Ερωτήσεις προς αντίθετο φύλο

[Airman68]

Κάνω δίαιτα.

Και από το παγωτάκι;
Τόση ανάλυση έπεσε προηγουμένως...

[don't speak]

Κάνω δίαιτα.

Και από το παγωτάκι;
Τόση ανάλυση έπεσε προηγουμένως...

Ένα παρφέ σοκολάτα μου το χρωστάω η αλήθεια είναι.

[Airman68]

Κάνω δίαιτα.

Και από το παγωτάκι;
Τόση ανάλυση έπεσε προηγουμένως...

Ένα παρφέ σοκολάτα μου το χρωστάω η αλήθεια είναι.

Έτσι μπράβο

[ΟΥΤΙΣ]

O χριστιανικός ο λόγος τι λέει για τα διαζύγια Btw?

Αν θυμάμαι καλά ο χριστός το επέτρεψε μόνο για την περίπτωση του Κερατά.
ΟΥΤΙΣ εσύ ξέρεις;

http://www.apostoliki-diakonia.gr/gr_ma ... =4.4.6.htm

Αφού ο γάμος είναι αδιάλυτος δεσμός, γιατί η Εκκλησία επιτρέπει το διαζύγιο;

Ο γάμος είναι μυστηριακός δεσμός. Ο Παύλος τον παραβάλλει με τον άδιάλυτο δεσμό Χριστού και Εκκλησίας (Εφεσ. 5,32). Όπως ο Χριστός είναι δεμένος με την Εκκλησία του σε μια μυστηριακή ενότητα αδιάσπαστη και αδιάλυτη, έτσι και οι σύζυγοι ενώνονται σε μια ένωση δια βίου, αδιάσπαστη και αδιάλυτη. Αυτό που ενώνει δια του γάμου ο Θεός, ο άνθρωπος δεν πρέπει να το χωρίζει (Ματθ. 19,6). Ο θάνατος μόνο είναι ο φυσικός λύτης της συζυγικής ένότητος.

Αλλά και εδώ ανακύπτει το θέμα του ιδεώδους και του εφικτού. Ο αδιάλυτος γάμος είναι το τέλειο και το ιδεώδες. Επειδή όμως το ιδεώδες αυτό αναφέρεται σε ανθρώπους αδύναμους και αμαρτωλούς, δεν είναι πάντοτε εφικτός στην εμπερίστατη και πεζή μας πραγματικότητα. Ο Κύριος ανεγνώρισε ένα λόγο διαλύσεως του γάμου, την πορνεία (Ματθ. 5,32). Το αμάρτημα αυτό, προσβάλλοντας την πίστη την αγάπη και τον αλληλοσεβασμό των συζύγων, σπάει ουσιαστικά και καταργεί την ιδέα του γάμου και νεκρώνει την οικογένεια. Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία ούτε και την συζυγική απιστία αποδέχεται ως λόγο λύσεως του γάμου. Δε δίνει διαζύγιο. Επιτρέπει μόνο το χωρισμό των συζύγων από κοίτης και τραπέζης (να μη κοιμούνται και να μην τρώγουν μαζί).

Το κανονικό δίκαιο της Εκκλησίας αποδέχεται και άλλους λόγους διαζυγίου, τους οποίους επιβάλλει η πολύπλοκη ζωή και η κακότητα των ανθρώπων. Η τελευταία αυτή ήταν και ο βασικός λόγος, που ο Θεός στην Π. Διαθήκη επέτρεψε την διάλυση του γάμου (Ματθ. 19,8), κυρίως για να προστατεύσει τη γυναίκα από τη σκληροκαρδία του συζύγου.

Αλήθεια, μια οικογένεια που έπαυσε ουσιαστικά να ζει, γιατί να διαιωνίζεται έπ' άπειρον; Χωρίς φυσικά να θέλουμε να πούμε, ότι το διαζύγιο πρέπει να είναι μια εύκολη και πρόχειρη υπόθεση.

