Συνταγματικη αναθεώρηση: η μάχη αρχίζει

[kameron]

Ισως η καλύτερη πρόταση να είναι του πατησιώτη: να εκλέγεται μεν ο Πρόεδρος από τον λαό, ώστε η εκλογή του να μη προκαλεί ανατροπή τής Κυβέρνησης, αλλά η μόνη επιπλέον αρμοδιότητά του να είναι να μπορεί να διαλύει την Βουλή αν ο ίδιος κρίνει πως δεν βρίσκεται σε αρμονία με το λαϊκό αίσθημα.

Διαφωνώ, πάλι θα προέκυπταν ζητήματα.
Το καλύτερο είναι το σημερινό, ουσιαστικά μια πηγή εξουσίας εκλεγμένη από το λαό και ένας Πρόεδρος μαριονέτα για τα διαδικαστικά.

Για την εκλογή του, υπάρχουν λογικές λύσεις χωρίς πολλά δράματα. Στον πρώτο γύρο 200 ψήφοι, στο δεύτερο 180 και αν δεν εκλεγεί, ένας τρίτος γύρος με διευρυμένο το σώμα των εκλεκτόρων από ευρωβουλευτές, περιφερειάρχες και δημάρχους πόλεων άνω ενός πληθυσμιακού ορίου. Στον τρίτο γύρο θα μπορούσαν να βάλουν και όριο εκλογής το 60%. Αν πάλι δεν εκλεγεί, τότε και μόνο τότε να γίνονται εκλογές και μετά να επαναλαμβάνεται ο τρίτος γύρος για το 60%, αν δεν εκλεγεί, άλλος ένας τελικός γύρος με όλους πάλι τους εκλέκτορες με όριο το 50%+1.

Πολύ περίπλοκος τρόπος εκλογής και πολλή φασαρία για ένα αξίωμα καθαρά συμβολικό. Δεν υπάρχει χώρος πλέον για να πληρώνεται τόσο ακριβά ένας συμβολικός πρόεδρος δημοκρατίας. Οτι δεν προσφέρει κάτι δεν έχει χώρο να πληρώνεται και να κάθεται. Οι πιο πολλές χώρες της ΕΕ εκλέγουν ήδη άμεσα πρόεδρο δημοκρατίας ήρθε η ώρα να γίνει το ίδιο και στην Ελλάδα.και ήρθε η ώρα να αυξηθούν και οι αρμοδιότητες του προέδρου της δημοκρατίας και να του δοθούν αρμοδιότητες πραγματικού αρχηγού κράτους.

Δεν είναι ακριβώς έτσι γιατί και τα διαδικαστικά πρέπει κάποιος να τα κάνει. Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες ο Πρόεδρος είναι συμβολικός, το μοντέλο της Γαλλίας που αναφέρεις είναι ξεπερασμένο και οι ίδιοι οι Γάλλοι θα σου πούνε ότι πρέπει να αλλάξει είτε σε 100% προεδρική κατεύθυνση ή να υιοθετήσουν μια παραλλαγή του γερμανικού κοινοβουλευτισμού.

Στα δικά μας, εγώ δεν θα είχα πρόβλημα και για πιο καινοτόμες λύσεις αφού το αξίωμα είναι διακοσμητικό, να όριζε δηλαδή απευθείας κάποιον η κυβέρνηση για δυο χρόνια και η αξιωματική αντιπολίτευση για τα αλλά δυο, μην χρόνοτριβουμε τζάμπα. Αλλά, αν πρέπει να προκύπτει έμμεση εκλογή, ο τρόπος που προτείνω είναι απλός και εφαρμόσιμος, πολύ καλύτερος από την πρόταση λ.χ του συριζα με τους συνεχείς γύρους για 6 μήνες (!) και μετά εκλογή από το λαό για να νας προκύψει μια de facto δυαρχία.

Να αλλάξουμε τη μορφή του πολιτεύματος σε προεδρικό, δεν βλέπω το λόγο καθώς έτσι και αλλιώς ο εκάστοτε Πρωθυπουργός συγκεντρώνει όλες τις εξουσίες στην Ελλάδα, λειτουργεί δηλαδή οιωνεί ως πανίσχυρος Πρόεδρος.

[Ασέβαστος]

γ)Διεύρυνση του δικαιώματος της απεργίας(απεργία πολιτικής αλληλεγγύης κ.λπ.), απαγόρευση ανταπεργίας.

