Η ελπίδα των Παράλληλων Συμπάντων

[Κουρκούας]

Ο αριθμός των συμπάντων που αναφέρει ο Νανόπουλος πως υπολογίστηκε;
Επίσης, πως καθορίζονται τα τα σύνορα τους; Λέμε πχ ότι από την Ανδρομέδα και πέρα αρχίζει το δικό μας και από δώθε το γειτονικό σύμπαν;

Έχεις μία (ντεμέκ) θεωρία που λέγεται υπερχορδές. Αυτή βγήκε με το σκοπό να είναι μια ενοποιημένη θεωρία, η οποία να σου εξηγεί τις τιμές των διαφόρων παραμέτρων που εμφανίζονται στη φυσική.

Καπου την προηγούμενη δεκαετία έγινε σαφές ότι δεν μπορεί να σου εξηγήσει καμία τιμή, ότι υπάρχουν περίπου 10^(500) διαφορετικοί τρόποι με τους οποίους η θεωρία (που ορίζεται στις 10 διαστάσεις) μπορεί να ανταποκριθεί σε κάτι που μοιάζει στον πραγματικό κόσμο και κανένα κριτήριο να διαλέξει κάποιον από αυτούς ως πραγματικό. Κάθε τρόπος αντιστοιχεί βεβαίως σε διαφορετική πρόβλεψη για τις τιμές των φυσικών παραμέτρων που η θεωρία υποτίθεται θα εξηγούσε.

Κάποια εξυπνοπούλια είπαν "αχά, αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν 10^(500) παράλληλα σύμπαντα." Δεν κάνω πλάκα: κυριολεκτικά αυτό είναι το επιχείρημα, τίποτα περισσότερο.

[Nito]

Δηλ μιλάμε για μια καθαρά νοητική κατασκευή χωρίς επιστημονική τεκμηρίωση. Εγώ αφελώς νόμιζα ότι η θεωρία έδενε με κάποιες σύγχρονες παρατηρήσεις πχ με τις μαύρες τρύπες ή την μέτρηση κοσμικών αποστάσεων κτλ.

[Ορέστης 35]

Κανονικά, γράφοντας για τα Παράλληλα Σύμπαντα, δεν θα χρειαστεί να γράψω τίποτα άλλο και σε κανένα άλλο θέμα.
Διότι, αν και εφόσον ζουμε τα πάντα όλοι μας σε χιλιάδες κόσμους και δοκιμαζόμαστε όλοι σε όλα, τότε δεν υπάρχει λόγος να μας πειράζει τίποτε και ουτε και να μας απασχολεί. Τουλάχιστον θεωρητικά. Ούτε η πίστη που έχουμε, ουτε το περιβάλλον που ζούμε, ουτε τα ιδανικά μας και οι αξίες, ούτε τίποτε. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι απλά να ελπιζουμε ότι κάπου ζούμε μια τέλεια ζωή φέρνοντας σε πέρας την αποστολή μας ως άνθρωποι.
Γιατί, δεν μπορεί, όλο και σε κάποιο παράλληλο σύμπαν θα το έχουμε καταφέρει αυτό. Υπάρχει βέβαια πάντα και το ενδεχόμενο να μην έχουμε πετύχει τίποτα και πουθενά, αλλά ας σκεφτόμαστε την καλή έκβαση πιο πολύ. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.
Όσο για τα δεδομένα μας, εδώ, σ αυτόν τον κόσμο που ζούμε τώρα, κάπου αλλού, αλλάζουν ριζικά.
Για παράδειγμα, εγώ, ενώ εδώ γεννήθηκα γυναίκα, ελληνίδα και βαπτίστηκα χριστιανή, σε ένα άλλο παράλληλο μπορεί να γεννήθηκα αλλόφυλη και αλλόπιστη μέσα σε ένα σώμα αντρικό.
Αλλού μπορεί να είμαι άθεη, μπορεί μουσουλμάνα, ή οτιδήποτε άλλο.
Επίσης, μπορεί εδώ μεν να είμαι μια καλή κοπέλα, αλλά καπου αλλού να είμαι μέχρι και δολοφόνος.
Κάπου να έχω διαφορετικά χαρίσματα απ ότι εδώ και να έχω γεννηθεί και σε διαφορετικές εποχές, ας πουμε την εποχή των σπηλαίων και να προσπαθώ να επιβιώνω απλώς χωρίς καμία απολύτως πνευματικότητα.
Και πολλά άλλα ενδεχόμενα και σενάρια ζωής όπως καταλαβαίνετε.
Δεν ξέρω όμως αν σε όλα τα παράλληλα είμαι άνθρωπος, ή είμαι κάτι ανώτερο, όπως άγγελος για παράδειγμα.

