Θεωρια της εξελιξης: Μια ετοιμοθανατη θεωρια?

[hellegennes]

Αναλυτική λύση ειναι που δεν υπάρχει στο πρόβλημα των τριών σωμάτων. αλλά μια χαρά λύνεται αριθμητικά. επαρκώς ώστε να κάνεις ακριβέστατες προβλέψεις για μετρήσεις που δεν αφορούν το πολύ μακρινό μέλλον (της τάξης των 100 εκ. χρόνων για το ηλιακό σύστημα).

αυτό που περιγράφει ο σταβμαρ αφορά όχι "κάθε φυσική επιστήμη", αλλά συγκεκριμένα τη φυσική. Δεν έχουν όλα τα αντικείμενα μελέτης τα ίδια στάνταρ αυστηρότητας και προβλεψιμότητας, κάτι που υποκρύπτεται από τη χρήση γενικόλογων όρων, όπως "επιστήμες", ωσάν να είναι όλα ίσης αξιοπιστίας.

Κοινός τόπος ειναι ότι τα στάνταρ αυστηρότητας των βιολογικών επιστημών είναι συγκριτικά πολύ πιο χαμηλά από της φυσικής. Αυτό δεν τους κάνει αλμπάνηδες, αυτοί είναι οι κανόνες του παιχνιδιού που παίζουν. Δεν μπορείς να κρινεις το τάβλι με κριτήρια σκακιού.

Καλή προσπάθεια. Το επόμενο πρόβλημα που περιμένει λύση, είναι πότε ακριβώς ένας μετεωρίτης θα αποσπασθεί από την ζώνη των αστεροειδών και θα κινηθεί προς την Γή.

Δεν κατάλαβα τι θες να πεις. Επιχειρηματολογείς για κάτι;

Ότι η επιστήμη δεν είναι χειρομαντία και δεν προβλέπει το ίδιο το μέλλον αλλά τι συμβαίνει σε ένα σύστημα που περιγράφεται από κάποιο μοντέλο της.

[Κουρκούας]

Καλή προσπάθεια. Το επόμενο πρόβλημα που περιμένει λύση, είναι πότε ακριβώς ένας μετεωρίτης θα αποσπασθεί από την ζώνη των αστεροειδών και θα κινηθεί προς την Γή.

Δεν κατάλαβα τι θες να πεις. Επιχειρηματολογείς για κάτι;

Ότι η επιστήμη δεν είναι χειρομαντία και δεν προβλέπει το ίδιο το μέλλον αλλά τι συμβαίνει σε ένα σύστημα που περιγράφεται από κάποιο μοντέλο της.

αν είναι ένα σύστημα που περιγράφεται από ένα μοντέλο έτσι στα γενικά χέστηκε ο πολύδωρας. Αυτό είναι επιστήμη από τα λιντλ, στην καλύτερη περίπτωση. Ενδιαφέρον είναι όταν η πρόβλεψη αφορά την πραγματικότητα, το πραγματικό μέλλον.

[BillSeism]

1) Για τα ζωντανά απολιθώματα: έτσι τα λέμε επειδή εξωτερικά μοιάζουν ή είναι σχεδόν ίδια με τους απολιθωμένους συγγενείς τους. Δεν σημαίνει ότι δεν εξελίχθηκαν, τα πάντα αλλάζουν. Τα συγκεκριμένα φαινοτυπικά δεν άλλαξαν πολύ ή και καθόλου. Ως προς το γενότυπο έχουν αλλάξει όμως. Οτιδήποτε υπάρχει είναι μοναδικό και διαφορετικό ακόμα και από τους άμεσα κοντινούς προγόνους του έστω και ανεπαίσθητα.

