Γιώργος Κούδας: Οι φασίστες είναι κτήνη

[Golden Age]

Πίσω απο τη συνέντευξη υπάρχει ένα πάρα πολύ βρώμικο παρακσήνιο, μπροστά στο οποίο οι υπόνομοι έχουν άρωμα υπαίθριας εξοχής την άνοιξη.

Τη συνέντευξη τη δίνει για να αβαντάρει το παρακρατικό Παρατηρητήριο που ίδρυσαν στη Θεσσαλονίκη διάφοροι εθνομηδενιστές και το οποίο έχει στόχο να στοχοποιήσει τους εθνικούς αγώνες και να επιβάλλει τον εθνομηδενισμό στην πόλη, προκειμένου να επιστρέψει εκεί που ήταν όταν πρωτοβγήκε δήμαρχος ο Μπουτάρης και ισχυροποιηθεί ακόμη περισσότερο, σύμφωνα με το ανθελληνικό σχέδιο που είχε εκπομνήσει ο τέως Αμερικανός πρόξενος Μάθιου Μπράιζα. Τους πόνεσε πολύ που η Θεσσαλονίκη έσπασε τα δεσμά του εθνομηδενισμού τα τελευταία χρόνια και θέλκουν να τη ρίξουν στο εθνομηδενιστικό σκοτάδι. Το φανερώνει μια σειρά άρθρων που εκδηλώνουν την αγωνία των εθνομηδενιστών και ξενόδουλων προδοτών. Για να προωθή σει αυτή την κατάσταση δημιουργήθηκε αυτό το Παρατηρητήρι, το οποίο θα αποσκοπεί στη στοχοποίηση πολιτών. Αυτή την ελεϊνή βρωμιά θέλει αν προωθήσει και ο Κούδας, γι' αυτό και είναι σκουπίδι (πολιτικά τουλάχιστον).

[brb και tyt]

Πίσω απο τη συνέντευξη υπάρχει ένα πάρα πολύ βρώμικο παρακσήνιο, μπροστά στο οποίο οι υπόνομοι έχουν άρωμα υπαίθριας εξοχής την άνοιξη.

Τη συνέντευξη τη δίνει για να αβαντάρει το παρακρατικό Παρατηρητήριο που ίδρυσαν στη Θεσσαλονίκη διάφοροι εθνομηδενιστές και το οποίο έχει στόχο να στοχοποιήσει τους εθνικούς αγώνες και να επιβάλλει τον εθνομηδενισμό στην πόλη, προκειμένου να επιστρέψει εκεί που ήταν όταν πρωτοβγήκε δήμαρχος ο Μπουτάρης και ισχυροποιηθεί ακόμη περισσότερο, σύμφωνα με το ανθελληνικό σχέδιο που είχε εκπομνήσει ο τέως Αμερικανός πρόξενος Μάθιου Μπράιζα. Τους πόνεσε πολύ που η Θεσσαλονίκη έσπασε τα δεσμά του εθνομηδενισμού τα τελευταία χρόνια και θέλκουν να τη ρίξουν στο εθνομηδενιστικό σκοτάδι. Το φανερώνει μια σειρά άρθρων που εκδηλώνουν την αγωνία των εθνομηδενιστών και ξενόδουλων προδοτών. Για να προωθή σει αυτή την κατάσταση δημιουργήθηκε αυτό το Παρατηρητήρι, το οποίο θα αποσκοπεί στη στοχοποίηση πολιτών. Αυτή την ελεϊνή βρωμιά θέλει αν προωθήσει και ο Κούδας, γι' αυτό και είναι σκουπίδι (πολιτικά τουλάχιστον).

Και η Θεσσαλονίκη έσπασε τα δεσμά ψηφίζοντας Νεοναζί. (βέβαια είχε προηγηθεί η Αθήνα που πρώτη τους έβαλε στο δημοτικό συμβούλιο)

Οι οποίοι Νεοναζί υμνούν τον Χίτλερ. Ο Μιχαλολιάκος έγραψε ύμνους προς τον σφαγέα και κατακτητή, στα γενέθλια του το 1987.

