21 ΑΠΡΙΛΊΟΥ ΣΉΜΕΡΑ ...

[Νετο Γκουερινο]

21 Απριλίου είναι και η επέτειος για το καλάθι του Κορνήλιου Τόμσον με την νίκη της Μπανταλόνα επί του γαύρου πριν κάτι δεκαετίες

Χρόνια πολλά και για αυτό

[Libre arbitre]

[Libre arbitre]

Το έκλεψα αλλά ήταν καλό

Το μεγαλύτερο έγκλημα (της δικτατορίας του Παπαδόπουλου) ήταν ότι δημιούργησε τις συνθήκες για την ωραιοποίηση της αριστεράς & την επικράτησης του αυριανισμού ως εθνικής κουλτούρας.

[nemo]

τουλαχιστον φτασαμε στο σημερα που οι αρρωστοι αριστεροι εχουν σταματησει την κλαψα για την χουντα

ξερω μερικους που το σταματησαν εντελως ...πριν λιγα χρονια ενας δημοσιογραφος εγραφε για
την χουντα οτι ενα πρωινο -χειμωνιατικο ψυχρο και κρυο -αν δεν εβαζαν και παραπανησια
σαλτσα θα σκαγανε
ηρθανε και συλλαβαν τον πατερα του τα δακρυα της μανας το στρωμενο τραπεζι που δεν προλαβε
η οικογενεια το πρωινο της κλπ κλπ ενα κειμενο που εβγαζε το δακρυ κορομηλο

οταν τον ρωτησα τι εκανε ο πατερας του και τον συνέλαβαν μου ειπε οτι συντονιζε απεργιες του κκε

και τι δουλεια εκανε ο πατερας του; πηρε δανειο απο την χουντα και αγορασε φορτηγο και εκανε
μεταφορες χορτασε ψωμακι και αυτος και η οικογενεια αλλα παρολα αυτα το χουι του αριστερου
δεν το ξεχασε

[axilmar]

https://www.imerodromos.gr/21h-apriliou ... amogion-2/

21η Απριλίου: Χούντα καθαρμάτων, ηλιθίων και λαμογιών
.
.
H ιστορική άγνοια αποτελεί λίπασμα για την πολιτική αφασία. Ο φασισμός γίνεται «ελκυστικός» έτσι: Πατώντας πάντα στο έδαφος της αφασίας και της άγνοιας.
.
Το κράτος μας με τους θύλακες της αέναης και μηδέποτε συντελούμενης «αποχουντοποίησης», συμπεριλαμβανομένης μερίδας της «τέταρτης εξουσίας» που υπηρετεί τον βούρκο, έχει κάθε λόγο να καλλιεργεί την αφασία και την άγνοια, ώστε έτσι να κρατά πάντα ζεστό τον κόρφο που επωάζει τα «φίδια» του.
.
Πάνω σε αυτό το έδαφος, της καλλιεργούμενης άγνοιας και της αφασίας, της ιστορικής παραχάραξης και της μαζικού τύπου πολιτικής λοβοτομής, αναπτύσσονται οι γνωστές θεωρίες για το «πόσο καλύτερα ήταν τα πράγματα επί χούντας»…
.
Η μαύρη επέτειος αποτελεί μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να θυμηθούμε την αλήθεια.
Και η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει χούντα – στην Ελλάδα και οπουδήποτε στον κόσμο – που να μην είναι κυλισμένη στο αίμα της τρομοκρατίας, των δολοφονιών, στην αγριότητα των ανά τον κόσμο «ΕΑΤ – ΕΣΑ», στην ταξική βαρβαρότητα και στο βούρκο της διαφθοράς.
.
Οσον αφορά στο ζήτημα της διαφθοράς (*), της βρωμιάς και της δυσωδίας, με τους «ημέτερους» συνταγματάρχες είχαμε εκείνη ακριβώς τη διαφθορά και εκείνη την «τιμιότητα» που άρμοζε στη γελοιότητά τους:
.


Ήταν τόσο γελοίοι όσο και οι κομπίνες τους στην υπόθεση με τα «κρέατα του Μπαλόπουλου».Ήταν τόσο αντιφαυλοκράτες όσο και οι «τακτοποιήσεις»των γαμπρών του Παττακού, των αδερφών του Παπαδόπουλου και των ίδιων των πραξικοπηματιών που «νομοθέτησαν» τον… διπλασιασμό των μισθών τους
.