2) Για την έννοια της τύχης, εδώ τα πράγματα είναι παρεξηγημένα. Η τύχη στην οποία αναφέρεται η θεωρία της εξέλιξης δεν έχει ουδεμία σχέση με την λέξη τύχη που χρησιμοποιούμε εμείς καθημερινά. Δεν είναι η τύχη του να πιάσω το τζόκερ, η να βάλω τρίποντο από τη σέντρα. Εδώ τα πράγματα είναι διαφορετικά. Στην πραγματικότητα έχει να κάνει με την απουσία κάποιου σκοπού. Δεν υπάρχει σκοπός εδώ. Και όχι μόνο στην βιολογική εξέλιξη αλλά και στην εξέλιξη του Γης γενικότερα (μην πούμε για σύμπαν). Απλώς επειδή βλέπουμε τα πράγματα με καθαρά ανθρωποκεντρική αντίληψη, ότι όλα περιστρέφονται γύρω από μας, ότι υπάρχουμε για κάποιο λόγο και ότι είμαστε και καλά ανώτεροι δεν μπορούμε να αντιληφθούμε ότι όλα αυτά είνα μια αυταπάτη και μόνο. Λέμε συχνά 'όλα γίνονται ή έγιναν για κάποιο λόγο' δεν υπάρχει κανένας λόγος να γίνει τίποτα και αν υπάρχει ποιός είναι αυτός;
Στη φύση δεν υπάρχουν αυτά. Και όχι μόνο στα ζητήματα της εξέλιξης αλλά και γενικά δεν υπάρχει σκοπός. Εδώ η τύχη σημαίνει ότι καθετί που συμβαίνει δεν συμβαίνει αποκλειστικά με κριτήριο αν είναι χρήσιμο ή όχι.
Π.χ. μια κακή μετάλλαξη οδηγεί ένα νέο άτομο να γεννηθεί με σύνδρομο Down. Αρνητικό και λυπηρό γεγονός το εκλαμβάνουμε αλλά η φύση δυστυχώς δενα κάνει διακρίσεις έτσι λειτουργεί. Κλασικό παράδειγμα του τυχαίου στην Εξέλιξη το παραπάνω.
Με την ίδια λογική αύριο μεθαύριο σκάει ένα υπερηφαίστειο και μας αλλάζει τα φώτα. Θα είναι καταστροφικό για μας και για πολλά είδη αλλά δεν θα έχει σκοπό. Το ίδιο έχει ξανασυμβεί πάαααρα πολλές φορές στη διάρκεια των 4,5 δισεκατομμυρίων ετών. Και είναι μια από τις πολλές εκφάνσεις ένός υγιούς πλανήτη, ένα γεωλογικό φαινόμενο,απλή ρουτίνα για τον πλανήτη.

[hellegennes]

Δεν κατάλαβα τι θες να πεις. Επιχειρηματολογείς για κάτι;

Ότι η επιστήμη δεν είναι χειρομαντία και δεν προβλέπει το ίδιο το μέλλον αλλά τι συμβαίνει σε ένα σύστημα που περιγράφεται από κάποιο μοντέλο της.

αν είναι ένα σύστημα που περιγράφεται από ένα μοντέλο έτσι στα γενικά χέστηκε ο πολύδωρας. Αυτό είναι επιστήμη από τα λιντλ, στην καλύτερη περίπτωση. Ενδιαφέρον είναι όταν η πρόβλεψη αφορά την πραγματικότητα, το πραγματικό μέλλον.

Μα τι είναι αυτά που λες; Δηλαδή οι εξισώσεις του Νεύτωνα περιγράφουν το πόσοι κομήτες θα πέσουν στην Γη τα επόμενα 500 εκατομμύρια χρόνια; Αυτό δεν είναι επιστήμη, είναι ο Πητ Παπαδάκος.

Οι προβλέψεις μιας θεωρίας αφορούν τις σχέσεις μεταξύ των πραγμάτων που περιγράφονται από την θεωρία, όχι τι θα συμβεί αύριο.

[Κουρκούας]

Ότι η επιστήμη δεν είναι χειρομαντία και δεν προβλέπει το ίδιο το μέλλον αλλά τι συμβαίνει σε ένα σύστημα που περιγράφεται από κάποιο μοντέλο της.