τι ειναι η ανταπεργια;

[alekhine]

γ)Διεύρυνση του δικαιώματος της απεργίας(απεργία πολιτικής αλληλεγγύης κ.λπ.), απαγόρευση ανταπεργίας.

τι ειναι η ανταπεργια;

αυτο που οι αγγλοι λενε λοκαουτ
νομιζω οτι ειναι το δικαιωμα του εργοδοτη να μην πληρωνει τους εργαζομενους αν η επιχειρηση δεν λειτουργει

[Otto Weininger]

Ισως η καλύτερη πρόταση να είναι του πατησιώτη: να εκλέγεται μεν ο Πρόεδρος από τον λαό, ώστε η εκλογή του να μη προκαλεί ανατροπή τής Κυβέρνησης, αλλά η μόνη επιπλέον αρμοδιότητά του να είναι να μπορεί να διαλύει την Βουλή αν ο ίδιος κρίνει πως δεν βρίσκεται σε αρμονία με το λαϊκό αίσθημα.

Διαφωνώ, πάλι θα προέκυπταν ζητήματα.
Το καλύτερο είναι το σημερινό, ουσιαστικά μια πηγή εξουσίας εκλεγμένη από το λαό και ένας Πρόεδρος μαριονέτα για τα διαδικαστικά.

Για την εκλογή του, υπάρχουν λογικές λύσεις χωρίς πολλά δράματα. Στον πρώτο γύρο 200 ψήφοι, στο δεύτερο 180 και αν δεν εκλεγεί, ένας τρίτος γύρος με διευρυμένο το σώμα των εκλεκτόρων από ευρωβουλευτές, περιφερειάρχες και δημάρχους πόλεων άνω ενός πληθυσμιακού ορίου. Στον τρίτο γύρο θα μπορούσαν να βάλουν και όριο εκλογής το 60%. Αν πάλι δεν εκλεγεί, τότε και μόνο τότε να γίνονται εκλογές και μετά να επαναλαμβάνεται ο τρίτος γύρος για το 60%, αν δεν εκλεγεί, άλλος ένας τελικός γύρος με όλους πάλι τους εκλέκτορες με όριο το 50%+1.

Και αν δεν εκλεγεί πάλι, πέτρα ψαλίδι χαρτί

[kameron]

Θα εκλεγεί με το 50%+1.
Στην περίπτωση που δεν, βάζεις έναν τελικό γύρο όπου εκλέγεται οποίος συγκεντρώσει τις περισσότερες ψήφους.

[Φραγμένος_Τελεστής]

Μετά την Παπακώστα, τώρα κ ο Μιχελογιαννάκης υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων.
Φράξια στον ΣΥΡΙΖΑ για την αναθεώρηση του άρθρου 16... Δυναμώνει το προοδευτικό μέτωπο!

Αυτο είναι θετικοτατο. Το να εμποδίζεις τα ιδιωτικά πανεπιστήμια είναι οπισθοδρομική ιδεοληψία.

[Marios]

Διαφωνώ, πάλι θα προέκυπταν ζητήματα.
Το καλύτερο είναι το σημερινό, ουσιαστικά μια πηγή εξουσίας εκλεγμένη από το λαό και ένας Πρόεδρος μαριονέτα για τα διαδικαστικά.

Για την εκλογή του, υπάρχουν λογικές λύσεις χωρίς πολλά δράματα. Στον πρώτο γύρο 200 ψήφοι, στο δεύτερο 180 και αν δεν εκλεγεί, ένας τρίτος γύρος με διευρυμένο το σώμα των εκλεκτόρων από ευρωβουλευτές, περιφερειάρχες και δημάρχους πόλεων άνω ενός πληθυσμιακού ορίου. Στον τρίτο γύρο θα μπορούσαν να βάλουν και όριο εκλογής το 60%. Αν πάλι δεν εκλεγεί, τότε και μόνο τότε να γίνονται εκλογές και μετά να επαναλαμβάνεται ο τρίτος γύρος για το 60%, αν δεν εκλεγεί, άλλος ένας τελικός γύρος με όλους πάλι τους εκλέκτορες με όριο το 50%+1.

Πολύ περίπλοκος τρόπος εκλογής και πολλή φασαρία για ένα αξίωμα καθαρά συμβολικό. Δεν υπάρχει χώρος πλέον για να πληρώνεται τόσο ακριβά ένας συμβολικός πρόεδρος δημοκρατίας. Οτι δεν προσφέρει κάτι δεν έχει χώρο να πληρώνεται και να κάθεται. Οι πιο πολλές χώρες της ΕΕ εκλέγουν ήδη άμεσα πρόεδρο δημοκρατίας ήρθε η ώρα να γίνει το ίδιο και στην Ελλάδα.και ήρθε η ώρα να αυξηθούν και οι αρμοδιότητες του προέδρου της δημοκρατίας και να του δοθούν αρμοδιότητες πραγματικού αρχηγού κράτους.

