Γράμμος – Βίτσι

[Νon4me]

[Ζαποτέκος]

Ταινία «Ελένη» και βιβλίο «Το Μαντολίνο του Λοχαγού Κορέλι»: δύο περιπτώσεις πραγματικής λογοκρισίας της τέχνης
https://www.antibaro.gr/article/37870
Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.

Ας δούμε τι είναι λογοκρισία μέσα από δύο περιστατικά.

1. Ελένη.
Το βιβλίο και η ταινία του Νίκου Γκατζογιάννη. Μάλιστα στην ταινία παίζει και ο εγνωσμένος ηθοποιός Τζων Μάλκοβιτς.
Η ταινία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα. Η Ελένη είναι πραγματικό πρόσωπο. Ήταν η μητέρα του Νίκου Γκατζογιάννη. Οι κομμουνιστές άρπαζαν όλα τα παιδιά από το χωριό της στην Ήπειρο με σκοπό να τα πάνε σε χώρες του ανατολικού μπλοκ. Το γνωστό «παιδομάζωμα». Η Ελένη κατάφερε να κρύψει τα παιδιά της, που διέφυγαν. Έτσι. γλύτωσαν. Την βρήκαν οι κομμουνιστέτς και την εκτέλεσαν. Αυτό περίπου περιγράφει η ταινία. Η ταινία δεν προβλήθηκε ΠΟΤΕ στην Ελλάδα, ούτε στον κινηματογράφο (*), ούτε στην δημόσια ή ιδιωτική τηλεόραση, σε μικρό ή μεγάλο κανάλι. Ποτέ. Αυτό είναι λογοκρισία.

(*)Για να είμαι ακριβής, προβλήθηκε για ελάχιστες ημέρες τον Μάρτιο του 1986, αλλά υπήρχαν πολλές εξωφρενικές αντιδράσεις του ΚΚΕ έξω από την αίθουσα που εμπόδιζαν τον κόσμο να την παρακολουθήσει και σε 2-3 αποσύρθηκε.



2. Το Μαντολίνο του Λοχαγού Κορέλι
Το περίφημο βιβλίο του Λουί ντε Μπερνιέρ μιλάει κι αυτό για την ίδια περίπου περίοδο, του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου και του εμφυλίου. Ο συγγραφέας αφιέρωσε εκτεταμένα κομμάτια στο βιβλίο για τους κομμουνιστές του ΕΑΜ / ΕΛΑΣ. Τους θεωρούσε βίους, αιμοσταγείς, αρπαγείς παιδιών (ομοίως με την «Ελένη» – περίπου 25-30.000 παιδιά είχαν αρπαχτεί την δεκαετία του 1940), μέχρι και προδότες άλλων Ελλήνων, και παράγοντα αποσταθεροποίησης μετά την λήξη του πολέμου με τον εμφύλιο. Βέβαια, το βιβλίο έγινε ταινία. Ρομαντική ταινία με την Πηνελόπη Κρουζ και τον Νίκολας Γκέιτζ (κατά απίστευτη σύμπτωση, είχε το ίδιο ονοματεπώνυμο με τον Νίκο Γκατζογιάννη, συγγραφέα του άλλου βιβλίου). Όχι μόνο αφαιρέθηκαν όλες αυτές οι αναφορές στην ταινία, αλλά αφαιρέθηκαν ΚΑΙ από το βιβλίο!
Ναι, το μεταφρασμένο στα ελληνικά βιβλίο λογοκρίθηκε άγρια, για να μην πω, καρατομήθηκε! Για να μην δει το ελληνικό κοινό την αγριότητα των κομμουνιστών που αποτύπωσε o Άγγλος συγγραφέας.
Αυτά είναι κυρίες και κύριοι λογοκρισία και αυτά είναι τέχνη.

Πάντως , αν θυμάμαι καλά , το Μαντολίνο δείχνει ουσιαστικά μια Ελληνίδα να "κερατώνει" τον αντάρτη μνηστήρα της με έναν Ιταλό. Δεν νομίζω πως αυτό ήταν ηθικό , κι ας ήταν ο μνηστήρας "κομμούνι".

[Στρακαστρουκας]

Ταινία «Ελένη» και βιβλίο «Το Μαντολίνο του Λοχαγού Κορέλι»: δύο περιπτώσεις πραγματικής λογοκρισίας της τέχνης
https://www.antibaro.gr/article/37870
Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.

Ας δούμε τι είναι λογοκρισία μέσα από δύο περιστατικά.