Χίτλερ για χίλια χρόνια

Στις 30 Απριλίου 1987 συμπληρώθηκαν σαράντα δύο ακριβώς χρόνια από την Βαλιτούργια Γερμανική νύχτα της 30ής Απριλίου 1945, κατά την οποία ο Αρχηγός του Γερμανικού Ράιχ και οραματιστής της Νέας Ευρώπης Αδόλφος Χίτλερ έθεσε μόνος Του τέλος εις την γήινη παρουσία Του. Συνεπής στο λόγο Του, στο λόγο που είχε δώσει στο λαό Του από της πρώτης ημέρας κηρύξεως του πολέμου, παρέμεινε επί των επάλξεων της Εθνικοσοσιαλιστικής Ιδέας μέχρι την τελευταία πνοή Του. 30 Απριλίου 1945, στο ραδιόφωνο ακούγεται η θλιβερή είδηση: 'FUHRER IST GEFALLEN'' ο Αρχηγός είναι νεκρός. Ο Ζίγκφριντ του Εικοστού Αιώνος είναι νεκρός, έπεσε στην ηρωική μάχη, πιστος στο ιερό καθήκον. Μουσική υπόκρουση, αισθητικός περίγυρος της όλης σκηνής δεν είναι η θεία μουσική του Ριχάρδου Βάγκνερ, αλλά ο ορυμαγδός της μάχης, της τελευταίας μάχης της Ευρωπαϊκής Νεολαίας εναντίον των βάρβαρων εβραιοκίνητων επιδρομέων. Εκεί στη μάχη του Βερολίνου, στις 30 Απριλίου του 1945, ακούγοντας το φρικτό μήνυμα του τέλους του Αρχηγού, ερίγησαν και επόνεσαν το ίδιο οι καρδιές των Γερμανών, των Γάλλων, των Βαλλόνων, των Ισπανών, των Σκανδιναυών εθελοντών, όλων αυτών, που αγνοώντας την διαιρετική προπαγάνδα των Εβραίων, είχαν πιστέψει στον Μεγάλο Οραματιστή της Νέας Ευρώπης και είχαν θέσει ότι πολυτιμότερο είχαν, την Τιμή τους, την ζωή τους, την αξιοπρέπειά τους στην υπηρεσία αυτού του μεγάλου αγώνα.Όσοι επιβίωσαν αυτής της μάχης είχαν να αντιμετωπίσουν μία ακόμα σκληρότερη τύχη, είχαν να αντιμετωπίσουν φυλακές, ατιμώσεις, διωγμούς, αυτό το ίδιο το στίγμα του προδότη, που με υποκρισία και μίσος τους απέδωσαν οι μεταπολεμικές δημοκρατικές κοινωνίες.
30 Απριλίου 1945, μία λαμπερή σελίδα της σύγχρονης ιστορίας κλείνει. Ο Μεγάλος Άνδρας του Εικοστού Αιώνα, ο εμψυχωτής και απόστολος της Επαναστάσεως νοιώθουν παγωμένοι, νιώθουν διστακτικοί απέναντι στο μέλλον, σε ένα μέλλον χωρίς την παρουσία και την καθοδήγηση Εκείνου ...
Πολλά χρόνια αργότερα η AVITRI DEVI γράφει σχετικά: ''Μέχρι το 1945 είμασταν ένα κόμμα, από το 1945 και μετά γίναμε ο κεντρικός πυρήνας μία Μεγάλης Κοσμικής Πίστεως...'' Σήμερα σαράντα δύο χρόνια μετά το 1945, σαράντα δύο χρόνια μετά την πτώση του Βερολίνου, άνθρωποι της Λευκής Φυλής από όλα τα κράτη της υδρογείου, νέοι, που γεννήθηκαν πολλά χρόνια αργότερα, άνθρωποι, που δεν είχαν την τύχη και την τιμή να υπηρετήσουν τα χρόνια εκείνα τον Μεγάλο Σκοπό, σήμερα σαράντα δύο χρόνια μετά τιμούν την μνήμη του Μεγάλου Αρχηγού και τολμούν απέναντι στην λυσσώδη προπαγάνδα των νικητών να αντιτάσσουν την χαλύβδινη πίστη τους και να ξεδιπλώνουν στον αγέρα τα μαυροκόκκινα λάβαρα με τον Αγκυλωτό Σταυρό, τα λάβαρα της Μεγάλης Επαναστάσεως του αιώνα μας.
Νοιώθοντας την παντοτινή παρουσία της ιστορίας μας μέσα σε στιγμές μιας ιεράς παρακρούσεως και ενός Άγιου πάθους, ακούνε τους ήχους της μεγάλης εκείνης μάχης του Βερολίνου σα 1945. Και μέσα από ριπές πολυβόλων, κανονιοβολισμούς και κρότους ντουφεκιών διακρίνουν έναν αμυδρό μουσικό τόνο. Είναι το τραγούδι των μαχητών της Μαύρης Φρουράς, που πεθαίνουν περήφανα με το κεφάλι ψηλά τραγουδώντας: ''Αν μια μέρα-όλοι γίνουνε άπιστοι- εμείς θα παραμείνουμε πιστοί''.
Σήμερα στα 1987, στην εποχή των πολυεθνικών, του καταναλωτισμού, της αποκτηνώσεως των πάντων, σήμερα στην εποχή της ηθικής σήψεως και της πνευματικής ανυπαρξίας, σήμερα, ναι, σήμερα, που υπάρχουν όλα αυτά και κατακλύζουν τον κόσμο απ' άκρη σ' άκρη, υπάρχουμε ανάμεσα σε όλα αυτά και εμείς, οι τελευταίοι άνθρωποι που έχουν να πιστέψουν σε κάτι, τελευταίοι πιστοί του ένδοξου παρελθόντος, οραματιστές ενός ακόμη ενδοξότερου μέλλοντος. Ο κόσμος σήμερα ζει κάτω από ένα καθεστώς ομαδικής τρέλας, συλλογικής παρακρούσεως.
Αν πεις την Αλήθεια, αν τους πεις και τους περιγράψεις την πραγματικότητα όπως έχει θα σε αντιμετωπίσουν σαν τρελό, σαν εχθρό της κοινωνίας. Εμείς όμως, που γνωρίζουμε την ΑΛΗΘΕΙΑ, εμείς, που είχαμε την τύχη και την Τιμή να γνωρίσουμε την Αλήθεια, πρέπει, οφείλουμε. έχουμε καθήκον να την υπηρετήσουμε, να μην την αρνηθούμε ποτέ, να αγωνισθούμε γι' αυτή, να δώσουμε ακόμη και τη ζωή μας για τον μεγάλο αυτό σκοπό, αγνοώντας τι πιστεύουν οι πολλοί, περιφρονώντας ότι το σύστημα επιβάλλει, περιφρονώντας κάθε απαισιόδοξη πρόβλεψη για τον αγώνα μας, περιφρονώντας κάθε αποτέλεσμα, περιφρονώντας πάνω απ' όλα την σιγουριά της αστικής ζωής και την αποκτήνωση του καταναλωτισμού.