Δεν είναι ακριβώς έτσι γιατί και τα διαδικαστικά πρέπει κάποιος να τα κάνει. Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες ο Πρόεδρος είναι συμβολικός, το μοντέλο της Γαλλίας που αναφέρεις είναι ξεπερασμένο και οι ίδιοι οι Γάλλοι θα σου πούνε ότι πρέπει να αλλάξει είτε σε 100% προεδρική κατεύθυνση ή να υιοθετήσουν μια παραλλαγή του γερμανικού κοινοβουλευτισμού.

Στα δικά μας, εγώ δεν θα είχα πρόβλημα και για πιο καινοτόμες λύσεις αφού το αξίωμα είναι διακοσμητικό, να όριζε δηλαδή απευθείας κάποιον η κυβέρνηση για δυο χρόνια και η αξιωματική αντιπολίτευση για τα αλλά δυο, μην χρόνοτριβουμε τζάμπα. Αλλά, αν πρέπει να προκύπτει έμμεση εκλογή, ο τρόπος που προτείνω είναι απλός και εφαρμόσιμος, πολύ καλύτερος από την πρόταση λ.χ του συριζα με τους συνεχείς γύρους για 6 μήνες (!) και μετά εκλογή από το λαό για να νας προκύψει μια de facto δυαρχία.

Να αλλάξουμε τη μορφή του πολιτεύματος σε προεδρικό, δεν βλέπω το λόγο καθώς έτσι και αλλιώς ο εκάστοτε Πρωθυπουργός συγκεντρώνει όλες τις εξουσίες στην Ελλάδα, λειτουργεί δηλαδή οιωνεί ως πανίσχυρος Πρόεδρος.