1. Ελένη.
Το βιβλίο και η ταινία του Νίκου Γκατζογιάννη. Μάλιστα στην ταινία παίζει και ο εγνωσμένος ηθοποιός Τζων Μάλκοβιτς.
Η ταινία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα. Η Ελένη είναι πραγματικό πρόσωπο. Ήταν η μητέρα του Νίκου Γκατζογιάννη. Οι κομμουνιστές άρπαζαν όλα τα παιδιά από το χωριό της στην Ήπειρο με σκοπό να τα πάνε σε χώρες του ανατολικού μπλοκ. Το γνωστό «παιδομάζωμα». Η Ελένη κατάφερε να κρύψει τα παιδιά της, που διέφυγαν. Έτσι. γλύτωσαν. Την βρήκαν οι κομμουνιστέτς και την εκτέλεσαν. Αυτό περίπου περιγράφει η ταινία. Η ταινία δεν προβλήθηκε ΠΟΤΕ στην Ελλάδα, ούτε στον κινηματογράφο (*), ούτε στην δημόσια ή ιδιωτική τηλεόραση, σε μικρό ή μεγάλο κανάλι. Ποτέ. Αυτό είναι λογοκρισία.

(*)Για να είμαι ακριβής, προβλήθηκε για ελάχιστες ημέρες τον Μάρτιο του 1986, αλλά υπήρχαν πολλές εξωφρενικές αντιδράσεις του ΚΚΕ έξω από την αίθουσα που εμπόδιζαν τον κόσμο να την παρακολουθήσει και σε 2-3 αποσύρθηκε.



2. Το Μαντολίνο του Λοχαγού Κορέλι
Το περίφημο βιβλίο του Λουί ντε Μπερνιέρ μιλάει κι αυτό για την ίδια περίπου περίοδο, του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου και του εμφυλίου. Ο συγγραφέας αφιέρωσε εκτεταμένα κομμάτια στο βιβλίο για τους κομμουνιστές του ΕΑΜ / ΕΛΑΣ. Τους θεωρούσε βίους, αιμοσταγείς, αρπαγείς παιδιών (ομοίως με την «Ελένη» – περίπου 25-30.000 παιδιά είχαν αρπαχτεί την δεκαετία του 1940), μέχρι και προδότες άλλων Ελλήνων, και παράγοντα αποσταθεροποίησης μετά την λήξη του πολέμου με τον εμφύλιο. Βέβαια, το βιβλίο έγινε ταινία. Ρομαντική ταινία με την Πηνελόπη Κρουζ και τον Νίκολας Γκέιτζ (κατά απίστευτη σύμπτωση, είχε το ίδιο ονοματεπώνυμο με τον Νίκο Γκατζογιάννη, συγγραφέα του άλλου βιβλίου). Όχι μόνο αφαιρέθηκαν όλες αυτές οι αναφορές στην ταινία, αλλά αφαιρέθηκαν ΚΑΙ από το βιβλίο!
Ναι, το μεταφρασμένο στα ελληνικά βιβλίο λογοκρίθηκε άγρια, για να μην πω, καρατομήθηκε! Για να μην δει το ελληνικό κοινό την αγριότητα των κομμουνιστών που αποτύπωσε o Άγγλος συγγραφέας.
Αυτά είναι κυρίες και κύριοι λογοκρισία και αυτά είναι τέχνη.

Πάντως , αν θυμάμαι καλά , το Μαντολίνο δείχνει ουσιαστικά μια Ελληνίδα να "κερατώνει" τον αντάρτη μνηστήρα της με έναν Ιταλό. Δεν νομίζω πως αυτό ήταν ηθικό , κι ας ήταν ο μνηστήρας "κομμούνι".

Ναι και μετα την κρεμασαν οι ανταρτες. Αρα για τι λογοκρισια μιλαμε? Anyway ο ελληνας ανταρτης στην ταινια ειναι o christian bale? wtf?

[Στύξ]

Ταινία «Ελένη» και βιβλίο «Το Μαντολίνο του Λοχαγού Κορέλι»: δύο περιπτώσεις πραγματικής λογοκρισίας της τέχνης
https://www.antibaro.gr/article/37870
Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.

Ας δούμε τι είναι λογοκρισία μέσα από δύο περιστατικά.