αν είναι ένα σύστημα που περιγράφεται από ένα μοντέλο έτσι στα γενικά χέστηκε ο πολύδωρας. Αυτό είναι επιστήμη από τα λιντλ, στην καλύτερη περίπτωση. Ενδιαφέρον είναι όταν η πρόβλεψη αφορά την πραγματικότητα, το πραγματικό μέλλον.

Μα τι είναι αυτά που λες; Δηλαδή οι εξισώσεις του Νεύτωνα περιγράφουν το πόσοι κομήτες θα πέσουν στην Γη τα επόμενα 500 εκατομμύρια χρόνια; Αυτό δεν είναι επιστήμη, είναι ο Πητ Παπαδάκος.

Οι προβλέψεις μιας θεωρίας αφορούν τις σχέσεις μεταξύ των πραγμάτων που περιγράφονται από την θεωρία, όχι τι θα συμβεί αύριο.

αν τα πράγματα που περιγράφονται από τη θεωρία δεν μπορούν να μεταφράζονται σε υπαρκτά αντικείμενα, ώστε να γίνονται προβλέψεις για το μέλλον, η θεωρία είναι για τα μπάζα. Προφανώς το ποιες προβλέψεις κάνει μια θεωρία, εξαρτάται από τη διαθέσιμη πληροφορία για το σύστημα που εξετάζεις κάθε φορά. Δηλαδή, αν δεν τους έχεις δει τους κομήτες, πώς θα τους περιγράψεις σε οποιαδήποτε θεωρία;

[hellegennes]

Η θεωρία δεν θα περιγράψει τι θα κάνουν οι κομήτες στο μέλλον. Η θεωρία είναι μοντέλο. Μπορεί να χρησιμοποιήσεις ένα μοντέλο για να αναλύσεις ένα υπάρχον σύστημα, αλλά κανένα μοντέλο δεν θα σου πει τι ακριβώς θα γίνει σε μια τυχαία στιγμή στο μέλλον.

[nrg]

1) Για τα ζωντανά απολιθώματα: έτσι τα λέμε επειδή εξωτερικά μοιάζουν ή είναι σχεδόν ίδια με τους απολιθωμένους συγγενείς τους. Δεν σημαίνει ότι δεν εξελίχθηκαν, τα πάντα αλλάζουν. Τα συγκεκριμένα φαινοτυπικά δεν άλλαξαν πολύ ή και καθόλου. Ως προς το γενότυπο έχουν αλλάξει όμως. Οτιδήποτε υπάρχει είναι μοναδικό και διαφορετικό ακόμα και από τους άμεσα κοντινούς προγόνους του έστω και ανεπαίσθητα.

2) Για την έννοια της τύχης, εδώ τα πράγματα είναι παρεξηγημένα. Η τύχη στην οποία αναφέρεται η θεωρία της εξέλιξης δεν έχει ουδεμία σχέση με την λέξη τύχη που χρησιμοποιούμε εμείς καθημερινά. Δεν είναι η τύχη του να πιάσω το τζόκερ, η να βάλω τρίποντο από τη σέντρα. Εδώ τα πράγματα είναι διαφορετικά. Στην πραγματικότητα έχει να κάνει με την απουσία κάποιου σκοπού. Δεν υπάρχει σκοπός εδώ. Και όχι μόνο στην βιολογική εξέλιξη αλλά και στην εξέλιξη του Γης γενικότερα (μην πούμε για σύμπαν). Απλώς επειδή βλέπουμε τα πράγματα με καθαρά ανθρωποκεντρική αντίληψη, ότι όλα περιστρέφονται γύρω από μας, ότι υπάρχουμε για κάποιο λόγο και ότι είμαστε και καλά ανώτεροι δεν μπορούμε να αντιληφθούμε ότι όλα αυτά είνα μια αυταπάτη και μόνο. Λέμε συχνά 'όλα γίνονται ή έγιναν για κάποιο λόγο' δεν υπάρχει κανένας λόγος να γίνει τίποτα και αν υπάρχει ποιός είναι αυτός;
Στη φύση δεν υπάρχουν αυτά. Και όχι μόνο στα ζητήματα της εξέλιξης αλλά και γενικά δεν υπάρχει σκοπός. Εδώ η τύχη σημαίνει ότι καθετί που συμβαίνει δεν συμβαίνει αποκλειστικά με κριτήριο αν είναι χρήσιμο ή όχι.
Π.χ. μια κακή μετάλλαξη οδηγεί ένα νέο άτομο να γεννηθεί με σύνδρομο Down. Αρνητικό και λυπηρό γεγονός το εκλαμβάνουμε αλλά η φύση δυστυχώς δενα κάνει διακρίσεις έτσι λειτουργεί. Κλασικό παράδειγμα του τυχαίου στην Εξέλιξη το παραπάνω.
Με την ίδια λογική αύριο μεθαύριο σκάει ένα υπερηφαίστειο και μας αλλάζει τα φώτα. Θα είναι καταστροφικό για μας και για πολλά είδη αλλά δεν θα έχει σκοπό. Το ίδιο έχει ξανασυμβεί πάαααρα πολλές φορές στη διάρκεια των 4,5 δισεκατομμυρίων ετών. Και είναι μια από τις πολλές εκφάνσεις ένός υγιούς πλανήτη, ένα γεωλογικό φαινόμενο,απλή ρουτίνα για τον πλανήτη.

