Γιατί το λένε σάντουιτς;

[sys3x]

Ιδέες ρίχνω.

[Saturn]

Να τις ρίχνεις με τρόπο, σε κανα σπόιλερ ας πούμε

[enaon]

μηπως να κανουμε ενα νήμα με αναλυτικές με συνταγές, μοσχαράκι κοκκινιστό, παϊδάκια, να έχουμε μαζεμένα οσα δεν κανει να φάμε αυτές τις ημέρες;

[Saturn]

μηπως να κανουμε ενα νήμα με αναλυτικές με συνταγές, μοσχαράκι κοκκινιστό, παϊδάκια, να έχουμε μαζεμένα οσα δεν κανει να φάμε αυτές τις ημέρες;

Άφησε και καμιά κουβέντα να πέσει χάμω μωρέεε





Εντάξει, λίγο λιγουρεύτηκα αλλά μιλάτε ελεύθερα
Κατα τα λοιπά μπορείς να ψήνεις παιδάκια δίπλα μου και να τρωγω ψωμί με κρεμμύδι, νο προμπ, είναι να το πάρεις απόφαση +βοήθεια άνωθεν

[enaon]

βοήθεια άνωθεν θα ήταν αν το κρεμμύδι είχε γεύση παϊδάκι, με ξεροψημένο λίπος κλπ.

[Saturn]

τί λες πάλι βρε νιαρ νιαρ?

[Communio Sancta]

Αυτό το γαιτανάκι πάντως που ξεκίνησε ο Καράμπαμπας με τα τυριά και τα σάντουιτς εν μέσω Σαρακοστής, θα έχω να το λέω

Δηλαδή, εδώ δικαίως να πούμε,κάπου ώπα!

Στείλε κανά κεφάλι από την Κρήτη.

[Σέλευκας]

Εδώ αλλοι λένε σουβλάκι τον γυρο σε πιτα.

Αυτό για την Αθήνα είναι θέμα συνήθειας. Απλώς γιατί πρώτα κυκλοφόρησαν οι τυλιχτές πίτες με σουβλάκια από χοιρινό ή μοσχαρίσιο κρέας, με ντομάτα, κρεμμύδι και μετά άρχισαν οι προσθήκες με γύρο, σουτζούκια, πατάτες, κοτόπουλα κλπ κλπ

Ακριβώς γι ´αυτό προέκυψε και ο όρος "καλαμάκια" για να διαχωρίζονται τα σουβλάκια εντός πίτας από τα σκέτα, που αρχικώς έδιναν μόνον με λεμόνι και φέτες ψωμιού.

Ο όρος "τυλιχτά" είναι σχετικώς πρόσφατος. Ο όρος "σουβλάκια" στην Αθήνα ξεκίνησε από τη δεκαετία του 50.

Αν θες να βάλεις σουβλάκι στην πίτα λένε «με κρέας» άρα δεν ισχύει αυτό που λες

Επίσης σε ολες τις ελληνικές ταινίες που υπάρχει αναφορά πρόσεξα οτι σουβλάκι λένε το κανονικό σουβλάκι, αρα υπολογίζω οτι το σουβλάκι για το γύρο καθιερώθηκε μετά το 70.

[Saturn]

Αυτό το γαιτανάκι πάντως που ξεκίνησε ο Καράμπαμπας με τα τυριά και τα σάντουιτς εν μέσω Σαρακοστής, θα έχω να το λέω

Δηλαδή, εδώ δικαίως να πούμε,κάπου ώπα!

Στείλε κανά κεφάλι από την Κρήτη.

Μετά την Σαρακοστή και αφού πρώτα στείλουνε και σε μένα

[Λοξίας]

Εδώ αλλοι λένε σουβλάκι τον γυρο σε πιτα.

Αυτό για την Αθήνα είναι θέμα συνήθειας. Απλώς γιατί πρώτα κυκλοφόρησαν οι τυλιχτές πίτες με σουβλάκια από χοιρινό ή μοσχαρίσιο κρέας, με ντομάτα, κρεμμύδι και μετά άρχισαν οι προσθήκες με γύρο, σουτζούκια, πατάτες, κοτόπουλα κλπ κλπ

Ακριβώς γι ´αυτό προέκυψε και ο όρος "καλαμάκια" για να διαχωρίζονται τα σουβλάκια εντός πίτας από τα σκέτα, που αρχικώς έδιναν μόνον με λεμόνι και φέτες ψωμιού.