Να πω και κάτι ακόμα, κάποιος μου είπε ότι η κατάσταση των παράλληλων συμπάντων είναι ΥΠΑΡΞΙΑΚΗ και ΟΧΙ ΧΩΡΟΧΡΟΝΙΚΗ.
Αυτό σημαίνει μήπως ότι δεν πρόκειται ποτέ η επιστήμη να αποδείξει την ύπαρξή τους;

Μπορείτε κυρίως όσοι από εσάς γνωρίζετε φυσική να μου πείτε μερικά πράγματα γι αυτήν την θεωρία;

Αν καποιος κανει τελειως σκατα τη ζωη του, ειναι σα να θυσιαζεται για να βελτιωσει τις ζωες των αλλων εαυτων του στα αλλα συμπαντα;

[Νατάσα]

Κανονικά, γράφοντας για τα Παράλληλα Σύμπαντα, δεν θα χρειαστεί να γράψω τίποτα άλλο και σε κανένα άλλο θέμα.
Διότι, αν και εφόσον ζουμε τα πάντα όλοι μας σε χιλιάδες κόσμους και δοκιμαζόμαστε όλοι σε όλα, τότε δεν υπάρχει λόγος να μας πειράζει τίποτε και ουτε και να μας απασχολεί. Τουλάχιστον θεωρητικά. Ούτε η πίστη που έχουμε, ουτε το περιβάλλον που ζούμε, ουτε τα ιδανικά μας και οι αξίες, ούτε τίποτε. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι απλά να ελπιζουμε ότι κάπου ζούμε μια τέλεια ζωή φέρνοντας σε πέρας την αποστολή μας ως άνθρωποι.
Γιατί, δεν μπορεί, όλο και σε κάποιο παράλληλο σύμπαν θα το έχουμε καταφέρει αυτό. Υπάρχει βέβαια πάντα και το ενδεχόμενο να μην έχουμε πετύχει τίποτα και πουθενά, αλλά ας σκεφτόμαστε την καλή έκβαση πιο πολύ. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.
Όσο για τα δεδομένα μας, εδώ, σ αυτόν τον κόσμο που ζούμε τώρα, κάπου αλλού, αλλάζουν ριζικά.
Για παράδειγμα, εγώ, ενώ εδώ γεννήθηκα γυναίκα, ελληνίδα και βαπτίστηκα χριστιανή, σε ένα άλλο παράλληλο μπορεί να γεννήθηκα αλλόφυλη και αλλόπιστη μέσα σε ένα σώμα αντρικό.
Αλλού μπορεί να είμαι άθεη, μπορεί μουσουλμάνα, ή οτιδήποτε άλλο.
Επίσης, μπορεί εδώ μεν να είμαι μια καλή κοπέλα, αλλά καπου αλλού να είμαι μέχρι και δολοφόνος.
Κάπου να έχω διαφορετικά χαρίσματα απ ότι εδώ και να έχω γεννηθεί και σε διαφορετικές εποχές, ας πουμε την εποχή των σπηλαίων και να προσπαθώ να επιβιώνω απλώς χωρίς καμία απολύτως πνευματικότητα.
Και πολλά άλλα ενδεχόμενα και σενάρια ζωής όπως καταλαβαίνετε.
Δεν ξέρω όμως αν σε όλα τα παράλληλα είμαι άνθρωπος, ή είμαι κάτι ανώτερο, όπως άγγελος για παράδειγμα.

