Ελληνες στην Αλβανία , το σήμερα και το χτές

[Καλαβρία]

[Βινόσαυρος]

Κάνετε κάποια ιδεολογικά λάθη στα κριτήρια σας,
δηλαδή στρέφετε τα κριτήρια ώστε να χρησημεύουν
ιδεολογικά. Εϊναι λάθος να "ελληνοποιείτε" ανα
χωριό.

[Καλαβρία]

Κάνετε κάποια ιδεολογικά λάθη στα κριτήρια σας,
δηλαδή στρέφετε τα κριτήρια ώστε να χρησημεύουν
ιδεολογικά. Εϊναι λάθος να "ελληνοποιείτε" ανα
χωριό.

Πως το εννοείς αυτό;;;

[Βινόσαυρος]

Για να δούμε που υπάρχουν ελληνότροποι πρέπει να κατηγοριοποιήσουμε ανα δήμο
https://en.wikipedia.org/wiki/Municipalities_of_Albania

ακόμα και αν μετατοπιστούμε χρονικά στο λυκοφως της σοσιαλιστικής μας αλβανίας
δεν έχουμε τραγικές αλλαγές για να πούμε οι αλβανοί μετά την διοικητική ματαρρυθμιση
του '15 "κρυβουν" έλληνες.

[Καλαβρία]

Για να δούμε που υπάρχουν ελληνότροποι πρέπει να κατηγοριοποιήσουμε ανα δήμο
https://en.wikipedia.org/wiki/Municipalities_of_Albania

ακόμα και αν μετατοπιστούμε χρονικά στο λυκοφως της σοσιαλιστικής μας αλβανίας
δεν έχουμε τραγικές αλλαγές για να πούμε οι αλβανοί μετά την διοικητική ματαρρυθμιση
του '15 "κρυβουν" έλληνες.

Αλλο ελληνοτροποι και αλλο ελληνικης καταγωγης.

Ασε που και ελληνοτροποι να ειναι καποιοι [ βλέπε Χειμάρα ]
δεν τους αναγνωριζετε αυτο το δικαιωμα .

Στο χαρτη που παρέθεσες ειναι ουσιαστικα ΜΟΝΟ οσα χωρια ειναι αναγνωρισμενα ως μεινοτικά....
Ούτε οσα δηλώνουν Ελληνες [συν τη Χειμάρα και τη Ναρτα δηλαδή]
Ουτε όσα εχουν [ και] ελληνική καταγωγή [συν Λουντζη Ζαγοριά και κάμποσα χωριά σε Κορυτσά....

Ο χαρτης εχει ένα λαθος , εχει το Τζιροκάστρα στη θέση του Τεπελενίου

[Καλαβρία]

[Καλαβρία]

Οπως βλεπεις ο ξένος χάρτης περιλαμβάνει ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ μιλάνε ως σήμερα ως κύρια γλώσσα τα ρωμέικα και κατ επέκταση τους ελληνότροπούς
αναγνωρισμένους η όχι

Αλλά οι ελληνικης καταγωγής είναι περισσότεροι ακόμα

[Μπίστης]

Αύριο δεν υπάρχει ;

[Καλαβρία]

Αύριο δεν υπάρχει ;

Λιγο χλωμό το αύριο της μειονότητας

Οι ελλαδίτες δεν ασχολούμαστε καν

[Καλαβρία]

2 χαρακτηριστικές περιοχές Ελληνοαλβανών

Λιούντζη και Ζαγοριά

Η περιοχη της Λουντζης ειναι μια τετοια χαρακτηριστικη περιοχη ανθρωπων μεικτης καταγωγης
Βρισκετε μεταξυ Αργυροκαστρου και Τεπελενιου και φυσικά δεν συμπεριλαμβάνεται στη λεγόμενη μειονοτικη ζώνη
των 99 αναγνωρισμένω ρωμεικων χωριών...που περιλαμβανει τα κάτω του Αργυροκαστρου αμιγώς ελληνοφωνα χωριά...


Ας δουμε λιγα στοιχεια από το βιβλίο

Published in R. King, N. Mai, S. Schwandner-Sievers (eds.), The New Albanian Migration.
Brighton-Portland, Sussex Academic Press (2005), p. 173-194.

https://halshs.archives-ouvertes.fr/fil ... _2005a.pdf

Λιγα χαρακτηριστικα αποσπασματα απο την παραπανω εργασια …….

¨¨¨¨ Είναι επίσης γνωστό ότι, σε αυτό το τμήμα των Βαλκανίων, και
πίσω στους Οθωμανικούς χρόνους, οι ονομασίες «Έλληνες» και «Ορθόδοξοι Χριστιανοί» ήταν σε μεγάλο βαθμό
συνώνυμο騨¨¨
Γιατί άραγε μόνο σε αυτό το τμήμα των Βαλκανίων ίσχυε σχεδόν πάντα το Ορθόδοξος = Ελληνας=Γραικός
και οχι ας πούμε στην Βουλγαρία και τη Σερβία;;;;;;;
Θα φανεί παρακάτω το γιατί….


