γιατί πίνουμε ούζο τώρα που ανοίγει ο καιρός...

[DIOMEDESGR]

Δεν ξέρω, δεν πίνω λευκά. Ουίσκι, Μεταξά 7αρι(αυτό το αγαπώ,γευσάρα) ,.....................................

[ζανακς]

θυμάμαι κάποτε είχαμε πάει για ούζα σαν πρωτοετείς φοιτητές με κάτι φίλους... παίρνουμε καραφάκια, παίρνουμε και μια μεγάλη ποικιλία... και οι αρκουδιαραίοι με το που ήρθε η ποικιλία πλακώσανε και την φάγανε σαν λιμασμένοι... αυτό δεν θα το ξεχάσω ποτέ... θεωρώ επίσης μεγάλη βλαχιά να βγαίνεις βράδυ για φαΐ, σε στυλ ο καθένας την μερίδα του και τρώμε να σκάσουμε (ειδικά αν συνοδεύεται το φαΐ με κοκα-κόλα ή μπύρα, αναψυκτικά δηλαδή, μου ανάβουν τα λαμπάκια), αντί να τσιμπολογάς μεζέδες, να πίνεις και να κουβεντιάζεις σαν άνθρωπος...

[ζανακς]

Στην Μυτιλήνη δεν παραγγέλνεις ένα ποτηράκι ούζο,παραγγέλνεις με μετρικό σύστημα το καραφάκι.
Σε κάθε καραφάκι σου φέρνουν και διαφορετικό πιάτο μεζέ.
Μόνο που ο μεζές,εκεί, δεν είναι 2 ελιές και μια ντομάτα...είναι μια μερίδα φαγητό!
Φαγητό ναι, μια ιμάμ,μια γιουβέτσι,μια καλαμαράκια τηγανιτά και πάει λέγοντας.

Μια φορά στα 17 μου χρόνια και μετά από 11 καραφάκια(με τρεις φίλους) πήγα να σηκωθώ από την καρέκλα λέγοντας "σιγά μωρέ,αυτό είναι το περιβόητο ούζο που μεθάει;" και βρέθηκα ανάσκελα στο πάτωμα να μετράω τις λάμπες του μαγαζιού.

Άτιμο πράμα ακόμε και με μεζέδες.

αυτό με τους μεγάλους μεζέδες στο ούζο είναι νέα μόδα. πρακτικά είναι λάθος. ούτε το ευχαριστιέσαι, ούτε την ακούς όπως πρέπει. το ούζο πάει με λίγα, λιγοστά ορεκτικά και στην ανάγκη, αργότερα τρως και δύο πιτόγυρα ,

Με μια κόκα κόλα ε; πες το λοιπον, ΜΗΝ ΝΤΡΕΠΕΣΑΙ

[κουλούρι Θεσσαλονίκης]

Αδερφέ...πιάσε μια σακουλίτσα για το σπίτι!

ούτε κι αυτό μαρέσει.

Ε τότε κάτσε μέσα και γράφε στο πχόρουμ...μονόχνωτη!

μια βδομάδα είσαι ενεργός,αμέσως μ'έκοψες τι καπνό φουμάρω!!

[Al Bundy]

μια βδομάδα είσαι ενεργός,αμέσως μ'έκοψες τι καπνό φουμάρω!!

Ελ Μπάντυ,Μπακάλης,Βουνό,Εδώδικα και Αποικιακά, ορισμένα από τα νικς που είχα στο παλιό.
Κάπου κάπου σε ξέρω...

[κουλούρι Θεσσαλονίκης]

μια βδομάδα είσαι ενεργός,αμέσως μ'έκοψες τι καπνό φουμάρω!!

Ελ Μπάντυ,Μπακάλης,Βουνό,Εδώδικα και Αποικιακά, ορισμένα από τα νικς που είχα στο παλιό.
Κάπου κάπου σε ξέρω...