Σε όσους πουν έκπληκτοι: ''μα τι θέση έχει να μιλάμε για τον Χίτλερ στα 1987; και ποια τέλος πάντων πολιτική απήχηση μπορεί να έχει κάτι τέτοιο;'' απαντούμε:
'''Περιφρονούμε τον πολιτικαντισμό σας, περιφρονούμε την συμβιβασμένη σας συνείδηση, περιφρονούμε τον νόμο του εφικτού, περιφρονούμε τον φτηνό ρεαλισμό σας και βαδίζουμε, προχωρούμε προς τα εκεί που το καθήκον και η τιμή μας επιβάλλουν''.
Έχουμε χρέος να τιμήσουμε την μνήμη Εκείνου, έχουμε ανάγκη ζωτική να τιμούμε τους ήρωες της ιδέας μας, έχουμε υποχρέωση απέναντι στην ιστορία να πούμε την Αλήθεια, και θα την πούμε όσο σκληρό και΄εάν είναι το τίμημα. Δεν έχουμε σκοπό να γίνουμε αρεστοί, ούτε και μας ενδιαφέρει να είμαστε αποδεκτοί ανάμεσα σε αυτόν τον αποχαυνωμένο λαό. Δεν νοιώθουμε επαγγελματίες πολιτικοί, ούτε και λαοπλάνοι ψηφοθήρες γι να έχουμε σκοπό να πηγαίνουμε, όπου φυσάει ο άνεμος της αρρωστημένης κοινής γνώμης. Είμαστε οι Πιστοί Στρατιώτες της Εθνικοσοσιαλιστικής Ιδέας και τίποτε άλλο. Δεν έχουμε σκοπούς πολιτικάντικους, ούτε υποφέρουμε από το άγχος μιας κοινοβουλευτικής παρουσίας, δεν αναζητούμε μια θέση κάτω από τον ήλιο της δημοκρατίας, αρνούμεθα την δημοκρατία, αρνούμεθα την αρχή της πλειοψηφίας, αρνούμεθα την πολιτική του MARKETING και παραμένουμε πιστοί, σήμερα που όλοι γίνανε άπιστοι, παραμένουμε πιστοί στα οράματα της εθνικοσοσιαλιστικής ιδέας.
Αρνηθήτε λοιπόν τον Εθνικοσοσιαλισμό, αρνηθήτε τον Αγκυλωτό Σταυρό, αρνηθήτε τον Αδόλφο Χίτλερ όλοι εσείς οι δήθεν (κρυφίως και πλαγίως) Εθνικοσοσιαλιστές και αναζητήστε το αβέβαιο πολιτικό σας μέλλον συνοδοιπορώντας με την εβραιοκίνητη αστική αντίδραση. Εμείς θα βαδίσουμε τον δρόμο μας, γνωρίζοντας πως ο αγώνας μας δεν είναι μία απλή παρελθοντολογία, που ακόμη και έτσι θα είχε περισσότερο νόημα από τον στείρο πολιτικαντισμό, γνωρίζοντας πως ο αγώνας μας είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για να έχει η ανθρωπότητα κάποιο μέλλον, κάποιο μέλλον με Αξίες και Ιδανικά. Το ότι αποτελεί ο Εθνικοσοσιαλισμός μία ζωντανή δυναμική της ιστορίας αποδεικνύεται από την λυσσώδη πολεμική του παγκόσμιου καπιταλιστικο-κομμουνιστικού κατεστημένου εναντίον κάθε εμφανίσεως, πολιτικής ή ιδεολογικής της Εθνικοσοσιαλιστικής Ιδέας, αποδεικνύεται από τον Πόλεμο που γίνεται ακόμη και σήμερα και από την φτηνή προπαγάνδα των μέσων μαζικής ενημερώσεως εναντίον του προσώπου του Αδόλφου Χίτλερ και της ιστορικής παρουσίας Του.Αποδεικνύεται επίσης από τις δίκες που γίνονται ακόμη και σήμερα, σαράντα δύο χρόνια μετά το τέλος του Πολέμου, εναντίον των λεγομένων εγκληματιών πολέμου. Αποδεικνύεται τέλος από την συνεχιζόμενη ομηρία του σεβάσμιου γέροντος, του τελευταίου επιζώντος Μεγάλου του Εθνικοσοσιαλισμού RUDOLF HESS.
Τριάντα Απριλίου 1945, Τριάντα Απριλίου 1987, σαράντα δύο χρόνια μετά ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ, άγνωστοι σε εκείνη την εποχή, αγέννητοι εκείνες τις μεγάλες ημέρες, ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ, η γοητεία του Αγκυλωτού Σταυρού, το Μεγαλείο της Μαυροκόκκινης Σημαίας είναι ζωντανό, σήμερα σαράντα δύο χρόνια μετά ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ και συνεχίζουμε τη Μάχη, τη Μάχη για την τελική νίκη της Ράτσας μας. Τι εμπόδιο μπορεί να σταθεί στο δρόμο μας, αφού έχουμε την δύναμη να συνεχίζουμε τον αγώνα χωρίς να μας εμψυχώνει πια Εκείνος με την ζωντανή παρουσία Του, αλλά μονάχα με την μνήμη Του, τι εμπόδιο μπορεί να σταθεί στο δρόμο μας αφού μετά την πικρία ενός χαμένου πολέμου νοιώθουμε την θέληση μας ακέραιη να συνεχίσουμε τον αγώνα, Πιστοί στα λόγια του Μεγάλου μας Αρχηγού. Τι εμπόδιο μπορεί να σταθεί στο δρόμο μας αφού ακόμη και σήμερα νιώθουμε ΕΚΕΙΝΟΝ να μας οδηγεί. Χίλια εννεακόσια Ογδόντα επτά, σαράντα δύο χρόνια μετά, με την σκέψη και την ψυχή μας δοσμένη στα μαυροκόκκινα λάβαρα, με την σκέψη μας και την ψυχή μας δοσμένη στην Μνήμη του Μεγάλου μας Αρχηγού, υψώνουμε το δεξί χέρι ψηλά, χαιρετούμε τον Ήλιο και με ο θάρρος, που μας επιβάλλει η Στρατιωτική μας Τιμή και το Εθνικοσοσιαιλιστικό μας καθήκον κραυγάζουμε γεμάτοι πάθος, πίστη στο μέλλον και στα οράματα μας: HEIL HITLER!

