Επανάσταση στη Βενεζουέλα ;

[dna replication]

πηγαμε τις προάλες στο Tzaki 'Ho και φαγαμε μια κοπή μαυρου χοίρου, ισως παραψημένη άλλα πολύ νοστιμη, σουτζουκάκια βουβαλισια Κερκίνης, με πατατούλες με λάδι τρούφας, σαλάτα λάχανο με ένα twist, ταλαγάνι με μερμελάδα συκου με συνοδεία μαυρούδι Θράκης του 2016
Στο τέλος δε κέρασαν ρακομελο, εκει θέλω να καταλήξω οτι επιτέλους δοκιμασα και είναι ωραίο

[Dwarven Blacksmith]

Νομίζω η πεισματική άρνηση διεξαγωγής εκλογών ενώ η χώρα βρίσκεται κατά μίνιμουμ σε δημοκρατικό αδιέξοδο και η απειλή για οπλισμο κομματικού στρατού είναι η πιο κυνική ομολογία ότι δεν υπάρχει η παραμικρή υποψία λαϊκής εντολής.

Δεν μπορώ να καταλάβω τι σκέφτονται όσοι λένε ότι δεν είναι δικτάτορας πλέον. Δεν είναι regime change όμως γιατί η δημοκρατία έχει αρκετή παράδοση στη Βενεζουέλα, είναι εντελώς αφελείς οι σύγκρισεις με Μ. Ανατολή.

[argouen]

Δεν μπορώ να καταλάβω τι σκέφτονται όσοι λένε ότι δεν είναι δικτάτορας πλέον.

Ξέρουν ότι είναι δικτάτορας απλά δεν τους ενοχλεί αυτό γιατί για το σοσιαλισμό αγωνίζονται όλοι

[dna replication]

μερικοί απόστρατοι και μερικοί εν ενεργεία στρατιωτικοί δηλώνουν πίστη στον πραξικοπηματία

συνταγματάρχης αλεξιπτωτιστών Χοσέ Ενρικε Βασκεζ


Φρανσισκο Γιανεζ, πτέραρχος επικεφαλής στρατηγικού σχεδιασμού αεροπορίας


Χορχε Αρεβαλο Οροπεσα πτέραρχος εα

[foscilis]

Πρέπει κανείς να έχει πάρει διαζύγιο από τη λογική για να υποστηρίζει τον Maduro. Μόνο τα ρακόμελα του ΣυΡιζΑ πρέπει να έχουν απομείνει, με τον Έρντογαν. Η ελληνική σκέψη της αστικής σοσιαλδημοκρατικής αριστεράς του ρακόμελου χτύπησε επίπεδα μουφτή Κομοτηνής.

Δε νομίζω ότι υπάρχουν γκρούπις του Μαδούρο εδώ πέρα. Όλοι συμφωνούμε ότι η διακυβέρνηση του λαοφιλούς προέδρου Μαδούρο θα μπορούσε να είχε υπάρξει ένα τσικ πιο τέλεια σε συγκεκριμένους τομείς, συζητήσιμης φυσικά σημασίας ανάλογα με το πολιτικό προφίλ του καθενός.

Το θέμα είναι περισσότερο αν αποτελεί καλή ιδέα να υποστηρίζεις κάποιον που αυτοανακηρύσσεται πρόεδρος στη θέση του εκλεγμένου και το περίπου 3ο πράγμα που κάνει είναι να βγει στον Πορτοσάλτε[!] στην Ελλάδα[!!] και να ζητήσει από τη διεθνή κοινότητα να κόψει κάθε συναλλαγή με τη χώρα του ώστε η κυβέρνηση να μην έχει χρήματα για φάρμακα, τρόφιμα και άλλες τέτοιες χαζομάρες που κάνουν τους αφελείς φτωχούς να στηρίζουν τον "δικτάτορα".

