασες. Ας κρινουν οσοι μας διαβαζουν.

Προφανώς και θα χρησιμοποιήσεις το λεκτικό που επιθυμείς, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι επειδή είναι εκείνο που επιθυμείς πως δικαιώνει και την άποψη σου. Ή πως δεν θα κρίνεσαι γι'αυτό.

Αν είχες την ελάχιστη τιμιότητα έναντι της συζήτησης θα έμπαινες στον κόπο να σχολιάσεις κάποιο από τα επιχειρήματα. Και ειλικρινά, πρώτη φορά βλέπω να απαξιώνεται ο Θωμάς ο Ακινάτης με δυο εξυπνακίστικες ατάκες των τριών λέξεων. λολ!

[Κουρκούας]

Ναι, αυτό το πράγμα που σου φαίνεται αυτονοητο για καποιος παράξενο λόγο, θελουμε να μας εξηγήσεις. Γιατι αν ο θεος γινει ανθρωπος και πεθάνει, επιτυχάνεται η Σωτηρία (ποιών;)

Α! Και μην νομίζεις πως είναι σιγουράκι οτι υπήρξε οντως καποιος Ιησους απο την Ναζαρετ. Ενω οι περισσότεροι ιστορικοί λένε οτι όντως υπήρξε, δεν συμφωνούν για τον τρόπο επαλήθευσης της υπαρξης Του. Επίσης πολλοί σοβαροί επιστήμονες και καθηγητες υποστηρίζουν πως δεν υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις οτι όντως υπήρξε. Ομως ας μην το κάνουμε θέμα τωρα αυτό.

1.
Ακινάτης:

http://braungardt.trialectics.com/philo ... _incarnate

I answer that, A thing is said to be necessary for a certain end in two ways. First, when the end cannot be without it; as food isnecessary for the preservation of human life. Secondly, when the end is attained better and more conveniently, as a horse isnecessary for a journey. In the first way it was not necessary that God should become incarnate for the restoration of human nature. For God with His omnipotent power could have restored human nature in many other ways. But in the second way it was necessarythat God should become incarnate for the restoration of human nature. Hence Augustine says (De Trin. xii, 10): “We shall also show that other ways were not wanting to God, to Whose power all things are equally subject; but that there was not a more fitting way of healing our misery.”

Now this may be viewed with respect to our “furtherance in good.” First, with regard to faith, which is made more certain by believingGod Himself Who speaks; hence Augustine says (De Civ. Dei xi, 2): “In order that man might journey more trustfully toward thetruth, the Truth itself, the Son of God, having assumed human nature, established and founded faith.” Secondly, with regard to hope, which is thereby greatly strengthened; hence Augustine says (De Trin. xiii): “Nothing was so necessary for raising our hope as to show us how deeply God loved us. And what could afford us a stronger proof of this than that the Son of God should become a partner with us of human nature?” Thirdly, with regard to charity, which is greatly enkindled by this; hence Augustine says (De Catech. Rudib. iv): “What greater cause is there of the Lord’s coming than to show God’s love for us?” And he afterwards adds: “If we have been slow to love, at least let us hasten to love in return.” Fourthly, with regard to well-doing, in which He set us an example; hence Augustine says in a sermon (xxii de Temp.): “Man who might be seen was not to be followed; but God was to be followed, Who could not be seen. And therefore God was made man, that He Who might be seen by man, and Whom man might follow, might be shown to man.” Fifthly, with regard to the full participation of the Divinity, which is the true bliss of man and end of human life; and this is bestowed upon us by Christ’s humanity; for Augustine says in a sermon (xiii de Temp.): “God was made man, that man might be made God.”

Αν μπείτε στον σύνδεσμο θα βρείτε απαντήσεις για τα ερωτήματα, που έχουν διατυπωθεί.