Ως Κύπριος κατά το ήμισυ ας δώσω τα φώτα μου επί αυτού.Καταρχήν είμαι λόγω καταγωγής υπερβολικά θετικός στην καθαρή προεδρική δημοκρατία που έχει η Κύπρος οπότε ίσως οι εκτιμήσεις μου να μην είναι αντικειμενικες.Υπάρχουν αυτή τη στιγμή 27 χώρες στην ΕΕ(δε βάζω μέσα το Ηνωμένο Βασίλειο αφού από τις 29 Μαρτίου 2019 η χώρα θα είναι εκτός ΕΕ είτε με είτε χωρίς συμφωνία).Από αυτές 7(Σουηδία, Δανία, Νορβηγία, Ισπανία, Ολλανδία, Βέλγιο και Λουξεμβούργο) έχουν αρχηγό κράτους τον Βασιλιά και οι 20 έχουν αρχηγό κράτους πρόεδρο της δημοκρατίας.Από αυτές τις 20 με πρόεδρο της δημοκρατίας οι 12 εκλέγουν άμεσα μέσω λαϊκής ψήφου τον Πρόεδρο (Γαλλία, Αυστρία, Πορτογαλία, Πολωνία, Σλοβακία, Σλοβενία, Κροατία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Κύπρος, Ιρλανδία, Λιθουανία) και οι 8 έχουν πρόεδρο που εκλέγεται έμμεσα (Γερμανία, Ιταλία, Τσεχία, Ουγγαρία, Λεττονία, Εσθονία, Ελλάδα και Μάλτα).Βλέπουμε δηλαδή εκ πρώτης όψεως ότι η εκλογή προέδρου άμεσα από τον λαό είναι η πιο δημοφιλής στην ΕΕ .Στην ΕΕ οι πιο πολλές χώρες έχουν κοινοβουλευτικό σύστημα συμπεριλαμβανομένου και των πιο πολλών χωρών που εκλέγουν πρόεδρο άμεσα από τον λαό. Με εξαίρεση την Γαλλία, την Ρουμανία και την Λιθουανία που έχουν ημιπροεδρικό σύστημα και την Κύπρο που έχει προεδρικό σύστημα στις άλλες χώρες κυριαρχεί ο κοινοβουλευτισμός.Η Πορτογαλία και η Πολωνία είναι μεν ημιπροεδρικες δημοκρατίες αλλά με το αξιώμα του πρωθυπουργού να υπερέχει από άποψη αρμοδιοτήτων έναντι του προέδρου(αν και ο πρόεδρος εξακολουθεί να διαθέτει ισχυρές αρμοδιότητες που του επιτρέπουν να κατέχει ρόλο-κλειδι και ρυθμιστή του πολιτικού σκηνικού).Στις άλλες χώρες(Αυστρία,Βουλγαρία, Κροατία,Ιρλανδία,Σλοβενία και Σλοβακία) το πολίτευμα είναι προεδρευόμενη δημοκρατία αλλά ο πρόεδρος λόγω της λαϊκής ψήφου έχει κάποιες αρμοδιότητες(δεν είναι δηλαδή απόλυτα συμβολικός ο ρόλος του) αλλά χωρίς να αλλοιώνεται ο κοινοβουλευτικός χαρακτήρας του πολιτεύματος.Ομως και κάποιοι πρόεδροι που εκλέγονται από το κοινοβούλιο όπως ο Πρόεδρος της Ιταλίας έχουν κάποιες αρμοδιότητες όπως π.χ δικαίωμα βέτο σε υπουργούς και νόμους όπως φάνηκε το 2018 με το βέτο του Ιταλού προέδρου Ματαρελα στην πρόταση του Σαλβίνι και του Ντι Μάϊο ενός υπουργού οικονομικών που ο πρόεδρος έκρινε ακατάλληλο γι αυτή τη θέση).Ο πρόεδρος της ελληνικής δημοκρατίας είναι ο πιο αδύναμος αρχηγός κράτους της ΕΕ συνταγματικά και δεν επιτηρεί κανέναν ουσιαστικό ρόλο χωρίς καμία αρμοδιότητα ουσιαστική ή συμβολική.Υπάρχει τρόπος να υπάρξει άμεση εκλογή προέδρου δημοκρατίας χωρίς να αλλάξει το πολίτευμα και να υπάρξει κάποια αύξηση των αρμοδιοτήτων του προέδρου της δημοκρατίας χωρίς να αλλοιωθεί ο κοινοβουλευτικός χαρακτήρας του ελληνικού πολιτικού συστηματος.Φυσικά θα ήταν για την Ελλάδα καλύτερο μια καθαρή προεδρική δημοκρατία σαν την Κύπρο γιατί θα πρόσφερε σταθερότητα,εγγύηση, ασυμβίβαστο βουλευτικού και υπουργικού αξιώματος και διασφάλιση διακυβέρνησης από άτομο που θα λάμβανε την απόλυτη πλειοψηφία(στην Ελλάδα με εξαίρεση την περίοδο 1974-1977 όλες οι άλλες κυβερνήσει ήταν μειοψηφίας-εξελεγησαν με ποσοστό κάτω από 50%-).Στο κάτω κάτω ο πρόεδρος υπάρχει για να προεδρεύει και όχι για να είναι γλάστρα.

[Spiros252]

Κι αν δεν έχει την απόλυτη πλειοψηφία στο κοινοβούλιο ο πρόεδρος τί θα γίνεται; Δεν θα μπορεί να περάσει νόμους.

[paul25]

Οσοι φερνεται ως παραδειγμα τις αλλες Ευρωπαικες χωρες για να υποστηριξετε την Προεδρικη, πρεπει να σας πω πως παραβλεπεται την επικρατουσα ιστορικοκοινωνικη πολιτικη κουλτουρα. Η κουλτουρα αυτη ειναι του διχασμου και της αντιμαχιας, ακομα και σε κρισιμα εθνικα θεματα οι πολιτικοι μας δεν δειχνουν ομοψυχια, το συστημα δυο εξουσιων δεν ταιριαζει σε εμας, τουλαχιστον για την ωρα, ισως οι επομενες γενιες να δειχνουν λιγοτερο ενδιαφερον για διχασμους (εμφυλιους, αριστερα-δεξια και αλλες σαχλαμαρες που συζηταμε συνεχεια) και το ευχομαι ολοψυχα.