Είμαστε και λίγο υποψιασμένοι οι ρακόμελοι αγαπητέ Αλφόνσο μια και μόλις πριν 2 εβδομάδες είχαμε το Μέτωπο της Λογικής να ισχυρίζεται ότι πακιστανοί βαλτοί του Τσίπρα την πέφτουν στη Βουλή για να συκοφαντήσουν το κίνημα που αντιστέκεται στην παραχώρηση εθνικού εδάφους. Αν υπήρχε το ίδιο ταξικό χάος με τη Βενεζουέλα (δηλαδή οι περισσότεροι που είναι με την κυβέρνηση στην πλειοψηφία τους να μην ξέρουν ούτε καν να διαβάζουν, όχι να στήνουν επιχειρήσεις παραπληροφόρησης) και αν ο διεθνής παράγοντας είχε βάλει στο μάτι τίποτα πετρέλαια και τους σιγοντάριζε, έχεις αμφιβολία ότι κάποιος σαν εσένα σε κάποιο ξερωγω νεοζηλανδικό φόρουμ θα έλεγε "μα πώς μπορείτε να υποστηρίζετε έναν δικτάτορα που εισάγει πακιστανούς για να επιβληθεί στο λαό του";

[Awesomatic]

Επέμβαση στη Βενεζουέλα δεν είναι απλή υπόθεση. Είναι τεράστια χώρα με ζούγκλες και γεωγραφάι που μποτρεί να υπάρξει αντάρτικο, μεγάλη έκταση, μεγάλος πληθυσμός, πετρελαιοπηγές που άμα γίνουν στόχος επιθέσεων το πετρέλαιο θα πάει 500 δολαρια το βαρέλι. Δε βάλανε μυαλό από το βιετνάμ; Δεν είναι ουτε παναμάς ούτε γραναδα

Η τιμή του πετρελαίου δεν εξαρτάται από τα θεωρητικά αποθέματα αλλά από την διαθέσιμη προσφορά και τη ζήτηση στις αγορές. Η Βενεζουέλα παρότι έχει τεράστια αποθέματα παράγει μικρές ποσότητες, κακής ποιότητας που χρειάζονται ακριβή επεξεργασία.

Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι πως ακόμα και με πλήρες σταμάτημα των εξαγωγών της Βενεζουέλας η τιμή του πετρελαίου ελάχιστα θα επηρεαστεί και κάθε τάση αύξησης είτε θα απορροφηθεί από την ΣΑ και τους συμμάχους των ΗΠΑ με αύξηση της παραγωγής ή θα οδηγήσει απλά σε αύξηση της παραγωγής σχιστολιθικού πετρελαίου από τις ΗΠΑ που θα επαναφέρει σχεδόν άμεσα τις τιμές κοντά στα τωρινά επίπεδα.

Θα αργήσουμε πολύ να ξαναζήσουμε τις τιμές που είχε το πετρέλαιο πριν από το 2015.

Βασικά αν η Βενεζουέλα επιστρέψει στην κανονικότατα μετά την πτώση του καθεστώτος και οι εγκαταστάσεις παραγωγής και επεξεργασίας αναβαθμιστούν η παραγωγή θα αυξηθεί ξανά σε υπολογίσιμα μεγέθη και θα πιέσει κι άλλο τις τιμές προς τα κάτω.

[The Great Leader]

Πολύ απλοϊκή ανάλυση που στηρίζεται στο εύκολο τσουβάλιασμα που εξυπηρετεί πολιτικές σκοπιμότητες. Είναι το ίδιο αντιεπιστημονικό σαν να τσουβαλιάζεις την Μοναρχία, την Χούντα και την Κεντροδεξία απλά βασισμένος σε κάποιες επιδερμικές διαφορές. Άλλα άμα αρχίσουμε να γράφουμε δοκίμια για να πείσουμε ο ένας τον άλλο,θα γεμίσουμε δεκάδες σελίδες και θα αφήσουμε το κυρίως θέμα(Μαδούρο και Βενεζουέλα).

Υπέδειξε μας πού υπάρχει λάθος εδώ;

Οι 3 ιστορικοί φασισμοί, ο μαύρος ο φαιός και ο κόκκινος, είναι το ίδιο πράγμα!

