Λαϊκισμός

[ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ]

Χου ρε ζαίο

[ΟΥΤΙΣ]

Χου ρε ζαίο

Κατά φωνή!

Τι γράφαμε;

Αυτό που λέω είναι ότι η ανάλυση της όλης συζήτησης περι λαϊκισμού είναι πιο ενδιαφερουσα/έχει μεγαλύτερη σημασία απ'οποιονδηποτε ορισμό του κυκλοφορεί στην "αγορά των ιδεών".

Είναι ένας όρος "προκρούστειος". Δηλαδή, μπορεί να περιλάβει τον οποιοδήποτε και το ο,τιδήποτε. Είναι η, εκλεπτυσμένη και πασπαλισμένη με αστερόσκονη επιστημοφάνειας και σοβαροφάνειας, παλιά και καλή μέθοδος του τσουβαλιάσματος και της θεωρίας των δυο άκρων. Τίποτε το καινούργιο. Σανός πολυτελείας για τα πρόβατα που νομίζουν πως, επειδή ο τσοπάνης τα βγάζει και τα βάζει πρώτα στο μαντρί, δεν είναι πρόβατα!

Απόδειξη τον παραπάνω ότι βρέχουν τα βρακάκια τους με τον όρο και την χρήση του λούμπεν στοιχεία, που ψήφιζαν μέχρι θανάτου το ΠΑΣΟΚ του, "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο", του Γιαννόπουλου και του Τσοχατζόπουλου, αλλά και οι ψηφοφόροι του κόμματος, "Ζήτω η πατρίδα, ζήτω η Θρησκεία, ζήτω η Νέα Κλεφτοκρατία"!

[ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ]

Τι γράφαμε;

Ως συνήθως, μαλακίες

[ΟΥΤΙΣ]

Τι γράφαμε;

Ως συνήθως, μαλακίες

Ως συνήθως τον ήπιες και ξεκίνησες τις ύβρεις των αντιπάλων. Γνωστή πρακτική των λαϊκιστών, τους οποίους εσύ βδελύσσεσαι κατά τα λοιπά!

[ΓΑΛΗ]

Ενίοτε, συμβαίνει και το αντίθετο. Οι ψήφοι του λαού σαφώς και είναι μετρήσιμες. Επίσης σαφώς είναι σεβαστές αλλά μόνον μέχρι την αποχώρηση από την κάλπη. Μετά αρχίζει το θέατρο του παραλόγου όπου αυτοί που λένε ότι τους επέλεξε ο λαός ως εκπρόσωπο του, υποτιμούν την κρίση του λαού ακόμη και αν αφορά στην πλειοψηφία της κοινής γνώμης... γιατί ο λαός δεν ξέρει. Ουσιαστικώς δηλαδή ομολογούν ότι θεωρούν προϊόν βλακείας ή ημιμάθειας και την δική τους εκλογή/επιλογή αλλά είναι πολύ ανόητοι για να το καταλάβουν.

Όπως προανέφερα, το Δημοκρατικό μας σύστημα είναι αντιπροσωπευτικό, αυτό σημαίνει πως δεν είναι υποχρεωμένος βουλευτής να κάνει απαραίτητα ο,τι του ζητάει ο Λαός. Όμως, υπάρχει και η αρχή της ανάκλησης σύμφωνα με την οποία αν ο βουλευτής κάνει πλήρως του κεφαλιού του θα πρέπει να αποσυρθεί από την εξουσία. Η αρχή της ανάκλησης εφαρμόζεται στις μέρες μας μέσω των κομματικών μηχανισμών που βάζουν το πολιτικό πλαίσιο δράσης των βουλευτών και όποιος αποκλίνει από αυτό, αναλαμβάνει τη διαγραφή του ο αρχηγός του κόμματος και ο βουλευτής γίνεται ανεξάρτητος, αντίστοιχο σε επίπεδο κυβέρνησης είναι η πρόταση μομφής.