[foscilis]

ακομα και σε κρισιμα εθνικα θεματα οι πολιτικοι μας δεν δειχνουν ομοψυχια

actually στα κρίσιμα εθνικά θέματα οι πολιτικοί και ο λαός δείχνουν ομοψυχία που έξω συναντάς μόνο σε εμπόλεμους στρατούς μετά από κανα μήνα 24ωρης πλύσης εγκεφάλου. Μπορεί να διαφωνούν για πρακτικές λεπτομέρειες αλλά όχι π.χ. ότι δεν υπάρχουν τούρκοι στην Ελλάδα, η Κύπρος πουλήθηκε, η μονομερής προκλητικότητα της Τουρκίας δεν πρέπει να φτάσει στο διεθνές δικαστήριο γιατί αυτό αποφασίζει με βάση τα συμφέροντα. Μην κρίνεις από το Μακεδονικό, αυτό δεν ήταν κρίσιμο εθνικό θέμα, ήταν απλά η αρκετά πετυχημένη απόπειρα του Σαμαρά να δημιουργήσει ένα τέτοιο για να πιάσει την καλή.

[Dwarven Blacksmith]

Μου πέταξε μια διαφήμιση το youtube από το global citizen action που λέει ότι πρέπει να αλλάξει το άρθρο 110 για να γίνονται αναθεωρήσεις πιο συχνά. Έχει συζητηθεί τίποτα τέτοιο;

[paul25]

Επισης, ο ΠτΔ οσο συμβολικο εργο και να εχει, παραγει καποιο εργο οπως πχ Προεδρικα Διαταγματα η υπογραφη σε διεθνεις συμφωνιες κλπ. Το να απενεργοποιηθει ο ΠτΔ τελειως για να τον ψηφιζει ο λαος δεν εχει νοημα, η ψηφος του λαου ειναι εκεινη που νομιμοποιει την ασκηση εξουσιας. Ακομα και διαφορες θεσμικες εφευρεσεις να επινοηθουν για εξισοροπηση της δυναμης ενδοθεσμικα, δεν παυει να εχει επιδραση εξωθεσμικα με πιθανη και αμεση προβολη στο πολιτικο συστημα.

[paul25]

ακομα και σε κρισιμα εθνικα θεματα οι πολιτικοι μας δεν δειχνουν ομοψυχια

actually στα κρίσιμα εθνικά θέματα οι πολιτικοί και ο λαός δείχνουν ομοψυχία που έξω συναντάς μόνο σε εμπόλεμους στρατούς μετά από κανα μήνα 24ωρης πλύσης εγκεφάλου. Μπορεί να διαφωνούν για πρακτικές λεπτομέρειες αλλά όχι π.χ. ότι δεν υπάρχουν τούρκοι στην Ελλάδα, η Κύπρος πουλήθηκε, η μονομερής προκλητικότητα της Τουρκίας δεν πρέπει να φτάσει στο διεθνές δικαστήριο γιατί αυτό αποφασίζει με βάση τα συμφέροντα. Μην κρίνεις από το Μακεδονικό, αυτό δεν ήταν κρίσιμο εθνικό θέμα, ήταν απλά η αρκετά πετυχημένη απόπειρα του Σαμαρά να δημιουργήσει ένα τέτοιο για να πιάσει την καλή.

Τα κρισιμα εθνικα θεματα δεν ειναι μονο οι Τουρκοι, αλλα και η παρουσα ασχημη οικονιμικη κατασταση και το μελλον της. Ο ΓαΠ ηταν τελειως μονος στην αρχη της κρισης, δεκα χρονια τωρα δεν εχω δει καμια ουσιαστικη συμφωνια για το πως θα αντιμετωπιστει συνολικα αυτη η κατασταση. Για το Μακεδονικο υπηρχε πολωση, αν πχ οντως το 70% ηταν κατα της συμφωνιας και ειχε εκλεξει τον ΠτΔ, πολυ απλα αν ηθελε δεν υπεγραφε με οτι και να σημαινε αυτο για το μελλον αυτης της σχεσης.

[Αίγαγρος]

Η εκλογή προέδρου από το λαό φέρει καισαρικα χαρακτηριστικά και ως εκ τούτου θέτει ζήτημα υπερεξουσιων. Καλύτερα να αναδεικνύει η βουλή τον πρόεδρο με απλή πλειοψηφία. Το βασικό ζήτημα βέβαια είναι να απαγκιστρωθει η ψήφιση προέδρου από την διάλυση της βουλής (άρθρο 32). Τα υπόλοιπα έπονται.

[Αίγαγρος]

Μου πέταξε μια διαφήμιση το youtube από το global citizen action που λέει ότι πρέπει να αλλάξει το άρθρο 110 για να γίνονται αναθεωρήσεις πιο συχνά. Έχει συζητηθεί τίποτα τέτοιο;

Είναι μη αναθεωρησιμο, όπως και όσα άρθρα αφορούν βασικά χαρακτηριστικά του πολιτευματος.