Ν. Γ. Μιχαλολιάκος

''Ο λαός δε ζει για την οικονομία και ούτε η οικονομία υπάρχει για το κεφάλαιο, αλλά το κεφάλαιο υπηρετεί την οικονομία και η οικονομία τονλαό''
ADOLF HITLER
http://anti-ntp.blogspot.com/2012/05/pics.html

[Eθνικοκοινωνιστης]

Όταν τον είδα να αγκαλιάζεται με το πολιτικό σκέλος του πρεζέμπορου τον σιχάθηκα. Βέβαια από την άλλη σκέφτηκα πως λειτούργησε όπως οι ηλικιωμένοι Ιάπωνες που πήγαιναν στα πυρηνικά εργοστάσια για το καλό του συνόλου. Ο Μεγαλέξανδρος απέτρεψε με πανουργία την καταραμένη σπορά, να μπει στο περίπτερο της ομάδας. Ο ίδιος ξέρω πως είναι από αριστερή οικογένεια και παλιο ΠΑΣΟΚ Ορθόδοξο Μόνο ο Πάμπλο εκφράζει την ψυχή του ΠΑΟΚ, οι άλλοι απλά φόρεσαν την φανέλα.
Πάντως στα υπόλοιπα είναι συμπαθής άνθρωπος, που ξέρει να πει δυο κουβέντες.

εντωμεταξυ του πηρε συνεντευξη η μουρλοφεμινιστρια συριζαια

[brb και tyt]

Ο οποίος Μιχαλολιάκος σαν κότα είπε ότι το έγραψε άλλος, έβαλε το όνομα μου και τέτοια κατινίστικα.

[Cavaliere]

