ΚΑΚΟ ΕΛΑΤΤΩΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΜΟΥ ....

[Athina__P]

Είναι τόσο σύνθετο αυτό που μπορεί να συμβεί για να πεις ότι χάνεται το πολύ έντονο ενδιαφέρον, που βασικά ναι, θα συμφωνήσω, αλλά δεν είναι έτσι απλά ότι σε μερικούς κρατάει και σε άλλους δεν. Παίζουν πολλοί παράγοντες και μερικές φορές πάλι τα πράγματα καταλήγουν σε πρακτικά θέματα, όπως ότι δεν βρίσκεις το χρόνο να χαλαρώσεις όπως πριν αποκτήσεις μικρούς συγκατοίκους.

[hellegennes]

Αλλά αυτά είναι άσχετα με τα πονηματα που διαβάζω κατά καιρούς για δυσκολίες και άλλα. Σας ανάγκασε κανείς να γίνετε μάνες; Αν ναι, λυπάμαι πολύ. Αν όχι, τότε κάνατε για λάθους λόγους παιδί. Και λυπάμαι ΠΟΛΥ κυρίως για το παιδιά σε κάθε περίπτωση, γιατί το καταλαβαίνουν απόλυτα. Και γελάω με ιστορίες για δυσκολίες καθημερινότητας, όταν έχετε την υγεία και μία οικονομικά σχετικά άνετη ζωή. Άλλες οικογένειες πεινάνε, εγώ έχασα παλικάρι σαν τα κρύα τα νερά και διαλύθηκαν 3 οικογένειες από δίπλα και αυτά που γράφετε ώρες ώρες μου γυρίζουν τα άντερα άσχημα . Θεωρείς ότι ο άλλος δεν έχει να ταΐσει τα παιδιά του και κάθεται να ασχολείται με το αν το απόγευμα στο σαλόνι οι εικόνες είναι ενδιαφέρουσες; ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΚΛΑΙΓΕΤΑΙ ΠΟΥ ΧΑΝΕΙ ΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ, οι οποίες εσένα σου είναι αδιάφορες. Κακομαθημένες κοκόνες του καναπέ.

Πολύ κακή προσέγγιση. Δεν είναι δυνατόν να υποβαθμίζεις τα αισθήματα και τα προβλήματα του άλλου.
Δεν είναι διαγωνισμός για το ποιος είναι πιο δυστυχισμένος.

https://rationalwiki.org/wiki/Not_as_bad_as

Αυτό που κάνεις είναι το αντίθετο. Επειδή είναι λογικό σφάλμα να υποβιβάζεις ένα πρόβλημα στην βάση του ότι υπάρχει μεγαλύτερα, δεν σημαίνει ότι όλα τα προβλήματα είναι το ίδιο αληθινά, σοβαρά ή μεγάλα.

Αυτό που κάνεις είναι ισοπέδωση και εξίσωση όλων των πραγμάτων.

[Dwarven Blacksmith]

Αλλά αυτά είναι άσχετα με τα πονηματα που διαβάζω κατά καιρούς για δυσκολίες και άλλα. Σας ανάγκασε κανείς να γίνετε μάνες; Αν ναι, λυπάμαι πολύ. Αν όχι, τότε κάνατε για λάθους λόγους παιδί. Και λυπάμαι ΠΟΛΥ κυρίως για το παιδιά σε κάθε περίπτωση, γιατί το καταλαβαίνουν απόλυτα. Και γελάω με ιστορίες για δυσκολίες καθημερινότητας, όταν έχετε την υγεία και μία οικονομικά σχετικά άνετη ζωή. Άλλες οικογένειες πεινάνε, εγώ έχασα παλικάρι σαν τα κρύα τα νερά και διαλύθηκαν 3 οικογένειες από δίπλα και αυτά που γράφετε ώρες ώρες μου γυρίζουν τα άντερα άσχημα . Θεωρείς ότι ο άλλος δεν έχει να ταΐσει τα παιδιά του και κάθεται να ασχολείται με το αν το απόγευμα στο σαλόνι οι εικόνες είναι ενδιαφέρουσες; ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΚΛΑΙΓΕΤΑΙ ΠΟΥ ΧΑΝΕΙ ΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ, οι οποίες εσένα σου είναι αδιάφορες. Κακομαθημένες κοκόνες του καναπέ.