1. Αυτό ισχύει ανάμεσα στους ανθρώπους που ζουν την ίδια στιγμή, σε διαφορετική ήπειρο ή μεταξύ ανθρώπων που έζησαν με διαφορά 200 χρόνια. Το είδος όμως είναι το ίδιο.
Οπότε και τα ζωντανά απολιθώματα στο ίδιο είδος ανήκουν, ενάντια στην ΘτΕ, διότι μιλάμε για εκατ. χρόνια και ένα περιβάλλον που έχει αλλάξει συθέμελα.


2. Κρίνουμε και εκ του αποτελέσματος. Κρίνουμε και από την επανάληψη του "τυχαίου".
Δηλαδή μπορείς να τύχεις το τζόκερ και να βάλεις τρίποντο από το κέντρο, αλλά αν το κάνεις κατ' επανάληψη, τότε κάτι δεν πάει καλά.

Όταν λοιπόν το τυχαίο παράγει μηχανές με απίστευτες ιδιότητες, αλλά μόνο όταν τα υλικά ανήκουν σε ζωντανούς οργανισμούς, τότε κάτι δεν πάει καλά με το τυχαίο. Ή μήπως τα στοιχεία του περιοδικού πίνακα συμπεριφέρονται διαφορετικά όταν βρίσκονται μέσα σε ένα κύτταρο;

Π.χ. μια κακή μετάλλαξη οδηγεί ένα νέο άτομο να γεννηθεί με σύνδρομο Down. Αρνητικό και λυπηρό γεγονός το εκλαμβάνουμε αλλά η φύση δυστυχώς δενα κάνει διακρίσεις έτσι λειτουργεί. Κλασικό παράδειγμα του τυχαίου στην Εξέλιξη το παραπάνω.

Αυτό εδώ είναι ενάντια στο τυχαίο.
Κανονικά αν όλα ήταν τυχαία, τότε έπρεπε να βλέπουμε τεράστιο πλήθος παραλλαγών σαν το σύνδρομο Down.
Πχ ανθρώπους με τα μάτια, χέρια, πόδια, σε διαφορετικό μέγεθος σημαντικό και όχι αμελητέο. Θα έπρεπε να βλέπουμε ανθρώπους με τα μάτια, χέρια, πόδια σε διαφορετικές θέσεις (και πάλι εννοώ σημαντικές διαφορές). Καρδιά δεξιά ή αριστερά, χωρίς διακρίσεις. Όλα να προέρχονται από τυχαίες μεταλλάξεις, όπως και στο σύνδρομο Down.