Μέγας Αθανάσιος στο Περί Ενανθρωπήσεως:

Πολύ περισσότερο, ο Θεός Λόγος του πανάγαθου Πατέρα δεν εγκατέλειψε το
δημιούργημά του, το γένος των ανθρώπων, όταν αυτό βάδιζε προς τη φθορά.
Αλλά, με την προσφορά του δικού του σώματος, εξαφάνισε τον επερχόμενο
θάνατο· διόρθωσε με τη διδασκαλία του την αμέλεια των ανθρώπων
και κατάφερε με τη δύναμή του να επιτελέσει όλα τα ανθρώπινα.
Αυτά μπορεί κανείς να τα διαπιστώσει και από τη μελέτη των γραπτών
κειμένων των θεολόγων μαθητών του Σωτήρα Χριστού, όπου λένε:
«Γιατί η αγάπη του Χριστού μας συγκλονίζει, επειδή διαπιστώσαμε ότι, εάν
ένας πέθανε για όλους, άρα όλοι πέθαναν· πέθανε για χάρη όλων μας, ώστε
να μη ζούμε πλέον για τον εαυτό μας, αλλά για κείνον που πέθανε και
αναστήθηκε για χάρη μας», εννοώ τον Κύριό μας Ιησού Χριστό. Και αλλού
λένε: «Βλέπουμε τον Ιησού, που ήταν ελαττωμένος λίγο πιο κάτω από τους
αγγέλους, για να γευθεί θάνατο για κάθε άνθρωπο με τη χάρη του Θεού, εξαιτίας
αυτού του παθήματος του θανάτου να είναι στεφανωμένος με δόξα και τιμή».
Έπειτα, δηλώνει και την αιτία για την οποία όχι άλλος αλλά αυτός ο Θεός
Λόγος έπρεπε να γίνει άνθρωπος: «Γιατί έπρεπε αυτός, για τον οποίο τα πάντα
και μέσω του οποίου τα πάντα υπάρχουν, να τελειοποιήσει με τα πάθη τον
αρχηγό της σωτηρίας τους, ώστε να οδηγήσει πολλά παιδιά του στη δόξα».
Λέγοντας αυτό ο απόστολος δηλώνει ότι δεν μπορούσε άλλος ν’ αποσπάσει
τους ανθρώπους από τη φθορά, παρά μόνον ο Θεός Λόγος ο οποίος και από την
αρχή τους δημιούργησε.
Και το ότι έλαβε για τον εαυτό του σώμα ο Λόγος, για να το θυσιάσει για τα
σώματα των ομοίων του, και αυτό το διδάσκουν λέγοντας: «Επειδή τα παιδιά
έχουν σάρκα και αίμα, και αυτός παραπλήσια μετείχε από τα ίδια,
ώστε με το θάνατό του να καταργήσει αυτόν που είχε την εξουσία να επιφέρει
το θάνατο, δηλαδή το διάβολο· και ν’ απαλλάξει αυτούς που, από το φόβο του
θανάτου, ήταν υποδουλωμένοι σ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους».
Διότι, με τη θυσία του σώματός του κατάργησε τον εναντίον μας νόμο· αφού
μας έδωσε την ελπίδα της αναστάσεως, εγκαινίασε για μας αρχή νέας ζωής.
Επειδή εξαιτίας ανθρώπων ο θάνατος επικράτησε στους ανθρώπους, γι’ αυτό
πάλι με την ενανθρώπηση του Θεού Λόγου καταργήθηκε ο θάνατος και ήλθε
η ανάσταση της ζωής, όπως το λέει ο θεοφόρος απόστολος:
«Γιατί, όπως με τον άνθρωπο ήλθε ο θάνατος, και πάλι με άνθρωπο ήρθε η
ανάσταση των νεκρών· όπως ακριβώς έχοντας σχέση με τον Αδάμ όλοι
πεθαίνουν, έτσι και με το Χριστό όλοι θα λάβουν τη ζωή», και τα εξής.
Τώρα πλέον δεν πεθαίνουμε ως κατάδικοι, αλλά, με την ελπίδα ότι θ’
αναστηθούμε, περιμένουμε την κοινή ανάσταση όλων· αυτήν ο Θεός την
έκανε και μας τη χάρισε και «θα τη φανερώσει στον καιρό που όρισε».
Αυτή είναι λοιπόν η πρώτη αιτία της ενανθρωπήσεως.

2. Ναι. Ας μην το συζητήσουμε τώρα.

Αλλο κατεβατά που δεν απαντουν στο ερωτημα. Μπολικα λουσα για να μην απαντησεις στο καιριο ερωτημα. Σε παραπεμπω στα εργα του Σαμ Χαρρις και Ρ. Ντοκινς.

μεγάλο βάθος στοχασμού, τι να σου πω. Όχι δεν είναι επιπέδου κλασικών εικονογραφημένων.

