Επικίνδυνες αποστολές

[νύχτα]

Θα τον πιούμε αυτόν τον καφέ ακόμη κι αν χρειαστεί να καταστραφεί ο πλανήτης, στο χέρι της είναι.

ό,τι δεν υπάρχει, δεν το χάνεις ποτέ



ένιγουει, κάντε όνειρα, έρχεται ο betelguese μου

[enaon]

διάβασμα συς, τα μαθαίνουμε απ'έξω και βλέπουμε.

https://en.wikipedia.org/wiki/Betelgeuse

[enaon]

Καλά κάνω εγώ την αρχή μήπως και φταίει αυτό.

Στόχος: juno
Επίπεδο δυσκολίας: ακατόρθωτο, προφανώς.


Οι πληροφορίες λένε ότι ο στόχος έχει έντονες αντιδράσεις, μπορεί εύκολα να εκραγεί, απαιτείται ομαλή προσέγγιση και έλεγχος περιβάλλοντος. Επιλέγουμε τυχαία εμπλοκή το συντομότερο, ο χρόνος κυλάει εναντίων μας.

Την εντοπίζουμε από το κινητό και στεκόμαστε στην είσοδο του μεγάρου που θα μπει σε δύο λεπτά, θα είναι βιαστική και αν την ενοχλήσουμε ίσα που θα ακούσουμε να μας βρίζει πριν την λάμψη, θέλει προσοχή. Έρχεται. Ταυτόχρονα στην άκρη του στενού στρίβει ένα ταξί, μουσική αγωνίας. Καταλαβαίνουμε ότι θα υπάρξει πρόβλημα, θα την πετύχει στην μέση του δρόμου, θα της πει κάτι για πιάτα και μπουμ. Αλλαγή σχεδίου, ορμάμε προς τον ταξιτζή σαν να μην υπάρχει αύριο, σταματάει, τον κοιτάμε, μας βρίζει, τον κοιτάμε, συνεχίζει, φεύγουμε, σώσαμε λίγο τον κόσμο.

Τρέχουμε στο μέγαρο, έχει μπει στο ασανσέρ, πετάμε τρία τρία τα σκαλιά, φτάνουμε στον 8ο και σκουπίζουμε μία σταγόνα ιδρώτα, ντινγκ, έφτασε και εκείνη. Η τζούνο, ρωτάμε με σιγουριά πριν προλάβει να βγει. Κοντοστέκεται. Μην ανησυχείς, είμαστε από το ίδιο σόι λέμε με στιλ μπόντ. Κάνουμε ένα βήμα και της δίνουμε τον ακριβό κατάλογο που κρατάμε. Παραξενεύεται, αλλά τον ανοίγει. Μέσα έχει κυρίως πιάτα και ορεκτικά, Καμμένος κοντοσούβλι, Τσίπρας γεμιστός με φοβερή εικονογράφηση. Θέλεις να φάμε μαζί σήμερα; ρωτάμε. Διστάζει αλλά βλέπει μέσα στα μάτια μας ότι δεν κάνουμε πλάκα, κάνουμε δηλαδή αλλά πιο μέσα, και γνέφει ναι.

Πατάμε το κουμπί 10 στο ασανσέρ, έχουμε συνεννοηθεί με την κυβέρνηση, μας περιμένει ένα δωμάτιο που έχει επιβλέψει ο ίδιος ο πρωθυπουργός ώστε να μοιάζει ότι υπάρχει αρχηγείο, πάμε καλά, ο κ. τσίπρας στο τηλέφωνο είχε ακουστεί πολύ σοβαρός, τον εμπιστευόμαστε. Περπατάμε στον διάδρομο και πλησιάζουμε την πόρτα, σε 2 λεπτά όλα θα είναι υπό έλεγχο, αίσθηση ανακούφισης. Ανοίγουμε και κοιτάμε μέσα πριν την καλέσουμε, σοκ, κλείνουμε την πόρτα. Ιδρώτας. Απορεί. Έχουν μεταφερθεί στο στάδιο τελικής υλοποίησης εξηγούμε, αργήσαμε, πάμε, θα τους βρούμε στα κεντρικά. Ανησυχεί λίγο αλλά ακολουθεί. Δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι το δωμάτιο είχε καρέκλες και τραπέζι συνεδριάσεων τυπωμένα σε μουσαμά, το ξεχνάμε για να μην τρελαθούμε και πηγαίνουμε στο αυτοκίνητο.

Που είναι το αρχηγείο, ρωτάει. Χίλιες στροφές και ένα δευτερόλεπτο μετά έχουμε σκεφτεί το πιο ασφαλές μέρος, στην βουλή απαντάμε. Φτάνουμε, πλησιάζουμε τον σκοπό, ξέρεις ποιος είμαι εγώ του δηλώνουμε. Πάντα είναι καλό να μην ρωτάς αν δεν θέλεις απάντηση. Μπαίνουμε, πάμε στο γραφείο του πρωθυπουργού, ο παππάς βλέπει παουερ οφ λοβε, τον κοπανάμε στον σβέρκο και μένει αναίσθητος, λίγο για να χαρεί η τζούνο λίγο για τον μουσαμά. Τον φτύνουμε για να το κάνει και εκείνη, θέλουμε σάλιο, τον φτύνει, πάλι, πάλι, πάλι, την σταματάμε μην αφυδατωθεί. Παίρνουμε το σάλιο, σώζουμε, διαφημίσεις.