Η Κύπρος προσπαθεί να δημιουργήσει έναν πιο άμεσο έλεγχο του πολιτικού απο τον λαό.
https://politics.offsite.com.cy/article ... ragei-ergo

Νομίζω ότι το θέτεις ακαδημαϊκά, παρακάμπτοντας αυτό που συμβαίνει εδώ και χρόνια.
Αν ο βουλευτής δεν μπορεί να υλοποιήσει αυτό που υπόσχεται, τότε σημαίνει ότι "κάνει του κεφαλιού του" όταν υπόσχεται.
Και όλως τυχαίως, αυτά που υπόσχονται συνήθως οι βουλευτές την προεκλογική περίοδο είναι απολύτως εντός κομματικής γραμμής.

Κατά τα άλλα, το ότι φτάσαμε σήμερα στο σημείο να θεωρείται προδοσία η φθορά που μπορεί να προκληθεί στο κόμμα και όχι ο πολιτικός όρκος που έδωσε ο καθένας, είναι μια ελληνική παθογένεια της κομματοκρατίας και τίποτα περισσότερο. Ας ορκίζονται στο κόμμα (με θρησκευτικό ή πολιτικό όρκο) και ας μην μας ζαλίζουν.

Ισχύει για τους βουλευτές όλων των κομμάτων.

[Γκιώνης]

Ο Ανδρέας βγήκε το '81 με σημαία "Το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση,ο λαός στην εξουσία".Υπήρξε στα χρονικά μέχρι τότε πιο λαϊκίστικο σλόγκαν;H πσυχολογία της μάζας τι ρόλο παίζει στο πατρονάρισμα του λαού από τους ηγέτες και τελικά η αριστερή ιδεολογία μήπως είναι το πιο εύφορο έδαφος (όχι όμως και το μοναδικό) για την ανάπτυξη δημαγωγίας-λαϊκισμού;Ερωτήματα που για κάποιους είναι ίσως ξεκάθαρα,για άλλους ίσως απλά τροφή για σκέψη.
Θέλω ειλικρινή τοποθέτηση με "αυτοκριτική" από ΣΕ και φυσικά την άποψη του Υπερκουλτουριάρη.

[paul25]

Νομίζω ότι το θέτεις ακαδημαϊκά, παρακάμπτοντας αυτό που συμβαίνει εδώ και χρόνια.
Αν ο βουλευτής δεν μπορεί να υλοποιήσει αυτό που υπόσχεται, τότε σημαίνει ότι "κάνει του κεφαλιού του" όταν υπόσχεται.
Και όλως τυχαίως, αυτά που υπόσχονται συνήθως οι βουλευτές την προεκλογική περίοδο είναι απολύτως εντός κομματικής γραμμής.

Κατά τα άλλα, το ότι φτάσαμε σήμερα στο σημείο να θεωρείται προδοσία η φθορά που μπορεί να προκληθεί στο κόμμα και όχι ο πολιτικός όρκος που έδωσε ο καθένας, είναι μια ελληνική παθογένεια της κομματοκρατίας και τίποτα περισσότερο. Ας ορκίζονται στο κόμμα (με θρησκευτικό ή πολιτικό όρκο) και ας μην μας ζαλίζουν.

Ισχύει για τους βουλευτές όλων των κομμάτων.

Γαλή, επειδή για ευνόητους λόγους δεν είναι δυνατόν να εφαρμοσθεί άμεση δημοκρατία με τη συμμετοχή όλων των πολιτών όπως θα ήταν ιδανικά, ακολουθείτε το μοντέλο της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Σε αυτό το μοντέλο λοιπόν οι αντιπρόσωποι συσπειρώνονται σε ενιαίους μηχανισμούς (κόμματα) για να προσελκύσουν τον διάσπαρτο κόσμο σε όλη την περιφέρεια, είναι πιο εύκολο να τους "βρούν" έτσι οι εκλογείς τους και κυρίως να βρούν αυτοί τους εκλογείς τους. Από την στιγμή που οργανώνεσαι σε τέτοιους σχηματισμούς που έχουν ενιαίο καταστατικό και ιδεολογία ενσωματώνεσαι και εσύ και ακολουθείς τη γενική γραμμή και πνεύμα του. Δεν είναι λοιπόν τυχαίως αυτά που υπόσχονται εντός της κομματικής γραμμής. Ο Πολιτικός όρκος μιλά για πίστη στο Σύνταγμα, στους νόμους και δράση υπερ του συμφέροντος του Λαού.