Τα κατεβατά δεν απαντούν το ερώτημα, ε; Μπας και έχουμε κολλήσει χρυσαυγίτιδα;

[μίστερ μαξ]

1.
Ακινάτης:

http://braungardt.trialectics.com/philo ... _incarnate



Αν μπείτε στον σύνδεσμο θα βρείτε απαντήσεις για τα ερωτήματα, που έχουν διατυπωθεί.

Μέγας Αθανάσιος στο Περί Ενανθρωπήσεως:



2. Ναι. Ας μην το συζητήσουμε τώρα.

Αλλο κατεβατά που δεν απαντουν στο ερωτημα. Μπολικα λουσα για να μην απαντησεις στο καιριο ερωτημα. Σε παραπεμπω στα εργα του Σαμ Χαρρις και Ρ. Ντοκινς.

μεγάλο βάθος στοχασμού, τι να σου πω. Όχι δεν είναι επιπέδου κλασικών εικονογραφημένων.

Τα κατεβατά δεν απαντούν το ερώτημα, ε; Μπας και έχουμε κολλήσει χρυσαυγίτιδα;

Δεν απαντουν τιποτα. Απλώς ανακυκλώνουν την αυθαίρετη πρόταση πως ο θανατος Του μας σώζει. Δεν εξηγεί πουθενά γιατι έπρεπε να πεθάνει για να σωθουμε. Ενα παράδειγμα από τα πιο πάνω κατεβατά:"Επειδή τα παιδιά έχουν σάρκα και αίμα, και αυτός παραπλήσια μετείχε από τα ίδια, ώστε με το θάνατό του να καταργήσει αυτόν που είχε την εξουσία να επιφέρει το θάνατο, δηλαδή το διάβολο· και ν’ απαλλάξει αυτούς που, από το φόβο του θανάτου, ήταν υποδουλωμένοι σ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους». Διότι, με τη θυσία του σώματός του κατάργησε τον εναντίον μας νόμο· αφού μας έδωσε την ελπίδα της αναστάσεως, εγκαινίασε για μας αρχή νέας ζωής. Επειδή εξαιτίας ανθρώπων ο θάνατος επικράτησε στους ανθρώπους, γι’ αυτό πάλι με την ενανθρώπηση του Θεού Λόγου καταργήθηκε ο θάνατος και ήλθε η ανάσταση της ζωής."



Εχει πλάκα που προσπαθεις να υποβαθμισεις τον Ντοκινς. Νταξ ομως, δεν μπορεις να φερεις ενα επιχείρημα εναντίον του, για να γελάσουμε ολοι (ουτε εγω ειμαι κανένας φαν του πάντως).

[stavmanr]

Αλλο κατεβατά που δεν απαντουν στο ερωτημα. Μπολικα λουσα για να μην απαντησεις στο καιριο ερωτημα. Σε παραπεμπω στα εργα του Σαμ Χαρρις και Ρ. Ντοκινς.

μεγάλο βάθος στοχασμού, τι να σου πω. Όχι δεν είναι επιπέδου κλασικών εικονογραφημένων.

Τα κατεβατά δεν απαντούν το ερώτημα, ε; Μπας και έχουμε κολλήσει χρυσαυγίτιδα;

Δεν απαντουν τιποτα. Απλώς ανακυκλώνουν την αυθαίρετη πρόταση πως ο θανατος Του μας σώζει. Δεν εξηγεί πουθενά γιατι έπρεπε να πεθάνει για να σωθουμε.