1! Μονοκομματισμός ή επιλεγμένος ολιγοκομματισμός (για να συμπληρώσω το προηγούμενο). Κατάργηση ή απαγόρευση άλλων κομμάτων = Φασισμός ή Ναζισμός ή Κομμουνισμός.
2! Απαγόρευση της ελευθερίας του λόγου και επιβολή λογοκρισίας = Φασισμός ή Ναζισμός ή Κομμουνισμός.
3! Απολυταρχία των ολίγων ή του ενός = Φασισμός ή Ναζισμός ή Κομμουνισμός.
4! Κατάργηση Συντάγματος ή εφαρμογή Συντάγματος στα μέτρα της απολυταρχικής εξουσίας = Φασισμός ή Ναζισμός ή Κομμουνισμός.
5! Παρακρατικοί και ασφαλίτες, σε πολύ μεγάλο αριθμό, παρακολουθούν/ φακελώνουν τον λαό = Φασισμός ή Ναζισμός ή Κομμουνισμός.
6! Επιβολή τρομοκρατίας στον λαό = Φασισμός ή Ναζισμός ή Κομμουνισμός.
7! Συλλήψεις. δολοφονίες, εξορίες, κλπ θεάρεστα κατά των αντιφρονούντων, πραγματικών ή φανταστικών = Φασισμός ή Ναζισμός ή Κομμουνισμός.
8! Δίκες-παρωδίες = Φασισμός ή Ναζισμός ή Κομμουνισμός.
9! Αποτέλεσμα της εξουσίας τους εκατοντάδες/χιλιάδες/εκατομμύρια νεκρών = Φασισμός ή Ναζισμός ή Κομμουνισμός.

Η λίστα είναι ατέλειωτη.

.

Η λίστα αφορά την κοινή, δικτατορική φύση των 3 ιδεολογιών του Μεσοπολέμου, άλλα μόνο αυτό. Διαφορετικοί ιστορικοί λόγοι τα διαμόρφωσαν, διαφορετικές πολιτικές και κοινωνικές ομάδες τα διαμόρφωσαν και διαφορετικά οικονομικά μοντέλα είχαν.

Ο Σταλινισμός προέκυψε ως ιστορική αναγκαιότητα σε μια ΕΣΣΔ που είχε αποτύχει να εξάγει την επανάσταση της και έπρεπε να στραφεί στις δικές της δυνάμεις. Και προσοχή, όταν εννοώ αναγκαιότητα, δεν εννοώ την Τρομοκρατία και την Προσωπολατρία(αν και αυτή ήταν γνώρισμα της εποχής σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες), άλλα εννοώ το θεώρημα του "Σοσιαλισμού σε μία χώρα"(μιας και η επανάσταση απέτυχε σε Γερμανία και Ουγγαρία και η Πολωνία απέκρουσε τον Κόκκινο στρατό) και την βίαιη κολλεκτιβοποίηση(όπου σχεδόν το σύνολο της αγροτικής παραγωγής χρηματοδότησε την βιομηχανική ανάπτυξη,με μεγάλο ανθρώπινο τίμημα). Ο Κεντρικός Σχεδιασμός, μέσα σε μία οικονομία πλήρως κρατικά ελεγχόμενη, μπορεί να μην ήταν σοσιαλισμός(με τα επιστημονικά κριτήρια), άλλα περισσότερο εκβιομηχανισμένος δεσποτισμός του 16ου αιώνα, άλλα σίγουρα διαφέρει από τον καπιταλισμό, εξ'ου και έγινε το αντίπαλο δέος του καπιταλισμού,ως εναλλακτική πρόταση. Επίσης, μην παραβλέπουμε ότι ο αρχηγισμός της σταλινικής περιόδου, εγκαταλείφθηκε όταν η χώρα δεν τον χρειαζόταν πια. Και η εγκατάλειψη αυτή δεν ήταν μόνο αποτέλεσμα της πίεσης της τρομοκρατίας, άλλα και της αλλαγής του στάτους της χώρας. Η ΕΣΣΔ ξεκίνησε ως μια απομονωμένη μεγάλη χώρα, με δυνατότητες και έγινε Υπερδύναμη. Αυτό απαιτούσε κάτι πιο ευέλικτο από μία αυταρχική μορφή στο τιμόνι.