Χίτλερ για χίλια χρόνια

Στις 30 Απριλίου 1987 συμπληρώθηκαν σαράντα δύο ακριβώς χρόνια από την Βαλιτούργια Γερμανική νύχτα της 30ής Απριλίου 1945, κατά την οποία ο Αρχηγός του Γερμανικού Ράιχ και οραματιστής της Νέας Ευρώπης Αδόλφος Χίτλερ έθεσε μόνος Του τέλος εις την γήινη παρουσία Του. Συνεπής στο λόγο Του, στο λόγο που είχε δώσει στο λαό Του από της πρώτης ημέρας κηρύξεως του πολέμου, παρέμεινε επί των επάλξεων της Εθνικοσοσιαλιστικής Ιδέας μέχρι την τελευταία πνοή Του. 30 Απριλίου 1945, στο ραδιόφωνο ακούγεται η θλιβερή είδηση: 'FUHRER IST GEFALLEN'' ο Αρχηγός είναι νεκρός. Ο Ζίγκφριντ του Εικοστού Αιώνος είναι νεκρός, έπεσε στην ηρωική μάχη, πιστος στο ιερό καθήκον. Μουσική υπόκρουση, αισθητικός περίγυρος της όλης σκηνής δεν είναι η θεία μουσική του Ριχάρδου Βάγκνερ, αλλά ο ορυμαγδός της μάχης, της τελευταίας μάχης της Ευρωπαϊκής Νεολαίας εναντίον των βάρβαρων εβραιοκίνητων επιδρομέων. Εκεί στη μάχη του Βερολίνου, στις 30 Απριλίου του 1945, ακούγοντας το φρικτό μήνυμα του τέλους του Αρχηγού, ερίγησαν και επόνεσαν το ίδιο οι καρδιές των Γερμανών, των Γάλλων, των Βαλλόνων, των Ισπανών, των Σκανδιναυών εθελοντών, όλων αυτών, που αγνοώντας την διαιρετική προπαγάνδα των Εβραίων, είχαν πιστέψει στον Μεγάλο Οραματιστή της Νέας Ευρώπης και είχαν θέσει ότι πολυτιμότερο είχαν, την Τιμή τους, την ζωή τους, την αξιοπρέπειά τους στην υπηρεσία αυτού του μεγάλου αγώνα.Όσοι επιβίωσαν αυτής της μάχης είχαν να αντιμετωπίσουν μία ακόμα σκληρότερη τύχη, είχαν να αντιμετωπίσουν φυλακές, ατιμώσεις, διωγμούς, αυτό το ίδιο το στίγμα του προδότη, που με υποκρισία και μίσος τους απέδωσαν οι μεταπολεμικές δημοκρατικές κοινωνίες.
30 Απριλίου 1945, μία λαμπερή σελίδα της σύγχρονης ιστορίας κλείνει. Ο Μεγάλος Άνδρας του Εικοστού Αιώνα, ο εμψυχωτής και απόστολος της Επαναστάσεως νοιώθουν παγωμένοι, νιώθουν διστακτικοί απέναντι στο μέλλον, σε ένα μέλλον χωρίς την παρουσία και την καθοδήγηση Εκείνου ...
Πολλά χρόνια αργότερα η AVITRI DEVI γράφει σχετικά: ''Μέχρι το 1945 είμασταν ένα κόμμα, από το 1945 και μετά γίναμε ο κεντρικός πυρήνας μία Μεγάλης Κοσμικής Πίστεως...'' Σήμερα σαράντα δύο χρόνια μετά το 1945, σαράντα δύο χρόνια μετά την πτώση του Βερολίνου, άνθρωποι της Λευκής Φυλής από όλα τα κράτη της υδρογείου, νέοι, που γεννήθηκαν πολλά χρόνια αργότερα, άνθρωποι, που δεν είχαν την τύχη και την τιμή να υπηρετήσουν τα χρόνια εκείνα τον Μεγάλο Σκοπό, σήμερα σαράντα δύο χρόνια μετά τιμούν την μνήμη του Μεγάλου Αρχηγού και τολμούν απέναντι στην λυσσώδη προπαγάνδα των νικητών να αντιτάσσουν την χαλύβδινη πίστη τους και να ξεδιπλώνουν στον αγέρα τα μαυροκόκκινα λάβαρα με τον Αγκυλωτό Σταυρό, τα λάβαρα της Μεγάλης Επαναστάσεως του αιώνα μας.
