Θυμάται ο georgebi τα ξημερώματα ( ώρα Ελλάδας) του Αυγούστου του 1996
όταν η Νικη Ξανθου, που τοτε ήταν στα μεγάλα ντουζενια της, έχανε στην Ατλάντα το χάλκινο μετάλλιο στο μήκος απ το τελευταίο άλμα του ζωντανού θρύλου του αγωνίσματος (και των συνθέτων) τη Τζάκι Τζόινερ-Κέρσι ***
Και θυμάται πολύ καλά και τα δημοσιεύματα του Ελληνικού τύπου την επομένη
απόλυτα συντονισμένου με τον απόπατο της συντριπτικής πλειοψηφίας (τοτε και σήμερα) των κατ' ευφημισμό Ελλήνων ''φιλάθλων''
***αυτό από μια άποψη ήταν το κύκνειο άσμα της Τζόινερ-Κέρσι στις μεγάλες διοργανώσεις
Τέσσερις μέρες πριν, τραυματισμένη, δεν ειχε καταφέρει να ολοκληρώσει το επταθλο, ενώ ένα χρόνο μετά στην Αθήνα, όπου η Νικη, πηδώντας 6.94, κέρδισε το αργυρό μετάλλιο

, η Τζόινερ-Κέρσι ήταν με 6.79 ουσιαστικά αόρατη.
Η Τζόινερ-Κέρσι ποτε δεν ξεπέρασε τους τραυματισμούς της....έκανε μια απόπειρα για τους τελευταίους Ολυμπιακούς της καριέρας της (τους 5ους) αλλά αγωνιζόμενη σακατεμενη δεν κατάφερε κάτι παραπάνω από 6η στα Αμερικανικά τράιλς
Γιατί τα θυμάται τώρα όλα αυτά ο georgebi;
γιατι επ' ευκαιρίας της 5ης θέσης του Τεντογλου, θυμάται κάτι που χε γράψει χρονια μετά το ΄96 ο ένας συντάκτης στο trackandfieldnews :
''Ήμουν παρών και στα 5 παγκόσμια ρεκόρ, στα 3 χρυσά Ολυμπιακά και στα 4 χρυσά παγκόσμια της Τζόινερ-Κέρσι.......αλλά αυτό που θα θυμάμαι πάντα με συγκίνηση ειναι όταν κέρδισε το τελευταίο μετάλλιο της....αυτό το χάλκινο στους Ολυμπιακούς της Ατλάντα''
Η Τζόινερ-Κέρσι στην Ατλάντα ήταν 34 χρονών.... 12 χρονια πρωταθλήτρια στο υψηλότερο επίπεδο
Απ τον Μίλτο που σήμερα ειναι 27 χρονών (αλλά και με 10 χρονια υψηλού πρωταθλητισμού φορτωμένα στο σώμα του) λογικά μπορούμε να περιμένουμε ακομα 4-5 χρονια επιτυχιών....ακομα και όταν αυτές οι επιτυχίες σαν τη χθεσινή

δεν μας φέρνουν μετάλλια