Συνεχίζει ο συγγραφέας….
¨¨¨¨Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι, στη ξενιτειά οι περισσότεροι δήλωσαν Έλληνες:
αναμνήσεις από το κουρμπέτ που δείχνουν ότι στην Κωνσταντινούπολη οι Lunxhots
ζώντας μαζί με άλλους ορθόδοξους χριστιανούς από την Ελλάδα και πηγαίνοντας στις ίδιες
εκκλησίες ήταν μέρος της ελληνικής μειονότητας εκεί.
Και στην Αμερική, φάνηκε ευκολότερο,
να δηλώσουν τους εαυτούς τους ως Έλληνες και όχι ως Αλβανοί.¨¨
Δηλαδή τοσο στην Πολη οσο και στην Αμερική
αντι αν δηλώνουν »Αλμπάνιας»
δηλώνανε Γκρικς.

Συνεχιζει ο συγγραφέας ….
¨¨¨¨Μέχρι το τέλος του δέκατου ένατου αιώνα
οι Lunxhots κινήθηκαν μεταξύ δύο ακραίων θέσεων όσον αφορά την εθνοτική υπαγωγη
Από τη μία πλευρά, υπήρξαν όσοι εντάχθηκαν στο αλβανικό εθνικό κίνημα,
και προσπάθησαν να διαδώσουν ένα συναίσθημα της ύπαρξης Αλβανών
Lunxhéri……
Από την άλλη πλευρά ήταν εκείνοι που
επέμεινε στην ελληνικότητα των Lunxhots και αντιτάχθηκαν στην ανάπτυξη μιας
Αλβανική εθνική ταυτότητα μεταξύ των χριστιανών¨¨»’”””
Καθόλου τυχαίες οι λέξεις ΕΠΕΜΕΝΑΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑτης περιοχής
και οσοι περάσανε στην άλλη μεριά και
ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΝΑ ΔΙΑΔΩΣΟΥΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΑΛΒΑΝΙΚΟΤΗΤΑ……

Αρα στην περιοχή προυπύρχε ελληνικότητα και όχι αλβανικότητα .

Συνεχίζει ο συγγραφέας …
¨¨¨¨Το 1913 και πολλές οικογένειες εγκατέλειψαν την περιοχή
κατά τη διάρκεια και μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο,
να αποφύγουν να γίνουν πολίτες του νέου Αλβανικού κράτους.
Αυτοί οι άνθρωποι καλούνται απο την αλβανικη προπαγανδα ως ¨¨φιλογκρεꨨ...
Δηλαδη πολλοί ανθρωποι αναχωρησαν γιατι ακριβως ασθανονταν Ελληνες και ηρθαν στην Ελλαδα.
Παρολα αυτα ο συνεχιζομενος ελληνισμοςτης περιοχης
απασχολησε τα αλβανικα καθεστώτα οπως θα φανεί παρακάτω.

Συνεχίζει ο συγγραφέας….
¨¨¨¨¨¨Λόγω των αναχωρήσεων των »»φίλογκρεκ» το 1914
και της πολιτικής αλβανισμού που ανέλαβε
το αλβανικό κράτος από τη δημιουργία του, …»’
Aν πράγματι ηταν ”καθαροι Αλβανοί”
δεν θα χρειαζοτανε το αλβανικό κράτος να αναλάβει ”πολιτική αλβανισμού””.
Κάπως έτσι εξαλβανίστηκε συνειδησιακά η περιοχή .

Συνεχίζει ο συγγραφέας….
¨¨¨¨ Ακούμε σήμερα
από τους ίδιους τους Λουντζιώτες οτι……
«Το 1945 δημιουργήθηκε μια μουσουλμανική ζώνη ασφαλείας
μεταξύ Δροπολης[περιοχη μειονοτικών] και Λουντζης
για να σταματήσει Ελληνισμός της Λιουντζης .
Εκείνη την εποχή, ο κίνδυνος εξελληνισμού ήταν πραγματικός στο Lunxheri ».
Στο χωριό Këllëz ανεφεραν «η Lunxheri περιβάλλεται από μια μουσουλμανική ζώνη ασφαλείας από τον Enver
Hoxha, ο οποίος ήταν ο ίδιος μουσουλμάνος ».¨¨¨¨
Δηλαδη ακομα και το καθεστως Χοτζα-αριστερο κατα τα αλλα
προσπαθησε μεσω εποικισμων
να σιγουρέψει την συνειδησιακή αλλοίωση της περιοχής
μεσω της αποκοπής της απο τις υπολοιπες νοτιότερες ,και αναγνωρισμενες ως μειονοτικές περιοχές.

Συνεχζει ο συγγραφέας….
»»Για παράδειγμα, για να μιλήσουν τα οικογενειακά τους ιστορικά, τα πράγματα γίνονται πολύ λιγότερο σαφεις:
Πχ η μετατοπιση από τη μια εθνική ταυτότητα σε μια άλλη δεν είναι σπάνια ,
Έτσι, πολλές οικογένειες αναγνωρίζουν μια ελληνική καταγωγή λίγες γενιές πριν……¨¨¨¨
Δηλαδη παροτι αισθανοντε σημερα Αλβανοι
κανουν συχνα λογο για προγονους Αλβανους και Ελληνες
η για ελληνικη ριζα της οικογενειας …..

