Αυτο ειναι σε ενα βαθμο μυθος.Scouser έγραψε: 13 Φεβ 2025, 10:01 Δεν πήγαν πουθενά ούτε την εποχή που στην Ευρώπη υπήρχαν αξιόλογες πολιτικές προσωπικότητες και μια απολύτως πραγματική απειλή για όλους, όχι σήμερα που οι ηγέτες είναι πουθενάδες και η απειλή σαφώς πιο περιορισμένη και αφορώσα μόνο ορισμένους. Από ένα σημείο και μετά, πρέπει να αποδεχτούμε ότι οι παλινωδίες δεν οφείλονται μόνο στην ανεπάρκεια των ηγετών, οφείλονται και στο ότι απλώς δεν υπάρχουν αρκετά κοινά συμφέροντα ώστε οδηγήσουν ας πούμε τη Γερμανία, την Πορτογαλία και την Πολωνία σε μια ενιαία εξωτερική πολιτική.
Βεβαιως φαινονταν ισχυροτεροι οι ευρωπαιοι ηγετες οταν η Ευρωπη ηταν ακομα τα 2/5 της παγκοσμιας οικονομιας και ακομα και μεσαιες ευρωπαικες χωρες πλησιαζαν ή ξεπερνουσαν το ΑΕΠ της Κινας και της Ινδιας. Ειχαν πολυ περισσοτερη δυναμη/πορους, διεθνη επιρροη και μια συμμαχια με τις ΗΠΑ που ηταν στα περισσοτερα θεματα στερεη και τους εδινε μεγαλη ευελιξια.
Βαζω στην ακρη το βαθμο συστρατευσης των ιδιων των κοινωνιων πισω απο τις ηγεσιες τους σε δυσκολες αποφασεις, οταν εκεινες οι γενιες ειχαν ζησει 2 παγκοσμιους πολεμους.
Αυτο δε σημαινει οτι πολλοι σημερινοι ηγετες δεν ειναι λιγοι, αλλα ο καθε Χελμουτ Κολ ή Ντε Γκωλ σημερα θα ειχε πολυ μικροτερα περιθωρια ελιγμων.