Η διαφορά Μαξ είναι ότι δεν "πέθανε". Τον σταυρώσαμε. Η ανθρωπότητα τον βασάνισε και τον σταύρωσε. Βασάνισε και σταύρωσε, όχι απλά έναν άνθρωπο, αλλά την ευγενικότερη κι αγνότερη ψυχή. Και μέσα από την αναγκαία διαδικασία αυτή του πόνου και της μετάνοιας, έμαθε σταδιακά την έννοια της ανθρωπιάς την οποία δεν μπορούσε να αντιληφθεί στο βαθμό που την αντιλαμβάνεται έκτοτε.
Δεν θα ξεχνάς ότι για το χριστιανισμό "σωτηρία" δεν είναι να ζήσεις περισσότερο, αλλά να σώσεις την ψυχή σου, την ανθρωπιά σου μέχρι τα έσχατα.
Οι μαυροφορεμένοι ιερείς, αλλά και κατανυκτικοί χριστιανοί δεν πενθούν το θάνατο του ούτως ή άλλως αθάνατου Χριστού. Πενθούν τον ψυχικό θάνατο του σταυρωτή αμετανόητου κι ένοχου ανθρώπου.
Και δεν γιορτάζουν την ανάσταση του ούτως ή άλλως αθάνατου Χριστού. Γιορτάζουν την ψυχική ανάσταση του μετανοημένου ανθρώπου.
Κάθε ψυχή που μετανοεί για τον πόνο που χάρισαν οι άνθρωποι στο Χριστό και στις άλλες ψυχές είναι ένας "άσωτος υιός" που επιστρέφει στο σπίτι του έπειτα από μία άσωτη (ψυχικά) ζωή γεμάτη απώλεια.

[μίστερ μαξ]

μεγάλο βάθος στοχασμού, τι να σου πω. Όχι δεν είναι επιπέδου κλασικών εικονογραφημένων.

Τα κατεβατά δεν απαντούν το ερώτημα, ε; Μπας και έχουμε κολλήσει χρυσαυγίτιδα;

Δεν απαντουν τιποτα. Απλώς ανακυκλώνουν την αυθαίρετη πρόταση πως ο θανατος Του μας σώζει. Δεν εξηγεί πουθενά γιατι έπρεπε να πεθάνει για να σωθουμε.

Η διαφορά Μαξ είναι ότι δεν "πέθανε". Τον σταυρώσαμε. Η ανθρωπότητα τον βασάνισε και τον σταύρωσε. Βασάνισε και σταύρωσε, όχι απλά έναν άνθρωπο, αλλά την ευγενικότερη κι αγνότερη ψυχή. Και μέσα από την αναγκαία διαδικασία αυτή του πόνου και της μετάνοιας, έμαθε σταδιακά την έννοια της ανθρωπιάς την οποία δεν μπορούσε να αντιληφθεί στο βαθμό που την αντιλαμβάνεται έκτοτε.
Δεν θα ξεχνάς ότι για το χριστιανισμό "σωτηρία" δεν είναι να ζήσεις περισσότερο, αλλά να σώσεις την ψυχή σου, την ανθρωπιά σου μέχρι τα έσχατα.
Οι μαυροφορεμένοι ιερείς, αλλά και κατανυκτικοί χριστιανοί δεν πενθούν το θάνατο του ούτως ή άλλως αθάνατου Χριστού. Πενθούν τον ψυχικό θάνατο του σταυρωτή αμετανόητου κι ένοχου ανθρώπου.
Και δεν γιορτάζουν την ανάσταση του ούτως ή άλλως αθάνατου Χριστού. Γιορτάζουν την ψυχική ανάσταση του μετανοημένου ανθρώπου.
Κάθε ψυχή που μετανοεί για τον πόνο που χάρισαν οι άνθρωποι στο Χριστό και στις άλλες ψυχές είναι ένας "άσωτος υιός" που επιστρέφει στο σπίτι του έπειτα από μία άσωτη (ψυχικά) ζωή γεμάτη απώλεια.

α)Ηθελε να σταυρωθεί απο ορισμένους ανθρώπους (τους εβραίους συγκεκριμένα)
β)Η ευθυνη για τις πράξεις ορισμένων ανθρώπων, δεν βαραίνει ολη την ανθρωπότητα
γ)Σιγα τα βάσανα 3 μέρες, οι πρόσφυγες παιρνουν πολύν περισσότερα.
δ)Η ανθρωπιά όμως δεν βγαίνει απο τις εντολές της Αγιας Γραφής, αλλά απο την ενσυναίσθηση σου ως ανθρωπος. Μαλιστα, οι ανθρωπιστές είναι συνηθως αθεοι ή αγνωστικιστές, γιατι ξέρουν πως η καλοσυνη, αλληλεγγύη και ανθρωπιά δεν υπάρχουν χωρις τους ανθρώπους. Υπάρχουν ομως χωρίς θεούς.

[sharp]

Τοτε για ποιο λόγο θέλει να πιστέψουμε σε Αυτόν

Δεν θέλει καταναγκαστικά, είσαι ελεύθερος να κάνεις ότι σού αρέσει.