Το ότι είμαστε χριστιανοί, δεν σημαίνει ότι είμαστε αναμάρτητοι. Το διαζύγιο δεν είναι εύκολη υπόθεση και εύχομαι κανείς να μην βρεθεί αντιμέτωπος με το δίλημμα παραμονή σε έναν αρρωστημένο γάμο ή διαζύγιο.

Από εκεί και πέρα κι επειδή δέχτηκα κριτική για την ανοχή μου στα "θέλω" ή στα θέλω της άλλης, ειδικά από κουλούρι Θεσσαλονίκης και Dwarven Blacksmith, έχω να δηλώσω ότι, πρώτον, έπαθα κι έμαθα. Αν από την αρχή δεν θέσεις τα όρια σου η άλλη ή ο άλλος θα επεκταθεί στον προσωπικό σου χώρο, Π.χ.. Δεν θα βγαίνεις με τους φίλους σου ή δεν θα βλέπεις μπάλα, δεν θα κάνεις το ένα, αλλά θα κάνεις το άλλο και τα λοιπά. Ίσως αν είχα θέσει τα όρια μου, δεν έλεγα συνέχεια ναι και δεν υπέκυπτα στους συναισθηματικούς εκβιασμούς, τώρα να μην ήμουν χωρισμένος. Δεύτερον, τι σημαίνει, τα θέλω της άλλης; Με έναν άνθρωπο πρέπει να περνάς καλά, επειδή σου αρέσει όπως είναι. Αν δεν σου αρέσει τι κάνεις μαζί του; Γιατί να θέλεις να τον αλλάξεις; Από που αντλεί ο άλλος το δικαίωμα να με αλλάξει;

[Αγις]

Αν θυμάμαι καλά ο χριστός το επέτρεψε μόνο για την περίπτωση του Κερατά.
ΟΥΤΙΣ εσύ ξέρεις;

http://www.apostoliki-diakonia.gr/gr_ma ... =4.4.6.htm

Αφού ο γάμος είναι αδιάλυτος δεσμός, γιατί η Εκκλησία επιτρέπει το διαζύγιο;

Ο γάμος είναι μυστηριακός δεσμός. Ο Παύλος τον παραβάλλει με τον άδιάλυτο δεσμό Χριστού και Εκκλησίας (Εφεσ. 5,32). Όπως ο Χριστός είναι δεμένος με την Εκκλησία του σε μια μυστηριακή ενότητα αδιάσπαστη και αδιάλυτη, έτσι και οι σύζυγοι ενώνονται σε μια ένωση δια βίου, αδιάσπαστη και αδιάλυτη. Αυτό που ενώνει δια του γάμου ο Θεός, ο άνθρωπος δεν πρέπει να το χωρίζει (Ματθ. 19,6). Ο θάνατος μόνο είναι ο φυσικός λύτης της συζυγικής ένότητος.

Αλλά και εδώ ανακύπτει το θέμα του ιδεώδους και του εφικτού. Ο αδιάλυτος γάμος είναι το τέλειο και το ιδεώδες. Επειδή όμως το ιδεώδες αυτό αναφέρεται σε ανθρώπους αδύναμους και αμαρτωλούς, δεν είναι πάντοτε εφικτός στην εμπερίστατη και πεζή μας πραγματικότητα. Ο Κύριος ανεγνώρισε ένα λόγο διαλύσεως του γάμου, την πορνεία (Ματθ. 5,32). Το αμάρτημα αυτό, προσβάλλοντας την πίστη την αγάπη και τον αλληλοσεβασμό των συζύγων, σπάει ουσιαστικά και καταργεί την ιδέα του γάμου και νεκρώνει την οικογένεια. Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία ούτε και την συζυγική απιστία αποδέχεται ως λόγο λύσεως του γάμου. Δε δίνει διαζύγιο. Επιτρέπει μόνο το χωρισμό των συζύγων από κοίτης και τραπέζης (να μη κοιμούνται και να μην τρώγουν μαζί).

