Τα Βιβλία που Μας Διαμορφώνουν: Φιλοσοφικές Αναγνώσεις που Άλλαξαν τη Σκέψη μας

[Imperium]

Ε το παίζαν Τρωϊκός πόλεμος οι Αθηναίοι με τους Λακεδαίμονες, τι περίμεναν να γίνει;

[marabou]

Τι διαβάζουμε εδώ μέσα!

[Imperium]

9. Όλα τα βιβλία της Dion Fortune

Ούπς, τώρα μόλις το πρόσεξα. Αυτό με την γαμψομύτα θα πρέπει να μου το εξηγήσεις κάποια στιγμή...

[Kapsoflantzas]

Το Ακου Ανθρωπακο . Ο συγγραφεας και ο εκδοτης ειχαν τονους μπαλες . Για ολη την υπολοιπη ανθρωποτητα ηταν απλα μια Δευτερα . Που παρεμενει ως σημερα .

[nemo]

Η Ιλιάδα είναι το άκρον άοτον και η απόλυτη αποθέωση της παρακμής.
Μόνο κάτι του Μαρκησίου ντε Σαντ την πλησιάζουν.
Παίζει δυνατά να είναι ο κύριος λόγος που ψόφισε η Αρχαία Ελλάδα.
Σαν να κατεβαίνει η Αθηνά, και να στηρίζει τον Τσίπρα ένα πράμα, να πούμε.

Η Οδύσσεια δεν λέω, διδακτικό μυθιστορηματάκι, ιδίως Σειρήνες, Λωτοφάγοι και Κίρκη.

που τα στηριζεις ολα αυτα; για πες

[jason0]

Οι γυναίκες του Μπουκόφσκι
Θεουλης ο αλκοολας, γελούσα όλη την ώρα

[Imperium]

Η Ιλιάδα είναι το άκρον άοτον και η απόλυτη αποθέωση της παρακμής.
Μόνο κάτι του Μαρκησίου ντε Σαντ την πλησιάζουν.
Παίζει δυνατά να είναι ο κύριος λόγος που ψόφισε η Αρχαία Ελλάδα.
Σαν να κατεβαίνει η Αθηνά, και να στηρίζει τον Τσίπρα ένα πράμα, να πούμε.

Η Οδύσσεια δεν λέω, διδακτικό μυθιστορηματάκι, ιδίως Σειρήνες, Λωτοφάγοι και Κίρκη.

που τα στηριζεις ολα αυτα; για πες

Φαντάζομαι εννοείς για την Ιλιάδα, όχι για την Οδύσσεια.

Απορώ πώς μπορεί καν κανείς να ρωτάει! Κάθε στιγμή, κάθε σκηνή του ποιήματος φέρνει τον άνθρωπο αντιμέτωπο με απαίσιες επιλογές, που ολοφάνερα θα αποβούν μοιραίες, που Ο,ΤΙ και να επιλέξει την έχει βαμμένη, και το χειρότερο - ότι αυτή είναι η θέληση των θεών. [*]

Με αλλά λόγια, με την καλημέρα σου δίνει να καταλάβεις ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί με τίποτα να κάνει μια σωστή επιλογή, να εφαρμόσει μιαν ηθική πρακτική - αυτή η επιλογή απλά δεν του παρέχεται από το θεϊκό καθεστώς. Ότι και να κάνει θα είναι μια πουστιά και μισή κάποιου επιπέδου. Τι επιλογές έχει ένα βοσκόπουλο όταν του παρουσιάζονται τρεις (μαλωμένες) Θεές και του λένε να διαλέξει ανάμεσα τους; Πάμε καλά; Πώς στον πούτσο μπορεί αυτή η φάση να έχει καλή έκβαση;

Από εκεί και πέρα μπαίνουμε στο ψητό της αθλιότητας. Με έναν αρχηγό των Αχαιών κάπου ανάμεσα στον Τραμπ και τον Στάλιν, σωστό σε απολύτως τίποτα, ένα γουρούνι και μισό, σε συνεχή διαμάχη με τους στρατηγούς του, και ακόμα με το άλλο το κωλόπαιδο τον Αχιλλέα, που ίσως θα μπορούσε να βοηθήσει την κατάσταση να τελειώσει μιαν ώρα νωρίτερα, αλλά μπα, εκεί - δέκα χρόνια να σκοτώνονται οι άνδρες του για να μην κάνει παραχώρηση στο ασήμαντο θέμα μιας σκλαβοπούλας. Αλαζονεία πραγματικά off the scale. Έναν σωστό είχαν οι Αχαιοί, τον Αίαντα, και αυτόν τον έφαγε η Αθηνά, γιατί; Μήπως ήξερε κι αυτή η μουρλέγκω; Για να προστατέψει το καθίκι που δημιουργούσε όλην την κατάσταση; Μια θεά μόνο ξέρει. Οι Τρώες σίγουρα βγαίνουν ως οι πιο σωστοί απ' της σελίδες της Ιλιάδας, ίσως γι αυτό και το μοιραίο είναι να ηττηθούν. Σιγά μην θριαμβεύσει και κανας σωστός στο μπουρδέλο.