[paul25]

Ο Ανδρέας βγήκε το '81 με σημαία "Το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση,ο λαός στην εξουσία".Υπήρξε στα χρονικά μέχρι τότε πιο λαϊκίστικο σλόγκαν;H πσυχολογία της μάζας τι ρόλο παίζει στο πατρονάρισμα του λαού από τους ηγέτες και τελικά η αριστερή ιδεολογία μήπως είναι το πιο εύφορο έδαφος (όχι όμως και το μοναδικό) για την ανάπτυξη δημαγωγίας-λαϊκισμού;Ερωτήματα που για κάποιους είναι ίσως ξεκάθαρα,για άλλους ίσως απλά τροφή για σκέψη.
Θέλω ειλικρινή τοποθέτηση με "αυτοκριτική" από ΣΕ και φυσικά την άποψη του Υπερκουλτουριάρη.

Το πιο εύφορο έδαφος για λαϊκισμό δεν είναι τόσο η αριστερή ιδεολογία διότι βλέπει την κοινωνία μοιρασμένη σε τάξεις, άλλωστε όπως είπα και σε προηγούμενο ποστ στην Ελλάδα οι Σοσιαλιστές πρώτοι φέραν τον όρο για να κατηγορήσουν το ΠΑΣΟΚ, πιο επιρρεπής είναι η Δεξιά-Εθνικιστική πτέρυγα, όλα τα λαϊκιστικά κινήματα των τελευταίων χρόνων εμπεριέχουν λίγο ή πολύ την εθνικιστική διάσταση διότι συμπεριλαμβάνει όλο τον λαό και τον παρουσιάζει ενιαίο και συμπαγή.

[Rakomelofronas]

Λαϊκισμός είναι η δυσπιστία απέναντι στους θεσμούς που περιορίζουν την εκτελεστική εξουσία. Ο Άγιος Λαός, με μόνο κριτήριο την αρχή της πλειοψηφίας, μόνο όπλο το θυμικό του και μόνο ηγέτη τον αρχηγό της "κατάλληλης" παράταξης, έχει εξορισμού δίκαιο και υπερπηδά νόμους, δικαστήρια, διακηρύξεις δικαιωμάτων και υποχρεώσεων και φυσικά τα ΜΜΕ. Ο λαϊκισμός είναι προϋπόθεση κάθε σύγχρονου αυταρχισμού.

[Υπερκουλτουριάρης]

Ο όρος λαικισμός είναι ρατσιστικός. Υποδηλώνει μια απαξίωση της αντίθετης άποψης. Συνήθως όποιος την χρησιμοποιεί ως επιχείρημα είναι μαλάκας και απατεώνας ταυτόχρονα.

[ΓΑΛΗ]

Νομίζω ότι το θέτεις ακαδημαϊκά, παρακάμπτοντας αυτό που συμβαίνει εδώ και χρόνια.
Αν ο βουλευτής δεν μπορεί να υλοποιήσει αυτό που υπόσχεται, τότε σημαίνει ότι "κάνει του κεφαλιού του" όταν υπόσχεται.
Και όλως τυχαίως, αυτά που υπόσχονται συνήθως οι βουλευτές την προεκλογική περίοδο είναι απολύτως εντός κομματικής γραμμής.

Κατά τα άλλα, το ότι φτάσαμε σήμερα στο σημείο να θεωρείται προδοσία η φθορά που μπορεί να προκληθεί στο κόμμα και όχι ο πολιτικός όρκος που έδωσε ο καθένας, είναι μια ελληνική παθογένεια της κομματοκρατίας και τίποτα περισσότερο. Ας ορκίζονται στο κόμμα (με θρησκευτικό ή πολιτικό όρκο) και ας μην μας ζαλίζουν.

Ισχύει για τους βουλευτές όλων των κομμάτων.