Και καταληγει ο συγγραφεας
»’Όλα είναι σαν να χτίστηκε η εθνότητα σε αυτη την
αντίφαση, να είσαι ταυτόχρονα Αλβανός και Έλληνας»»…..

Ακριβως αυτο ειναι σήμερα μετα από 100 χρονια αλβανικου κράτους….
και Ελληνες και Αλβανοι.

Χαρακτηριστικό είναι ότι ο ερευνητής Αραβαντινός
ανέφερε ότι στα χωριά της Λουντζερίας
[Κρίνα Κεστοράτι ,Κακοζι,Δοξάτες,Τρανοσίστα,Σαρακινιστα.Στεγοπουλα,Λάμποβο,Λέκλα κλπ]
μιλιότανε και οι δύο γλώσσες ,πράγμα που σήμερα εχει μεταβληθει σε αμιγή αλβανοφωνία μετα τον αυθαίρειτο ορισμό της λεγόμενης »’μειονοτικής ζώνης»»
των 99 αμιγως ελληνοφωνων χωρίων
και την απαγόρευση της ομιλίας της ελληνικής λαλιάς εκτος αυτών των χωριών.
Ετσι όλοι όσοι ηταν δίγλωσσοι βλεπε Λουντζερία
μετεβλήθηασαν μέσα σε 4 γενιές σε αμιγώς αλβανόφωνους ,πράγμα που όπως είδαμε παραπάνω μετέβαλε σταδιακά και την συνείδησή τους.

Η ελληνική εθνική συνείδηση φαίνεται και από όσα αφορούν της περιοχή της Ζαγοριάς γετονική της Λιούντζης .

Μια γειτονικη της Λιουντζης περιοχη
με παρομοιο με αυτη παρελθον ηταν αυτη της Ζαγοριάς.

Ας δουμε ενα υπομνημα που εστειλαν οι κατοικοι της το 1913
και ενα γραμμα ενος Ζαγορισιου πριν 5 γενιες στους χωριανους του
και θα καταλαβουμε πολλα για το παρελθον των περιοχων αυτων.

..Στις 16 Ιουνίου 1913, οι αντιπρόσωποι των «τμημάτων Ρίζης και Ζαγοριάς» έστειλαν ένα υπόμνημα προς τις Μεγάλες Δυνάμεις.
Χρησιμοποιούν ιστορικά, γεωγραφικά και εθνολογικά επιχειρήματα για να τεθούν τα σύνορα «της Ελληνικής Ηπείρου και της Αυτονόμου Αλβανίας, της οποίας σχεδιάζεται η δημιουργία».
Μεταξύ άλλων αναφέρονται και στο φαινόμενο της διγλωσσίας (που με το καθεστώς του Τζάτζη , επι Χοτζα μεταβλήθη σε αποκλειστική αλβανογλωσσία): «Η στενότης των σχέσεων μετά των Αλβανών εισήγαγε την χρήσιν εκτός της Ελληνικής και της Αλβανικής γλώσσης … το εξαγώμενον εκ της χρήσεων της αλβανικής γλώσσης εις τα βόρεια της Ηπείρου καταπίπτει προ της πραγματικότητος της Εθνικής συνειδήσεως των χριστιανών».
Παρακάτω, προχωρούν στην έκδοση ψηφίσματος μέσω του οποίου ζητούν από την ελληνική κυβέρνηση να εξοπλίσει και να εκπαιδεύσει όλους τους άνδρες από 20 – 40 ετών και μάλιστα τα χωριά τους θα αναλάβουν όλα τα έξοδα. Οι αντιπρόσωποι αυτών των περιοχών εξέλεξαν πενταμελή επιτροπή
για να τηλεγραφήσει τις αποφάσεις τους στον Ελευθέριο Βενιζέλο:
1. Ντίλιος Κ. Βασίλειος, εκ Λαμπόβου
2. Χαρίτος Πέτρος, εκ Νίβανης
3. Χατζηβασιλείου Θωμάς, εκ Μικράς Τσέτας Λαμπόβου
4. Μαρκόπουλος Θεοδώσιος, εκ Λέκλης
5. Γιάσσου Αναστάσιος, εκ Σέπερης….

Ενα ακομα τρανταχτο παραδειγμα για το πως καποιοι πρωην »μη Αλβανοι»
εξελιχθηκαν σε Αλβανοι
με κινητρα ομως ιδιοτελη τις περισσοτερες φορες….

»»Από ένα γράµµα που προέρχεται από τον αποδηµούντα στην Tolosa της Αµερικής, Μ. Μάρκο από το Τόποβο και στέλνεται στον πατέρα του, βλέπουµε ότι στις αρχές του 20ου αι.
οι Ζαγορίσιοι ως προς τη συνείδηση ήταν διηρηµένοι σε δύο στρατόπεδα.
Χαρακτηριστικό του γράµµατος είναι το παρακάτω …..
»’Σας παρακαλώ όπως αφήσετε τον Ελληνικό φανατισµόν,»’
Αρα μεχρι τοτε στο χωριο τους υπηρχε »ελληνικος φανατισμος» δηλαδη εντονη Γραικική συνειδηση.