Ο Ναζισμός, ήταν ένα υπερεθνικιστικό κίνημα, όπου ανακάτευε ρατσιστικά θεωρήματα του 19ου αιώνα με ολίγον γερμανικό κοινωνικό κράτος για την λαϊκή συσπείρωση. Το κόμμα, αν και οικοδόμησε διάφορες παράλληλες δομές(που θα προκαλούσαν γραφειοκρατικό χάος),δεν ήταν παρά ένα εργαλείο στην θέληση του Αρχηγού. Αν ο αρχηγισμός του ΚΚΣΕ ήταν μια εκτροπή, στο NSDAP ήταν η βάση του. Το κόμμα είχε υποτυπώδες καταστατικό και κανόνες(κάτι που χλεύασε και ο Μολότωφ στην συζήτηση που είχε με ανώτατους ναζιστές αξιωματούχους στην επίσκεψη του το 1940) και ο λόγος του Φύρερ ήταν νόμος. Ακόμα και οι γενικολογίες του ηγέτη, παρήγαγαν πολιτική. Δεν είναι τυχαία η ονομασία της Γερμανίας τότε ως "Κράτος του Αρχηγού".Όσο αφορά την οικονομία, οι μεγάλες επιχειρήσεις(ειδικά οι πολεμικές βιομηχανίες) στηρίχτηκαν για να ξεκινήσει ο επαναξοπλισμός της χώρας και στα κατεχόμενα τους δόθηκαν προνομιακές ευκαιρίες εκμετάλλευσης. Παράλληλα, κομματικοί αξιωματούχοι, ήταν γινόντουσαν επικεφαλείς σε ναζιστικές "ΔΕΚΟ"( ) είτε αποτελούσαν την γραμμή επικοινωνίας ανάμεσα στην ηγεσία και τους βιομήχανους(ο Γκαίρινγκ είχε τα καλύτερα κονέ με το γερμανικό κεφάλαιο). Το οικονομικό μοντέλο ήταν ένας πιο δικτατορικός και κομματικός καπιταλισμός σε σχέση με τον καπιταλισμό της μοναρχικής περιόδου.

Ο Φασισμός είναι ενδιαφέρουσα περίπτωση.Περισσότερο αυταρχικός παρά ολοκληρωτικός, ο Ιταλικός Φασισμός ξεκίνησε ως ένα εθνικιστικό και φιλοπόλεμο κομμάτι της Ιταλικής Αριστεράς(γέννημα θρέμμα των συνθηκών του Α' ΠΠ και το που θα έπρεπε να ενταχθεί η χώρα) και το σοσιαλιστικό παρελθόν του Μουσολίνι ήταν έντονο στα πρώτα χρόνια(1918-1920), άλλα από το 1920 και μετά, ο μελλοντικός Ντούτσε ξεχνά το παρελθόν του, εγκαταλείπει την αριστερή ρητορεία και ενστερνίζεται την λογική του "Νόμου και Τάξη" της μικροαστικής Δεξιάς. Η προσπάθεια θεωρητικοποίησης και δημιουργίας μιας θεωρίας για τον φασισμό ήταν προσπάθεια του Μουσολίνι να φανεί ως ένας διανοητής και δημιουργός και όχι ως ένας κλασικός δικτατορικός χωροφύλακας, με τις ευλογίες του Στέμματος και των ελίτ.Ο Κορπορατισμός του Φασισμού ήταν η μικροαστική λύση στα κοινωνικά θέματα.

Και για να το γυρίσω στο θέμα μας, ο Τσαβισμός ήταν πιο κοντά στο μουσολινικό πρόγραμμα του 1918-1920(και εν μέρη του 1943-1945) και λιγότερο κοντά στον Μαρξισμό-Λενινισμό. Για να το βάλω και με τα λατινοαμερικανικά πολιτικά μοντέλα,ο τσαβισμός είναι ένας λαϊκιστικός μιλιταρισμός με έντονες επιρροές από τον καστρισμό, άλλα ποτέ δεν εφάρμοσε στην ολότητα του το κουβανικό μοντέλο. Ο περιορισμός αυτός ωφείλεται στο γεγονός ότι ο Κάστρο ήταν νικητής ενός αντάρτικου, ενώ ο Τσάβεζ κέρδισε την εξουσία με εκλογές.

[The Great Leader]

Νομίζω η πεισματική άρνηση διεξαγωγής εκλογών ενώ η χώρα βρίσκεται κατά μίνιμουμ σε δημοκρατικό αδιέξοδο και η απειλή για οπλισμο κομματικού στρατού είναι η πιο κυνική ομολογία ότι δεν υπάρχει η παραμικρή υποψία λαϊκής εντολής.