Αυτό δεν σημαίνει ότι όποιος λέει ότι πιστεύει είναι πιο πιστός από εκείνον που δηλώνει άπιστος.

Είναι γνωστή άλλωστε η ρήση ότι ο άθεος βρίσκεται πιο κοντά στο Θεό από τον υποκριτή πιστό, αφού ασχολείται μαζί του πολύ περισσότερο.

[stavmanr]

Δεν απαντουν τιποτα. Απλώς ανακυκλώνουν την αυθαίρετη πρόταση πως ο θανατος Του μας σώζει. Δεν εξηγεί πουθενά γιατι έπρεπε να πεθάνει για να σωθουμε.

Η διαφορά Μαξ είναι ότι δεν "πέθανε". Τον σταυρώσαμε. Η ανθρωπότητα τον βασάνισε και τον σταύρωσε. Βασάνισε και σταύρωσε, όχι απλά έναν άνθρωπο, αλλά την ευγενικότερη κι αγνότερη ψυχή. Και μέσα από την αναγκαία διαδικασία αυτή του πόνου και της μετάνοιας, έμαθε σταδιακά την έννοια της ανθρωπιάς την οποία δεν μπορούσε να αντιληφθεί στο βαθμό που την αντιλαμβάνεται έκτοτε.
Δεν θα ξεχνάς ότι για το χριστιανισμό "σωτηρία" δεν είναι να ζήσεις περισσότερο, αλλά να σώσεις την ψυχή σου, την ανθρωπιά σου μέχρι τα έσχατα.
Οι μαυροφορεμένοι ιερείς, αλλά και κατανυκτικοί χριστιανοί δεν πενθούν το θάνατο του ούτως ή άλλως αθάνατου Χριστού. Πενθούν τον ψυχικό θάνατο του σταυρωτή αμετανόητου κι ένοχου ανθρώπου.
Και δεν γιορτάζουν την ανάσταση του ούτως ή άλλως αθάνατου Χριστού. Γιορτάζουν την ψυχική ανάσταση του μετανοημένου ανθρώπου.
Κάθε ψυχή που μετανοεί για τον πόνο που χάρισαν οι άνθρωποι στο Χριστό και στις άλλες ψυχές είναι ένας "άσωτος υιός" που επιστρέφει στο σπίτι του έπειτα από μία άσωτη (ψυχικά) ζωή γεμάτη απώλεια.

α)Ηθελε να σταυρωθεί απο ορισμένους ανθρώπους (τους εβραίους συγκεκριμένα)
β)Η ευθυνη για τις πράξεις ορισμένων ανθρώπων, δεν βαραίνει ολη την ανθρωπότητα
γ)Σιγα τα βάσανα 3 μέρες, οι πρόσφυγες παιρνουν πολύν περισσότερα.
δ)Η ανθρωπιά όμως δεν βγαίνει απο τις εντολές της Αγιας Γραφής, αλλά απο την ενσυναίσθηση σου ως ανθρωπος. Μαλιστα, οι ανθρωπιστές είναι συνηθως αθεοι ή αγνωστικιστές, γιατι ξέρουν πως η καλοσυνη, αλληλεγγύη και ανθρωπιά δεν υπάρχουν χωρις τους ανθρώπους. Υπάρχουν ομως χωρίς θεούς.

α) Ήταν αναγκαίο να σταυρωθεί, αφού έτσι λειτουργούσε τότε η γνωστή ανθρωπότητα: βάρβαρα και άδικα. Η σταύρωση του αγνού ανθρώπου ανέδειξε την ψυχική ένδεια κι οδηγεί τους ανθρώπους στη μετάνοια.
β) Όλη η ανθρωπότητα έχει κατά καιρούς σταυρώσει συνανθρώπους. Είτε με τη σιωπή και την αποδοχή είτε ενεργά.
γ) Αντί να σκεφτείς από ποιους παίρνουν τα βάσανα οι πρόσφυγες και ποιοι τα αποδέχονται έστω και σιωπηρά, βρήκες αυτό το σχόλιο;
δ) Ο άνθρωπος δεν φτιάχτηκε για να είναι ...απάνθρωπος. Γι' αυτό και μιλάμε για μετάνοια. Μην μπλέκεις τον αθεϊσμό στη συζήτηση. Δεν μας απασχολούν οι ιεδολογίες στη συζήτηση. Άθεοι και πιστοί φτιάχτηκαν από τον ίδιο Πατέρα.
Συμφωνούμε ότι ποτέ δεν φτιαχτήκαμε για να γίνουμε απάνθρωποι. Φτιαχτήκαμε με "ενσυναίσθηση", "ανθρωπιά" τα οποία χάσαμε στην πορεία. Μέχρι που μας δόθηκε η διδασκαλία της μετάνοιας κι επιστροφής στον Άνθρωπο, από τον ίδιο "Υιό του Ανθρώπου" (το πνευματικό μέλλον του ανθρώπου): την αγάπη.