Το κανονικό δίκαιο της Εκκλησίας αποδέχεται και άλλους λόγους διαζυγίου, τους οποίους επιβάλλει η πολύπλοκη ζωή και η κακότητα των ανθρώπων. Η τελευταία αυτή ήταν και ο βασικός λόγος, που ο Θεός στην Π. Διαθήκη επέτρεψε την διάλυση του γάμου (Ματθ. 19,8), κυρίως για να προστατεύσει τη γυναίκα από τη σκληροκαρδία του συζύγου.

Αλήθεια, μια οικογένεια που έπαυσε ουσιαστικά να ζει, γιατί να διαιωνίζεται έπ' άπειρον; Χωρίς φυσικά να θέλουμε να πούμε, ότι το διαζύγιο πρέπει να είναι μια εύκολη και πρόχειρη υπόθεση.

Το ότι είμαστε χριστιανοί, δεν σημαίνει ότι είμαστε αναμάρτητοι. Το διαζύγιο δεν είναι εύκολη υπόθεση και εύχομαι κανείς να μην βρεθεί αντιμέτωπος με το δίλημμα παραμονή σε έναν αρρωστημένο γάμο ή διαζύγιο.

Από εκεί και πέρα κι επειδή δέχτηκα κριτική για την ανοχή μου στα "θέλω" ή στα θέλω της άλλης, ειδικά από κουλούρι Θεσσαλονίκης και Dwarven Blacksmith, έχω να δηλώσω ότι, πρώτον, έπαθα κι έμαθα. Αν από την αρχή δεν θέσεις τα όρια σου η άλλη ή ο άλλος θα επεκταθεί στον προσωπικό σου χώρο, Π.χ.. Δεν θα βγαίνεις με τους φίλους σου ή δεν θα βλέπεις μπάλα, δεν θα κάνεις το ένα, αλλά θα κάνεις το άλλο και τα λοιπά. Ίσως αν είχα θέσει τα όρια μου, δεν έλεγα συνέχεια ναι και δεν υπέκυπτα στους συναισθηματικούς εκβιασμούς, τώρα να μην ήμουν χωρισμένος. Δεύτερον, τι σημαίνει, τα θέλω της άλλης; Με έναν άνθρωπο πρέπει να περνάς καλά, επειδή σου αρέσει όπως είναι. Αν δεν σου αρέσει τι κάνεις μαζί του; Γιατί να θέλεις να τον αλλάξεις; Από που αντλεί ο άλλος το δικαίωμα να με αλλάξει;

Τα εχει εξηγήσει η Ναιδα .
Ειμαστε μαλακες και οταν μας κανουν την χαρη να μας μαζεψουν μας περνανε απο εκπαιδευση για να γινουμε σωστοί.

[Naida]

Κάνω δίαιτα.

Και από το παγωτάκι;
Τόση ανάλυση έπεσε προηγουμένως...

Ένα παρφέ σοκολάτα μου το χρωστάω η αλήθεια είναι.

Καϊμάκι με μαστίχα και γλυκό βύσσινο

[Airman68]

Και από το παγωτάκι;
Τόση ανάλυση έπεσε προηγουμένως...

Ένα παρφέ σοκολάτα μου το χρωστάω η αλήθεια είναι.