1. Ελένη.
Το βιβλίο και η ταινία του Νίκου Γκατζογιάννη. Μάλιστα στην ταινία παίζει και ο εγνωσμένος ηθοποιός Τζων Μάλκοβιτς.
Η ταινία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα. Η Ελένη είναι πραγματικό πρόσωπο. Ήταν η μητέρα του Νίκου Γκατζογιάννη. Οι κομμουνιστές άρπαζαν όλα τα παιδιά από το χωριό της στην Ήπειρο με σκοπό να τα πάνε σε χώρες του ανατολικού μπλοκ. Το γνωστό «παιδομάζωμα». Η Ελένη κατάφερε να κρύψει τα παιδιά της, που διέφυγαν. Έτσι. γλύτωσαν. Την βρήκαν οι κομμουνιστέτς και την εκτέλεσαν. Αυτό περίπου περιγράφει η ταινία. Η ταινία δεν προβλήθηκε ΠΟΤΕ στην Ελλάδα, ούτε στον κινηματογράφο (*), ούτε στην δημόσια ή ιδιωτική τηλεόραση, σε μικρό ή μεγάλο κανάλι. Ποτέ. Αυτό είναι λογοκρισία.

(*)Για να είμαι ακριβής, προβλήθηκε για ελάχιστες ημέρες τον Μάρτιο του 1986, αλλά υπήρχαν πολλές εξωφρενικές αντιδράσεις του ΚΚΕ έξω από την αίθουσα που εμπόδιζαν τον κόσμο να την παρακολουθήσει και σε 2-3 αποσύρθηκε.



2. Το Μαντολίνο του Λοχαγού Κορέλι
Το περίφημο βιβλίο του Λουί ντε Μπερνιέρ μιλάει κι αυτό για την ίδια περίπου περίοδο, του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου και του εμφυλίου. Ο συγγραφέας αφιέρωσε εκτεταμένα κομμάτια στο βιβλίο για τους κομμουνιστές του ΕΑΜ / ΕΛΑΣ. Τους θεωρούσε βίους, αιμοσταγείς, αρπαγείς παιδιών (ομοίως με την «Ελένη» – περίπου 25-30.000 παιδιά είχαν αρπαχτεί την δεκαετία του 1940), μέχρι και προδότες άλλων Ελλήνων, και παράγοντα αποσταθεροποίησης μετά την λήξη του πολέμου με τον εμφύλιο. Βέβαια, το βιβλίο έγινε ταινία. Ρομαντική ταινία με την Πηνελόπη Κρουζ και τον Νίκολας Γκέιτζ (κατά απίστευτη σύμπτωση, είχε το ίδιο ονοματεπώνυμο με τον Νίκο Γκατζογιάννη, συγγραφέα του άλλου βιβλίου). Όχι μόνο αφαιρέθηκαν όλες αυτές οι αναφορές στην ταινία, αλλά αφαιρέθηκαν ΚΑΙ από το βιβλίο!
Ναι, το μεταφρασμένο στα ελληνικά βιβλίο λογοκρίθηκε άγρια, για να μην πω, καρατομήθηκε! Για να μην δει το ελληνικό κοινό την αγριότητα των κομμουνιστών που αποτύπωσε o Άγγλος συγγραφέας.
Αυτά είναι κυρίες και κύριοι λογοκρισία και αυτά είναι τέχνη.

Πάντως , αν θυμάμαι καλά , το Μαντολίνο δείχνει ουσιαστικά μια Ελληνίδα να "κερατώνει" τον αντάρτη μνηστήρα της με έναν Ιταλό. Δεν νομίζω πως αυτό ήταν ηθικό , κι ας ήταν ο μνηστήρας "κομμούνι".

Ναι και μετα την κρεμασαν οι ανταρτες. Αρα για τι λογοκρισια μιλαμε? Anyway ο ελληνας ανταρτης στην ταινια ειναι o christian bale? wtf?

Καίτοι κομμούνι και το βιβλίο "Ελένη" έχω διαβάσει 2 φορές και την ταινία έχω δει.

[Ζαποτέκος]

Ναι και μετα την κρεμασαν οι ανταρτες. Αρα για τι λογοκρισια μιλαμε? Anyway ο ελληνας ανταρτης στην ταινια ειναι o christian bale? wtf?

Δεν θυμάμαι να την κρέμασαν την κότα.

[Στρακαστρουκας]

Ναι και μετα την κρεμασαν οι ανταρτες. Αρα για τι λογοκρισια μιλαμε? Anyway ο ελληνας ανταρτης στην ταινια ειναι o christian bale? wtf?

Δεν θυμάμαι να την κρέμασαν την κότα.

Eγω θυμαμαι οτι την κρεμασαν γιατι ειχε απο κατω γραμμενο στα Ελληνικα πουτανα-προδοτρια που μου εκανε εντυπωση καθως η ταινεια ηταν αγγλικη