Γαλή, επειδή για ευνόητους λόγους δεν είναι δυνατόν να εφαρμοσθεί άμεση δημοκρατία με τη συμμετοχή όλων των πολιτών όπως θα ήταν ιδανικά, ακολουθείτε το μοντέλο της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Σε αυτό το μοντέλο λοιπόν οι αντιπρόσωποι συσπειρώνονται σε ενιαίους μηχανισμούς (κόμματα) για να προσελκύσουν τον διάσπαρτο κόσμο σε όλη την περιφέρεια, είναι πιο εύκολο να τους "βρούν" έτσι οι εκλογείς τους και κυρίως να βρούν αυτοί τους εκλογείς τους. Από την στιγμή που οργανώνεσαι σε τέτοιους σχηματισμούς που έχουν ενιαίο καταστατικό και ιδεολογία ενσωματώνεσαι και εσύ και ακολουθείς τη γενική γραμμή και πνεύμα του. Δεν είναι λοιπόν τυχαίως αυτά που υπόσχονται εντός της κομματικής γραμμής. Ο Πολιτικός όρκος μιλά για πίστη στο Σύνταγμα, στους νόμους και δράση υπερ του συμφέροντος του Λαού.

Mα δεν αναφέρθηκα στην άμεση δημοκρατία, αλλά στην εκπροσώπηση των πολιτών από τους κοινοβουλευτικούς που ψήφισαν. Κι επειδή ακριβώς ο πολιτικός όρκος -εκτός των άλλων- μιλά για δράση υπέρ του συμφέροντος του Λαού, βρίσκω απολύτως άτοπο να θεωρείται πρωτεύον το συμφέρον του κόμματος και απολύτως γελοίο να κατηγορούνται για λαϊκισμό αυτοί που αντιδρούν στην κομματική γραμμή όταν αρχίζει τους ελιγμούς της από την αρχική θέση. Αυτό ακριβώς είναι που δημιουργεί την πολιτική απαξίωση, τόσο των πολιτικών όσο και των ψηφοφόρων και του ...Λαού γενικότερα. Στην τελική όλοι λαός είναι. Κι αυτοί που κουνάνε το δάχτυλο δίνοντας συστάσεις αντιλαϊκισμού, είναι αστείοι.

Ε, ακριβώς γι' αυτό προτείνω την κατάργηση του όρου "λαός". Όταν η έννοια/χρήση της συγκεκριμένης λέξης σταματήσει να πηγαινοέρχεται μεταξύ μιας τιμημένης και υποτιμημένης ιδιότητας κατά βούληση του κάθε πικραμένου, το πράγμα θα έρθει στα ίσα του πιο γρήγορα.

[paul25]

Mα δεν αναφέρθηκα στην άμεση δημοκρατία, αλλά στην εκπροσώπηση των πολιτών από τους κοινοβουλευτικούς που ψήφισαν. Κι επειδή ακριβώς ο πολιτικός όρκος -εκτός των άλλων- μιλά για δράση υπέρ του συμφέροντος του Λαού, βρίσκω απολύτως άτοπο να θεωρείται πρωτεύον το συμφέρον του κόμματος και απολύτως γελοίο να κατηγορούνται για λαϊκισμό αυτοί που αντιδρούν στην κομματική γραμμή όταν αρχίζει τους ελιγμούς της από την αρχική θέση. Αυτό ακριβώς είναι που δημιουργεί την πολιτική απαξίωση, τόσο των πολιτικών όσο και των ψηφοφόρων και του ...Λαού γενικότερα. Στην τελική όλοι λαός είναι. Κι αυτοί που κουνάνε το δάχτυλο δίνοντας συστάσεις αντιλαϊκισμού, είναι αστείοι.

Ε, ακριβώς γι' αυτό προτείνω την κατάργηση του όρου "λαός". Όταν η έννοια/χρήση της συγκεκριμένης λέξης σταματήσει να πηγαινοέρχεται μεταξύ μιας τιμημένης και υποτιμημένης ιδιότητας κατά βούληση του κάθε πικραμένου, το πράγμα θα έρθει στα ίσα του πιο γρήγορα.

Βασικα, η αναφορα στο συμφερον του Λαου δεν σημαινει απαραιτητα την επιτελεση της βουλησης του Λαου. Ειναι σαν τη σχεση Γονεα και Ανηλικου παιδιου περιπου για μα κσταλαβεις. Ο Γονιος ειναι αντιπροσωπος του ανηλικου παιδιου και φερει την ευθυνη για την ορθη αναπτυξη του, κατα την διαρκεια επιτευξης αυτου του στοχου καποιες φορες θα ικανοποιησει τα θελω του ανηλικου παιδιου και καποιες αλλες οχι. Ετσι λειτουργει η σντιπροσωπευτικη Δημοκρατια.