Νοιώθοντας την παντοτινή παρουσία της ιστορίας μας μέσα σε στιγμές μιας ιεράς παρακρούσεως και ενός Άγιου πάθους, ακούνε τους ήχους της μεγάλης εκείνης μάχης του Βερολίνου σα 1945. Και μέσα από ριπές πολυβόλων, κανονιοβολισμούς και κρότους ντουφεκιών διακρίνουν έναν αμυδρό μουσικό τόνο. Είναι το τραγούδι των μαχητών της Μαύρης Φρουράς, που πεθαίνουν περήφανα με το κεφάλι ψηλά τραγουδώντας: ''Αν μια μέρα-όλοι γίνουνε άπιστοι- εμείς θα παραμείνουμε πιστοί''.
Σήμερα στα 1987, στην εποχή των πολυεθνικών, του καταναλωτισμού, της αποκτηνώσεως των πάντων, σήμερα στην εποχή της ηθικής σήψεως και της πνευματικής ανυπαρξίας, σήμερα, ναι, σήμερα, που υπάρχουν όλα αυτά και κατακλύζουν τον κόσμο απ' άκρη σ' άκρη, υπάρχουμε ανάμεσα σε όλα αυτά και εμείς, οι τελευταίοι άνθρωποι που έχουν να πιστέψουν σε κάτι, τελευταίοι πιστοί του ένδοξου παρελθόντος, οραματιστές ενός ακόμη ενδοξότερου μέλλοντος. Ο κόσμος σήμερα ζει κάτω από ένα καθεστώς ομαδικής τρέλας, συλλογικής παρακρούσεως.
Αν πεις την Αλήθεια, αν τους πεις και τους περιγράψεις την πραγματικότητα όπως έχει θα σε αντιμετωπίσουν σαν τρελό, σαν εχθρό της κοινωνίας. Εμείς όμως, που γνωρίζουμε την ΑΛΗΘΕΙΑ, εμείς, που είχαμε την τύχη και την Τιμή να γνωρίσουμε την Αλήθεια, πρέπει, οφείλουμε. έχουμε καθήκον να την υπηρετήσουμε, να μην την αρνηθούμε ποτέ, να αγωνισθούμε γι' αυτή, να δώσουμε ακόμη και τη ζωή μας για τον μεγάλο αυτό σκοπό, αγνοώντας τι πιστεύουν οι πολλοί, περιφρονώντας ότι το σύστημα επιβάλλει, περιφρονώντας κάθε απαισιόδοξη πρόβλεψη για τον αγώνα μας, περιφρονώντας κάθε αποτέλεσμα, περιφρονώντας πάνω απ' όλα την σιγουριά της αστικής ζωής και την αποκτήνωση του καταναλωτισμού.
Σε όσους πουν έκπληκτοι: ''μα τι θέση έχει να μιλάμε για τον Χίτλερ στα 1987; και ποια τέλος πάντων πολιτική απήχηση μπορεί να έχει κάτι τέτοιο;'' απαντούμε:
'''Περιφρονούμε τον πολιτικαντισμό σας, περιφρονούμε την συμβιβασμένη σας συνείδηση, περιφρονούμε τον νόμο του εφικτού, περιφρονούμε τον φτηνό ρεαλισμό σας και βαδίζουμε, προχωρούμε προς τα εκεί που το καθήκον και η τιμή μας επιβάλλουν''.
Έχουμε χρέος να τιμήσουμε την μνήμη Εκείνου, έχουμε ανάγκη ζωτική να τιμούμε τους ήρωες της ιδέας μας, έχουμε υποχρέωση απέναντι στην ιστορία να πούμε την Αλήθεια, και θα την πούμε όσο σκληρό και΄εάν είναι το τίμημα. Δεν έχουμε σκοπό να γίνουμε αρεστοί, ούτε και μας ενδιαφέρει να είμαστε αποδεκτοί ανάμεσα σε αυτόν τον αποχαυνωμένο λαό. Δεν νοιώθουμε επαγγελματίες πολιτικοί, ούτε και λαοπλάνοι ψηφοθήρες γι να έχουμε σκοπό να πηγαίνουμε, όπου φυσάει ο άνεμος της αρρωστημένης κοινής γνώμης. Είμαστε οι Πιστοί Στρατιώτες της Εθνικοσοσιαλιστικής Ιδέας και τίποτε άλλο. Δεν έχουμε σκοπούς πολιτικάντικους, ούτε υποφέρουμε από το άγχος μιας κοινοβουλευτικής παρουσίας, δεν αναζητούμε μια θέση κάτω από τον ήλιο της δημοκρατίας, αρνούμεθα την δημοκρατία, αρνούμεθα την αρχή της πλειοψηφίας, αρνούμεθα την πολιτική του MARKETING και παραμένουμε πιστοί, σήμερα που όλοι γίνανε άπιστοι, παραμένουμε πιστοί στα οράματα της εθνικοσοσιαλιστικής ιδέας.