Και τέτοιες παραμορφώσεις από τυχαίες μεταλλάξεις, δεν έχουμε βρει ούτε στα απολιθώματα. Πχ ο Ναυτίλος εξαρχής έχει το γεωμετρικό σχήμα της έλικας. Πού είναι το τυχαίο σε αυτό;
Πού είναι εκείνο το ακανόνιστο σχήμα από το οποίο ξεκίνησε ο πρόγονος του Ναυτίλου και σταδιακά κατέληξε σε αυτό το μοναδικό σχήμα; (το οποίο υποθέτουμε ότι έδωσε και ένα πλεονέκτημα στο ζώο)

Αυτά που παρατηρούμε γύρω μας, αλλά και στα απολιθώματα, δεν είναι αποτελέσματα του τυχαίου. Είναι ολοκληρωμένες και συμμετρικές κατασκευές, ενάντια σε κάθε τυχαία μετάλλαξη.
Ναι μπορεί να συμβεί και το πραγματικό τυχαίο, αλλά η έκτασή του και οι επιπτώσεις του, είναι τόσο μικρές (και κατά κράτος αρνητικές) που δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την εξέλιξη των ειδών.

[nrg]

Η θεωρία δεν θα περιγράψει τι θα κάνουν οι κομήτες στο μέλλον. Η θεωρία είναι μοντέλο. Μπορεί να χρησιμοποιήσεις ένα μοντέλο για να αναλύσεις ένα υπάρχον σύστημα, αλλά κανένα μοντέλο δεν θα σου πει τι ακριβώς θα γίνει σε μια τυχαία στιγμή στο μέλλον.

Η θεωρία με βάση κάποιες αρχικές συνθήκες, πρέπει να προβλέψει την εξέλιξη του φαινομένου.
Δεν υπάρχει θεωρία που να προβλέπει τι θα γίνει... έτσι στα ξαφνικά.

[hellegennes]

Η θεωρία δεν θα περιγράψει τι θα κάνουν οι κομήτες στο μέλλον. Η θεωρία είναι μοντέλο. Μπορεί να χρησιμοποιήσεις ένα μοντέλο για να αναλύσεις ένα υπάρχον σύστημα, αλλά κανένα μοντέλο δεν θα σου πει τι ακριβώς θα γίνει σε μια τυχαία στιγμή στο μέλλον.

Η θεωρία με βάση κάποιες αρχικές συνθήκες, πρέπει να προβλέψει την εξέλιξη του φαινομένου.
Δεν υπάρχει θεωρία που να προβλέπει τι θα γίνει... έτσι στα ξαφνικά.

Η εξέλιξη ενός φαινομένου, αν δεν είναι τελείως εργαστηριακά ελεγχόμενο και απομονωμένο, είναι αδύνατον να προβλεφθεί για μεγάλο διάστημα. Όσο αυξάνονται οι μεταβλητές τόσο μειώνονται οι πιθανότητες να γίνει προβολή σε ένα συγκεκριμένο μέλλον. Και μιλάμε τώρα για τις αλληλεπιδράσεις του νέφους του Όορτ, που είναι απείρως πιο προβλέψιμο από την πορεία ενός είδους στον χρόνο. Τα βιολογικά συστήματα είναι ό,τι πιο πολύπλοκο υπάρχει στο σύμπαν. Η φυσική μπορεί από κάποιο επίπεδο και μετά να είναι δυσνόητη, αλλά είναι εξαιρετικά απλή στις αρχές της. Η βιολογία όχι. Είναι ο ορισμός της πολυπλοκότητας.

[hellegennes]

Αυτό εδώ είναι ενάντια στο τυχαίο.
Κανονικά αν όλα ήταν τυχαία, τότε έπρεπε να βλέπουμε τεράστιο πλήθος παραλλαγών σαν το σύνδρομο Down.
Πχ ανθρώπους με τα μάτια, χέρια, πόδια, σε διαφορετικό μέγεθος σημαντικό και όχι αμελητέο. Θα έπρεπε να βλέπουμε ανθρώπους με τα μάτια, χέρια, πόδια σε διαφορετικές θέσεις (και πάλι εννοώ σημαντικές διαφορές). Καρδιά δεξιά ή αριστερά, χωρίς διακρίσεις. Όλα να προέρχονται από τυχαίες μεταλλάξεις, όπως και στο σύνδρομο Down.