Καϊμάκι με μαστίχα και γλυκό βύσσινο

Όχι χωνάκι πια;

[Sid Vicious]

Να πω την αλήθεια δεν έχω ερωτήσεις ή απορίες για το αντίθετο φύλο απλά το ΑΓΑΠΩ και με αρκεί αυτό. Όχι όλες αλλά γενικά σαν φύλο λέμε, έχω συναντήσει από χάλια μέχρι κορυφή όπως συμβαίνει και γενικότερα με όλους τους ανθρώπους. Είχα και απίστευτες σχέσεις είχα και χάλια σχέσεις αλλά και σε αυτήν την περίπτωση ήταν επιλογή μου, δεν με έφταιγε καμιά άλλη, λάθος μεν επιλογή δε, και που λύνεται και πολύ απλά μάλιστα. Σίγουρα δεν θα μπω σε συγκρίσεις και σε γενικεύσεις επειδή μπορεί να απαγοητευτηκα μερικές φορές. Αν μπω σε γενικεύσεις μπορώ να βάλω και εμάς καταχρηστικα σε μια κατηγορία με συγκεκριμένα pattern συμπεριφορών όσο αφορά σχέσεις (λανθασμένη έως αρρωστημένη αντίληψη κτητικοτητας κτλ) που δεν ισχύουν όμως καθολικά για όλους. Πάντα αγαπάμε γυναίκες.

[Naida]

Το ότι είμαστε χριστιανοί, δεν σημαίνει ότι είμαστε αναμάρτητοι. Το διαζύγιο δεν είναι εύκολη υπόθεση και εύχομαι κανείς να μην βρεθεί αντιμέτωπος με το δίλημμα παραμονή σε έναν αρρωστημένο γάμο ή διαζύγιο.

Από εκεί και πέρα κι επειδή δέχτηκα κριτική για την ανοχή μου στα "θέλω" ή στα θέλω της άλλης, ειδικά από κουλούρι Θεσσαλονίκης και Dwarven Blacksmith, έχω να δηλώσω ότι, πρώτον, έπαθα κι έμαθα. Αν από την αρχή δεν θέσεις τα όρια σου η άλλη ή ο άλλος θα επεκταθεί στον προσωπικό σου χώρο, Π.χ.. Δεν θα βγαίνεις με τους φίλους σου ή δεν θα βλέπεις μπάλα, δεν θα κάνεις το ένα, αλλά θα κάνεις το άλλο και τα λοιπά. Ίσως αν είχα θέσει τα όρια μου, δεν έλεγα συνέχεια ναι και δεν υπέκυπτα στους συναισθηματικούς εκβιασμούς, τώρα να μην ήμουν χωρισμένος. Δεύτερον, τι σημαίνει, τα θέλω της άλλης; Με έναν άνθρωπο πρέπει να περνάς καλά, επειδή σου αρέσει όπως είναι. Αν δεν σου αρέσει τι κάνεις μαζί του; Γιατί να θέλεις να τον αλλάξεις; Από που αντλεί ο άλλος το δικαίωμα να με αλλάξει;

Το να θεωρείς θέλω της άλλης πχ να της στείλεις ένα μνμ ή να δείξεις κάποια τρυφερότητα πιάνοντάς της το χέρι ή να δείξεις ενδιαφέρον είναι αφορμή αυτό να τη σουτάρεις, είναι σαν να λες κάηκα με τον χυλό και φυσάω και το γιαούρτι.

[Naida]

Ένα παρφέ σοκολάτα μου το χρωστάω η αλήθεια είναι.

Καϊμάκι με μαστίχα και γλυκό βύσσινο

Όχι χωνάκι πια;

Ο enaon το απόλαυσε. Οι υπόλοιποι μείναμε με την λαχτάρα.

[enaon]

Δεύτερον, τι σημαίνει, τα θέλω της άλλης; Με έναν άνθρωπο πρέπει να περνάς καλά, επειδή σου αρέσει όπως είναι. Αν δεν σου αρέσει τι κάνεις μαζί του; Γιατί να θέλεις να τον αλλάξεις; Από που αντλεί ο άλλος το δικαίωμα να με αλλάξει;

Παρανόηση νομίζω. Δεν θέλει να σε αλλάξει, να σε βελτιώσει, και δεν είναι θέλω, είναι προσφορά. Σου προσφέρει βελτίωση ανιδιοτελώς.