Πολύ κακή προσέγγιση. Δεν είναι δυνατόν να υποβαθμίζεις τα αισθήματα και τα προβλήματα του άλλου.
Δεν είναι διαγωνισμός για το ποιος είναι πιο δυστυχισμένος.

https://rationalwiki.org/wiki/Not_as_bad_as

Αυτό που κάνεις είναι το αντίθετο. Επειδή είναι λογικό σφάλμα να υποβιβάζεις ένα πρόβλημα στην βάση του ότι υπάρχει μεγαλύτερα, δεν σημαίνει ότι όλα τα προβλήματα είναι το ίδιο αληθινά, σοβαρά ή μεγάλα.

Αυτό που κάνεις είναι ισοπέδωση και εξίσωση όλων των πραγμάτων.

Δεν επιχειρώ εξίσωση σε καμία περίπτωση, δεν ξέρω που το βλέπεις. Η εξίσωση είναι σύγκριση, και συνήθως δεν υπάρχει κανένας καλός λόγος να τα συγκρίνεις. Αν επιχειρείς να μοιράσεις πόρους από την ίδια δεξαμενή για την επίλυση τους, τότε μόνο έχει νόημα.

[hellegennes]

Αυτό επιχειρείς, γιατί αν δεν δέχεσαι ότι υπάρχει απόλυτη σύγκριση μεταξύ προβλημάτων, αποδέχεσαι την αναλογικότητα, που είναι εξ ορισμού εξίσωση.

Υπάρχουν πράγματα που δεν είναι προβλήματα και πράγματα που είναι. Αντικειμενικά. Και μπορώ να χαρακτηρίσω κάποιον με βάση το τι θεωρεί ότι είναι πρόβλημα, επειδή δεν είχε ποτέ αληθινά προβλήματα.

[Dwarven Blacksmith]

Αυτό επιχειρείς, γιατί αν δεν δέχεσαι ότι υπάρχει απόλυτη σύγκριση μεταξύ προβλημάτων, αποδέχεσαι την αναλογικότητα, που είναι εξ ορισμού εξίσωση.

Υπάρχουν πράγματα που δεν είναι προβλήματα και πράγματα που είναι. Αντικειμενικά. Και μπορώ να χαρακτηρίσω κάποιον με βάση το τι θεωρεί ότι είναι πρόβλημα, επειδή δεν είχε ποτέ αληθινά προβλήματα.

Κάνε ότι θες, εγώ είχα ανοίξει και το νήμα First World Problems στο παλιό.

[hellegennes]

Καλά, ότι θα κάνω ό,τι θέλω είναι αυτονόητο. Δεν περιμένω κάποια άδεια. Θεώρησες ότι είναι κακή προσέγγιση να συγκρίνεις προβλήματα με απόλυτο τρόπο κι εγώ θεωρώ ότι αυτό είναι άκυρο και άτοπο. Άλλο το «έχασα το σπίτι μου / ναι, αλλά υπάρχουν παιδάκια στην Αφρική που πεινάνε» και άλλο το «μεγαλώνω παιδί και είναι γολγοθάς / πούτσες!».

[Dwarven Blacksmith]

Δεν υπάρχει κανένας λόγος να συγκρίνεις προβλήματα εκτός αν είναι να τα λύσει το ίδιο άτομο με τους ίδιους πόρους. Ακόμα και αν το να μεγαλώνεις παιδί είναι παιχνιδάκι για σένα, είναι αδιάφορο αφού δε θα πας να μεγαλώσεις το παιδί του άλλου.