Αρνηθήτε λοιπόν τον Εθνικοσοσιαλισμό, αρνηθήτε τον Αγκυλωτό Σταυρό, αρνηθήτε τον Αδόλφο Χίτλερ όλοι εσείς οι δήθεν (κρυφίως και πλαγίως) Εθνικοσοσιαλιστές και αναζητήστε το αβέβαιο πολιτικό σας μέλλον συνοδοιπορώντας με την εβραιοκίνητη αστική αντίδραση. Εμείς θα βαδίσουμε τον δρόμο μας, γνωρίζοντας πως ο αγώνας μας δεν είναι μία απλή παρελθοντολογία, που ακόμη και έτσι θα είχε περισσότερο νόημα από τον στείρο πολιτικαντισμό, γνωρίζοντας πως ο αγώνας μας είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για να έχει η ανθρωπότητα κάποιο μέλλον, κάποιο μέλλον με Αξίες και Ιδανικά. Το ότι αποτελεί ο Εθνικοσοσιαλισμός μία ζωντανή δυναμική της ιστορίας αποδεικνύεται από την λυσσώδη πολεμική του παγκόσμιου καπιταλιστικο-κομμουνιστικού κατεστημένου εναντίον κάθε εμφανίσεως, πολιτικής ή ιδεολογικής της Εθνικοσοσιαλιστικής Ιδέας, αποδεικνύεται από τον Πόλεμο που γίνεται ακόμη και σήμερα και από την φτηνή προπαγάνδα των μέσων μαζικής ενημερώσεως εναντίον του προσώπου του Αδόλφου Χίτλερ και της ιστορικής παρουσίας Του.Αποδεικνύεται επίσης από τις δίκες που γίνονται ακόμη και σήμερα, σαράντα δύο χρόνια μετά το τέλος του Πολέμου, εναντίον των λεγομένων εγκληματιών πολέμου. Αποδεικνύεται τέλος από την συνεχιζόμενη ομηρία του σεβάσμιου γέροντος, του τελευταίου επιζώντος Μεγάλου του Εθνικοσοσιαλισμού RUDOLF HESS.
Τριάντα Απριλίου 1945, Τριάντα Απριλίου 1987, σαράντα δύο χρόνια μετά ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ, άγνωστοι σε εκείνη την εποχή, αγέννητοι εκείνες τις μεγάλες ημέρες, ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ, η γοητεία του Αγκυλωτού Σταυρού, το Μεγαλείο της Μαυροκόκκινης Σημαίας είναι ζωντανό, σήμερα σαράντα δύο χρόνια μετά ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ και συνεχίζουμε τη Μάχη, τη Μάχη για την τελική νίκη της Ράτσας μας. Τι εμπόδιο μπορεί να σταθεί στο δρόμο μας, αφού έχουμε την δύναμη να συνεχίζουμε τον αγώνα χωρίς να μας εμψυχώνει πια Εκείνος με την ζωντανή παρουσία Του, αλλά μονάχα με την μνήμη Του, τι εμπόδιο μπορεί να σταθεί στο δρόμο μας αφού μετά την πικρία ενός χαμένου πολέμου νοιώθουμε την θέληση μας ακέραιη να συνεχίσουμε τον αγώνα, Πιστοί στα λόγια του Μεγάλου μας Αρχηγού. Τι εμπόδιο μπορεί να σταθεί στο δρόμο μας αφού ακόμη και σήμερα νιώθουμε ΕΚΕΙΝΟΝ να μας οδηγεί. Χίλια εννεακόσια Ογδόντα επτά, σαράντα δύο χρόνια μετά, με την σκέψη και την ψυχή μας δοσμένη στα μαυροκόκκινα λάβαρα, με την σκέψη μας και την ψυχή μας δοσμένη στην Μνήμη του Μεγάλου μας Αρχηγού, υψώνουμε το δεξί χέρι ψηλά, χαιρετούμε τον Ήλιο και με ο θάρρος, που μας επιβάλλει η Στρατιωτική μας Τιμή και το Εθνικοσοσιαιλιστικό μας καθήκον κραυγάζουμε γεμάτοι πάθος, πίστη στο μέλλον και στα οράματα μας: HEIL HITLER!