Τεσπα, πιστεύω ότι πιάνεις το νόημά μου. Η απογείωση του lose-lose.
Όπου και να κοιτάξεις όλο πουστιές. Κρυφοσυμμαχίες, μουλοχτα, αδικίες δεν έχει και τίποτα άλλο. Και οι θεοί ακόμα πιο χειρότεροι κι απ τους θνητούς! Όσο για το Γκραν φινάλε... παναγία μου, παναγία μου!
Ένα μόνο έχω να πω: Σκέψου την κομπίνα με τον Δούρειο Ίππο να την είχαν κάνει ΣΤΟΥΣ Έλληνες!!! Ακόμα θα τα ακούγαμε κάθε μέρα: Μόνο με απάτες μπορούν να μας νικήσουν οι εχθροί μας, Τι αλήτες δεν έχουν την ντομπροσύνη των Ελλήνων, δεν γνωρίζουν την λέξη φιλότιμο, Εβραίοι θα ήταν - μόνο αυτοί κάνουν κάτι τέτοια, κλπ, κλπ, κλπ...

Τώρα σκέψου όλα αυτά να τα μαθαίνουν στα παιδιά, και όχι μόνο μι φορά, αλλά συνέχεια! Και όχι μόνο συνέχεια, αλλά και να μην υπάρχει άλλη επιλογή. Τίποτα. Άντε μετά να τους κάνεις ανθρώπους. Και να σου λένε (και να καυχιούνται, συμφορά τους ) οτι, α, μεγάλωσε με την Ιλιάδα. Ναι κυρά μου το ξέρω, και γι αυτό έχει τα χάλια που έχει.

Να σου πω και κάτι που μου συνέβηκε σχετικά πρόσφατα και το βρήκα αρκετά αστείο. Γνώρισα κάτι Αλβανούς (εδώ Αγγλία) κανονικούς Αλβανούς, Σκιπταρέους, όχι Έλληνες της Αλβανίας ή τίποτα τέτοιο. Και το έφερε η συζήτηση, και μου λένε - ξέρεις με τι μεγαλώσαμε; Με την Ιλιάδα!
Και λέω (από μέσα μου) γι αυτό και είστε τέτοιοι μαλάκες, αλλά απ' έξω μου είπα - και τι έγινε ρε παιδιά ποιος νίκησε; Δεν πρόλαβα να διαβάσω ως το τέλος. Τουλάχιστον γέλασαν, θα υπάρχει ακόμα κάποια μικρή ελπίδα.

Ελπίζω να σου έδωσα μια γεύση του σκεπτικού μου, και κάποιο μικρό έναυσμα για συνέχεια.





[*] Η Οδύσσεια δεν πάσχει απ' αυτήν την νόσο. Είναι ολοφάνερο ότι είναι οι επιλογές του ήρωα που οδηγούν στις επιπτώσεις, και ότι πάντα υπάρχει κάποιος σωτήριος δρόμος, όποια παγίδα και να στήσουν οι Θεοί.

[marabou]

Οι γυναίκες του Μπουκόφσκι
Θεουλης ο αλκοολας, γελούσα όλη την ώρα

Η εξιδανίκευση της παρακμής ως διέξοδος από τα ψυχολογικά κενά που σου δημιουργούνται από έλλειψη οράματος που τη σειρά του υφίσταται λόγω σκουπιδο-καταναλωτικού πολιτισμού και κουλτούρας του περιτυλίγματος.
Ήταν καλός για τη γενιά των γονιών μου. Σήμερα δεν θα συγκινούσε κανέναν νέο.

[Imperium]

Οι γυναίκες του Μπουκόφσκι
Θεουλης ο αλκοολας, γελούσα όλη την ώρα

Η εξιδανίκευση της παρακμής ως διέξοδος από τα ψυχολογικά κενά που σου δημιουργούνται από έλλειψη οράματος που τη σειρά του υφίσταται λόγω σκουπιδο-καταναλωτικού πολιτισμού και κουλτούρας του περιτυλίγματος.
Ήταν καλός για τη γενιά των γονιών μου. Σήμερα δεν θα συγκινούσε κανέναν νέο.

Αν ήξερες πόσο συμφωνούσα μαζί σου, μπορεί και να τρόμαζες!