Τους παρακινουσε ομως να τον εγκαταλειψουν τον »ελληνκό φανατισμό»’
και εξηγουσε τους λογους
»»….αφήσετε την Μεγάλην Ιδέα, διότι δεν µας δίδει ψωμι….»»»
Αυτα ακριβως ηταν σε πολες περιπτωσεις τα κινητρα που κανανε πολλους διγλωσσους χριστιανους ,
στις Αμερικες και τις Ρουμανιες,
να το ριξουν στον Αλβανισμο.


Ενω για τη γλωσσα της περιοχης εχουμε τα παρακατω.

»»Ως προς το θρήσκευµα όλοι οι κάτοικοι ήταν και είναι χριστιανοί ορθόδοξοι και ως προς την γλώσσα
µιλούσαν την αλβανική παραφθαρµένη και λιγότερο την ελληνική µέχρι που µετά το 1913 περιορίστηκε τόσο πολύ που εγκαταλήφθηκε …
Η µη σωστή χρήση της αλβανικής γλώσσας939 στην περιοχή της Ζαγοριάς, όπως και στις γύρω αλβανόφωνες περιοχές…..»’
939. Vasil Bici, Ceshtje te dygjuhesise ne shkollat e pakicave, σελ. 70

Δηλαδή μιλουσανε και ελληνικά
ενω τα αλβανικά τα μιλούσανε ΠΑΡΕΦΘΑΡΜΕΝΑ.
Βεβαια και αυτοί γίνανε ΑΜΙΓΩΣ αλβανοφωνοι μετα το 1913 και ιδιως μετα την εποχη Χοτζα.

Κατι χαρακτηριστικο ειναι η διατηρηση επωνυμων με κατάληξη
σε οπουλος και ακης αλλα στην αλβανοποιημενη μορφη -οπουλι ,-ακ ,
κατι που συμβαινει ως σημερα στην νοτια Ιταλια
με επωνυμα ανθρωπων ελληνικής καταγωγής
σε καταληξεις οπως
άκης(-ace, -acci,-achi,-aci), -όπουλος(-opolli,-opulo,-opullo,-pollo κτλ), -εας( -ea), -ούδης(-oudi)….

O μελετητης Αραβαντινός αναφερει – διαχωριζει τους κατοικους Ηπειρου και Αλβανιας σε

α]Γραικους η Ελληνες
β]Αλβανους η Σκιπεταρους
γ]Γραικοαλβανους

Για τους τελευταιους αναφερει οτι ειναι απογονοι Ελληνων και Αλβανων
Σε αυτους περιλαμβανει τα χωρια και της Λουντζης και της Ζαγοριας.

Ενώ αναφέρει ότι εκεί μιλιότανε [αλλου λιγότερο αλλού περισσότερο ]και οι 2 γλώσσες .

Από τη Λούντζη ήταν και πρωθυπουργός της Αυτόνομης Βορείου Ηπείρου ο Χρηστάκης Ζωγράφος ,από το Κεστοράτι στα 1914 με τα γνωστά Ζωγράφεια Διδασκαλία.
Από κει και ο Ζάππας με το Ζάπειο .
Ενω και ο Υπουργός Στρατιωτικών ο Δούλης ήταν και αυτός από τη διγλωσση [ τότε] Νιβιτσα.

[Παλαιοελλαδίτης]

Συμφωνώ.

Εγώ πιστεύω ότι
α]Αν αποφασιζότανε να δοθεί όλη Τσαμουριά στην Ελλάδα [όπως και εγινε σε μεγάλο βαθμό]
τότε έπτρεπε να δοθεί και η περιοχή ως τη Χειμάρα και τη Λουντζερία ,
δηλαδή τα χριστιανικά χωρια ειτε ελληνοφωνα ειτε διγλωσσα ειτε αλβανόφωνα.

β]Αν αποφασιζοτανε να δοθεί η Δροπολη και οι Αγιοι Σαράντα στην Σιπερία [οπως και έγινε σε μεγάλο βαθμό]
τότε θα έπρεπε να δοθεί και όλη η Τσαμουριά ως το Μαργαρίτι .....

Αν και υπάρχει μια τρανταχτή διαφορά.
Η Δρόπολη έχει συνέχεια γεωγραφική με τα υπολοιπα ελληνοφωνα νοτιότερα τμήματα
ενώ αντίστοιχα η Τσαμουριά δεν έχει με τα βορειότερα αλβανικά χωρια της Λαμπερίας για παράδειγμα
Ειναι ουσιαστικά ένας θύλακας εντος ενός ελληνόφωνου συνεχούς.

Πως το βλέπεις;;

Έχω την εντύπωση πως τέτοιες διευθετήσεις συνόρων θα δημιουργούσαν εκ των πραγμάτων ακόμη χειρότερες καταστάσεις.

Αφενός στην πρώτη περίπτωση θα είχαμε μια πολύ μεγαλύτερη αλβανική μειονότητα η οποία θα περιλάμβανε και Αλβανούς ορθόδοξους, οπότε φαντάζεσαι τι θα γινόταν π.χ. στην Κατοχή.