Να πω και κάτι ακόμα, κάποιος μου είπε ότι η κατάσταση των παράλληλων συμπάντων είναι ΥΠΑΡΞΙΑΚΗ και ΟΧΙ ΧΩΡΟΧΡΟΝΙΚΗ.
Αυτό σημαίνει μήπως ότι δεν πρόκειται ποτέ η επιστήμη να αποδείξει την ύπαρξή τους;

Μπορείτε κυρίως όσοι από εσάς γνωρίζετε φυσική να μου πείτε μερικά πράγματα γι αυτήν την θεωρία;

Αν καποιος κανει τελειως σκατα τη ζωη του, ειναι σα να θυσιαζεται για να βελτιωσει τις ζωες των αλλων εαυτων του στα αλλα συμπαντα;

Όχι, δεν έχουμε καμία απολύτως σχέση με τους άλλους μας εαυτούς Ορέστη και δεν υπάρχει αλληλοεπηρεασμός.

[Ορέστης 35]

Κανονικά, γράφοντας για τα Παράλληλα Σύμπαντα, δεν θα χρειαστεί να γράψω τίποτα άλλο και σε κανένα άλλο θέμα.
Διότι, αν και εφόσον ζουμε τα πάντα όλοι μας σε χιλιάδες κόσμους και δοκιμαζόμαστε όλοι σε όλα, τότε δεν υπάρχει λόγος να μας πειράζει τίποτε και ουτε και να μας απασχολεί. Τουλάχιστον θεωρητικά. Ούτε η πίστη που έχουμε, ουτε το περιβάλλον που ζούμε, ουτε τα ιδανικά μας και οι αξίες, ούτε τίποτε. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι απλά να ελπιζουμε ότι κάπου ζούμε μια τέλεια ζωή φέρνοντας σε πέρας την αποστολή μας ως άνθρωποι.
Γιατί, δεν μπορεί, όλο και σε κάποιο παράλληλο σύμπαν θα το έχουμε καταφέρει αυτό. Υπάρχει βέβαια πάντα και το ενδεχόμενο να μην έχουμε πετύχει τίποτα και πουθενά, αλλά ας σκεφτόμαστε την καλή έκβαση πιο πολύ. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.
Όσο για τα δεδομένα μας, εδώ, σ αυτόν τον κόσμο που ζούμε τώρα, κάπου αλλού, αλλάζουν ριζικά.
Για παράδειγμα, εγώ, ενώ εδώ γεννήθηκα γυναίκα, ελληνίδα και βαπτίστηκα χριστιανή, σε ένα άλλο παράλληλο μπορεί να γεννήθηκα αλλόφυλη και αλλόπιστη μέσα σε ένα σώμα αντρικό.
Αλλού μπορεί να είμαι άθεη, μπορεί μουσουλμάνα, ή οτιδήποτε άλλο.
Επίσης, μπορεί εδώ μεν να είμαι μια καλή κοπέλα, αλλά καπου αλλού να είμαι μέχρι και δολοφόνος.
Κάπου να έχω διαφορετικά χαρίσματα απ ότι εδώ και να έχω γεννηθεί και σε διαφορετικές εποχές, ας πουμε την εποχή των σπηλαίων και να προσπαθώ να επιβιώνω απλώς χωρίς καμία απολύτως πνευματικότητα.
Και πολλά άλλα ενδεχόμενα και σενάρια ζωής όπως καταλαβαίνετε.
Δεν ξέρω όμως αν σε όλα τα παράλληλα είμαι άνθρωπος, ή είμαι κάτι ανώτερο, όπως άγγελος για παράδειγμα.

Να πω και κάτι ακόμα, κάποιος μου είπε ότι η κατάσταση των παράλληλων συμπάντων είναι ΥΠΑΡΞΙΑΚΗ και ΟΧΙ ΧΩΡΟΧΡΟΝΙΚΗ.
Αυτό σημαίνει μήπως ότι δεν πρόκειται ποτέ η επιστήμη να αποδείξει την ύπαρξή τους;

Μπορείτε κυρίως όσοι από εσάς γνωρίζετε φυσική να μου πείτε μερικά πράγματα γι αυτήν την θεωρία;

Αν καποιος κανει τελειως σκατα τη ζωη του, ειναι σα να θυσιαζεται για να βελτιωσει τις ζωες των αλλων εαυτων του στα αλλα συμπαντα;

Όχι, δεν έχουμε καμία απολύτως σχέση με τους άλλους μας εαυτούς Ορέστη και δεν υπάρχει αλληλοεπηρεασμός.