[hellegennes]

Αυτή η λογική είναι επεκτάσιμη στο «δεν υπάρχει κανένας λόγος να συγκρίνεις τίποτα».

[Athina__P]

Ναι, αλλά δεν το παίρνω προσωπικά και δεν το έγραψα προσωπικά, είναι η αλήθεια.

Λες ότι κάπως και εμείς μεγαλώσαμε, αλλά δεν συνειδητοποιείς ποιες αλλαγές έγιναν στο μεταξύ που κάνουν την καθημερινότητα να έχει λίγο διαφορετικό στρες. Σκέψου ότι ακόμα και στην Αθήνα, τα 10χρονα είχαν κάπως περισσότερα πράγματα να κάνουν έξω απο το σπίτι μόνα τους στις γειτονιές, πηγαίναν σχολείο μόνα τους πιο νωρίς και υπήρχε επίσης η προοπτική ότι σύντομα θα πηγαίναν παντού μόνα τους σε λίγο καιρό και θα είχαν κάτι να κάνουν με τα πόδια έξω από το σπίτι. Ξέρω πολλούς στα 50φεύγα που κάνουν τον ταξιτζή στα έφηβα παιδιά τους και έχουν και το πηγαινε έλα στη δουλειά. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν κουράγια ή έχουν αποθέματα γιατί στα προηγούμενα χρόνια είχαν και μια γιαγιά να μοιράζεται διάφορα. Βλέπω ζευγάρια τώρα που έχουν παιδιά ξέρω γω 2 και 4, με ιώσεις, χωρίς βοήθεια και γιαγιάδες που έχουν ρόλο μόνο όταν είναι να γίνουν θελήματα για χάρη τους, δρομολόγια σε νοσοκομεία, έτσι ώστε οι νέοι γονείς δεν την πολυπαλεύουν.


Βεβαια και σε αυτό υπάρχουν λύσεις, καλλιεργείς σχέσεις σιγά σιγά και τα ταξιτζηλίκια μοιράζονται και αυτά. Αλλά και πάλι παραμένει το θέμα ότι αλλιώς χαλαρώνεις καθημερινά αν είναι όλα πιο κοντά, που δεν είναι το ίδιο στις μέρες μας. Ένας ρόλος πάντως που τσιτώνομαι με αυτό το άστο δεν πειράζει που περισσότερες γειτονιές γίνονται προς αποφυγή και ορισμένες no go zones είναι και αυτός. Πού στα αλήθεια οδηγεί αυτό; Οι περισσότερες καλές γειτονιές δεν έχουν τίποτα να κάνεις με τα πόδια γύρω

Γιατί η κυρία δεν μας θυμήθηκε όταν θέλαμε να κρατήσει τα μωρά κάποια στιγμή να έχουμε χρόνο ως ζευγάρι, ούτε μια φορά ανά δύο χρόνια και μας θυμήθηκε όταν ήταν για να την τρέχουμε εμείς; Αστο λες, από αγάπη στο σύντροφο, ΑΝ το αξίζει και αυτός ο σύντροφος.

Και ποιος είπε ότι αυτά είναι τα μόνα προβλήματα και δεν υπήρξαν και άλλα σοβαρότερα που επιλέγει κανείς να μη μοιραστεί γιατί μια άγνωστη στο ιντερνετ έχει όρεξη να πιαστεί να βγάλει συμπεράσματα;

Και όταν κάπως περάσουν οι φάσεις του λίγου ύπνου, επειδή συνειδητοποιούν ότι τα θελήματα - δρομολόγια για τα παιδιά τους είναι ακόμα πολλά χρόνια μπροστά, δεν αμφισβητούν αυτό, αλλά έχουν ταυτίσει όλη τη ζωή με το σύντροφο με άχαρες αγγαρείες, για αυτό και ένας άσχετος περαστικός χωρίς γοητεία μπορεί να τους φανεί πιο γοητευτικός από αυτό που ζουν σπίτι. Καλύτερα τα εξήγησα τώρα;