Αφετέρου στη δεύτερη, δεν υπήρχε περίπτωση η Ελλάδα να δεχόταν να εγκαταλείψει ολόκληρη την παραθαλάσσια περιοχή απέναντι από την Κέρκυρα και στην ουσία να καταστεί το εν λόγω νησί κάτι σαν προκεχωρημένος θύλακας. Άσε που και οι αντιδράσεις της ελληνικής κοινής γνώμης και των ντόπιων Ελλήνων θα ήταν πολύ πιο έντονες και ο Βορειοηπειρωτικός Αγώνας θα ήταν παιχνιδάκι μπροστά σε αυτό που θα ακολουθούσε.


Από εθνολογικής άποψης, ίσως θα ήταν πιο σωστό (δεν ξέρω όμως θα ήταν και εφαρμόσιμο) ελληνικά (π.χ. αυτά της Δρόπολης) ή αλβανικά χωριά που βρίσκονταν ακριβώς πάνω στη μεθόριο να επικυρώνονταν στις αντίστοιχες χώρες.

[Καλαβρία]

Συμφωνώ.

Εγώ πιστεύω ότι
α]Αν αποφασιζότανε να δοθεί όλη Τσαμουριά στην Ελλάδα [όπως και εγινε σε μεγάλο βαθμό]
τότε έπτρεπε να δοθεί και η περιοχή ως τη Χειμάρα και τη Λουντζερία ,
δηλαδή τα χριστιανικά χωρια ειτε ελληνοφωνα ειτε διγλωσσα ειτε αλβανόφωνα.

β]Αν αποφασιζοτανε να δοθεί η Δροπολη και οι Αγιοι Σαράντα στην Σιπερία [οπως και έγινε σε μεγάλο βαθμό]
τότε θα έπρεπε να δοθεί και όλη η Τσαμουριά ως το Μαργαρίτι .....

Αν και υπάρχει μια τρανταχτή διαφορά.
Η Δρόπολη έχει συνέχεια γεωγραφική με τα υπολοιπα ελληνοφωνα νοτιότερα τμήματα
ενώ αντίστοιχα η Τσαμουριά δεν έχει με τα βορειότερα αλβανικά χωρια της Λαμπερίας για παράδειγμα
Ειναι ουσιαστικά ένας θύλακας εντος ενός ελληνόφωνου συνεχούς.

Πως το βλέπεις;;

Έχω την εντύπωση πως τέτοιες διευθετήσεις συνόρων θα δημιουργούσαν εκ των πραγμάτων ακόμη χειρότερες καταστάσεις.

Αφενός στην πρώτη περίπτωση θα είχαμε μια πολύ μεγαλύτερη αλβανική μειονότητα η οποία θα περιλάμβανε και Αλβανούς ορθόδοξους, οπότε φαντάζεσαι τι θα γινόταν π.χ. στην Κατοχή.

Αφετέρου στη δεύτερη, δεν υπήρχε περίπτωση η Ελλάδα να δεχόταν να εγκαταλείψει ολόκληρη την παραθαλάσσια περιοχή απέναντι από την Κέρκυρα και στην ουσία να καταστεί το εν λόγω νησί κάτι σαν προκεχωρημένος θύλακας. Άσε που και οι αντιδράσεις της ελληνικής κοινής γνώμης και των ντόπιων Ελλήνων θα ήταν πολύ πιο έντονες και ο Βορειοηπειρωτικός Αγώνας θα ήταν παιχνιδάκι μπροστά σε αυτό που θα ακολουθούσε.


Από εθνολογικής άποψης, ίσως θα ήταν πιο σωστό (δεν ξέρω όμως θα ήταν και εφαρμόσιμο) ελληνικά (π.χ. αυτά της Δρόπολης) ή αλβανικά χωριά που βρίσκονταν ακριβώς πάνω στη μεθόριο να επικυρώνονταν στις αντίστοιχες χώρες.

Συμφωνώ...
Μην ξεχνάς οτι χωρια της Λουντζης ηταν ελληνικης καταγωγης, μεγάλο μερος δηλαδή των ''''Αλβανών Ορθοδοξων '''''
ειναι καταγωης ελληνικης ....
Δες το παραπάνω σχόλιο θα με θυμηθείς

[Καλαβρία]

2 χαρακτηριστικές περιοχές Ελληνοαλβανών

Λιούντζη και Ζαγοριά

Η περιοχη της Λουντζης ειναι μια τετοια χαρακτηριστικη περιοχη ανθρωπων μεικτης καταγωγης
Βρισκετε μεταξυ Αργυροκαστρου και Τεπελενιου και φυσικά δεν συμπεριλαμβάνεται στη λεγόμενη μειονοτικη ζώνη
των 99 αναγνωρισμένω ρωμεικων χωριών...που περιλαμβανει τα κάτω του Αργυροκαστρου αμιγώς ελληνοφωνα χωριά...