Τι μαλακίες λες; Η θέση όλων αυτών ορίζεται από την εμβρυολογία και τυχαίες, βίαιες αλλαγές στην θέση τους είναι όχι μόνο βιολογικά αδύνατες αλλά και ασύμβατες με την θεωρία της εξέλιξης. Σταδιακές αλλαγές φυσικά και συμβαίνουν. Το σχήμα του προσώπου σταδιακά άλλαξε από τα προγονικά είδη ως τον σύγχρονο άνθρωπο. Εάν αρχίζει και μετατοπίζεται η καρδιά προς τα δεξιά, θα είναι μια αλλαγή που απαιτεί δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια και στο μεταξύ να παρουσιάζει κάποιο συγκριτικό πλεονέκτημα σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό ώστε να είναι υπαρκτό σαν τάση.

Φυσικά, αν παρατηρήσεις την γεωγραφική κατανομή των χαρακτηριστικών, θα δεις φαινοτυπικές διαφορές μεταξύ πληθυσμών που είναι ακριβώς τυχαίες και συσσωρεύτηκαν λόγω γεωγραφικής απομόνωσης. Το σχήμα και το μέγεθος των ματιών, των χειλιών, των ζυγωματικών, κτλ. μπορεί να διαφέρουν σημαντικά ανάμεσα σε μεγάλες γεωγραφικές εκτάσεις του πλανήτη.

[nrg]

Η εξέλιξη ενός φαινομένου, αν δεν είναι τελείως εργαστηριακά ελεγχόμενο και απομονωμένο, είναι αδύνατον να προβλεφθεί για μεγάλο διάστημα. Όσο αυξάνονται οι μεταβλητές τόσο μειώνονται οι πιθανότητες να γίνει προβολή σε ένα συγκεκριμένο μέλλον.

Τότε το πρόβλημα δεν είναι της θεωρίας. Το πρόβλημα τότε είναι να βρούμε ακριβώς ποιες ήταν οι αρχικές συνθήκες αλλά και πιθανές εξωτερικές επιδράσεις, κατά την εξέλιξη του φαινομένου. Το πρόβλημα επίσης είναι και υπολογιστικό. Δηλαδή ακόμα δεν έχουμε και τα κατάλληλα εργαλεία για να κάνουμε τις πράξεις απαιτούνται.
Με άλλα λόγια αν η θεωρία ισχύει σε μία πολύ απλή εργαστηριακή διάταξη, τότε δεν υπάρχει λόγος να υποθέσουμε ότι δεν θα ισχύει και εκεί έξω.

Τα βιολογικά συστήματα είναι ό,τι πιο πολύπλοκο υπάρχει στο σύμπαν.

Σωστά, αλλά μέχρι σήμερα δεν υπάρχει ούτε θεωρία, ούτε παρατήρηση από την οποία να προκύπτει αυξανόμενη πολυπλοκότητα.
Δεχόμαστε όμως ότι συμβαίνει στην έμβια ύλη. Γιατί;
ή η έμβια ύλη έχει μία παράξενη ιδιότητα, σύμφωνα με την οποία μπορεί και αυξάνει την πολυπλοκότητά της.
ή θα έπρεπε να παρατηρούμε και στην άβια ύλη, αυξανομένη πολυπλοκότητα.
Στην πράξη όμως παρατηρούμε το ακριβώς αντίθετο. Μία πολύπλοκη διάταξη, με την πάροδο του χρόνου υποβαθμίζεται.

Οπότε πρέπει να δεχτούμε ότι η έμβια ύλη έχει μία παράξενη ιδιότητα.