Έχω συγκεκριμένα παραδείγματα με γονείς που λένε έζησα τη ζωή μου, ήξερα ότι θα κλειστούμε (συγνώμη, αλλά εγώ δεν ήξερα ότι θα κλειστούμε τοσο και ότι η γειτονιά μου θα γινόταν τόσο depressing που θα μετακόμιζα) και λίγο καιρό μετά που στα λένε αυτά συνειδητοποιείς ότι δεν εμφανίζονται σχεδόν πουθενά με τον άντρα τους πια, γιατί έχουν δουλειές κλπ.

Ας πούμε ότι έκανα κάποιες διαπιστώσεις τέτοιες γιατί στην ίδια γενιά στην επαρχία βλέπω διαφορετικά σενάρια, αν και εκεί έχουν αντιγράψει αρκετά αυτά που κάνουμε εδώ, με τα παιδιά να μην πολυβγαίνουν έξω.

[Ασέβαστος]

Αλλά αυτά είναι άσχετα με τα πονηματα που διαβάζω κατά καιρούς για δυσκολίες και άλλα. Σας ανάγκασε κανείς να γίνετε μάνες; Αν ναι, λυπάμαι πολύ. Αν όχι, τότε κάνατε για λάθους λόγους παιδί. Και λυπάμαι ΠΟΛΥ κυρίως για το παιδιά σε κάθε περίπτωση, γιατί το καταλαβαίνουν απόλυτα. Και γελάω με ιστορίες για δυσκολίες καθημερινότητας, όταν έχετε την υγεία και μία οικονομικά σχετικά άνετη ζωή. Άλλες οικογένειες πεινάνε, εγώ έχασα παλικάρι σαν τα κρύα τα νερά και διαλύθηκαν 3 οικογένειες από δίπλα και αυτά που γράφετε ώρες ώρες μου γυρίζουν τα άντερα άσχημα . Θεωρείς ότι ο άλλος δεν έχει να ταΐσει τα παιδιά του και κάθεται να ασχολείται με το αν το απόγευμα στο σαλόνι οι εικόνες είναι ενδιαφέρουσες; ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΚΛΑΙΓΕΤΑΙ ΠΟΥ ΧΑΝΕΙ ΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ, οι οποίες εσένα σου είναι αδιάφορες. Κακομαθημένες κοκόνες του καναπέ.

Πολύ κακή προσέγγιση. Δεν είναι δυνατόν να υποβαθμίζεις τα αισθήματα και τα προβλήματα του άλλου.
Δεν είναι διαγωνισμός για το ποιος είναι πιο δυστυχισμένος.

https://rationalwiki.org/wiki/Not_as_bad_as

Μα θα πρέπει να υπάρχει σύγκριση για να κάνεις as, as. Eδώ δεν υπάρχει. Οι μεν έχουν προβλήματα οι δε δεν έχουν.

εδω δεν θα συμφωνησω. καθενας βλεπει τα προβληματα του και τα αντιμετωπιζει αναλογως. αλλη ειναι ετοιμη να αυτοκτονησει γιατι δεν της πετυχε το μαλλι, και αλλος συνεχιζει τη ζωη του με χαμογελο παρολο που του λειπει ενα ποδι.

[sys3x]

Αν οι γυναίκες έπαιζαν περισσότερο πλεϊστέισο θα λύνονταν πολλά προβλήματα.

Με το να γίνουν φλώροι κ όλοι οι υπόλοιποι γύρω σου δεν λύνονται προβλήματα.

[Ερμής]

Ναι, αλλά δεν το παίρνω προσωπικά και δεν το έγραψα προσωπικά, είναι η αλήθεια.