Δεν μπορώ να καταλάβω τι σκέφτονται όσοι λένε ότι δεν είναι δικτάτορας πλέον. Δεν είναι regime change όμως γιατί η δημοκρατία έχει αρκετή παράδοση στη Βενεζουέλα, είναι εντελώς αφελείς οι σύγκρισεις με Μ. Ανατολή.

H Βενεζουέλα ήταν σε έναν άτυπο εμφύλιο, ήδη από τα χρόνια του μακαρίτη. Το πρόβλημα είναι ότι η ανικανότητα και η άρνηση τήρησης των προσχημάτων από τον Μαδούρο, δυναμιτίζει τα πράγματα σε βαθμό που ίσως δούμε και κανονικό εμφύλιο πια.

[Nandros]

Πολύ απλοϊκή ανάλυση που στηρίζεται στο εύκολο τσουβάλιασμα που εξυπηρετεί πολιτικές σκοπιμότητες. Είναι το ίδιο αντιεπιστημονικό σαν να τσουβαλιάζεις την Μοναρχία, την Χούντα και την Κεντροδεξία απλά βασισμένος σε κάποιες επιδερμικές διαφορές. Άλλα άμα αρχίσουμε να γράφουμε δοκίμια για να πείσουμε ο ένας τον άλλο,θα γεμίσουμε δεκάδες σελίδες και θα αφήσουμε το κυρίως θέμα(Μαδούρο και Βενεζουέλα).

Υπέδειξε μας πού υπάρχει λάθος εδώ;

Οι 3 ιστορικοί φασισμοί, ο μαύρος ο φαιός και ο κόκκινος, είναι το ίδιο πράγμα!

1! Μονοκομματισμός ή επιλεγμένος ολιγοκομματισμός (για να συμπληρώσω το προηγούμενο). Κατάργηση ή απαγόρευση άλλων κομμάτων = Φασισμός ή Ναζισμός ή Κομμουνισμός.
2! Απαγόρευση της ελευθερίας του λόγου και επιβολή λογοκρισίας = Φασισμός ή Ναζισμός ή Κομμουνισμός.
3! Απολυταρχία των ολίγων ή του ενός = Φασισμός ή Ναζισμός ή Κομμουνισμός.
4! Κατάργηση Συντάγματος ή εφαρμογή Συντάγματος στα μέτρα της απολυταρχικής εξουσίας = Φασισμός ή Ναζισμός ή Κομμουνισμός.
5! Παρακρατικοί και ασφαλίτες, σε πολύ μεγάλο αριθμό, παρακολουθούν/ φακελώνουν τον λαό = Φασισμός ή Ναζισμός ή Κομμουνισμός.
6! Επιβολή τρομοκρατίας στον λαό = Φασισμός ή Ναζισμός ή Κομμουνισμός.
7! Συλλήψεις. δολοφονίες, εξορίες, κλπ θεάρεστα κατά των αντιφρονούντων, πραγματικών ή φανταστικών = Φασισμός ή Ναζισμός ή Κομμουνισμός.
8! Δίκες-παρωδίες = Φασισμός ή Ναζισμός ή Κομμουνισμός.
9! Αποτέλεσμα της εξουσίας τους εκατοντάδες/χιλιάδες/εκατομμύρια νεκρών = Φασισμός ή Ναζισμός ή Κομμουνισμός.

Η λίστα είναι ατέλειωτη.

Η λίστα αφορά την κοινή, δικτατορική φύση των 3 ιδεολογιών του Μεσοπολέμου, άλλα μόνο αυτό. Διαφορετικοί ιστορικοί λόγοι τα διαμόρφωσαν, διαφορετικές πολιτικές και κοινωνικές ομάδες τα διαμόρφωσαν και διαφορετικά οικονομικά μοντέλα είχαν.