Ας δουμε λιγα στοιχεια από το βιβλίο

Published in R. King, N. Mai, S. Schwandner-Sievers (eds.), The New Albanian Migration.
Brighton-Portland, Sussex Academic Press (2005), p. 173-194.

https://halshs.archives-ouvertes.fr/fil ... _2005a.pdf

Λιγα χαρακτηριστικα αποσπασματα απο την παραπανω εργασια …….

¨¨¨¨ Είναι επίσης γνωστό ότι, σε αυτό το τμήμα των Βαλκανίων, και
πίσω στους Οθωμανικούς χρόνους, οι ονομασίες «Έλληνες» και «Ορθόδοξοι Χριστιανοί» ήταν σε μεγάλο βαθμό
συνώνυμο騨¨¨
Γιατί άραγε μόνο σε αυτό το τμήμα των Βαλκανίων ίσχυε σχεδόν πάντα το Ορθόδοξος = Ελληνας=Γραικός
και οχι ας πούμε στην Βουλγαρία και τη Σερβία;;;;;;;
Θα φανεί παρακάτω το γιατί….


Συνεχίζει ο συγγραφέας….
¨¨¨¨Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι, στη ξενιτειά οι περισσότεροι δήλωσαν Έλληνες:
αναμνήσεις από το κουρμπέτ που δείχνουν ότι στην Κωνσταντινούπολη οι Lunxhots
ζώντας μαζί με άλλους ορθόδοξους χριστιανούς από την Ελλάδα και πηγαίνοντας στις ίδιες
εκκλησίες ήταν μέρος της ελληνικής μειονότητας εκεί.
Και στην Αμερική, φάνηκε ευκολότερο,
να δηλώσουν τους εαυτούς τους ως Έλληνες και όχι ως Αλβανοί.¨¨
Δηλαδή τοσο στην Πολη οσο και στην Αμερική
αντι αν δηλώνουν »Αλμπάνιας»
δηλώνανε Γκρικς.

Συνεχιζει ο συγγραφέας ….
¨¨¨¨Μέχρι το τέλος του δέκατου ένατου αιώνα
οι Lunxhots κινήθηκαν μεταξύ δύο ακραίων θέσεων όσον αφορά την εθνοτική υπαγωγη
Από τη μία πλευρά, υπήρξαν όσοι εντάχθηκαν στο αλβανικό εθνικό κίνημα,
και προσπάθησαν να διαδώσουν ένα συναίσθημα της ύπαρξης Αλβανών
Lunxhéri……
Από την άλλη πλευρά ήταν εκείνοι που
επέμεινε στην ελληνικότητα των Lunxhots και αντιτάχθηκαν στην ανάπτυξη μιας
Αλβανική εθνική ταυτότητα μεταξύ των χριστιανών¨¨»’”””
Καθόλου τυχαίες οι λέξεις ΕΠΕΜΕΝΑΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑτης περιοχής
και οσοι περάσανε στην άλλη μεριά και
ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΝΑ ΔΙΑΔΩΣΟΥΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΑΛΒΑΝΙΚΟΤΗΤΑ……

Αρα στην περιοχή προυπύρχε ελληνικότητα και όχι αλβανικότητα .

Συνεχίζει ο συγγραφέας …
¨¨¨¨Το 1913 και πολλές οικογένειες εγκατέλειψαν την περιοχή
κατά τη διάρκεια και μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο,
να αποφύγουν να γίνουν πολίτες του νέου Αλβανικού κράτους.
Αυτοί οι άνθρωποι καλούνται απο την αλβανικη προπαγανδα ως ¨¨φιλογκρεꨨ...
Δηλαδη πολλοί ανθρωποι αναχωρησαν γιατι ακριβως ασθανονταν Ελληνες και ηρθαν στην Ελλαδα.
Παρολα αυτα ο συνεχιζομενος ελληνισμοςτης περιοχης
απασχολησε τα αλβανικα καθεστώτα οπως θα φανεί παρακάτω.

Συνεχίζει ο συγγραφέας….
¨¨¨¨¨¨Λόγω των αναχωρήσεων των »»φίλογκρεκ» το 1914
και της πολιτικής αλβανισμού που ανέλαβε
το αλβανικό κράτος από τη δημιουργία του, …»’
Aν πράγματι ηταν ”καθαροι Αλβανοί”
δεν θα χρειαζοτανε το αλβανικό κράτος να αναλάβει ”πολιτική αλβανισμού””.
Κάπως έτσι εξαλβανίστηκε συνειδησιακά η περιοχή .

Συνεχίζει ο συγγραφέας….
¨¨¨¨ Ακούμε σήμερα
από τους ίδιους τους Λουντζιώτες οτι……
«Το 1945 δημιουργήθηκε μια μουσουλμανική ζώνη ασφαλείας
μεταξύ Δροπολης[περιοχη μειονοτικών] και Λουντζης
για να σταματήσει Ελληνισμός της Λιουντζης .
Εκείνη την εποχή, ο κίνδυνος εξελληνισμού ήταν πραγματικός στο Lunxheri ».
Στο χωριό Këllëz ανεφεραν «η Lunxheri περιβάλλεται από μια μουσουλμανική ζώνη ασφαλείας από τον Enver
Hoxha, ο οποίος ήταν ο ίδιος μουσουλμάνος ».¨¨¨¨
Δηλαδη ακομα και το καθεστως Χοτζα-αριστερο κατα τα αλλα
προσπαθησε μεσω εποικισμων
να σιγουρέψει την συνειδησιακή αλλοίωση της περιοχής
μεσω της αποκοπής της απο τις υπολοιπες νοτιότερες ,και αναγνωρισμενες ως μειονοτικές περιοχές.