[Leporello]

Σωστά, αλλά μέχρι σήμερα δεν υπάρχει ούτε θεωρία, ούτε παρατήρηση από την οποία να προκύπτει αυξανόμενη πολυπλοκότητα.
Δεχόμαστε όμως ότι συμβαίνει στην έμβια ύλη. Γιατί;
ή η έμβια ύλη έχει μία παράξενη ιδιότητα, σύμφωνα με την οποία μπορεί και αυξάνει την πολυπλοκότητά της.
ή θα έπρεπε να παρατηρούμε και στην άβια ύλη, αυξανομένη πολυπλοκότητα.
Στην πράξη όμως παρατηρούμε το ακριβώς αντίθετο. Μία πολύπλοκη διάταξη, με την πάροδο του χρόνου υποβαθμίζεται.

Οπότε πρέπει να δεχτούμε ότι η έμβια ύλη έχει μία παράξενη ιδιότητα.

Μα έχουν μία παράξενη ιδιότητα: αναπαράγονται. Αυτή είναι μιά ιδιότητα που είναι άμεσα παρατηρήσιμη. Από εκεί και πέρα, δεν απαιτεί η ΘτΕ άλλη υπόθεση. Απλώς λέει ότι όσες μικροαλλαγές βοηθούν σε κάτι τείνουν να εξαπλωθούν, γιατί όσα άτομα τις εμφανίζουν, τείνουν να αποκτούν περισσότερους απογόνους. Σιγά - σιγά, οι μικροαλλαγές συσσωρεύονται και δημιουργούν μεγάλες διαφορές. Πιό απλά δεν γίνεται. Είπαμε ότι δεν είναι αλήθεια ότι "μία πολύπλοκη διάταξη, με την πάροδο του χρόνου υποβαθμίζεται" έτσι γενικώς. Μιά ποσότητα νερού μπορεί να παγώσει και να εμφανίσει κρυστάλλους που είναι απείρως πιό πολύπλοκοι απ'ό,τι το υγρό νερό. Το είχα γράψει αυτό και στο παλιό και ο ανεκδιήγητος σταβρο... είχε πεί ότι δεν είναι αλήθεια, το υγρό είναι πιό πολύπλοκο γιατί έχει περισσότερες "δυνατότητες"

[Leporello]

Αυτό εδώ είναι ενάντια στο τυχαίο.
Κανονικά αν όλα ήταν τυχαία, τότε έπρεπε να βλέπουμε τεράστιο πλήθος παραλλαγών σαν το σύνδρομο Down.
Πχ ανθρώπους με τα μάτια, χέρια, πόδια, σε διαφορετικό μέγεθος σημαντικό και όχι αμελητέο. Θα έπρεπε να βλέπουμε ανθρώπους με τα μάτια, χέρια, πόδια σε διαφορετικές θέσεις (και πάλι εννοώ σημαντικές διαφορές). Καρδιά δεξιά ή αριστερά, χωρίς διακρίσεις. Όλα να προέρχονται από τυχαίες μεταλλάξεις, όπως και στο σύνδρομο Down.

Τι μαλακίες λες; Η θέση όλων αυτών ορίζεται από την εμβρυολογία και τυχαίες, βίαιες αλλαγές στην θέση τους είναι όχι μόνο βιολογικά αδύνατες αλλά και ασύμβατες με την θεωρία της εξέλιξης. Σταδιακές αλλαγές φυσικά και συμβαίνουν. Το σχήμα του προσώπου σταδιακά άλλαξε από τα προγονικά είδη ως τον σύγχρονο άνθρωπο. Εάν αρχίζει και μετατοπίζεται η καρδιά προς τα δεξιά, θα είναι μια αλλαγή που απαιτεί δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια και στο μεταξύ να παρουσιάζει κάποιο συγκριτικό πλεονέκτημα σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό ώστε να είναι υπαρκτό σαν τάση.