Spoiler

Ο Σταλινισμός προέκυψε ως ιστορική αναγκαιότητα σε μια ΕΣΣΔ που είχε αποτύχει να εξάγει την επανάσταση της και έπρεπε να στραφεί στις δικές της δυνάμεις. Και προσοχή, όταν εννοώ αναγκαιότητα, δεν εννοώ την Τρομοκρατία και την Προσωπολατρία(αν και αυτή ήταν γνώρισμα της εποχής σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες), άλλα εννοώ το θεώρημα του "Σοσιαλισμού σε μία χώρα"(μιας και η επανάσταση απέτυχε σε Γερμανία και Ουγγαρία και η Πολωνία απέκρουσε τον Κόκκινο στρατό) και την βίαιη κολλεκτιβοποίηση(όπου σχεδόν το σύνολο της αγροτικής παραγωγής χρηματοδότησε την βιομηχανική ανάπτυξη,με μεγάλο ανθρώπινο τίμημα). Ο Κεντρικός Σχεδιασμός, μέσα σε μία οικονομία πλήρως κρατικά ελεγχόμενη, μπορεί να μην ήταν σοσιαλισμός(με τα επιστημονικά κριτήρια), άλλα περισσότερο εκβιομηχανισμένος δεσποτισμός του 16ου αιώνα, άλλα σίγουρα διαφέρει από τον καπιταλισμό, εξ'ου και έγινε το αντίπαλο δέος του καπιταλισμού,ως εναλλακτική πρόταση. Επίσης, μην παραβλέπουμε ότι ο αρχηγισμός της σταλινικής περιόδου, εγκαταλείφθηκε όταν η χώρα δεν τον χρειαζόταν πια. Και η εγκατάλειψη αυτή δεν ήταν μόνο αποτέλεσμα της πίεσης της τρομοκρατίας, άλλα και της αλλαγής του στάτους της χώρας. Η ΕΣΣΔ ξεκίνησε ως μια απομονωμένη μεγάλη χώρα, με δυνατότητες και έγινε Υπερδύναμη. Αυτό απαιτούσε κάτι πιο ευέλικτο από μία αυταρχική μορφή στο τιμόνι.

Ο Ναζισμός, ήταν ένα υπερεθνικιστικό κίνημα, όπου ανακάτευε ρατσιστικά θεωρήματα του 19ου αιώνα με ολίγον γερμανικό κοινωνικό κράτος για την λαϊκή συσπείρωση. Το κόμμα, αν και οικοδόμησε διάφορες παράλληλες δομές(που θα προκαλούσαν γραφειοκρατικό χάος),δεν ήταν παρά ένα εργαλείο στην θέληση του Αρχηγού. Αν ο αρχηγισμός του ΚΚΣΕ ήταν μια εκτροπή, στο NSDAP ήταν η βάση του. Το κόμμα είχε υποτυπώδες καταστατικό και κανόνες(κάτι που χλεύασε και ο Μολότωφ στην συζήτηση που είχε με ανώτατους ναζιστές αξιωματούχους στην επίσκεψη του το 1940) και ο λόγος του Φύρερ ήταν νόμος. Ακόμα και οι γενικολογίες του ηγέτη, παρήγαγαν πολιτική. Δεν είναι τυχαία η ονομασία της Γερμανίας τότε ως "Κράτος του Αρχηγού".Όσο αφορά την οικονομία, οι μεγάλες επιχειρήσεις(ειδικά οι πολεμικές βιομηχανίες) στηρίχτηκαν για να ξεκινήσει ο επαναξοπλισμός της χώρας και στα κατεχόμενα τους δόθηκαν προνομιακές ευκαιρίες εκμετάλλευσης. Παράλληλα, κομματικοί αξιωματούχοι, ήταν γινόντουσαν επικεφαλείς σε ναζιστικές "ΔΕΚΟ"( ) είτε αποτελούσαν την γραμμή επικοινωνίας ανάμεσα στην ηγεσία και τους βιομήχανους(ο Γκαίρινγκ είχε τα καλύτερα κονέ με το γερμανικό κεφάλαιο). Το οικονομικό μοντέλο ήταν ένας πιο δικτατορικός και κομματικός καπιταλισμός σε σχέση με τον καπιταλισμό της μοναρχικής περιόδου.