Σημειώστε: Μια από τις πρώτες πράξεις των χουνταίων ήταν να δώσουν αυξήσεις στον… εαυτό τους. Με τον Αναγκαστικό Νόμο 5/1967, οι «Παπαδόπουλοι» φρόντισαν να υπερδιπλασιάσουν τον μισθό του πρωθυπουργού από τις 23.600 στις 45.000 δραχμές και των υπουργών και υφυπουργών από τις 22.400 στις 35.000 δραχμές. Αυτοί ήταν που κατέβασαν τα τανκς για να σώσουν την Ελλάδα από την «φαυλοκρατία»…
.


Ήταν τόσο «τίμιοι» και αντικομφορμιστές όσο και οι τρεις βίλες του Παπαδόπουλου: Μια στο Ψυχικό, μία την Πάρνηθα και μια Τρίτη το Λαγονήσι (η τελευταία ήταν προσφορά του Ωνάση).
.
Ήταν τόσο «πατριώτες» που – εκτός του μέγιστου εγκλήματος κατά της Κύπρου – το βοούν και οι ληστρικές συμβάσεις με «Litton», «Μακντόναλντ», «Τομ Πάππας» και «Ζήμενς» – πάντα η… «Ζήμενς».

.


Ήταν τόσο θεομπαίχτες που έφτασαν να βουτάνε λεφτά ακόμα και από το… παγκάρι! Γνωστή η ιστορία με την ανέγερση του «θαυματουργού» (καθότι… αόρατος) Ναού του Σωτήρος. Μόνο από εκεί, από έναν προϋπολογισμό ύψους 450 εκατομμυρίων, φαγώθηκαν τα 400…
.

