Γιατί τέτοιο μίσος απέναντι στους πλούσιους; (κοινωνικός ρατσισμός)

[micmic]

.


Ο Ιρβινγκ Γιάλομ που αναλάμβανε ατομα που είχαν ακούσει απο το Γιατρο τους οτι εχουν ζωή 3-6-12 μήνες ακόμα

ελεγε οτι οι πλούσιοι που ασχολούνται με την " εργασία " τους μέχρι τα γεράματα είναι Τραγικοί και για λύπηση

γιατί φανερώνουν οτι δεν έχουν ενδιαφέροντα.....δηλαδή δεν έχουν αγαπήσει ανθρώπους και πράγματα στη ζωή τους.....


.

Δεν ισχύει επειδή μπορεί πάρα πολύ απλά ο πλούσιος να αγαπάει πολύ τη δουλειά του. Δηλαδή αν ο άλλος είναι ηθοποιός ή διάσημος αρχιτέκτονας ή ιδιοκτήτης της Ferrari, πρέπει ντε και καλά να αποσυρθεί; Για να κάνει τί; Να ζήσει αυτά που έχει έτσι κι αλλιώς χορτάσει από πριν;

Αντίθετα, αν ο άλλος έχει τη δυνατότητα να κάνει ένα σωρό πράγματα με τα λεφτά του (είτε να ζήσει τη ζωάρα του είτε να βοηθήσει κόσμο είτε να αφιερωθεί σε έναν οποιοδήποτε σκοπό) και αντ'αυτού πηγαίνει και γίνεται πολιτικός, δηλαδή επιλέγει συνειδητά μια δουλειά στην οποία κοροϊδεύει τον κόσμο και λέει μαλακίες από το πρωί μέχρι το βράδυ μόνο και μόνο για να δρέψει τους καρπούς της εξουσίας, ε, αυτός είναι σοβαρά διαταραγμένος και επικίνδυνος ψυχοπαθής.

[Antares]

Η φτώχεια είναι ένα μετρήσιμο και απόλυτο μέγεθος διότι συναρτάται με τις βασικές ανάγκες ενός ανθρώπου, ο πλούτος όμως είναι κάτι πολύ σχετικό. Πηγή: Protagon.gr

Αυτό είναι βασικό. Ποτέ δεν ζήλεψα πλούσιο, ακόμη και κληρονόμους. Αλλά όταν η κοινωνική ανισότητα οφείλεται κατά μεγάλο μέρος στη διαφθορά, όπως στην Ελλάδα, δεν είναι δυνατό να μην αγανακτείς. Επίσης αγανακτείς με την ακίνητη περιουσία, να έχουν οι λίγοι από 50 σπίτια και οι πολλοί κανένα. Η στέγη είναι μια βασική ανάγκη. Όπως και η πρόσβαση στην υγεία και την παιδεία.

[ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ]

.


Ο Ιρβινγκ Γιάλομ που αναλάμβανε ατομα που είχαν ακούσει απο το Γιατρο τους οτι εχουν ζωή 3-6-12 μήνες ακόμα

ελεγε οτι οι πλούσιοι που ασχολούνται με την " εργασία " τους μέχρι τα γεράματα είναι Τραγικοί και για λύπηση

γιατί φανερώνουν οτι δεν έχουν ενδιαφέροντα.....δηλαδή δεν έχουν αγαπήσει ανθρώπους και πράγματα στη ζωή τους.....


.

Δεν ισχύει επειδή μπορεί πάρα πολύ απλά ο πλούσιος να αγαπάει πολύ τη δουλειά του. Δηλαδή αν ο άλλος είναι ηθοποιός ή διάσημος αρχιτέκτονας ή ιδιοκτήτης της Ferrari, πρέπει ντε και καλά να αποσυρθεί; Για να κάνει τί; Να ζήσει αυτά που έχει έτσι κι αλλιώς χορτάσει από πριν;

Αντίθετα, αν ο άλλος έχει τη δυνατότητα να κάνει ένα σωρό πράγματα με τα λεφτά του (είτε να ζήσει τη ζωάρα του είτε να βοηθήσει κόσμο είτε να αφιερωθεί σε έναν οποιοδήποτε σκοπό) και αντ'αυτού πηγαίνει και γίνεται πολιτικός, δηλαδή επιλέγει συνειδητά μια δουλειά στην οποία κοροϊδεύει τον κόσμο και λέει μαλακίες από το πρωί μέχρι το βράδυ μόνο και μόνο για να δρέψει τους καρπούς της εξουσίας, ε, αυτός είναι σοβαρά διαταραγμένος και επικίνδυνος ψυχοπαθής.

.

Αυτο που λές στη 1η πρόταση λέει ρε Μιμίκο.....

Αν αγαπάς τη δουλειά σου ΠΑΝΩ απ ΟΛΑ.....που ΚΡΑΖΕΙ Τραγικότητα.....δεν επενδύεις σε άλλες αγάπες.....

Και αν πρόσεχες και το Γεράματα.....άφτερ Σύνταξης δηλαδή γίνεται 3 φορές Παραξενότερο.....

Και αφτά που είπες είναι οι Εξαιρέσεις όχι ο Κανόνας.....

Κιαφτά δεν είναι συμπεράσματα.....είναι οι δηλώσεις στην Ψυχοκοινότητα των Γιατρών των πρώτων Δισεκατομμυριούχων

μετά τον Πόλεμο στο ερώτημα των Πσυχιάτρων.....

Γιατί κάποιος που έχει Δις πάει ακόμα στο Εργοστάσιο ενω οι συνομήλικοί του πήραν σύνταξη και Ελεύθερο χρόνο ;;;

.