Ο Φασισμός είναι ενδιαφέρουσα περίπτωση.Περισσότερο αυταρχικός παρά ολοκληρωτικός, ο Ιταλικός Φασισμός ξεκίνησε ως ένα εθνικιστικό και φιλοπόλεμο κομμάτι της Ιταλικής Αριστεράς(γέννημα θρέμμα των συνθηκών του Α' ΠΠ και το που θα έπρεπε να ενταχθεί η χώρα) και το σοσιαλιστικό παρελθόν του Μουσολίνι ήταν έντονο στα πρώτα χρόνια(1918-1920), άλλα από το 1920 και μετά, ο μελλοντικός Ντούτσε ξεχνά το παρελθόν του, εγκαταλείπει την αριστερή ρητορεία και ενστερνίζεται την λογική του "Νόμου και Τάξη" της μικροαστικής Δεξιάς. Η προσπάθεια θεωρητικοποίησης και δημιουργίας μιας θεωρίας για τον φασισμό ήταν προσπάθεια του Μουσολίνι να φανεί ως ένας διανοητής και δημιουργός και όχι ως ένας κλασικός δικτατορικός χωροφύλακας, με τις ευλογίες του Στέμματος και των ελίτ.Ο Κορπορατισμός του Φασισμού ήταν η μικροαστική λύση στα κοινωνικά θέματα.

Και για να το γυρίσω στο θέμα μας, ο Τσαβισμός ήταν πιο κοντά στο μουσολινικό πρόγραμμα του 1918-1920(και εν μέρη του 1943-1945) και λιγότερο κοντά στον Μαρξισμό-Λενινισμό. Για να το βάλω και με τα λατινοαμερικανικά πολιτικά μοντέλα,ο τσαβισμός είναι ένας λαϊκιστικός μιλιταρισμός με έντονες επιρροές από τον καστρισμό, άλλα ποτέ δεν εφάρμοσε στην ολότητα του το κουβανικό μοντέλο. Ο περιορισμός αυτός ωφείλεται στο γεγονός ότι ο Κάστρο ήταν νικητής ενός αντάρτικου, ενώ ο Τσάβεζ κέρδισε την εξουσία με εκλογές.

Το πρώτο κομμάτι ήταν αρκετό. Το υπόλοιπο - προσπάθειες αιτιολόγησης/ δικαιολόγησης - δεν έχει καμία σημασία, την στιγμή που οι πρακτικές είναι ακριβώς οι ίδιες και θύμα είναι ολόκληρος λαός.
.

[dna replication]

Νομίζω η πεισματική άρνηση διεξαγωγής εκλογών ενώ η χώρα βρίσκεται κατά μίνιμουμ σε δημοκρατικό αδιέξοδο και η απειλή για οπλισμο κομματικού στρατού είναι η πιο κυνική ομολογία ότι δεν υπάρχει η παραμικρή υποψία λαϊκής εντολής.

Δεν μπορώ να καταλάβω τι σκέφτονται όσοι λένε ότι δεν είναι δικτάτορας πλέον. Δεν είναι regime change όμως γιατί η δημοκρατία έχει αρκετή παράδοση στη Βενεζουέλα, είναι εντελώς αφελείς οι σύγκρισεις με Μ. Ανατολή.

H Βενεζουέλα ήταν σε έναν άτυπο εμφύλιο, ήδη από τα χρόνια του μακαρίτη. Το πρόβλημα είναι ότι η ανικανότητα και η άρνηση τήρησης των προσχημάτων από τον Μαδούρο, δυναμιτίζει τα πράγματα σε βαθμό που ίσως δούμε και κανονικό εμφύλιο πια.

πράγματι από την αρχή η δυση υπονόμευε με κάθε τρόπο τη Βενεζουέλα και ενθάρρυνε και υποκινούσε πραξικοπήματα, ανταρσίες και ταραχές.

η ΕΕ αποφάσισε για μια φορά ακόμη να βάψει τα χέρια της με αίμα και να ακολουθήσει το μοντέλο της Λιβύης το οποίο επέφερε τοσα δεινά στον πληθυσμό της χώρας χωρίς κανένα αντίκρυσμα.
Αν διεξάγονταν σήμερα ελεύθερες εκλογές στη χώρα θα τις κέρδιζε ο γιος του Καντάφι

[dna replication]

[dna replication]

[Nandros]

'
Στο μεταξύ στα @@ όλων σας που οι Βενεζουελάνοι πεθαίνουν της πείνας.
Αυτό που σας νοιάζει είναι η πολιτική ιδεοληψία σας.
.

[ΜπλεΜπουμπυς]

Ευτυχώς (κάνει το σταυρό του ανακουφισμένος)

https://twitter.com/gkatr/status/1092465751036973057

[ΜπλεΜπουμπυς]

https://twitter.com/ThePressProject/sta ... 2907046912