μα αυτά τα δικαιώματα των εργαζομένων πιέζουν τα κέρδη των επιχειρήσεων, η αγορά αναπτυσσεται πάνω στην συμφορά της εργατικής τάξης.ST48410 έγραψε: 23 Αύγ 2021, 23:27 Θα θεωρούσα ευεργετικό ένα μέτρο που θα ανέβαζε τον κατώτατο κατά ένα σημαντικό ποσοστό (πχ 15-20%) στους εργαζομένους που δουλεύουν συνεχώς σε διαφορετικές βάρδιες. Και ας μην εφαρμοστεί αμέσως. Ας δινόταν ένα εύλογο διάστημα ενός έτους να προσαρμόσουν οι εταιρείες τα μοντέλα λειτουργίας τους. Αν θέλει δηλαδή ο εργοδότης να έχει part-time εργαζομένους σε βάρδιες να προσλαμβάνει προσλαμβάνει κάποιον με τον τωρινό βασικό μόνο για την πρωινή και κάποιον μόνο για την απογευματινή ώστε ο εργαζόμενος να έχει κανονισμένο ελεύθερο χρόνο για να μπορέσει να βρει άλλη δουλειά να επιβιώσει. Αν ο εργοδότης θέλει να σε έχει όποια μέρα και ώρα του κάνει κέφι, να αποζημιώνεσαι νομοθετημένα παραπάνω.
Αυτό θα πίεζε κάπως την αγορά να κανονικοποιήσει τα ωράρια και θα έδινε περισσότερες ευκαιρίες σε χαμηλόμισθους να συμπληρώσουν το εισόδημά τους ή να αφιερώσουν χρόνο για την λειτουργία της οικογένειας. Στο ίδιο πλαίσιο θα θεωρούσα ευεργετική την διατήρηση της αργίας της Κυριακής.
Δεν είναι κι ο Γιάννης εδώ που συζητούσαμε εκτεταμένα το θέμα της μεγέθυνσης του ποσοστού της part-time εργασίας. Μπορεί τα στοιχεία να δείχνουν αλλιώς αλλά προσωπικά εκτιμώ πως κάνει περισσότερο κακό παρά καλό με τον τρόπο που βλέπουμε στην πράξη. Ενδεχομένως να έχει βοηθήσει στον περιορισμό της ανεργίας στις πολύ μικρές ηλικίες. Σε ανθρώπους όμως που πρέπει να συντηρήσουν εαυτό και οικογένεια έχει κάνει μάλλον μεγάλο κακό.
Αλλά για να μην γενικεύω ας δόσω ένα παράδειγμα, είσαι καπιταλιστής και απασχολείς 1000 εργαζόμενους και βγαίνει μια καινοτόμα τεχνολογία που παράγει το διπλάσιο και η παραγωγή βγαίνει με τους μισους εργαζόμενους, θα προσπαθήσεις να επιδοτηθείς/δανεισθείς/βγάλεις απο το ταμ΄είο ώστε να το αποκτήσεις ή θα λυπηθείς τους εργαζόμενους και θα αφήσεις την τεχνολογία να στην πάρει ο ανταγωνιστής;