[Naida]

Τα εχει εξηγήσει η Ναιδα .
Ειμαστε μαλακες και οταν μας κανουν την χαρη να μας μαζεψουν μας περνανε απο εκπαιδευση για να γινουμε σωστοί.

Μη λες ψέμματα. Τουλάχιστον όχι για μένα. Δεν έχω πει ποτέ μαλάκα τον σύντροφό μου.

[enaon]

Ένα παρφέ σοκολάτα μου το χρωστάω η αλήθεια είναι.

τισαισύρε

[Αγις]

Δεύτερον, τι σημαίνει, τα θέλω της άλλης; Με έναν άνθρωπο πρέπει να περνάς καλά, επειδή σου αρέσει όπως είναι. Αν δεν σου αρέσει τι κάνεις μαζί του; Γιατί να θέλεις να τον αλλάξεις; Από που αντλεί ο άλλος το δικαίωμα να με αλλάξει;

Παρανόηση νομίζω. Δεν θέλει να σε αλλάξει, να σε βελτιώσει, και δεν είναι θέλω, είναι προσφορά. Σου προσφέρει βελτίωση ανιδιοτελώς.

[ΟΥΤΙΣ]

Το ότι είμαστε χριστιανοί, δεν σημαίνει ότι είμαστε αναμάρτητοι. Το διαζύγιο δεν είναι εύκολη υπόθεση και εύχομαι κανείς να μην βρεθεί αντιμέτωπος με το δίλημμα παραμονή σε έναν αρρωστημένο γάμο ή διαζύγιο.

Από εκεί και πέρα κι επειδή δέχτηκα κριτική για την ανοχή μου στα "θέλω" ή στα θέλω της άλλης, ειδικά από κουλούρι Θεσσαλονίκης και Dwarven Blacksmith, έχω να δηλώσω ότι, πρώτον, έπαθα κι έμαθα. Αν από την αρχή δεν θέσεις τα όρια σου η άλλη ή ο άλλος θα επεκταθεί στον προσωπικό σου χώρο, Π.χ.. Δεν θα βγαίνεις με τους φίλους σου ή δεν θα βλέπεις μπάλα, δεν θα κάνεις το ένα, αλλά θα κάνεις το άλλο και τα λοιπά. Ίσως αν είχα θέσει τα όρια μου, δεν έλεγα συνέχεια ναι και δεν υπέκυπτα στους συναισθηματικούς εκβιασμούς, τώρα να μην ήμουν χωρισμένος. Δεύτερον, τι σημαίνει, τα θέλω της άλλης; Με έναν άνθρωπο πρέπει να περνάς καλά, επειδή σου αρέσει όπως είναι. Αν δεν σου αρέσει τι κάνεις μαζί του; Γιατί να θέλεις να τον αλλάξεις; Από που αντλεί ο άλλος το δικαίωμα να με αλλάξει;

Το να θεωρείς θέλω της άλλης πχ να της στείλεις ένα μνμ ή να δείξεις κάποια τρυφερότητα πιάνοντάς της το χέρι ή να δείξεις ενδιαφέρον είναι αφορμή αυτό να τη σουτάρεις, είναι σαν να λες κάηκα με τον χυλό και φυσάω και το γιαούρτι.

Δηλαδή,για να καταλάβω, αφού πρώτα την έχω πάρει αγκαλιά στον καναπέ να πιούμε κρασί, αφού έχουμε κάνει σεχ, αφού έχουμε κάτσει αγκαλιά στο κρεβάτι, αφού έχουμε ξανακάτσει αγκαλιά στον καναπέ, πίνοντας δεύτερο κρασί, αφού την έχω αποχαιρετήσει με τρυφερό φιλί και καληνύχτα, πρέπει να της στείλω και καληνύχτα σε μήνυμα! Εντάξει!

Προφανώς, έχω πάμπολλα τέτοια περιστατικά. Δεν χρειάζεται να τα απαριθμήσω.