Εσύ είσαι παλιός και ξακουστός από το παλιό,εγώ ήμουν καινούργια στο παλιό αλλά δε σε πέτυχα,μάλλον τότε αποχώρησες.Αρκετές φορές πέτυχα σχόλιο ''που χάθηκε κτλ

Spoiler

(επειδή έχεις πει και όνομα και λέω κάτι μου θυμίζει,σε έιχα πετύχει στο τοίχο της θείας Γκρέτας(στο φουμπού) σε σχόλια. Ίσως τα είπαμε εκεί σε κάποιο από τα τρολο πόστο του Γκρεγκ!! )

[Al Bundy]

Spoiler

(επειδή έχεις πει και όνομα και λέω κάτι μου θυμίζει,σε έιχα πετύχει στο τοίχο της θείας Γκρέτας(στο φουμπού) σε σχόλια. Ίσως τα είπαμε εκεί σε κάποιο από τα τρολο πόστο του Γκρεγκ!! )

[κουλούρι Θεσσαλονίκης]

Spoiler

(επειδή έχεις πει και όνομα και λέω κάτι μου θυμίζει,σε έιχα πετύχει στο τοίχο της θείας Γκρέτας(στο φουμπού) σε σχόλια. Ίσως τα είπαμε εκεί σε κάποιο από τα τρολο πόστο του Γκρεγκ!! )

τον αγαπάμε μωρέ.
εγώ εδώ πάντως τον εκθειάζω
(και μου την λένε... )

[Al Bundy]

"γιατί πίνουμε ούζο τώρα που ανοίγει ο καιρός..."


Γιατί έτσι μας γουστάρει!

Να κλείσει το νήμα παρακαλώ!

[Cavaliere]

Επειδή γράφονται πολλά περί τσίπουρου και ούζου να πούμε εδώ ότι μέχρι τη δεκαετία του '90 ο Αθηναίος (και ο Μικρασιάτης και ο κάτοικος των πόλεων πόλεων εν γένει) δεν έπινε τσίπουρο. Δεν το ήξερε, δεν το σερβίραν, δεν το ζητούσε.
Όταν έπιανε το καλοκαίρι, ή στην εξοχή έπινε ούζο
Με γλυκάνισο και πάντα νερωμένο.
Επίσης ήταν κλασικό ποτό αθηναϊκού καφενείου: Ούζο με μεζέ

Ο Αθηναίος άντρας ήξερε για τσίπουρο από τον Θετταλό γείτονα στην πολυκατοικία που του έστελναν λίγο τσιπουράκι από το χωριο. Το δοκίμαζε, βλαστημούσε κρυφά τον βλάχο που δεν βγάζει το χωρίο από μέσα του, έλεγε καλό είναι ρε Θανάση, αλλά βαρύ και έφευγε τρέχοντας.

Αυτή η ιστορία πάμε για τσίπουρα, ή άνοιξε ένα τσιπουράδικο και οι κατάρες στο γλυκάνισο είναι Σωκράτης Μάλαμας, διακοπές στη Γαύδο και Σύριζα

Νομίζω ότι πρέπει να καλέσουμε τον Cavaliere να βάλει μια τάξη

Ναι. δεν υπήρχε στην αθηναϊκή αστική ζωή το τσίπουρο, ούτε η ρακή, ούτε καν το ρακόμελο. Ο κόσμος του Πειραιά δεν ξέρω στην Αθήνα τι γινότανε, γιατί ως φοιτητής την έμαθα έβγαινε να πιει ούζο, και ιδιαίτερα στον Ιππόκαμπο στον Πειραιά. Και στο Χάι Λάιφ με ποικιλία. Τα τσίπουρα τα ξέραμε μεις τα βλαχάκια που καταγόμασταν από χωριό. Και μένανε στο σπίτι. Μετά ήρθαν τα ρακόμελα, οι ρακές, και οι μέλισσες, και μας γαμήσαν το λεκανοπέδιο.

[Cavaliere]

Μάγκες, ο αστικός πληθυσμός έλεγε, Πάμε να πιούμε ένα μισόκιλο κι εννοούσε ένα κουτούκι να πιει ένα κρασί με μπεκρή μεζέ και γίγαντες. Ή έβγαινε για ούζο, και είχε ποικιλία και όχι τα σουτζουκάκια της θείας Ευτέρπης από την Πόλη. Τα άλλα ήρθαν μετά, μαζί με τους κυβερνώντες την σήμερον. Και χαθήκαμε. Τιμής ένεκεν του Beria aναφέρω πως τα πίναμε στην Καλλιθέα στου Νότη (Σοφοκλέους στενό) με κάδρο του Μενιδιάτη, ή στη Ραμόνα (πάλι Καλλιθέα). Για το μισόκιλο.