Aν το καθε συμπαν ειναι μοναδικο και καταλαβει ενας εαυτος τη χειροτερη πιθανοτητα, τοτε οι υπολοιποι δεν μπορουν να την καταλαβουν.

[Spiros252]

Ο αριθμός των συμπάντων που αναφέρει ο Νανόπουλος πως υπολογίστηκε;
Επίσης, πως καθορίζονται τα τα σύνορα τους; Λέμε πχ ότι από την Ανδρομέδα και πέρα αρχίζει το δικό μας και από δώθε το γειτονικό σύμπαν;

Έχεις μία (ντεμέκ) θεωρία που λέγεται υπερχορδές. Αυτή βγήκε με το σκοπό να είναι μια ενοποιημένη θεωρία, η οποία να σου εξηγεί τις τιμές των διαφόρων παραμέτρων που εμφανίζονται στη φυσική.

Καπου την προηγούμενη δεκαετία έγινε σαφές ότι δεν μπορεί να σου εξηγήσει καμία τιμή, ότι υπάρχουν περίπου 10^(500) διαφορετικοί τρόποι με τους οποίους η θεωρία (που ορίζεται στις 10 διαστάσεις) μπορεί να ανταποκριθεί σε κάτι που μοιάζει στον πραγματικό κόσμο και κανένα κριτήριο να διαλέξει κάποιον από αυτούς ως πραγματικό. Κάθε τρόπος αντιστοιχεί βεβαίως σε διαφορετική πρόβλεψη για τις τιμές των φυσικών παραμέτρων που η θεωρία υποτίθεται θα εξηγούσε.

Κάποια εξυπνοπούλια είπαν "αχά, αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν 10^(500) παράλληλα σύμπαντα." Δεν κάνω πλάκα: κυριολεκτικά αυτό είναι το επιχείρημα, τίποτα περισσότερο.

Δηλαδή αντί να πούνε απλά και ξάστερα: Κοιτάξτε παιδιά, για να είναι απόλυτα τυχαίο αυτό το πράγμα εδώ θα έπρεπε να έχουν γίνει 10^{^500} * trials, λένε όντως έγιναν τόσα κι εμείς απλώς ζούμε σε ένα από αυτά. Το ότι έγιναν δεν στηρίζεται πουθενά, δεν έχει καμία βάση, κανένα λογικό επιχείρημα. Φυσικά υπάρχουν πάμπολλα επιχειρήματα για το αντίθετο!

*Υπενθυμίζω ότι όλα τα σωματίδια του σύμπαντος είναι κάπου στα 10^{^80}

[hellegennes]

*Υπενθυμίζω ότι όλα τα σωματίδια του σύμπαντος είναι κάπου στα 10^{^80}

Τα άτομα συγκεκριμένα. Όχι τα σωματίδια. Επειδή το μεγαλύτερο ποσοστό της βαρυονικής ύλης αποτελείται από άτομα υδρογόνου, μια προσέγγιση του αριθμού της είναι βάσει της ηλιακής μάζας. Η ηλιακή μάζα είναι 2 χ 10^30 κιλά, ο αριθμός των άστρων στον Γαλαξία 200-400 δις άστρα και ο αριθμός των γαλαξιών περίπου 400 δις. Άρα ο αριθμός των ατόμων υδρογόνου είναι (2 χ 10^30 χ 2 χ 10^11 χ 4 χ 10^11) / (1,67 χ 10^-27)*. Που μας δίνει περίπου 10^80. Αυτό όμως δεν περιλαμβάνει ούτε νετρίνα ούτε φωτόνια ούτε σκοτεινή ύλη. Και υπόψη ότι μιλάμε μόνο για το ορατό σύμπαν, όχι για το συνολικό σύμπαν.


* το βάρος του ατόμου υδρογόνου σε κιλά.

[Spiros252]

Και πόσα είναι τα σωματίδια εκτός φωτονίων και νετρίνων ?

[hellegennes]

Μα αυτό δεν απάντησα παραπάνω; Περίπου 10^80, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων είναι άτομα υδρογόνου.

Μια πρόσφατη μελέτη υπολόγισε ότι ο αριθμός των φωτονίων που έχουν δημιουργηθεί από καταβολής σύμπαντος είναι κοντά στο 4 χ 10^84, αριθμός σημαντικά μεγαλύτερος από το σύνολο των ατόμων.