[Ju-87]

Δεν απαντανε. Θα χρησιμοποιω το λεκτικο που επιθυμω. Ενδεια επιχειρηματων δειχνουν τα σεντονια πιυ κατεβασες. Ας κρινουν οσοι μας διαβαζουν.

Εγώ σας διαβάζω και κρίνω ότι είσαι μεγάλος τρόμπας...

[μίστερ μαξ]

Δεν απαντανε. Θα χρησιμοποιω το λεκτικο που επιθυμω. Ενδεια επιχειρηματων δειχνουν τα σεντονια πιυ κατεβασες. Ας κρινουν οσοι μας διαβαζουν.

Εγώ σας διαβάζω και κρίνω ότι είσαι μεγάλος τρόμπας...

Ξερεις που γραφω την γνωμη των ΧΑνων

[Ju-87]

Δεν απαντανε. Θα χρησιμοποιω το λεκτικο που επιθυμω. Ενδεια επιχειρηματων δειχνουν τα σεντονια πιυ κατεβασες. Ας κρινουν οσοι μας διαβαζουν.

Εγώ σας διαβάζω και κρίνω ότι είσαι μεγάλος τρόμπας...

Ξερεις που γραφω την γνωμη των ΧΑνων

Δεν έχεις κάτι για να γράψεις κιόλας επάνω του

[ΟΥΤΙΣ]

Αλλο κατεβατά που δεν απαντουν στο ερωτημα. Μπολικα λουσα για να μην απαντησεις στο καιριο ερωτημα. Σε παραπεμπω στα εργα του Σαμ Χαρρις και Ρ. Ντοκινς.

μεγάλο βάθος στοχασμού, τι να σου πω. Όχι δεν είναι επιπέδου κλασικών εικονογραφημένων.

Τα κατεβατά δεν απαντούν το ερώτημα, ε; Μπας και έχουμε κολλήσει χρυσαυγίτιδα;

Δεν απαντουν τιποτα. Απλώς ανακυκλώνουν την αυθαίρετη πρόταση πως ο θανατος Του μας σώζει. Δεν εξηγεί πουθενά γιατι έπρεπε να πεθάνει για να σωθουμε. Ενα παράδειγμα από τα πιο πάνω κατεβατά:"Επειδή τα παιδιά έχουν σάρκα και αίμα, και αυτός παραπλήσια μετείχε από τα ίδια, ώστε με το θάνατό του να καταργήσει αυτόν που είχε την εξουσία να επιφέρει το θάνατο, δηλαδή το διάβολο· και ν’ απαλλάξει αυτούς που, από το φόβο του θανάτου, ήταν υποδουλωμένοι σ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους». Διότι, με τη θυσία του σώματός του κατάργησε τον εναντίον μας νόμο· αφού μας έδωσε την ελπίδα της αναστάσεως, εγκαινίασε για μας αρχή νέας ζωής. Επειδή εξαιτίας ανθρώπων ο θάνατος επικράτησε στους ανθρώπους, γι’ αυτό πάλι με την ενανθρώπηση του Θεού Λόγου καταργήθηκε ο θάνατος και ήλθε η ανάσταση της ζωής."



Εχει πλάκα που προσπαθεις να υποβαθμισεις τον Ντοκινς. Νταξ ομως, δεν μπορεις να φερεις ενα επιχείρημα εναντίον του, για να γελάσουμε ολοι (ουτε εγω ειμαι κανένας φαν του πάντως).