Λες ότι κάπως και εμείς μεγαλώσαμε, αλλά δεν συνειδητοποιείς ποιες αλλαγές έγιναν στο μεταξύ που κάνουν την καθημερινότητα να έχει λίγο διαφορετικό στρες. Σκέψου ότι ακόμα και στην Αθήνα, τα 10χρονα είχαν κάπως περισσότερα πράγματα να κάνουν έξω απο το σπίτι μόνα τους στις γειτονιές, πηγαίναν σχολείο μόνα τους πιο νωρίς και υπήρχε επίσης η προοπτική ότι σύντομα θα πηγαίναν παντού μόνα τους σε λίγο καιρό και θα είχαν κάτι να κάνουν με τα πόδια έξω από το σπίτι. Ξέρω πολλούς στα 50φεύγα που κάνουν τον ταξιτζή στα έφηβα παιδιά τους και έχουν και το πηγαινε έλα στη δουλειά. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν κουράγια ή έχουν αποθέματα γιατί στα προηγούμενα χρόνια είχαν και μια γιαγιά να μοιράζεται διάφορα. Βλέπω ζευγάρια τώρα που έχουν παιδιά ξέρω γω 2 και 4, με ιώσεις, χωρίς βοήθεια και γιαγιάδες που έχουν ρόλο μόνο όταν είναι να γίνουν θελήματα για χάρη τους, δρομολόγια σε νοσοκομεία, έτσι ώστε οι νέοι γονείς δεν την πολυπαλεύουν.


Βεβαια και σε αυτό υπάρχουν λύσεις, καλλιεργείς σχέσεις σιγά σιγά και τα ταξιτζηλίκια μοιράζονται και αυτά. Αλλά και πάλι παραμένει το θέμα ότι αλλιώς χαλαρώνεις καθημερινά αν είναι όλα πιο κοντά, που δεν είναι το ίδιο στις μέρες μας. Ένας ρόλος πάντως που τσιτώνομαι με αυτό το άστο δεν πειράζει που περισσότερες γειτονιές γίνονται προς αποφυγή και ορισμένες no go zones είναι και αυτός. Πού στα αλήθεια οδηγεί αυτό; Οι περισσότερες καλές γειτονιές δεν έχουν τίποτα να κάνεις με τα πόδια γύρω

Γιατί η κυρία δεν μας θυμήθηκε όταν θέλαμε να κρατήσει τα μωρά κάποια στιγμή να έχουμε χρόνο ως ζευγάρι, ούτε μια φορά ανά δύο χρόνια και μας θυμήθηκε όταν ήταν για να την τρέχουμε εμείς; Αστο λες, από αγάπη στο σύντροφο, ΑΝ το αξίζει και αυτός ο σύντροφος.

Και ποιος είπε ότι αυτά είναι τα μόνα προβλήματα και δεν υπήρξαν και άλλα σοβαρότερα που επιλέγει κανείς να μη μοιραστεί γιατί μια άγνωστη στο ιντερνετ έχει όρεξη να πιαστεί να βγάλει συμπεράσματα;

Και όταν κάπως περάσουν οι φάσεις του λίγου ύπνου, επειδή συνειδητοποιούν ότι τα θελήματα - δρομολόγια για τα παιδιά τους είναι ακόμα πολλά χρόνια μπροστά, δεν αμφισβητούν αυτό, αλλά έχουν ταυτίσει όλη τη ζωή με το σύντροφο με άχαρες αγγαρείες, για αυτό και ένας άσχετος περαστικός χωρίς γοητεία μπορεί να τους φανεί πιο γοητευτικός από αυτό που ζουν σπίτι. Καλύτερα τα εξήγησα τώρα;

Έχω συγκεκριμένα παραδείγματα με γονείς που λένε έζησα τη ζωή μου, ήξερα ότι θα κλειστούμε (συγνώμη, αλλά εγώ δεν ήξερα ότι θα κλειστούμε τοσο και ότι η γειτονιά μου θα γινόταν τόσο depressing που θα μετακόμιζα) και λίγο καιρό μετά που στα λένε αυτά συνειδητοποιείς ότι δεν εμφανίζονται σχεδόν πουθενά με τον άντρα τους πια, γιατί έχουν δουλειές κλπ.