Ο όρος "τυλιχτά" είναι σχετικώς πρόσφατος. Ο όρος "σουβλάκια" στην Αθήνα ξεκίνησε από τη δεκαετία του 50.

Αν θες να βάλεις σουβλάκι στην πίτα λένε «με κρέας» άρα δεν ισχύει αυτό που λες

Επίσης σε ολες τις ελληνικές ταινίες που υπάρχει αναφορά πρόσεξα οτι σουβλάκι λένε το κανονικό σουβλάκι, αρα υπολογίζω οτι το σουβλάκι για το γύρο καθιερώθηκε μετά το 70.

Για εσένα, όλα ξεκινούν μετα το 1970.
Για εσένα η ονομασία φέτα δόθηκε μετά το 1970 (τι παπαριά και αυτή!), το σουβλάκι για τον γύρο καθιερώθηκε μετά το 1970...
Πριν το 1970, δεν υπήρχε τίποτε!

Ο γύρος έφτασε στην Ελλάδα με τους μικρασιάτες πρόσφυγες και λεγόταν ντονέρ. Φτιαχνόταν με χοιρινό κιμά, μέχρι που η χούντα απαγόρευσε την χρήση κιμά, μάλλον επειδή γινόταν νοθεία.
Κάπου το 1962, που άρχισα να παίρνω μόνος μου σουβλάκι, η παραγγελία ήταν: "ένα σουβλάκι με κρέας", "ένα σουβλάκι με ντονέρ (ή με γύρο)".
Στα Ταμπούρια, στο Κερατσίνι, στην Αμφιάλη, στην Αγιά Σοφιά και ίδιο στον Πειραιά, δεν υπήρχε άλλη ονομασία.
Για άλλες περιοχές, δεν γνωρίζω.
Η σημερινή αντιστοιχία είναι: "ένα τυλιχτό με κρέας", "ένα τυλιχτό με γύρο (ή πιτόγυρο)".

Το "σουβλάκι", είναι ολότητα. Μένει να καθορίσεις αν το θέλεις με κρέας (κομμάτια) ή με γύρο (πολύ λεπτά κομμάτια ή και κιμάς).
Και αυτό γίνεται από το 1925 και εντεύθεν. Ευτυχώς, υπήρχε κόσμος και πριν το 1970...

[taxalata xalasa]

Αυτό για την Αθήνα είναι θέμα συνήθειας. Απλώς γιατί πρώτα κυκλοφόρησαν οι τυλιχτές πίτες με σουβλάκια από χοιρινό ή μοσχαρίσιο κρέας, με ντομάτα, κρεμμύδι και μετά άρχισαν οι προσθήκες με γύρο, σουτζούκια, πατάτες, κοτόπουλα κλπ κλπ

Ακριβώς γι ´αυτό προέκυψε και ο όρος "καλαμάκια" για να διαχωρίζονται τα σουβλάκια εντός πίτας από τα σκέτα, που αρχικώς έδιναν μόνον με λεμόνι και φέτες ψωμιού.

Ο όρος "τυλιχτά" είναι σχετικώς πρόσφατος. Ο όρος "σουβλάκια" στην Αθήνα ξεκίνησε από τη δεκαετία του 50.

Αν θες να βάλεις σουβλάκι στην πίτα λένε «με κρέας» άρα δεν ισχύει αυτό που λες

Επίσης σε ολες τις ελληνικές ταινίες που υπάρχει αναφορά πρόσεξα οτι σουβλάκι λένε το κανονικό σουβλάκι, αρα υπολογίζω οτι το σουβλάκι για το γύρο καθιερώθηκε μετά το 70.

Για εσένα, όλα ξεκινούν μετα το 1970.
Για εσένα η ονομασία φέτα δόθηκε μετά το 1970 (τι παπαριά και αυτή!), το σουβλάκι για τον γύρο καθιερώθηκε μετά το 1970...
Πριν το 1970, δεν υπήρχε τίποτε!