***
Εντούτοις, στο σημερινό σημείωμα θα εστιάσουμε ειδικότερα σε ένα μόνο από τα «καλά» της δικτατορίας, όπως το διακινούν τα φασιστοειδή: Σ’ αυτό το τόσο γελοίο όσο και «προσφιλές» τροπάρι περί του δήθεν «οικονομικού θαύματος» της χούντας των συνταγματαρχών.
.
1ο) Το δημόσιο χρέος από 32 δισ. δραχμές το 1966 εκτινάχτηκε στα 87,5 δισεκατομμύρια δραχμές τον Ιανουάριο του 1973 ενώ το 1974 απογειώθηκε στα 114 δισ. δραχμές. Δηλαδή ήταν τέτοιο το έγκλημα που συντελέστηκε στην ελληνική οικονομία επί χούντας ώστε το δημόσιο χρέος υπερτριπλασιάστηκε! Το επίτευγμα της χούντας ήταν τέτοιο που δεν μπορούσε να κρυφτεί ούτε επί των ημερών της. Στο «Βήµα» της 20/10/1973, καταγράφεται ότι στην εξαετία της δικτατορίας το εξωτερικό χρέος αυξήθηκε όσο δεν είχε αυξηθεί από την γέννηση του ελληνικού κράτους το 1821! Σε έξι χρόνια οι χουντικοί έκαναν το χρέος 1,5 φορά μεγαλύτερο απ’ όσο είχε αυξηθεί σε διάστημα 145 χρόνων!
.
2ο) Το εμπορικό έλλειμμα το 1973 έγινε τέσσερις και πέντε φορές μεγαλύτερο από αυτό του 1968. Παρά τη λογοκρισία που ασκείτο στον Τύπο, ήταν τέτοια η κατρακύλα που δεν κρυβόταν με τίποτα: «Η δεύτερη μεγάλη θυσία της ελληνικής οικονομίας κατά την περίοδο αυτήν (έγραφε το «Βήμα» στο ίδιο άρθρο) υπήρξε η θεαματική διόγκωση του εμπορικού ισοζυγίου. Το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου από 745 εκατ. δολάρια προβλέπεται ότι θα φτάσει τελικά το τέλος του 1973 τα 2.600 εκατ. δολάρια, δηλαδή περίπου θα τετραπλασιασθεί»…
.
3ο) Στην Ελλάδα, που 1961-71 είχε το χαμηλότερο ποσοστό πληθωρισμού μεταξύ όλων των χωρών του ΟΟΣΑ (2,2%), ο δείκτης καταναλωτικών τιμών αυξήθηκε κατά 15,3% από το 1972 έως το 1973 και κατά 37,8% από τον Απρίλη του 1973 μέχρι τον Απρίλη του επόμενου έτους, και μάλιστα σε τομείς όπως τα είδη πρώτης ανάγκης και η υγεία. Το 1973 το ποσοστό του πληθωρισμού είχε επιφέρει μειώσεις των πραγματικών μισθών κατά 4%. Με δυο λόγια επί χούντας οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι. Πράγμα που επίσης δεν κρυβόταν με τίποτα. Ο Τύπος έγραφε (στο ίδιο): «Ο ανταγωνιστικός χαρακτήρας της οικονομίας περιορίστηκε. Τα συμπτώµατα κερδοσκοπίας εντάθηκαν. Έχει ήδη σημειωθεί ένταση στην ανισοκατανομή µε την αύξηση της μερίδας των κερδών έναντι της μερίδας των μισθών στο εθνικό εισόδημα. Πρέπει να προστεθεί ότι η τελευταία πληθωριστική διαδικασία δεν έθιξε τα υπέρογκα κέρδη της περιόδου αυτής».
.
4ο) Το ποσοστό των δαπανών για την εκπαίδευση στο σύνολο των γενικών κρατικών δαπανών μειώθηκε από 11,6% σε 10%, όταν οι δαπάνες για την «άμυνα» και «δημόσια ασφάλεια» του αστυνομοκρατικού καθεστώτος μέσα σε μια πενταετία σχεδόν διπλασιάστηκαν.
.
5ο) Οι προσωπικές καταθέσεις μειώθηκαν ως αποτέλεσμα της οικονομικής δυσχέρειας των λαϊκών στρωμάτων από 34,2 δισεκατομμύρια δραχμές το 1972 σε 19,6 δισεκατομμύρια δραχμές το 1973.
.
6ο) Στον αγροτικό τομέα, όπου απασχολείτο το 44% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού, αντί της πενταετούς πρόβλεψης του καθεστώτος για ανάπτυξη 5,2%, η αγροτική οικονομία αναπτύχθηκε κατά μόλις 1,8% στην περίοδο 1967 – 1974, σε αντίθεση με το 4,2% κατά την περίοδο 1963 – 1966. Οι εξαγωγές αγροτικών προϊόντων μειώθηκαν από το 63% του συνόλου των εξαγωγών το 1968 στο 48% το 1972. Το αποτέλεσμα ήταν το κατά κεφαλήν αγροτικό εισόδημα να πέσει από το 55% στο 43% του μέσου κατά κεφαλήν εθνικού εισοδήματος.
.
7ο) Οι φόροι που επιβάρυναν τα λαϊκά στρώματα ανέρχονταν στο 91% επί του συνόλου των φορολογικών εσόδων του καθεστώτος τα οποία αυξάνονταν σταθερά: Τα φορολογικά έσοδα από 27,4% του ΑΕΠ το 1966, επί συνταγματαρχών και μέχρι το 1972 αυξήθηκαν στο 29,2%. Αυτά για τα λαϊκά στρώματα. Από την άλλη:
.


Οι φόροι επί των επιχειρήσεων μειώθηκαν κατά 10,9%την περίοδο 1972 – 73.
.
Η φορολογική «μεταρρύθμιση» του 1968 μετέφερε το φορολογικό φορτίο στους ώμους της εργατικής τάξης με τις μεγάλες επιχειρήσεις και τους πλουτοκράτες να απολαμβάνουν μεγαλύτερα φορολογικά προνόμια. Συνέπεια: Οι φοροαπαλλαγές 464 μεγάλων επιχειρήσεων το 1971 ήταν κατά τρεις φορές υψηλότερες από τους φόρους που οι ίδιες εταιρείες είχαν καταβάλει!
.
Τα φορολογικά έσοδα από τις ναυτιλιακές εταιρείες μειώθηκαν από 109 εκατομμύρια δραχμές το 1968 σε 29 εκατομμύρια το 1972 (μείωση 73%!),περίοδος κατά την οποία ο ελληνικός στόλος αυξήθηκε κατά 16,7 εκατομμύρια τόνους.