Συνεχζει ο συγγραφέας….
»»Για παράδειγμα, για να μιλήσουν τα οικογενειακά τους ιστορικά, τα πράγματα γίνονται πολύ λιγότερο σαφεις:
Πχ η μετατοπιση από τη μια εθνική ταυτότητα σε μια άλλη δεν είναι σπάνια ,
Έτσι, πολλές οικογένειες αναγνωρίζουν μια ελληνική καταγωγή λίγες γενιές πριν……¨¨¨¨
Δηλαδη παροτι αισθανοντε σημερα Αλβανοι
κανουν συχνα λογο για προγονους Αλβανους και Ελληνες
η για ελληνικη ριζα της οικογενειας …..

Και καταληγει ο συγγραφεας
»’Όλα είναι σαν να χτίστηκε η εθνότητα σε αυτη την
αντίφαση, να είσαι ταυτόχρονα Αλβανός και Έλληνας»»…..

Ακριβως αυτο ειναι σήμερα μετα από 100 χρονια αλβανικου κράτους….
και Ελληνες και Αλβανοι.

Χαρακτηριστικό είναι ότι ο ερευνητής Αραβαντινός
ανέφερε ότι στα χωριά της Λουντζερίας
[Κρίνα Κεστοράτι ,Κακοζι,Δοξάτες,Τρανοσίστα,Σαρακινιστα.Στεγοπουλα,Λάμποβο,Λέκλα κλπ]
μιλιότανε και οι δύο γλώσσες ,πράγμα που σήμερα εχει μεταβληθει σε αμιγή αλβανοφωνία μετα τον αυθαίρειτο ορισμό της λεγόμενης »’μειονοτικής ζώνης»»
των 99 αμιγως ελληνοφωνων χωρίων
και την απαγόρευση της ομιλίας της ελληνικής λαλιάς εκτος αυτών των χωριών.
Ετσι όλοι όσοι ηταν δίγλωσσοι βλεπε Λουντζερία
μετεβλήθηασαν μέσα σε 4 γενιές σε αμιγώς αλβανόφωνους ,πράγμα που όπως είδαμε παραπάνω μετέβαλε σταδιακά και την συνείδησή τους.

Η ελληνική εθνική συνείδηση φαίνεται και από όσα αφορούν της περιοχή της Ζαγοριάς γετονική της Λιούντζης .

Μια γειτονικη της Λιουντζης περιοχη
με παρομοιο με αυτη παρελθον ηταν αυτη της Ζαγοριάς.

Ας δουμε ενα υπομνημα που εστειλαν οι κατοικοι της το 1913
και ενα γραμμα ενος Ζαγορισιου πριν 5 γενιες στους χωριανους του
και θα καταλαβουμε πολλα για το παρελθον των περιοχων αυτων.

..Στις 16 Ιουνίου 1913, οι αντιπρόσωποι των «τμημάτων Ρίζης και Ζαγοριάς» έστειλαν ένα υπόμνημα προς τις Μεγάλες Δυνάμεις.
Χρησιμοποιούν ιστορικά, γεωγραφικά και εθνολογικά επιχειρήματα για να τεθούν τα σύνορα «της Ελληνικής Ηπείρου και της Αυτονόμου Αλβανίας, της οποίας σχεδιάζεται η δημιουργία».
Μεταξύ άλλων αναφέρονται και στο φαινόμενο της διγλωσσίας (που με το καθεστώς του Τζάτζη , επι Χοτζα μεταβλήθη σε αποκλειστική αλβανογλωσσία): «Η στενότης των σχέσεων μετά των Αλβανών εισήγαγε την χρήσιν εκτός της Ελληνικής και της Αλβανικής γλώσσης … το εξαγώμενον εκ της χρήσεων της αλβανικής γλώσσης εις τα βόρεια της Ηπείρου καταπίπτει προ της πραγματικότητος της Εθνικής συνειδήσεως των χριστιανών».
Παρακάτω, προχωρούν στην έκδοση ψηφίσματος μέσω του οποίου ζητούν από την ελληνική κυβέρνηση να εξοπλίσει και να εκπαιδεύσει όλους τους άνδρες από 20 – 40 ετών και μάλιστα τα χωριά τους θα αναλάβουν όλα τα έξοδα. Οι αντιπρόσωποι αυτών των περιοχών εξέλεξαν πενταμελή επιτροπή
για να τηλεγραφήσει τις αποφάσεις τους στον Ελευθέριο Βενιζέλο:
1. Ντίλιος Κ. Βασίλειος, εκ Λαμπόβου
2. Χαρίτος Πέτρος, εκ Νίβανης
3. Χατζηβασιλείου Θωμάς, εκ Μικράς Τσέτας Λαμπόβου
4. Μαρκόπουλος Θεοδώσιος, εκ Λέκλης
5. Γιάσσου Αναστάσιος, εκ Σέπερης….