[marabou]

Οι γυναίκες του Μπουκόφσκι
Θεουλης ο αλκοολας, γελούσα όλη την ώρα

Η εξιδανίκευση της παρακμής ως διέξοδος από τα ψυχολογικά κενά που σου δημιουργούνται από έλλειψη οράματος που τη σειρά του υφίσταται λόγω σκουπιδο-καταναλωτικού πολιτισμού και κουλτούρας του περιτυλίγματος.
Ήταν καλός για τη γενιά των γονιών μου. Σήμερα δεν θα συγκινούσε κανέναν νέο.

Αν ήξερες πόσο συμφωνούσα μαζί σου, μπορεί και να τρόμαζες!

Δεν θα τρόμαζα και δεν θεωρώ ότι η διαφωνία μας είναι το πρόβλημα. Η έκφρασή σου είναι και το επιθετικό ύφος.

[Imperium]

Μωρέ θα τρόμαζες.
Δεν έχεις αρκετό χιούμορ για να μην.




Η έκφρασις μου είναι κοσμιωτάτη, μαμζελ.
Επιθετικόν ύφος; Σας διαβεβαιώ οτι είμαι σκέτος Γκάντι.

[marabou]

Μωρέ θα τρόμαζες.
Δεν έχεις αρκετό χιούμορ για να μην.




Η έκφρασις μου είναι κοσμιωτάτη, μαμζελ.

Όχι δεν είναι. Δεν στηρίζεις ούτε αυτό που λες για το χιούμορ μου, ούτε για την έκφρασή σου. Δεν μπορείς να ξέρεις τι νοητικούς μηχανισμούς διαθέτω για να βγάζεις πρόχειρα συμπεράσματα βασισμένα στην εντύπωση και την αυτόματη απόδοση.
και έχεις τραγικά άδικο για την Ηλιάδα. Έστρωσε δρόμο στον Σοφοκλή και σε φιλοσοφικά ρεύματα, νον μπαϊναρι γιούζερ.

[Imperium]

Δεν στηρίζεις ούτε αυτό που λες για το χιούμορ μου, ούτε για την έκφρασή σου.

Δεν υπάρχει λόγος να το στηρίξω, take it or leave it φάση

Δεν μπορείς να ξέρεις τι νοητικούς μηχανισμούς διαθέτω για να βγάζεις πρόχειρα συμπεράσματα βασισμένα στην εντύπωση

Για να το λες...

και έχεις τραγικά άδικο για την Ηλιάδα. Έστρωσε δρόμο στον Σοφοκλή και σε φιλοσοφικά ρεύματα, νον μπαϊναρι γιούζερ.

Brrrrr. Too much information.

[jason0]

Οι γυναίκες του Μπουκόφσκι
Θεουλης ο αλκοολας, γελούσα όλη την ώρα

Η εξιδανίκευση της παρακμής ως διέξοδος από τα ψυχολογικά κενά που σου δημιουργούνται από έλλειψη οράματος που τη σειρά του υφίσταται λόγω σκουπιδο-καταναλωτικού πολιτισμού και κουλτούρας του περιτυλίγματος.
Ήταν καλός για τη γενιά των γονιών μου. Σήμερα δεν θα συγκινούσε κανέναν νέο.

Συμφωνώ
Ε καλά την γενιά μόνο γκάζι δεν του αρέσουνε τα φρένα και εγώ πανω του χορευω μακαρένα προφανώς δεν την συγκινεί η παρακμη του Μπουκ

[marabou]

Επιθετικόν ύφος; Σας διαβεβαιώ οτι είμαι σκέτος Γκάντι.

Αυτό δεν είναι Γκάντι

viewtopic.php?f=94&t=59988&start=30#p3875623

Brrrrr. Too much information.

Η κατακλείδα είναι όχι η ανάπτυξη. Δεν θες ανάπτυξη και βασικά δεν μπορείς τέτοια ώρα, Και να θελες.
Απλά δεν κρίνουμε ένα ολόκληρο έπος με κριτήρια του όσο πιο σήμερα γίνεται και όσο πιο εδώ γίνεται και βασικά όσο πιο εγώ μέσα στη φάση χωμένος. Τι είναι, Χόλιγουντ; Να σου έχει το καλό ή το κακό; Μία διαρκής περιγραφή της ζωής είναι που την παρουσιάζει ως μια ατελείωτη τραγωδία και όλοι είναι ο εγκλωβισμένοι στις περιστάσεις τους. Αυτό βοηθά καλύτερα τη σκέψη από το να σου παρουσιάζεται ένας καμβάς με κύριο θέμα κι όλα τα άλλα να είναι ο μονοδιάστατες σάλτσες και όλες πρώτου πλάνου.