.
8ο) Το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών αυξήθηκε κατά οχτώ φορές, μεταξύ του 1967 και 1972. Το ισοζύγιο πληρωμών από μέσο πλεόνασμα 14,6 εκατ. δολαρίων την περίοδο 1960 – 66, εμφάνισε μέσο έλλειμμα την περίοδο 1967-73 ύψους 117 εκατομμυρίων δολαρίων.
.
9ο) Οσο για την «ανάπτυξη» που σημειώθηκε επί συνταγματαρχών, το άρθρο του οικονομολόγου Αδαμάντιου Πεπελάση στις 2/8/1974, είναι αποκαλυπτικό και για το χαρακτήρα της «ανάπτυξης» και για το ξεπούλημα της Ελλάδας στο ξένο κεφάλαιο. Γράφει:
.
«Η ανάπτυξη της επταετίας είχε αντιλαϊκό χαρακτήρα. Η μεγάλη μάζα δηλαδή επωμίσθηκε το βάρος της ανάπτυξης, καρπώθηκε τα λιγότερα ωφελήματα κι έφερε το κόστος των διάφορων αντιφατικών και συγκυριακών μέτρων για την προσπάθεια επαναφοράς της οικονομίας σε σχετική σταθερότητα και ισορροπία. Ιδιαίτερα τα µέτρα των τελευταίων 12 μηνών ήταν εξοντωτικά για τα μικρά εισοδήματα. Η άνοδος των τιμών κατά 40%-45% το 1973 (και κατά 9% για το πρώτο εξάμηνο του 1974) υπερκάλυψε την αύξηση των αστικών εισοδημάτων ενώ το αγροτικό εισόδημα άρχισε να συρρικνώνεται σημαντικά. Οι ξένες παραγωγικές επενδύσεις μειώνονται εντυπωσιακά. Ενώ στην περίοδο 1965-66 εισάγονται 200 εκατ. δολάρια για παραγωγικές επενδύσεις, σ’ όλη την επταετία 1967-1973 εισάγεται πραγματικά το μισό περίπου της προηγούμενης επταετίας. Τα άλλα ξένα κεφάλαια που εισέρρευσαν ήταν ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ – αγορά γης, οικοπέδων και παρόμοια».
.
***
Από τη μια, λοιπόν, χούντα σήμαινε φορολογικά και κάθε λογής προνόμια σε ντόπια και ξένα μονοπώλια, χαριστικές πράξεις στους φιλικά προσκείμενους στη χούντα Ωνάσηδες και Τομ Πάπες, φτηνό και φιμωμένο εργατικό δυναμικό, απαλλαγές από δασμούς και πακτωλός επιχορηγήσεων («νόμοι» 89/1967 και 378/1968) σε εργολάβους, βιομήχανους, μεγαλεμπόρους, μεγαλοξενοδόχους, επιβολή 300 ειδικών μέτρων παροχής πλήρους ελευθερίας στο εγχώριο και ξένο κεφάλαιο να κερδοσκοπεί χωρίς κανέναν έλεγχο.
.
Από την άλλη «ξεχαρβάλωμα» όλων των οικονομικών δεικτών, αποσάθρωση της εγχώριας παραγωγής, βάρη στο λαό και μια πλασματική «ανάπτυξη» που πίσω της έκρυβε αθρόες εισαγωγές, επιμήκυνση πιστώσεων και τεχνητή κυκλοφορία χρήματος, που προέκυπτε από αναγκαστικό δανεισμό κι άλλες τέτοιες υψηλού επιπέδου δημοσιονομικές αλχημείες.
.
Αυτό ήταν το οικονομικό… «θαύμα» του καθεστώτος των συνταγματαρχών. Αυτά είναι και τα παραμύθια της Χαλιμάς από τους γκεμπελίσκους επιγόνους τους και από τους «τακτοποιημένους» εκείνης της μαύρης για τον τόπο περιόδου.
.
(Τα παραπάνω στοιχεία είδαν για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας το 1975. Πηγή: Journal of the Hellenic Diaspora Vol 2 -1975-, Permanent URL:http://hdl.handle.net/10066/4929. Για αναλυτικότερη ενημέρωση στην επισκόπηση του Βασίλη Καρίφη, «Η ελληνική οικονομία κατά τη διάρκεια της δικτατορίας (1967 – 1974)», στο «greekjunda.blogspot.com»).
.
(*) Το βιβλίο του Διονύση Ελευθεράτου “Λαμόγια στο χακί”, εκδόσεις Τόπος, αποτελεί μια εξαιρετικά εμπεριστατωμένη έρευνα γύρω από την διαφθορά της απριλιανής χούντας

[Vardos]

https://twitter.com/wwwmolwnlavecom/sta ... sYetQ&s=19

[Μπίστης]

Χρονια πολλα σε ... νεοφιλελεδες

Χρόνια πολλά καθυστέρα

[nemo]