Φυσικά, αν παρατηρήσεις την γεωγραφική κατανομή των χαρακτηριστικών, θα δεις φαινοτυπικές διαφορές μεταξύ πληθυσμών που είναι ακριβώς τυχαίες και συσσωρεύτηκαν λόγω γεωγραφικής απομόνωσης. Το σχήμα και το μέγεθος των ματιών, των χειλιών, των ζυγωματικών, κτλ. μπορεί να διαφέρουν σημαντικά ανάμεσα σε μεγάλες γεωγραφικές εκτάσεις του πλανήτη.

Η συντριπτική πλειοψηφία όντων που εμφανίζουν τόσο μεγάλες αλλαγές που λέει, αποβάλλονται την πρώτη εβδομάδα τής κύησης, χωρίς κάν να καταλάβει κάτι η μητέρα τους.

[nrg]

Η θέση όλων αυτών ορίζεται από την εμβρυολογία και τυχαίες, βίαιες αλλαγές στην θέση τους είναι όχι μόνο βιολογικά αδύνατες αλλά και ασύμβατες με την θεωρία της εξέλιξης.

Καταρχάς το βιολογικά αδύνατες δεν προκύπτει από πουθενά. Κανείς δεν ξέρει αν η αλλαγή της θέσης της καρδιάς δεν συνοδεύεται από ένα πλεονέκτημα. Επίσης αν η απόσταση των ματιών μεγαλώσει, μπορεί θα αποκτήσουμε μεγαλύτερο οπτικό πεδίο, άρα και πλεονέτκημα.

H θέση των μελών σε ένα έμβρυο, ελέγχεται από... το ίδιο το έμβρυο.
Οπότε προκύπτουν τα εξής ερωτήματα:
Από πού γνωρίζει μία μάζα κυττάρων, αρχικά σφαιρική, σε ποια σημεία πρέπει να φυτρώσουν τα μέλη;
Από πού γνωρίζει μία μάζα κυττάρων ότι ένα μέλος φύτρωσε στην σωστή θέση;
Από πού γνωρίζει μία μάζα αρχικά εντελώς ίδιων κυττάρων, ποιά θα πρέπει να αρχίσουν να διαφοροποιούνται για να σχηματίσουν τα διάφορα όργανα και μέλη; Πώς γνωρίζουν την χρονική στιγμή, που πρέπει να γίνουν αυτές οι αλλαγές;

Αντιλαμβάνεσαι λοιπόν ότι για να γίνουν αυτές οι μετρήσεις από μία μάζα κυττάρων και εντέλει να προκύπτουν τα μέλη μας στην σωστή θέση και την σωστή χρονική στιγμή, υπάρχουν μηχανισμοί ελέγχου, αδιανόητοι για εμάς. Όχι μόνο ως προς τον τρόπο λειτουργία τους, αλλά και ως προς την παλαβή υπόθεση ότι ένας τέτοιος μηχανισμός αυστηρού ελέγχου, προέκυψε εντελώς τυχαία.
Παρατηρούμε λοιπόν ότι μηχανισμοί αυστηρού ελέγχου, αποτρέπουν την εξέλιξη των ειδών πριν ακόμα... γεννηθεί...

Φυσικά, αν παρατηρήσεις την γεωγραφική κατανομή των χαρακτηριστικών, θα δεις φαινοτυπικές διαφορές μεταξύ πληθυσμών που είναι ακριβώς τυχαίες και συσσωρεύτηκαν λόγω γεωγραφικής απομόνωσης. Το σχήμα και το μέγεθος των ματιών, των χειλιών, των ζυγωματικών, κτλ. μπορεί να διαφέρουν σημαντικά ανάμεσα σε μεγάλες γεωγραφικές εκτάσεις του πλανήτη.

Αυτές οι αλλαγές είναι στο ίδιο είδος. Αυτές οι αλλαγές είναι ενάντια στην εξέλιξη των ειδών, διότι τότε ο μαύρος από τον άσπρο θα έπρεπε να είναι διαφορετικά είδη ανθρώπων. Πράγμα που δεν συμβαίνει.

[Leporello]

Αρα, ούτε και η εμβρυακή ανάπτυξη είναι αλήθεια. Κάποιος την κατευθύνει.