Ξανά μέχρι να το καταλάβεις:

Επειδή εξαιτίας ανθρώπων ο θάνατος επικράτησε στους ανθρώπους, γι’ αυτό
πάλι με την ενανθρώπηση του Θεού Λόγου καταργήθηκε ο θάνατος και ήλθε
η ανάσταση της ζωής, όπως το λέει ο θεοφόρος απόστολος:
«Γιατί, όπως με τον άνθρωπο ήλθε ο θάνατος, και πάλι με άνθρωπο ήρθε η
ανάσταση των νεκρών· όπως ακριβώς έχοντας σχέση με τον Αδάμ όλοι
πεθαίνουν, έτσι και με το Χριστό όλοι θα λάβουν τη ζωή

Αυτό είναι το επιχείρημα.

Δεν υποβαθμίζω τον Ντώκινς ως επιστήμονα. Δεν θα μπορούσα άλλωστε. Είναι κορυφαίος στο είδος του. Οι φιλόσοφοι όμως του καιρού μας, οι επαγγελματίες φιλόσοφοι, άθεοι και ένθεοι, και όχι οι κομπογιαννίτες, έχουν επισημάνει τον αφιλοσόφητο λόγο του και τα λογικά του σφάλματα. Ψάξε να τα βρεις. Αν θες συζήτηση επί των επιχειρημάτων του, άνοιξε άλλο νήμα να παρατεθούν εκεί τα στοιχεία.

α)Ηθελε να σταυρωθεί απο ορισμένους ανθρώπους (τους εβραίους συγκεκριμένα)
β)Η ευθυνη για τις πράξεις ορισμένων ανθρώπων, δεν βαραίνει ολη την ανθρωπότητα
γ)Σιγα τα βάσανα 3 μέρες, οι πρόσφυγες παιρνουν πολύν περισσότερα.
δ)Η ανθρωπιά όμως δεν βγαίνει απο τις εντολές της Αγιας Γραφής, αλλά απο την ενσυναίσθηση σου ως ανθρωπος. Μαλιστα, οι ανθρωπιστές είναι συνηθως αθεοι ή αγνωστικιστές, γιατι ξέρουν πως η καλοσυνη, αλληλεγγύη και ανθρωπιά δεν υπάρχουν χωρις τους ανθρώπους. Υπάρχουν ομως χωρίς θεούς.

α). Δεν βγάζει νόημα. Γίνε σαφέστερος.
β). Σαφώς και όχι. Αλλά, εδώ μιλάμε για την υπαρξιακή κατάσταση της Ανθρωπότητας.
γ). Και ο Χριστός υπήρξε πρόσφυγας και κατατρεγμένος. Ντροπή!
4). Καλοσύνη, αλληλεγγύη και ανθρωπιά. Έννοιες του 19ου και 20ου αιώνα. Τίποτε αποδείξιμο εδώ πέρα.

[Χαοτικός]

Φανατικός είναι να εκφράζει και ένα αχαλίνωτο πάθος για να υποστηρίξει αυτό που πιστεύει. Αυταπάρνηση επίσης.
Σεξουαλικότητα όχι.

Όταν με πρόσχημα την σεξουαλικότητα κυριαρχεί-υπάρχει η ιδεολογική ηγεμονία , αυτό δεν είναι φανατισμός;

Πως χρησιμοποιείται αυτό το πρόσχημα δηλαδή; Να πιστεύεις αυτό που λέω εγώ γιατί έχω καύλες ας πούμε;

[jey_pap]

Επιτέλους πότε θα ενσκύψει η επιστήμη πάνω από τη Σταύρωση;
Η πράξη της Σταύρωσης επεκτίνεται πέραντων θεολογικών αναδιφήσεων. Παρέχει πρωτίστως υλικό για την ψυχολογία του βάθους, του ασυνειδήτου, του αρχετυπικού υλικού για όλες τις φυλές των ανθρώπων. Η "Πτώση" που απετέλεσε αρχετυπικό υλικό για όλο το αδαμιαίο γένος, χρειαζόταν σοβαρή επέμβαση για την παλινόρθωση στο βάθος του ασυνειδήτου. Πρώτη φορά στην ιστορία βλέπουν τς μάτια του ανθρώπου τέτοια είδους "χειρουργική επέμβαση" που να απαλοίφεται αρχετυπικό υλικό (της Πτώσης) από την περιοχή του ασυνειδήτου...

[jey_pap]

.διπλό σχόλιο