Αυτή η απόπειρα έχει γίνει πολλές φορές, με διαφορετικούς τίτλους θέματος, και στο παρόν και στο παλιό πχόρουμ. Έχει βοηθήσει ποτέ να δημιουργηθεί κανένα ζευγάρι ή όλη η "δεν είναι ότι άνοιξα το νήμα για να γαμήσω, μια πλάκα κάναμε" στάση πάει στράφι;
Γραφικός έγραψε: 12 Φεβ 2019, 19:58
Αυτή η απόπειρα έχει γίνει πολλές φορές, με διαφορετικούς τίτλους θέματος, και στο παρόν και στο παλιό πχόρουμ. Έχει βοηθήσει ποτέ να δημιουργηθεί κανένα ζευγάρι ή όλη η "δεν είναι ότι άνοιξα το νήμα για να γαμήσω, μια πλάκα κάναμε" στάση πάει στράφι;
Οχι ακριβως, δεν ομιλώ για ζευγαρια αλλα για καρμπόν φάσεις/δηλωσεις
Επισης δεσμεύομαι να μην αναφέρω κανενα μελος που πήδηξα ή θα πηδήξω,αν σε προβληματίζει αυτό
cras amet qui numquam amavit quique amavit cras amet
(δοντ σορυ για την απουσία πικαντικου σεξαστειου-δεν θα επαναληφθεί)
Dasein έγραψε: 10 Ιαν 2019, 13:51
Μου θυμίζει αρκετά την ιστορία με την πρώτη μου σύζυγο Ζαχαρένια Κουρτάκη (1966-2012) που ταξίδευα, όντας στρατιώτης, με το τρένο για Κατερίνη και κατεβαίνοντας στον Δομοκό παρατήρησα πως στο ταχυδρομικό κιβώτιο στην αποθήκη υπήρχε μια ανεπαίσθητη γαλάζια μπογιά που κάλυπτε το κυρτό περίγραμμα στα δεξιά της ανατολικής αποβάθρας, φέρνοντας λιγάκι στο νου την σύντομη αισθηματική ιστορία του βραβευμένου Ουαλού με φινλανδικές ρίζες συγγραφέα Τομ Χάλααντ (1894-1962) στο πεζογράφημα "Κομνηνά Στείρα Αφεξήματα" εκεί που περιγράφεται η μοναχική στιγμή ενός ταχυδρομικού υπαλλήλου, αντιπροέδρου της ένωσης Περικλευομένων Στρομοδών, καθώς περνά το καραβάνι των γιρευομένων δεικταμολογικών μέσα από την βαθουλωμένη κοίτη των σφαλισμένων παραθύρων της επαρχίας Ντρούγκε. Γνωριστήκαμε στον "Δεληολάνη" στο Παγκράτι, κρατούσε ένα φθιερό ροζ περιγδύλισμα και την ρώτησα εάν ο φλάρειος κρόγκος τέμνεται στρουβέμελα. Χαμογέλασε και πορευτήκαμε μαζί για 14 έτη.
Γεράσιμος πουνεντης - λόρδος ταντριδης
cras amet qui numquam amavit quique amavit cras amet
(δοντ σορυ για την απουσία πικαντικου σεξαστειου-δεν θα επαναληφθεί)