.
(*) Το βιβλίο του Διονύση Ελευθεράτου “Λαμόγια στο χακί”, εκδόσεις Τόπος, αποτελεί μια εξαιρετικά εμπεριστατωμένη έρευνα γύρω από την διαφθορά της απριλιανής χούντας

[/quote]

ζει ακομη αυτος ο αρχιψευταρος;αν ζει ακομη να τους πεις να συγκρινει και την διαφθορα της δημοκρατιας
μετα το 80 μεχρι σημερα

[Μπίστης]

Η Ελλάδα δεν βίωσε πραγματική χούντα. Ένα φιλαράκι της CIA έριξε δύο φάπες στους καθυστερημένους, τους έστειλε διακοπές σε νησιά, απαγόρεψε ραδιοφωνικές εκπομπές της Πράβντα και κάτι έγινε.

Ρωτήστε τους Χιλιανούς, θα παρακαλούσαν να ζούσαν στην Ελλάς του 67

Παιδική χαρά βίωσε η Ελλάδα

[Μπίστης]

ζει ακομη αυτος ο αρχιψευταρος;αν ζει ακομη να τους πεις να συγκρινει και την διαφθορα της δημοκρατιας
μετα το 80 μεχρι σημερα

Να συγκρίνει Αρσακειάδα με καραπούτανο ?

[jimdenin]

Τι κατάφερε η επταετία;

Την τραγωδία της Κύπρου και την απενεχοποίηση της αριστεράς για όσα είχε κάνει κατά τον εμφύλιο. Ε και το τρίτο, το τέλος της βασιλείας στην Ελλάδα.

[Beria]

Τι κατάφερε η επταετία;

Την τραγωδία της Κύπρου και την απενεχοποίηση της αριστεράς για όσα είχε κάνει κατά τον εμφύλιο. Ε και το τρίτο, το τέλος της βασιλείας στην Ελλάδα.

Το τελευταίο είναι πολύ σημαντικό.
Χωρίς την κατάργηση της βασιλείας από τη χούντα, δεν θα τολμούσε (δεν θα είχε και συνταγματικό πάτημα) να κάνει ο Καραμανλής δημοψήφισμα για το πολίτευμα

Ας πιστωθεί στη χούντα η λύση του Πολιτειακού λοιπόν

[πήζον bot]

https://twitter.com/FragileAlex/status/ ... 7482424815

[Libre arbitre]

Τι κατάφερε η επταετία;

Την τραγωδία της Κύπρου και την απενεχοποίηση της αριστεράς για όσα είχε κάνει κατά τον εμφύλιο. Ε και το τρίτο, το τέλος της βασιλείας στην Ελλάδα.

Το τελευταίο είναι πολύ σημαντικό.
Χωρίς την κατάργηση της βασιλείας από τη χούντα, δεν θα τολμούσε (δεν θα είχε και συνταγματικό πάτημα) να κάνει ο Καραμανλής δημοψήφισμα για το πολίτευμα

Ας πιστωθεί στη χούντα η λύση του Πολιτειακού λοιπόν

Όταν επέστρεψε ο Καραμανλής το 1974 και έγινε η Μεταπολίτευση, το δημοψήφισμα για το Πολιτειακό (Δεκέμβριος 1974) έγινε με καθαρά δημοκρατικές διαδικασίες και τεράστια συμμετοχή του λαού. Ο ίδιος ο Καραμανλής είχε δηλώσει πως τέτοιες αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται από τον λαό με ελεύθερη βούληση και όχι από αυταρχικά καθεστώτα.
Η λύση δόθηκε το 1974, όχι το 1973 — και μάλιστα, δόθηκε από τη δημοκρατία.

[Σέλευκας]

Ο Παπαδόπουλος ήταν ο μεγαλύτερος πολιτικός και Έλληνας του εικοστού αιώνα αλλά δεν μπόρεσε να πραγματοποιήσει κανένα όραμα του λόγω του του εξωτερικού συμμαχικού εχθρού. Η μεγάλη χαμένη ευκαιρία του ελληνισμού μαζί με τον Καποδίστρια τον Δραγούμη τον Αλέξανδρο και τον Βενιζέλο λόγω ήττας.
Δεν μπορεί ο Παπαδόπουλος να μπαίνει μαζί με τον Ιωαννίδη και να λένε για επταετία λες και ήταν ένα πράγμα.