Αυτός ο αριθμός εξαιρεί την ακτινοβολία υποβάθρου, που από μόνη της είναι 100.000 φορές περισσότερα φωτόνια.

[DIOMEDESGR]

Και πόσα είναι τα σωματίδια εκτός φωτονίων και νετρίνων ?

[hellegennes]

Και πόσα είναι τα σωματίδια εκτός φωτονίων και νετρίνων ?

Άσχετο, αλλά ο τυπάς του PBS είναι εξαιρετικός και το ίδιο και το υλικό του. Τον λατρεύω αυτόν τον τύπο.

Το πρόβλημα με αυτήν την θεωρία το αναλύει λίγο προς το τέλος.

[sys3x]

δηλαδη υπαρχει καπου ενας λολεκ που εχει μεγαλο πουλι και ειναι πλουσιος;
ναι η
οχι;

Ναι ρε, μην πολυκολλάς με το λόλεκ πάντως και ίσως μπορεί και να μην είναι κ τόσο πλούσιος.

[ΓΑΛΗ]

Νομίζω ότι υπάρχει γενικώς μια σύγχυση μεταξύ των παραλλήλων συμπάντων και το ντόμινο πολλαπλών διαδικασιών/εξέλιξης που -θα μπορούσε να- έχει η οποιαδήποτε τυχαία καθημερινή επιλογή, δηλαδή το what if...

Aκόμη όμως και αυτό έχει μια γραμμικής αντίληψης αντιμετώπιση, στην ουσία εγωκεντρική, γιατί ακόμη και στις πιο απίθανες εκδοχές το μόνο που αλλάζει είναι οι επιλογές ενός, ενώ όλος ο άλλος κόσμος διατηρείται "σταθερός".

[hellegennes]

Νομίζω ότι υπάρχει γενικώς μια σύγχυση μεταξύ των παραλλήλων συμπάντων και το ντόμινο πολλαπλών διαδικασιών/εξέλιξης που -θα μπορούσε να- έχει η οποιαδήποτε τυχαία καθημερινή επιλογή, δηλαδή το what if...

Aκόμη όμως και αυτό έχει μια γραμμικής αντίληψης αντιμετώπιση, στην ουσία εγωκεντρική, γιατί ακόμη και στις πιο απίθανες εκδοχές το μόνο που αλλάζει είναι οι επιλογές ενός, ενώ όλος ο άλλος κόσμος διατηρείται "σταθερός".

Το δεύτερο που λες είναι το many worlds interpretation και η αλήθεια είναι ότι ακούγεται πολύ αντιοικονομικό σαν υπόθεση, γιατί σημαίνει ότι κάθε κίνηση στοιχειώδους σωματιδίου δημιουργεί νέα πραγματικότητα με την προηγούμενη να υφίσταται εξίσου. Αν τώρα αυτό το πολλαπλασιάσεις με τον μέγιστο αριθμό σωματιδίων, θα βγάλεις έναν απίστευτα μεγάλο αριθμό νέων πραγματικοτήτων που δημιουργούνται κάθε στοιχειώδη χρονική στιγμή.

Για να το εκφράσω διαφορετικά, είναι μια απόπειρα να εξαφανίσουμε την κατάρρευση της κυματοσυνάρτησης και να πούμε ότι δεν υφίστανται ταυτόχρονα όλες οι εκδοχές μέχρι την κατάρρευση αλλά ότι κάθε διαφορετική εκδοχή είναι και διαφορετική πραγματικότητα. Έτσι η γάτα του Σρέντινγκερ δεν είναι ταυτόχρονα νεκρή και ζωντανή, αλλά διπλασιάζεται η πραγματικότητα και είναι νεκρή στην μία και ζωντανή στην άλλη.

[Spiros252]

Αυτά τα τόσο "πληθωριστικα" μοντέλα θα έπρεπε να είναι η τελευταία μας επιλογή.

Είναι σα να λέμε: Ο Γιάννης κέρδισε στο χρηματιστήριο 1.000.000 αυτό το μήνα με επένδυση 1.000 ευρώ.

Και η αποδεκτή απάντηση να είναι: Επένδυσε 1.000 ευρώ σε κάθε μετοχή.