[sys3x]

Με άρεσε με χάηλάητς το τέλος της τρίτης και το τέλος.

[Custom_F]

Καλά κάνω εγώ την αρχή μήπως και φταίει αυτό.

Στόχος: juno
Επίπεδο δυσκολίας: ακατόρθωτο, προφανώς.


Οι πληροφορίες λένε ότι ο στόχος έχει έντονες αντιδράσεις, μπορεί εύκολα να εκραγεί, απαιτείται ομαλή προσέγγιση και έλεγχος περιβάλλοντος. Επιλέγουμε τυχαία εμπλοκή το συντομότερο, ο χρόνος κυλάει εναντίων μας.

Την εντοπίζουμε από το κινητό και στεκόμαστε στην είσοδο του μεγάρου που θα μπει σε δύο λεπτά, θα είναι βιαστική και αν την ενοχλήσουμε ίσα που θα ακούσουμε να μας βρίζει πριν την λάμψη, θέλει προσοχή. Έρχεται. Ταυτόχρονα στην άκρη του στενού στρίβει ένα ταξί, μουσική αγωνίας. Καταλαβαίνουμε ότι θα υπάρξει πρόβλημα, θα την πετύχει στην μέση του δρόμου, θα της πει κάτι για πιάτα και μπουμ. Αλλαγή σχεδίου, ορμάμε προς τον ταξιτζή σαν να μην υπάρχει αύριο, σταματάει, τον κοιτάμε, μας βρίζει, τον κοιτάμε, συνεχίζει, φεύγουμε, σώσαμε λίγο τον κόσμο.

Τρέχουμε στο μέγαρο, έχει μπει στο ασανσέρ, πετάμε τρία τρία τα σκαλιά, φτάνουμε στον 8ο και σκουπίζουμε μία σταγόνα ιδρώτα, ντινγκ, έφτασε και εκείνη. Η τζούνο, ρωτάμε με σιγουριά πριν προλάβει να βγει. Κοντοστέκεται. Μην ανησυχείς, είμαστε από το ίδιο σόι λέμε με στιλ μπόντ. Κάνουμε ένα βήμα και της δίνουμε τον ακριβό κατάλογο που κρατάμε. Παραξενεύεται, αλλά τον ανοίγει. Μέσα έχει κυρίως πιάτα και ορεκτικά, Καμμένος κοντοσούβλι, Τσίπρας γεμιστός με φοβερή εικονογράφηση. Θέλεις να φάμε μαζί σήμερα; ρωτάμε. Διστάζει αλλά βλέπει μέσα στα μάτια μας ότι δεν κάνουμε πλάκα, κάνουμε δηλαδή αλλά πιο μέσα, και γνέφει ναι.

Πατάμε το κουμπί 10 στο ασανσέρ, έχουμε συνεννοηθεί με την κυβέρνηση, μας περιμένει ένα δωμάτιο που έχει επιβλέψει ο ίδιος ο πρωθυπουργός ώστε να μοιάζει ότι υπάρχει αρχηγείο, πάμε καλά, ο κ. τσίπρας στο τηλέφωνο είχε ακουστεί πολύ σοβαρός, τον εμπιστευόμαστε. Περπατάμε στον διάδρομο και πλησιάζουμε την πόρτα, σε 2 λεπτά όλα θα είναι υπό έλεγχο, αίσθηση ανακούφισης. Ανοίγουμε και κοιτάμε μέσα πριν την καλέσουμε, σοκ, κλείνουμε την πόρτα. Ιδρώτας. Απορεί. Έχουν μεταφερθεί στο στάδιο τελικής υλοποίησης εξηγούμε, αργήσαμε, πάμε, θα τους βρούμε στα κεντρικά. Ανησυχεί λίγο αλλά ακολουθεί. Δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι το δωμάτιο είχε καρέκλες και τραπέζι συνεδριάσεων τυπωμένα σε μουσαμά, το ξεχνάμε για να μην τρελαθούμε και πηγαίνουμε στο αυτοκίνητο.

Που είναι το αρχηγείο, ρωτάει. Χίλιες στροφές και ένα δευτερόλεπτο μετά έχουμε σκεφτεί το πιο ασφαλές μέρος, στην βουλή απαντάμε. Φτάνουμε, πλησιάζουμε τον σκοπό, ξέρεις ποιος είμαι εγώ του δηλώνουμε. Πάντα είναι καλό να μην ρωτάς αν δεν θέλεις απάντηση. Μπαίνουμε, πάμε στο γραφείο του πρωθυπουργού, ο παππάς βλέπει παουερ οφ λοβε, τον κοπανάμε στον σβέρκο και μένει αναίσθητος, λίγο για να χαρεί η τζούνο λίγο για τον μουσαμά. Τον φτύνουμε για να το κάνει και εκείνη, θέλουμε σάλιο, τον φτύνει, πάλι, πάλι, πάλι, την σταματάμε μην αφυδατωθεί. Παίρνουμε το σάλιο, σώζουμε, διαφημίσεις.