[Al Bundy]

Μάγκες, ο αστικός πληθυσμός έλεγε, Πάμε να πιούμε ένα μισόκιλο κι εννοούσε ένα κουτούκι να πιει ένα κρασί με μπεκρή μεζέ και γίγαντες. Ή έβγαινε για ούζο, και είχε ποικιλία και όχι τα σουτζουκάκια της θείας Ευτέρπης από την Πόλη. Τα άλλα ήρθαν μετά, μαζί με τους κυβερνώντες την σήμερον. Και χαθήκαμε. Τιμής ένεκεν του Beria aναφέρω πως τα πίναμε στην Καλλιθέα στου Νότη (Σοφοκλέους στενό) με κάδρο του Μενιδιάτη, ή στη Ραμόνα (πάλι Καλλιθέα). Για το μισόκιλο.

Όποιος δεν τάχει πιει στου Λουκιδέλη με μεζέ αμελέτητα είναι απλά αμούστακο αγόρι και ξενέρωτος.

[LEONAS]

Εγώ ούζο δεν πίνω αλλά μόλις πιω τσίπουρο μου σηκώνεται άσχημα

[Υπερκουλτουριάρης]

Είμαι καράβλαχος. Θέλω ένα κιλό κρέας και καμιά ντομάτα. Δεν μου αρέσει να πίνω αλκόολ με το φαγητό, μόνο καμιά Σουρωτή.

μα έτσι πάει και με το ούζο. χαζοτσιμπάς μεζεδάκια, όπως ξηρούς καρπούς με το ουίσκι. δεν τρως κανονικά. χάθηκε το νόημα και το άκουσμα. όσο πιο νηστικός, τόσο καλύτερα. μετά τρως, με κρασί.

Ούζο και μετά κρασί; 2 μέρες πονοκέφαλος. Με ότι ξεκινάς με αυτό τελειώνεις.
Κάτι χωριάτες γνωστοί μου, που κάνουν τσίπουρο γελούν με την αστική τσιπουρομανία. Μου λένε συνήθως ξυλόπνευμα μένει σε αυτή την μαλακία.

Δεν ξέρω, δεν πίνω λευκά. Ουίσκι, Μεταξά 7αρι(αυτό το αγαπώ,γευσάρα) ,.....................................

Δεν είμαι σίγουρος το έχω πιει αν και δοκίμασα αρκετά Γαλλικά κονιάκ που ήταν πολύ σκληρά.
Το Metaxa νομίζω είναι από τα πιο αξιόλογα ποτά, με εξαίρεση το 12αρι που είναι Γαλλικού τύπου. Αν αντέχει η τσέπη σου, Private Reserve. Απλά έπος.

[Ερμής]

Πιο είναι το καλύτερο;

12;
Μίνι;
Πλωμάρι;
Βαρβαγιάννη Πράσινο ή μπλε;

Γούστα είναι. Για μένα ειναι το Πιτσιλαδή και ο τσολιάς του Βαρβαγιάννη. Αν και πλέον σπάνια. Μόνο βότκα και κανένα κρασί.

Κάτι που μου κάνει εντύπωση είναι άλλο και δε ξέρω αν έχει αναφερθεί.
Στην Αθήνα πότε ξεκίνησε η φάση με το τσίπουρο; Στα καφενεία του κέντρου δε θυμάμαι ποτέ να έχουν τσίπουρο, δεν είχα ακούσει ποτέ κανέναν να παραγγέλνει τσίπουρο. Κρασί, μπύρα και ούζο με μεζέ έπαιζαν πάντα στα καφενεία με αυτή τη χαρακτηριστική μυρωδιά απο το τηγάνι. Δηλαδή μέχρι τα μέσα του 90 τουλάχιστον το θυμάμαι. Αν δε κάνω λάθος η μόδα του τσίπουρου-τσιπουράδικου πρέπει να ξεκίνησε μετά το 95.