Ας πούμε ότι έκανα κάποιες διαπιστώσεις τέτοιες γιατί στην ίδια γενιά στην επαρχία βλέπω διαφορετικά σενάρια, αν και εκεί έχουν αντιγράψει αρκετά αυτά που κάνουμε εδώ, με τα παιδιά να μην πολυβγαίνουν έξω.

Κοιτα οταν κάνεις παιδιά είναι πασιφανές οτι κάποιες απο τις δικές σου προτεραιότητες θα περάσουν σε δεύτερη μοίρα.
Δλδ νόμιζες οτι το παιδί θα μεγαλώσει μόνο του ή δε θα έχει ανάγκες;
Σαφέστατα καταλαβαίνω οτι άλλες γιαγιάδες βοηθούν και άλλες όχι και πιστεύω πως εκεί ειναι το πρόβλημα σου.
Ξέρω γιαγιάδες που κάθονται και νταντεύουν όλη τη μέρα τα εγγόνια ή όποτε τους ζητηθεί και άλλες που έχουν την κοινωνική τους ζωή, τα γυμναστήρια τους, τα ταξίδια τους, τις εξόδους τους, τα γαμήσια τους(ναι μη σου κάνει εντύπωση γιαγιά στα 50-55 να παίρνεται κάργα) και δε τους νοιάζει τόσο το εγγόνι αλλά και το παιδί.
Εκεί πιστεύω οτι είναι το θέμα σου κυρίως και όχι στα παιδιά.
Δε ξέρω, θεωρώ οτι καλό είναι να ζεις τα παιδιά σου σε κάθε ηλικία(ειδικά οταν είναι μικρά) γιατί σκέψου οτι αυτή η γλυκιά ηλικια μέχρι την εφηβεία, δε θα ξαναέρθει, συν οτι περνάει γρήγορα, πολύ γρήγορα.

[Dwarven Blacksmith]

Αν οι γυναίκες έπαιζαν περισσότερο πλεϊστέισο θα λύνονταν πολλά προβλήματα.

Με το να γίνουν φλώροι κ όλοι οι υπόλοιποι γύρω σου δεν λύνονται προβλήματα.

That's where you're wrong kiddo.

[sys3x]

Αν οι γυναίκες έπαιζαν περισσότερο πλεϊστέισο θα λύνονταν πολλά προβλήματα.

Με το να γίνουν φλώροι κ όλοι οι υπόλοιποι γύρω σου δεν λύνονται προβλήματα.

That's where you're wrong kiddo.

Όταν είχε βγει το πρώτο πλεηστέησιο παίζαμε (σχεδόν) όλη μέρα σίμφον φίλτερ, ρέζιντεντ ήβιλ, σάηλεντ χιλ και τα ρέστα με τα προβλεπόμενα διαλείμματα για να καπνίσουμε πίπα κτλ με τις τότε γκόμενές, ποια προβλήματα λύθηκαν;

[Dwarven Blacksmith]

Με το να γίνουν φλώροι κ όλοι οι υπόλοιποι γύρω σου δεν λύνονται προβλήματα.

That's where you're wrong kiddo.

Όταν είχε βγει το πρώτο πλεηστέησιο παίζαμε (σχεδόν) όλη μέρα σίμφον φίλτερ, ρέζιντεντ ήβιλ, σάηλεντ χιλ και τα ρέστα με τα προβλεπόμενα διαλείμματα για να καπνίσουμε πίπα κτλ με τις τότε γκόμενές, ποια προβλήματα λύθηκαν;

Αστειεύεσαι; Σκέψου μόνο να τα έκανες αυτά αντί να ψηφίζεις.