Isomnia έγραψε: 08 Μάιος 2018, 19:17
Θιασώτες της ομοφυλοφιλίας στην αρχαία Ελλάδα.
Εύκολα μπορεί κάποιος να οδηγηθεί στο συμπέρασμα ότι οι περισσότεροι νεοέλληνες σήμερα πιστεύουν ότι οι αρχαίοι Έλληνες ήταν ολίγον «gay». Όταν συζητάς με κάποιον για αρχαία Ελλάδα είναι σχεδόν σίγουρο, όταν το άτομο δεν έχει τις απαραίτητες γνώσεις ή δεν έχει ερευνήσει το θέμα, πως θα σου αναφέρει οτι η ομοφυλοφιλία στην αρχαία Ελλάδα ήταν κάτι το συνηθισμένο. Αν τον ρωτήσεις βέβαια πως κατέληξε στο συμπέρασμα αυτό θα σου πεί : «Έλα τώρα αφού είναι γνωστό ότι οι αρχαίοι είχαν αυτή τη συνήθεια». Αν επιμείνεις και τον ρωτήσεις που το άκουσες θα απαντήσει: «Όλοι το λένε». Και εκεί θα σταματήσει η συζήτηση αν δεν γνωρίζουμε τι πραγματικά πίστευαν οι αρχαίοι Έλληνες για την «κιναιδεία», την «παρα φύσιν ασελγεία» δηλαδή.
Όσοι δεν γνωρίζουν είναι λογικό να φτάνουν στο συμπέρασμα ότι οι αρχαίοι Έλληνες ασκούσαν την ομοφυλοφιλία. Γιατί; Γιατί ενημερώνονται και εκπαιδεύονται απο τα μεγάλα ΜΜΕ και τα πανεπιστήμια αλλά και τα σχολεία, τα οποία χρησιμοποιούν τις «επιστημονικές» έρευνες στο θέμα, των μεγάλων «Δυτικών» πανεπιστημίων και καθηγητών.
Ένα παράδειγμα καθηγητή είναι αυτό του κ. Dover απο το πανεπιστήμιο St Andrews που μέσα απο το βιβλίο του «Η ομοφυλοφιλία στην αρχαία Ελλάδα» θίγει το θέμα αυτό.
Τι υποστηρίζει λοιπόν ο κ. Dover; Υποστηρίζει ότι η ομοφυλοφιλία ήταν ευρέως διαδεδομένη στην αρχαία Ελλάδα. Ο κ.Dover παρ’ όλα αυτά θεωρείται ότι έγραψε ένα επιστημονικό βιβλίο και δεν αναφέρει τις απόψεις του πάνω στο θέμα.
Ο Dover και όσοι υποστηρίζουν ότι ήταν διαδεδομένη τότε η ομοφυλοφιλία στηρίζονται κυρίως στη λέξη «εραστής» και «ερωμένος», οι οποίες τότε προσδιόριζαν κάτι τελείως διαφορετικό απο αυτό που ορίζουν σήμερα.
Στα αρχαία κείμενα λοιπόν υπάρχουν πολύ συχνά οι λέξεις εραστής,ερωμένος,παιδεραστία και παιδεραστείν. Το «παιδεραστείν ορθώς» του Πλάτωνα σήμαινε «το να διδάσκεις σωστά» και όχι «να ασελγείς σεξουαλικά πάνω στους νέους».
Αν λοιπόν αντικαταστήσουμε τη λέξη «εραστής» με τη λέξη διδάσκαλος, με την ευρύτερη έννοια του όρου, τότε θα βρίσκεται πιο κοντά στην αλήθεια.
Ας συγκρίνουμε τις απόψεις αυτών που υποστηρίζουν και διαδίδουν ότι στην αρχαία Ελλάδα ήταν κάτι το σύνηθες η ομοφυλοφιλία και η παιδεραστία, με μερικά αρχαία κείμενα που θίγουν το θέμα αυτό.
Ο Dover γράφει ότι οι Έλληνες αντιμετώπιζαν με «ελευθερία» το θέμα της ομοφυλοφιλίας και δεν είχαν κάποια συγκεκριμένη λέξη που να διαχωρίζει τις σεξουαλικές προτιμήσεις των ανθρώπων.
Αντίθετα όμως οι Έλληνες χρησιμοποιούσαν μια λέξη που όπως στην αρχή του άρθρου αναφέραμε ένα Μύθο του Αισώπου, ήταν πολύ σκληρή, τη λέξη «κίναιδος», που σημαίνει «ο κινών την αιδώ».
Στην αρχαία Ελλάδα το να είσαι ομοφυλόφιλος είχε τις εξής επιπτώσεις: Δεν μπορούσε να γίνει ένας απο τους 9 άρχοντες
Ούτε ιερέας
Ούτε δικηγόρος δημοσίων δικών να καταλάβει οποιαδήποτε εξουσία, είτε εντός της πόλεως είτε έξω απο τα όριά της,είτε με κλήρο είτε με εκλογή
Ούτε να μυηθεί στα ιερά μυστήρια
Ούτε να στέλνεται ώς κύρηκας
Ούτε να λέει τη γνώμη του(η γνώμη του σε δίκες είχε μηδενική αξία)
Ούτε να μετέχει σε δημόσιες θρησκευτικές τελετές
Ούτε να φοράει στεφάνι στις δημόσιες στεφανοφορίες
Ούτε να περιφέρεται στην δημόσια αγορά (αυτό ισχύει για αυτόν που ήταν «δηλωμένος» ομοφυλόφιλος).
Ο παραβάτης των παραπάνω τιμωρείτο με την ποινή του θανάτου. Ο ομοφυλόφιλος στην αρχαία Ελλάδα δεν είχε πολιτικά και ιερατικά δικαιώματα.