Ν. Γ. Μιχαλολιάκος

''Ο λαός δε ζει για την οικονομία και ούτε η οικονομία υπάρχει για το κεφάλαιο, αλλά το κεφάλαιο υπηρετεί την οικονομία και η οικονομία τονλαό''
ADOLF HITLER
http://anti-ntp.blogspot.com/2012/05/pics.html

Μην ξεχνιόμαστε, αυτό να επαναλαμβάνεται.

[Eθνικοκοινωνιστης]

ναζιστικη ειναι και η πολιτικη του γυναικοκεντρικου καζινοκαπιταλισμου

[Cavaliere]

ναζιστικη ειναι και η πολιτικη του γυναικοκεντρικου καζινοκαπιταλισμου

[Golden Age]

εντωμεταξυ του πηρε συνεντευξη η μουρλοφεμινιστρια συριζαια

Πρέπει να 'ταν πολύ σκληροπυρηνικός "αντιστασιακός" στα χρόνια των Απριλιανών.

[brb και tyt]

εντωμεταξυ του πηρε συνεντευξη η μουρλοφεμινιστρια συριζαια

Πρέπει να 'ταν πολύ σκληροπυρηνικός "αντιστασιακός" στα χρόνια των Απριλιανών.

Πρέπει να μην ήταν αλλιώς θα χαιρόσουν (παρ' ότι η Χρυσή Αυγή δεν έχει καμία ιδεολογική σχέση με την χούντα)

[Υπερκουλτουριάρης]

Δεν τον μειώνει σε κάτι. ΠΑΟΚ είναι ο λαός του, οι αθλητες είναι αθλητες και δεν έχουν πατρίδα. Ο συγκεκριμένος πρόσφερε πολλά και είναι ήσυχος άνθρωπος, μετρημένος. Τώρα αν φόρεσε φανέλα του Ολυμπιακού στα 20, δεν είναι κάτι που με ενοχλεί, θα το έκανα και ο ίδιος, αν ήξερα πως θα φτιαχτώ οικονομικά. Η αγκαλιά στην ορντινάντσα του πρεζέμπορα, σήμερα που είναι ένας παλαίμαχος θρύλος του ΠΑΟΚ, ήταν η αηδία.

Πέτυ δεν κουράζεσαι ρε μλκ, να γράφεις συνέχεια τα ίδια; Ισχύει και για τον Golden το ίδιο.

[Cavaliere]

Πρέπει να 'ταν πολύ σκληροπυρηνικός "αντιστασιακός" στα χρόνια των Απριλιανών.

20 χρόνια μετά τους απριλιανούς ο αρχηγός σου έγραφε πως είναι οπαδός του Χίτλερ.

[Πινοκιο]

Όντως

[Pirate7G]

Όταν λες ξεπούλημα εννοείς σαν αυτό που έκανε η χούντα δημοκρατία στην Κύπρο;

Fixed

Κλαίει η ιστορία και η αλήθεια ετοιμάζεται να σου κάνει αγωγή, λόγω αυτών που γράφεις.
Συμμαζέψου

[Pirate7G]

Τεράστιος σαν ποδοσφαιριστής, τεράστιος και σαν πολίτης. Ενεργός πολίτης που δεν αδιαφορεί στην άνοδο του Νεοναζισμού στην Ελλάδα των μνημονιακών μέτρων.

Άψογος, τέλειος, καταπληκτικός.
Παράδειγμα προς μίμηση για του νέους οι απόψεις του.
Μπράβο του.
Και μόνο ότι κάνει τα ανθελληνάκια της χα να σκουζουν και να κλαψομουνιάζουν, δείχνει ότι τα λέει σωστά.

[Χαοτικός]