Τωρα αυτο που γραφεις οτι καποιοι χσρακτηριζουν λαικιστες καποιους που εντος του κομματος τους κατηγορουν για αποκλιση απο την κεντρικη γραμμη, αυτο ειναι καθαρα εσωκοματικη υποθεση και δεν αντιλαμβανομαι τη σχεση μπορει να εχει με το συστημα της Δημοκρατιας;

[Spiros252]

Υποτίθεται ότι εκφράζουν όμως τη Βούληση των Ελληνων, όχι τη δική τους.
Αυτό για το συμφέρον είναι δικλείδα ασφαλείας. Το να μην έχει λόγο ο λαός όταν η εκάστοτε κυβέρνηση δρα αντίθετα στις προεκλογικές της δεσμεύσεις είναι για μένα θεμελιώδες πρόβλημα του συστήματός μας. Θα έπρεπε να υπάρχει πρόβλεψη για δυνατότητα πτώσης της κυβέρνησης με αμεσοδημοκρατικό τρόπο τουλάχιστον όταν αθετεί τις προεκλογικές υποσχέσεις της.

[Rakomelofronas]

Αυτό θα οδηγούσε σε ακόμα πιο συχνές αλλαγές στην εξουσία ή σε πιο ασαφείς "επίσημες" προεκλογικές δεσμεύσεις, με τα συνειδητά ψέματα τύπου "θα μας παρακαλανε να μας δανείσουν" να λέγονται ως ντεμέκ υποθετικά ή ανεπίσημα σενάρια και στο τέλος θα κυνηγάμε διατυπώσεις και φρασεολογία. Ευτυχώς ή δυστυχώς, η πολιτική ευθύνη δεν θεσμοθετείται.

Η τετραετία δεν είναι κακή πρακτική, αρκεί να τηρείται. Έτσι όπως είναι τωρα το σύστημα, οι εκλογές είναι όπλο του πρωθυπουργού. Το αναγκαστικό κλείσιμο δημόσιων υπηρεσιών, καθώς και πρόνοιες όπως αδυναμία λειτουργίας της Βουλής αν πχ δεν εκλεγεί ΠτΔ, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε περιπτώσεις όπου απαιτείται ευρύτερη συναίνεση ως εναλλακτικές των πρόωρων εκλογών.

[paul25]

Υποτίθεται ότι εκφράζουν όμως τη Βούληση των Ελληνων, όχι τη δική τους.
Αυτό για το συμφέρον είναι δικλείδα ασφαλείας. Το να μην έχει λόγο ο λαός όταν η εκάστοτε κυβέρνηση δρα αντίθετα στις προεκλογικές της δεσμεύσεις είναι για μένα θεμελιώδες πρόβλημα του συστήματός μας. Θα έπρεπε να υπάρχει πρόβλεψη για δυνατότητα πτώσης της κυβέρνησης με αμεσοδημοκρατικό τρόπο τουλάχιστον όταν αθετεί τις προεκλογικές υποσχέσεις της.

Η λογικη πισω απο αυτο θεωρω πως ειναι το γεγονος οτι οταν φτιαχνεις ενα προγραμμα-σχεδιο για να το τρεξεις μια τετραετια δεν υπαρχει περιπτωση να το τηρησεις μεχρι κεραιας. Αν λοιπον με την παραμικρη αθετηση και για πολιτικες σκοπιμοτητες η κυβερνηση "επεφτε" συχνα, τοτε δεν θα ηταν δυνατο νσ συμπληρωνει τετραετια. Επισης, ενα κομμα που ειναι κυβερνηση ψηφιζεται απο ενα μερος του λαου που πιστευει στο προγραμμα του, πως ειναι δυνατον να καλειται για την ανακληση του ολος ο λαος; Οι αντιπαλοι θα εμφανιζονται συσσωμοι σε καθε δημοψηφισμα αξιολογησης για την καταψηφιση.Γενικα δημιουργουνται πολλα μπερδεματα αλλωστε οπως ειπα υπαρχει και η προταση μομφης.