Ο γύρος έφτασε στην Ελλάδα με τους μικρασιάτες πρόσφυγες και λεγόταν ντονέρ. Φτιαχνόταν με χοιρινό κιμά, μέχρι που η χούντα απαγόρευσε την χρήση κιμά, μάλλον επειδή γινόταν νοθεία.
Κάπου το 1962, που άρχισα να παίρνω μόνος μου σουβλάκι, η παραγγελία ήταν: "ένα σουβλάκι με κρέας", "ένα σουβλάκι με ντονέρ (ή με γύρο)".
Στα Ταμπούρια, στο Κερατσίνι, στην Αμφιάλη, στην Αγιά Σοφιά και ίδιο στον Πειραιά, δεν υπήρχε άλλη ονομασία.
Για άλλες περιοχές, δεν γνωρίζω.
Η σημερινή αντιστοιχία είναι: "ένα τυλιχτό με κρέας", "ένα τυλιχτό με γύρο (ή πιτόγυρο)".

Το "σουβλάκι", είναι ολότητα. Μένει να καθορίσεις αν το θέλεις με κρέας (κομμάτια) ή με γύρο (πολύ λεπτά κομμάτια ή και κιμάς).
Και αυτό γίνεται από το 1925 και εντεύθεν. Ευτυχώς, υπήρχε κόσμος και πριν το 1970...

όντως υπήρχε βλαμμένος κόσμος και πριν το 1970... δεν βλακοποιηθηκε μετα το 1970...

το σουβλακι ειναι η subula (βελόνη) και δεν έχει σχέση με κάποια φαγωσιμη ολοτητα...

όπως είπαμε... εξαπανέκαθεν βλαμμένοι....

[Nandros]

Αυτό για την Αθήνα είναι θέμα συνήθειας. Απλώς γιατί πρώτα κυκλοφόρησαν οι τυλιχτές πίτες με σουβλάκια από χοιρινό ή μοσχαρίσιο κρέας, με ντομάτα, κρεμμύδι και μετά άρχισαν οι προσθήκες με γύρο, σουτζούκια, πατάτες, κοτόπουλα κλπ κλπ

Ακριβώς γι ´αυτό προέκυψε και ο όρος "καλαμάκια" για να διαχωρίζονται τα σουβλάκια εντός πίτας από τα σκέτα, που αρχικώς έδιναν μόνον με λεμόνι και φέτες ψωμιού.

Ο όρος "τυλιχτά" είναι σχετικώς πρόσφατος. Ο όρος "σουβλάκια" στην Αθήνα ξεκίνησε από τη δεκαετία του 50.

Αν θες να βάλεις σουβλάκι στην πίτα λένε «με κρέας» άρα δεν ισχύει αυτό που λες

Επίσης σε ολες τις ελληνικές ταινίες που υπάρχει αναφορά πρόσεξα οτι σουβλάκι λένε το κανονικό σουβλάκι, αρα υπολογίζω οτι το σουβλάκι για το γύρο καθιερώθηκε μετά το 70.

Πριν τον γύρο ήταν το ντονέρ. Όμως επί χούντας βγήκαν φήμες οτι ο κιμάς ήταν από γατιά και σκυλιά.
Η χούντα απαγόρεψε το ντονέρ, που αντικαταστάθηκε με τον γύρο που ξέρουμε και σήμερα.
.

[Nandros]

Για εσένα, όλα ξεκινούν μετα το 1970.
Για εσένα η ονομασία φέτα δόθηκε μετά το 1970 (τι παπαριά και αυτή!), το σουβλάκι για τον γύρο καθιερώθηκε μετά το 1970...
Πριν το 1970, δεν υπήρχε τίποτε!

Ο γύρος έφτασε στην Ελλάδα με τους μικρασιάτες πρόσφυγες και λεγόταν ντονέρ. Φτιαχνόταν με χοιρινό κιμά, μέχρι που η χούντα απαγόρευσε την χρήση κιμά, μάλλον επειδή γινόταν νοθεία.
Κάπου το 1962, που άρχισα να παίρνω μόνος μου σουβλάκι, η παραγγελία ήταν: "ένα σουβλάκι με κρέας", "ένα σουβλάκι με ντονέρ (ή με γύρο)".
Στα Ταμπούρια, στο Κερατσίνι, στην Αμφιάλη, στην Αγιά Σοφιά και ίδιο στον Πειραιά, δεν υπήρχε άλλη ονομασία.
Για άλλες περιοχές, δεν γνωρίζω.
Η σημερινή αντιστοιχία είναι: "ένα τυλιχτό με κρέας", "ένα τυλιχτό με γύρο (ή πιτόγυρο)".