Πωωωωω τι ταλαιπωρία είν' αυτή...

Γουέλ νταν, πάντως! Κλαμπ κλαπ κλαπ! Αν κ αφού πάρεις το σάλιο πρέπει να εξασφαλίσεις ότι θα παραμείνει χαρούμενη μεχρι το εργαστήριο κτλ.

[Juno]

Καλά κάνω εγώ την αρχή μήπως και φταίει αυτό.

Στόχος: juno
Επίπεδο δυσκολίας: ακατόρθωτο, προφανώς.

ι πληροφορίες λένε ότι ο στόχος έχει έντονες αντιδράσεις, μπορεί εύκολα να εκραγεί, απαιτείται ομαλή προσέγγιση και έλεγχος περιβάλλοντος. Επιλέγουμε τυχαία εμπλοκή το συντομότερο, ο χρόνος κυλάει εναντίων μας

Όχι βρε γιατί;
Αν δεν μιλάω για πολιτική με αριστερό, δεν υπάρχει πρόβλημα. Και όταν συμβαίνει αυτό, συνήθως ειρωνεύομαι και θυμώνουν οι άλλοι.

Πατάμε το κουμπί 10 στο ασανσέρ, έχουμε συνεννοηθεί με την κυβέρνηση, μας περιμένει ένα δωμάτιο που έχει επιβλέψει ο ίδιος ο πρωθυπουργός ώστε να μοιάζει ότι υπάρχει αρχηγείο, πάμε καλά, ο κ. τσίπρας στο τηλέφωνο είχε ακουστεί πολύ σοβαρός, τον εμπιστευόμαστε. Περπατάμε στον διάδρομο και πλησιάζουμε την πόρτα, σε 2 λεπτά όλα θα είναι υπό έλεγχο, αίσθηση ανακούφισης. Ανοίγουμε και κοιτάμε μέσα πριν την καλέσουμε, σοκ, κλείνουμε την πόρτα. Ιδρώτας. Απορεί. Έχουν μεταφερθεί στο στάδιο τελικής υλοποίησης εξηγούμε, αργήσαμε, πάμε, θα τους βρούμε στα κεντρικά. Ανησυχεί λίγο αλλά ακολουθεί. Δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι το δωμάτιο είχε καρέκλες και τραπέζι συνεδριάσεων τυπωμένα σε μουσαμά, το ξεχνάμε για να μην τρελαθούμε και πηγαίνουμε στο αυτοκίνητο.

Που είναι το αρχηγείο, ρωτάει. Χίλιες στροφές και ένα δευτερόλεπτο μετά έχουμε σκεφτεί το πιο ασφαλές μέρος, στην βουλή απαντάμε. Φτάνουμε, πλησιάζουμε τον σκοπό, ξέρεις ποιος είμαι εγώ του δηλώνουμε. Πάντα είναι καλό να μην ρωτάς αν δεν θέλεις απάντηση. Μπαίνουμε, πάμε στο γραφείο του πρωθυπουργού, ο παππάς βλέπει παουερ οφ λοβε, τον κοπανάμε στον σβέρκο και μένει αναίσθητος, λίγο για να χαρεί η τζούνο λίγο για τον μουσαμά. Τον φτύνουμε για να το κάνει και εκείνη, θέλουμε σάλιο, τον φτύνει, πάλι, πάλι, πάλι, την σταματάμε μην αφυδατωθεί. Παίρνουμε το σάλιο, σώζουμε, διαφημίσεις.

Συνήθως δεν φτύνω και πραγματικά θέλεις να είμαι τόσο κοντά σε συριζαίο χωρίς κάμερες ούτε μάρτυρες; (Γιατί θεωρώ πως είσαι με το μέρος μου).
Πάντως DNA παίρνεις.

Πωωωωω τι ταλαιπωρία είν' αυτή...

Γουέλ νταν, πάντως! Κλαμπ κλαπ κλαπ! Αν κ αφού πάρεις το σάλιο πρέπει να εξασφαλίσεις ότι θα παραμείνει χαρούμενη μεχρι το εργαστήριο κτλ.

Γι' αυτό είπα ειδικό δικαστήριο και εκτελεστικό απόσπασμα. Και ο Λεπούλης να έβγαινε από τη σπηλιά του, δεν θα με έκανε να θυμώσω για καιρό.

[enaon]

κάτσε δεν έχει τελειώσει, αύριο όμως για να μην κάνει κοιλιά

σκέφτηκα να τον κρεμάσουμε στον τοίχο και να παίζουμε στόχο με τα τακούνια σου, αλλά ήθελα σάλιο και διαφημίσεις