Ενα ακομα τρανταχτο παραδειγμα για το πως καποιοι πρωην »μη Αλβανοι»
εξελιχθηκαν σε Αλβανοι
με κινητρα ομως ιδιοτελη τις περισσοτερες φορες….

»»Από ένα γράµµα που προέρχεται από τον αποδηµούντα στην Tolosa της Αµερικής, Μ. Μάρκο από το Τόποβο και στέλνεται στον πατέρα του, βλέπουµε ότι στις αρχές του 20ου αι.
οι Ζαγορίσιοι ως προς τη συνείδηση ήταν διηρηµένοι σε δύο στρατόπεδα.
Χαρακτηριστικό του γράµµατος είναι το παρακάτω …..
»’Σας παρακαλώ όπως αφήσετε τον Ελληνικό φανατισµόν,»’
Αρα μεχρι τοτε στο χωριο τους υπηρχε »ελληνικος φανατισμος» δηλαδη εντονη Γραικική συνειδηση.

Τους παρακινουσε ομως να τον εγκαταλειψουν τον »ελληνκό φανατισμό»’
και εξηγουσε τους λογους
»»….αφήσετε την Μεγάλην Ιδέα, διότι δεν µας δίδει ψωμι….»»»
Αυτα ακριβως ηταν σε πολες περιπτωσεις τα κινητρα που κανανε πολλους διγλωσσους χριστιανους ,
στις Αμερικες και τις Ρουμανιες,
να το ριξουν στον Αλβανισμο.


Ενω για τη γλωσσα της περιοχης εχουμε τα παρακατω.

»»Ως προς το θρήσκευµα όλοι οι κάτοικοι ήταν και είναι χριστιανοί ορθόδοξοι και ως προς την γλώσσα
µιλούσαν την αλβανική παραφθαρµένη και λιγότερο την ελληνική µέχρι που µετά το 1913 περιορίστηκε τόσο πολύ που εγκαταλήφθηκε …
Η µη σωστή χρήση της αλβανικής γλώσσας939 στην περιοχή της Ζαγοριάς, όπως και στις γύρω αλβανόφωνες περιοχές…..»’
939. Vasil Bici, Ceshtje te dygjuhesise ne shkollat e pakicave, σελ. 70

Δηλαδή μιλουσανε και ελληνικά
ενω τα αλβανικά τα μιλούσανε ΠΑΡΕΦΘΑΡΜΕΝΑ.
Βεβαια και αυτοί γίνανε ΑΜΙΓΩΣ αλβανοφωνοι μετα το 1913 και ιδιως μετα την εποχη Χοτζα.

Κατι χαρακτηριστικο ειναι η διατηρηση επωνυμων με κατάληξη
σε οπουλος και ακης αλλα στην αλβανοποιημενη μορφη -οπουλι ,-ακ ,
κατι που συμβαινει ως σημερα στην νοτια Ιταλια
με επωνυμα ανθρωπων ελληνικής καταγωγής
σε καταληξεις οπως
άκης(-ace, -acci,-achi,-aci), -όπουλος(-opolli,-opulo,-opullo,-pollo κτλ), -εας( -ea), -ούδης(-oudi)….

O μελετητης Αραβαντινός αναφερει – διαχωριζει τους κατοικους Ηπειρου και Αλβανιας σε

α]Γραικους η Ελληνες
β]Αλβανους η Σκιπεταρους
γ]Γραικοαλβανους

Για τους τελευταιους αναφερει οτι ειναι απογονοι Ελληνων και Αλβανων
Σε αυτους περιλαμβανει τα χωρια και της Λουντζης και της Ζαγοριας.

Ενώ αναφέρει ότι εκεί μιλιότανε [αλλου λιγότερο αλλού περισσότερο ]και οι 2 γλώσσες .

Από τη Λούντζη ήταν και πρωθυπουργός της Αυτόνομης Βορείου Ηπείρου ο Χρηστάκης Ζωγράφος ,από το Κεστοράτι στα 1914 με τα γνωστά Ζωγράφεια Διδασκαλία.
Από κει και ο Ζάππας με το Ζάπειο .
Ενω και ο Υπουργός Στρατιωτικών ο Δούλης ήταν και αυτός από τη διγλωσση [ τότε] Νιβιτσα.

Συνεπώς τα 104 ελληνοφωνα χωρια γίνοντε αυτομάτως κοντά στα 170 χωριά,με καταγωγή γραικική

Εν τέλει
σχεδόν ο μισός νότος έχει ελληνική καταγωγή...

[Καλαβρία]

Που να παει καλα το βορειηπειρωτικο ;;

Ας πρόσεχαν ...

Επίσκεψη Μητσοτάκη στη Δερβιτσάνη το 1993

[Καλαβρία]

Αναφερει η δασκάλα
'''''Οι Αλβανοι μας λέγανε Παλιοελληνες'''

Χειμαρα
Μητρόπολη της Ρωμιοσύνης