Το "σουβλάκι", είναι ολότητα. Μένει να καθορίσεις αν το θέλεις με κρέας (κομμάτια) ή με γύρο (πολύ λεπτά κομμάτια ή και κιμάς).
Και αυτό γίνεται από το 1925 και εντεύθεν. Ευτυχώς, υπήρχε κόσμος και πριν το 1970...

Στην Κοκκινιά το λέγαμε κεμπάπ.

Θυμάμαι την ίδια εποχή στον σταθμό του ΣΠΑΠ στην Κόρινθο και στον ΚΤΕΛ της Λιβαδειάς υπήρχε το "σουβλάκι" που το πουλούσαν τα γκαρσόνια στους επιβάτες από τα παράθυρα. Σούβλα από καλάμι με κρέας και μια φέτα ψωμί.
.

[Beria]

Αυτό για την Αθήνα είναι θέμα συνήθειας. Απλώς γιατί πρώτα κυκλοφόρησαν οι τυλιχτές πίτες με σουβλάκια από χοιρινό ή μοσχαρίσιο κρέας, με ντομάτα, κρεμμύδι και μετά άρχισαν οι προσθήκες με γύρο, σουτζούκια, πατάτες, κοτόπουλα κλπ κλπ

Ακριβώς γι ´αυτό προέκυψε και ο όρος "καλαμάκια" για να διαχωρίζονται τα σουβλάκια εντός πίτας από τα σκέτα, που αρχικώς έδιναν μόνον με λεμόνι και φέτες ψωμιού.

Ο όρος "τυλιχτά" είναι σχετικώς πρόσφατος. Ο όρος "σουβλάκια" στην Αθήνα ξεκίνησε από τη δεκαετία του 50.

Αν θες να βάλεις σουβλάκι στην πίτα λένε «με κρέας» άρα δεν ισχύει αυτό που λες

Επίσης σε ολες τις ελληνικές ταινίες που υπάρχει αναφορά πρόσεξα οτι σουβλάκι λένε το κανονικό σουβλάκι, αρα υπολογίζω οτι το σουβλάκι για το γύρο καθιερώθηκε μετά το 70.

Για εσένα, όλα ξεκινούν μετα το 1970.
Για εσένα η ονομασία φέτα δόθηκε μετά το 1970 (τι παπαριά και αυτή!), το σουβλάκι για τον γύρο καθιερώθηκε μετά το 1970...
Πριν το 1970, δεν υπήρχε τίποτε!

Ο γύρος έφτασε στην Ελλάδα με τους μικρασιάτες πρόσφυγες και λεγόταν ντονέρ. Φτιαχνόταν με χοιρινό κιμά, μέχρι που η χούντα απαγόρευσε την χρήση κιμά, μάλλον επειδή γινόταν νοθεία.
Κάπου το 1962, που άρχισα να παίρνω μόνος μου σουβλάκι, η παραγγελία ήταν: "ένα σουβλάκι με κρέας", "ένα σουβλάκι με ντονέρ (ή με γύρο)".
Στα Ταμπούρια, στο Κερατσίνι, στην Αμφιάλη, στην Αγιά Σοφιά και ίδιο στον Πειραιά, δεν υπήρχε άλλη ονομασία.
Για άλλες περιοχές, δεν γνωρίζω.
Η σημερινή αντιστοιχία είναι: "ένα τυλιχτό με κρέας", "ένα τυλιχτό με γύρο (ή πιτόγυρο)".

Το "σουβλάκι", είναι ολότητα. Μένει να καθορίσεις αν το θέλεις με κρέας (κομμάτια) ή με γύρο (πολύ λεπτά κομμάτια ή και κιμάς).
Και αυτό γίνεται από το 1925 και εντεύθεν. Ευτυχώς, υπήρχε κόσμος και πριν το 1970...

Κάθε χρόνο το ίδιο πράγμα.
Έχει γραφτεί εκατό φορές η ιστορία του σουβλακιου, κάθε χρόνο θα εμφανιστεί και ένας να άρχισει πάλι τις εξυπνάδες για τα καλαμάκια, τα σάντουιτς...

Το εφετινό καινουργιο είναι ότι όλα άρχισαν το 1970

[Στύξ]

Κωλύομαι να γράψω απάντηση διότι θα είναι αισχρή .Εδώ το έχω να στριφογυρίζει ,αλλά δε θα ξεφύγει .